Mühür

Ateş bana doğru bir adım attı ve elini belime dolayıp kendisine çekti. Elbisenin arkasından olan fermuarı kapatıp boynuma öpücük kondurdu. Nefesimi o anlık tutmuştum. Ateş geri çekildiğinde nefesi vermiştim.

Ateş. Sana bir şey olmasına izin vermeyecem. Başkası seni elde etmesine asla izin vermeyecem gerekirse senle insanların şehrine bile gidip evlenirim. Bütün kuralları çinerim bunu unutma.

Dediği bana azda olsa umut vermişti. Ama bu içimde oluşan korkuyu pek gidermeye yetmemişti. Korkuyordum hemde daha önce hiç korkmadığım kadar. Elimden tutu ve beraber odadan çıkarak aşa indik.

Salona geçtiğimizde kaanlarda buradaydı. Eylül hemen yanıma gelip bana sıkıca sarılmıştı ve bende onun sarılışına karşılık vermiştim. Onu çok özlemiştim. Kaan ile burad akalmadıkları için arada sıra da görüşüyorduk.

Eylül. İyi misin?

Neva. Evet, sen?

Eylül. Bende iyim.

İkimizde geri çekildik ve ben ateşin yanına geçip oturdum eylülde kaanın yanına geçip oturdu. Kimseden çıt çıkmıyordu ve hepimizin aklında aynı şey vardı. Gece olacaklar.

Ethan. Hep susacak mısınız?

Remy. Ne olsun istiyorsun ethan.

Ethan. Sessizlik olmasın istiyorum.

Kaan. Nerede tamamlayacaksınız mührü?

Ateş. Dedemin evinin olduğu ormana yakın bir yerde.

Kaan. Orada vampirler olmaz mı?

Ateş. Dedem onu hal etti bu gece için büyü yaptı.

Remy. Ne büyüsü.

Ateş. Kalkan.

Remy. Anladım.

Bu konuşmadan başka hiç bir konulma geçmemişti. Tabi ben ve eylülün bakışmaları dışında. Eylül ile bakışarak anlaşa biliyor ya da birbirimizin ağızını okuyarak konuşuyorduk ve hata ethan bize ters ters bakıyordu.

Ethan. Siz nasılsınız konuşuyonuz?

Eylül. Biz mi?

Ethan. Evet.

Neva. Önemli bir şey değil.

Ethan. Emin misin yenge?

Başımı olumlu anlamda sağladım. Pek inanmamış gibiydi ama aslında zaten çokta önemli bir şey değildi. Abime nasıl anlatacağımız hakkında konuşuyorduk ama abime desem mi demesem mi konusunda kaearsızdım.

Remy. Seni hiç bu şekilde göreceğimi hayal etmemiştim abi.

Remynin sesi ile hepimiz ona döndük. Ateşe bakıyordu ve gözleri yavaştan doluyordu. Onu bu şekilde görmek nedense içimde bir şeyler oynamıştı. Onu hiç bu kadar duygusal görmemiştim.

Ateş. Hey duygusalık yok!

Remy güldü ve o gülünce bizde gülümsedik.

Remy. Tamam tamam.

✦✦✦

Akşam yemeyini yiyeli çok olmuştu. Hepsine sarılıp evden çıkmıştık. Ateş ile arabaya binmiştik. Ben yolcu koltuğunda ateş ise sürücü koltuğuna binmişti.

Arabayı çalıştırınca içimde ki korku git gide büyüyordu.Onu umarım son görüşüm olmazdı...

Ateş. Eğer orada canın acırsa söyle.

Başımı sadece olumlu anlamda sağlamakla yetindim. Kafamı cama yaslayıp yolu izledim. Çok hızlı sürüyordu arabayı. Ateşin elini bacağımda his edince kafamı kaldırıp ona bakıyordum.

Bana bakmıyordu ama eli hala bacağımdaydı. Elimi elinin üstüne koydum. Koymam ile ateşin bakışları bana döndü. Gülümsedi ve bende gülümsedim.

Yarım saat sonra ateş arabayı bir ormanın içinde durdurdu. İlk o çıktı ben korkudan yerimden kalkamamıştım bile. Korkum onu kaybetmekti. Kapımın açılması ile bakışlarımı o tarafa çevirdim. Elini bana uzatmıştı ve çıkmamı bekliyordu. Bir süre eline baktıktan sonra uzattığı elini tutum.

Arabadan çıktım ve ateş arkamdan arabanın kapısını kapatı. Ateşe döndüğümde bana bakıyordu. Arabadan 20 adım uzaklıktaydık ve dolunayın ışığı tam üstümüzdeydi.

Ateş. Hazır mısın?

Neva. Evet.

Derken sesim titremişti. Üşüdüğümden dolayı mıydı yoksa başka bir şey miydi bilmiyordum. Elini elimden ayırdı ve derin bir nefes alıp verdi.

Ateş. Korkma.

Dedi ve benim daha bir şey dememe izin vermeden kurt formuna girdi. Dilimi yutmuş gibiydim. Ona bakıyordum gözümü kırpmadan. Başını kaldırıp bana baktı ve bana doğru bir adım attı. Geriye gitmedim aksine ona doğru bir adım atıp başını okşadım.

