17. Bölüm

17

Geçen hafta bir arkadaşım bu hafta bir diğer arkadaşım evlendiği için sürekli aksıyor bölümler.

Keyifli okumalar.

Kubilay Aka• karar ver

Canozan• ağlama ben ağlarım

17. Bölüm

Serkan

Cihan arkasını dönüp gittikten sonra

Yere attığım mandalinaları toplamış ve olduğum yere çökerek mandalinaları soyarak yemeye başlamıştım. Ağladığı mı söylememe gerek var mıydı?

Bir anda neden parladığımı bilmesem de arkasını döndüğü an pişman olmuştum.

Derin bir nefes vererek, soyduğum mandalinayı ağzıma tıkıştırıp burnu mu çektim.

Ne bu mandalina ağlayarak yenmeyi hak ediyordu ne de ben ağlamayı

Ne vardı ki bu kadar alıngan olunacak?

Elimin tersi ile hem gözyaşlarımı hemde ağzımı sildim.

Telefonu alarak umutsuzca serkan ın numarasını tuşladım. Yeşil tuşa tereddüt de kalarak bastığım da

Ekranda yazan çalıyor... Yazısı ile bir an nefes alamamam normal miydi?

Yutkunarak ekrana baktım.

Uzun uzun çaldıktan sonra hat meşgule düştü.

Ardından tekrar aradım.

Yine çalıyor.... Yazısı

Ve bu sefer ekran da beliren

00.00 yazısı ile gözlerim yuvasından fırlayacakmış gibi oldu

00.01

00.02

00.03 

Diye akıp giden sayıları izlerken Serkan'ın "efendim." diyen sesi ile tekrar gözlerim dolmuştu. "Serkan." Diye sızılanan sesimi duyduğu an donakaldığını hissettim. Bir kaç saniye süren sessizlikten sonra kapı sesini ardından Serkan'ın "güzelim." Diyen sesini duymuştum.

Ne diyeceğimi bilemeyerek öylece sustum. Serkan'ın sesini duymak içimdeki duyguları alt üst etmiş deli gibi ağlama isteği ile yanıp kavruluyordum. "Ağlama sakın. " İçimi okur gibi ağlamamamı isteyen serkan sessiz sedasız gözyaşı döktüğümün farkındaydı.

"Serkan lütfen gel. " Dediğimde ağladığım için boğuk çıkan sesimi engel olamamıştım. Bir elimle akan gözyaşımı silerken hıçkırıklarımı durdurmaya çalışıyordum.

" İyi misin sen? Söyle bana hadi. İyi olduğunu söyle. " Derken ses tonu iyi olmamı ister gibi çıkıyordu.

"Değilim. Gel buraya. " Dediğimde serkan derin bir nefes vererek

"Dayınlardayım." Demişti. Gözlerim dehşet ile açılırken "dayım mı? " Diye sormuştum.

"Evet. Hatta dayıların desek daha doğru olur. " Dediğinde alt dudağımı dişlerimin arasına aldım. "Ortalık hiç iyi değil liyan. Dediğinde korksam da ne söyleyeceğini az çok tahmin ede biliyordum.

" Sen beni gelip almayack mısın? " Diye bir kez daha sorduğumda red etmesinden korkuyordum.

" İstemez miyim gelip almayı ama biraz dayan liyanım olur mu? " Dediğinde görmese de omuz silktim.

"Şimdi gel. " Diye sızılandım.

"Evdekilere söyledim. " Dediğinde gözlerimi sımsıkı kapattım.

"Ne dediler. " Diye zar sor sorduğumda "tepki gösterdiler. Halamlar ve Amcamlar. Özellikle babaannem Burada olmaman daha iyi liyan'ım. Sen kaldıramazdın burada olsan. " Hıçkırığımı içime bastırmak için elimi ağzıma götürsüğüm de göz yaşlarım bu anı bekler gibi ardı ardına akıyordu.

"Kimse arka çıkmadı bana liyan. " Dediğinde içim paramparça olmuştu.

Asıl kimse bana arka çıkmadı serkan...

"Bende dayınlara geldim onlara anlatmak için. Bize yardım etsinler diye, " Dediğinde zar zor "beni kimse sormadı mı? " Diye sormuştum.

"Dayınlara söyledim. Ama diğerleri bilmiyor. Ve seni arıyorlar. " Dediğinde diğerleri dediği baba tarafıydı. "Şırnakta olduğumu da mı bilmiyorlar. " Dediğimde "hayır." Diye yanıtlanıştı.

"Dayımlar kızma dı mı sana," Diye sorduğumda biliyordum ki dayımlar, ne serkanı ne de diğer baba tarafını yaşatmazlardı. Dayımlar bana ve anneme o kadar düşkündü ki hâlâ babamı tenhada yakaladıkları yerde döverlerdi. Kaçıp evleneli 20 yılı geçkin olmasına rağmen. Bizden kız aldın diyerek yutamadıkları bir kinleri vardı.

"Kızmadılar." Diyerek gülümsedi

" Yani sanırım. kulaklarımdan çekiliyor olduğum sıra kızdılar ise bilemem. " Dediğinde elimde olmadan kıkırdamıştım.