O an ne yapmam gerekiyordu bilmiyordum. Pençesi ile elime yavaşça vurunca elimi vermem gerektiğini anlamıştım. Avuç içimi açarak elimi ona uzattım.

Gözlerimin içine baktı. İlk başta bir anda kendi pençesine yara açtı sonradan benimkine. Canım acımıştı ama belli etmemeye çalışıyordum ve sanırım başarısız oldum çünkü yüzümü buruşturmuştum.

O an remynin dediği aklıma geldi ve elimi onun avuç içi ile birleştirdim. Ateş bana bakıyordu bende ona. O an gözlerim dommuştu. Gözümden bir damla yaş düşünce ateş bana doğru bir adım attı ve başını öne eğidi. Elim ile başını okşadım.

Neva. Seni seviyorum...

Dedim ama kendi sesimi ben bile zor duymuşken o duymuşmuydu bilmiyordum. Kafasını kaldırıp bana baktı. Bende ona bakıyordum. Alnımı onun yüzüne koydum ve onun tüylerini okşamaya başladım.

Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyordum ama hala aynı şekilde duruyorduk bileğime bakmaya korkuyordum orada göremeyeceklerimden korkuyordum. Ama bakmam gerekti. Bakmalıydım.

Kafamı kaldırdım ve ateş ile birbirinize baktık. Ben daha bileğime bakmadan ateş kurt formundan çıktı. Elini yanağıma koyup göz yaşımı sildi.

Ateş. Şş ağlama, tek bir göz yaşına kurban olurum.

Diyip alnımdan öptü. Başımı olumlu anlamda sağladım ve göz yaşımı sildim.

Ateş. Hazır mısın.

Bilmiyordum. Hazır mıydım. Göreceklerimden hazır mıydım. Zar zorda olsa cevap vermiştim.

Neva. Evet.

Ikimizde aynı anda bakışlarımızı bileklerimize çevirdik. O an gördüklerim karşısında şaşırmıştım.

Başarmıştık. Mühür tamamlanmıştı. Bunu görünce kendimden bile beklemediğim bir anda kendimi ateşin üstüne attım ve ateş bu hareketime gülmüştü.

Ateş. Yavaş kızım bir yere gittiğim yok.

Dedi ve kafamı kaldırıp ona baktım. O an fark ettim ki birimiz konuşsak dudaklarımız birleşicekti. Gülümsedim ve yavaşça dudaklarımı onun dudakları ile birleştirdim. Ateş bunu sanırım yapmamı beklemiyordu bir kaç saniyeliğine karşılıksız kalmıştım ama bir anda kolunu belime dolayıp beni altına alması bir olmuştu.

Alt dudağımı dişlerinin arasına aldı ve ben onun ağızına inlemiştim. Elimi onun ensesine koyıp ensesini okşamaya başladım. Ensesini okşamaya başlamamla öpüşü daha da hızlandı ve benim onu öpüşümle onun öpüşünün yanında bir hiçti.

Nefessiz kaldığımda geri çekilmek istedim ama buna izin vermemişti ve elini yanağıma koyup sertçe öpüp geri çekildi. Derin nefesler alıp vermeye başladım. Göğüs kafesim hızlıca kalkıp iniyordu.

Ateş. Bende seni seviyorum güzelim.

Dedi ve açıkta kalan göğüsüme öpücük kondurup üstümden kalktı. Bende kalkacaken izin vermedi ve beni kucağına aldı.

Neva. Ben yürüye bilirim.

Ateş. Biliyorum.

Bir şey demedim ve kolumu onun boynuna daha çok doladım. Kafamı boynuna koyup kokusunu içime çektim. Çok güzel kokuyordu ve daha önce hiç bir zaman böyle bir kokuyu koklamamıştım.

Beni arabanın yolcu koltuğuna bindirip kendi de sürücü koltuğuna bindi. Arka koltuktan bir tane ceket alıp bana verdi.

Ateş. Üstünü ört hasta olma.

Başımla onu onayladım ve ceketi alıp üzerimi örtüm. Bacaklarımı kendime çekip ateşe dönerek oturdum. Kafamı yaslayıp onu izlemeye başladım.

Onu kaybetmemiştim aksine o benim olmuştu bende onun. İlk zamankar olsaydı mührün tamamlanmasını asla istemezdim ama şimdi öyle his etmiyordum. İyi ki de tamamlanmıştı.

Gözlerimi kapatıp kendimi uykunun kollarına bıraktım. Saat kaçtı bilmiyordum ama 12 yi geçtiğine emindim.

Ateşin anlatması ile.

Nevaya döndüğüme uyumuştu. Gülümsedim ve ona yaklaşıp yanağından öpüp önüme geri döndüm. Bu gece korktuğum kadar hiç bir zaman korkmamıştım.

O tamamen benim olmuştu. Başkasının olmasına asla izin verecek değildim. Onu ilk gördüğüm andan beri benim olacağını zaten anlamıştım. Gözlerinin güzeliği beni kendine bağlıyordu. Gülüşü içimde ki kelebekleri uçuşturuyordu.

Ondan güzelini daha önce göremiştim...