"Sen beni affettin mi? " Diye sormuştum. Alacağım cevaptan korksam da

"Affetmedim aslında ama cezanı seni ordan alınca vermek istiyorum."

"Beni neden bıraktın ki sanki inin cinin top oynadığı yere, asıl ben sana ceza vermek hakkım, ve ben seni Affetmeyeceğim. " Dediğimde gülme sesi kulağımda yankılandı.

" O an aklım başımda mıydı sanıyorsun. Sen? " Dediğinde suçluluk duygusu ile sessiz kalmayı tercih ettim.

"Ve ayrıca o kafa ile kaza yaptım. " Dediğinde "hii, " Diye bir nida döküldü dudaklarımdan " Bir şeyin var mı? " Diye sorduğumda

"Beni ilk aradığında hastanedeydim." Demişti. Atarlı çıkan bir ses tonu ile "yüzüme telefonu kapattığın gün. " Diye hatırlattım. Kahkaha atarak

"Yapma ama sana kızgındım ve o kafa ile senin mızırtını çekemezdim." Demişti.

"Bende zor durumda olduğum için aramıştım zaten seni ya ölseydim o dağ da kurt ya da köpek gelseydi ya da açlıktan ölseydim. Ve seni aradığımda beni ali ellemek istemişti." Dediğimde yutkunduğunu işittim. Bir süre sessiz kaldıktan sonra

"Ali kim ve ne ellemesinden bahsediyorsun! " Diye sinirle sormuştu. "Ali burdan biri ve beni kalacağımız yere alamak için üzerimi kontrol etmesi gerektiğini söyledi sadece, " Diyerek aliyi ona şikayet etmekten vazgeçtim.

"Ali hangi oruspunun doğurduğu? " Her bir kelimenin üzerini basa basa söylemişti. ettiği küfür ile yüzümü Buruşturdum. "Sakin ol lütfen. Asker o da. " Dediğimde

" Başka kim asker? Ayrıca sen kemal in yanında değil misin? " Dediğinde kaşlarımı çattım.

"Kemal kim? " Diye sorduğumda

" Ne demek kim! " Diye bağırdığında telefonu kulağımdan biraz uzaklaştırdım. "Sen kimin yanındasın şuan, ah sikeyim... liyan sen kiminlesin? " diye sorduğumda bir şeyin düşme sesi gelmişti.

" Askerlerin olduğu bir yerde, " Demiştim. "Karakolda ya da kış bahçesinde sanırım adı öyle bir şeydi. " Diyerek elim ile şakaklarımı ovdum.

" Ben seni bıraktıktan sonra seni kemal gelip alacaktı. Benim bıraktığım an alacaklardı. " Diye sinirle solumuştu.

" Ben senin geri dönmeni bekledim."

"Sonra? " Diye sorduğunda

"Cihan geldi beni aldı. " Dediğimde alaylı bir gülüş döküldü dudaklarından "o hangi sikim? " Dediğinde serkanın her zamanki küfürbaz hallerini bile özlemiş olduğumu fark ettim. "O asker ve sanırım iyi biri bana yardım etti onlarla kalıyorum. Ama beni gelip alman gerek. " Demiştim. Sahiden de cihan iyi biriydi ama yinede yanında kalmak isteyebileceğim kadar iyi değildi. Yani sanırım.

"Gelemem... " Diye inlercesine konuştuğunda tekrar hislerim duygularım tepe taklak olmuş ağlama moduna geçmiştim. " Ama neden. " Diye sorduğumda "baban sinirli amcam ve babaannem babanı dolduruyor geldiğinde biri ile bile evlendirebilirler.sen düşün liyan" Dediğinde başımı olumsuz anlamda salladım.

" Ama benim suçum ne? " Diye sorduğumda göz yaşlarım aldığı bu haberle akmaya başlamıştı.

" Senin değil benim suçum. " Diyerek hem kendine, hemde bana olan sinirini belli etti.

" Ayrıca ben izin vermem ve o baban seni biriyle evlendirirse dayın yaşatır mı onu güzelim? " Diye sorduğunda omuz silktim.

Benden bir cevap alamayınca " Sen şimdi güvendesin? Ve iyisin öyle değil mi? " Diye sormuştu. aldığım bu haber ile orda kalıp durumları düzeltmesi için "iyi ve güvendeyim. " Diye mırıldandım. " Ben kemal ile konuşucam seni oradan gelir alır ailesinin yanına götürür sonra da ben gelirim tamam mı? " Dediğinde " Tamam. " Diye mırıldandım

"dayınlarda olduğum için diken üstündeyim. Her an her saniye diz üzerine çökerek oturuyorum korkudan. Ve kemale söyleyeceğim merak etme, " Diye bir kez daha tekrarlayıp "görüşürüz şimdilik tamam mı? " Demişti bende onun gibi

"Görüşürüz." Diye mırıldanarak telefonu kapattım.

Başımı arkamdaki ağaca yaslayarak gözlerimi kapattım. Ne yapacaktım burada serkan gelene kadar.

Keşke tamam demeseydim. Şimdiden pişman olmuştum. Ne kadar da kötüydü serkansızlık böyle,

Kemal i ne zaman gönderecekti üstelik serkan beni askerlerin olduğu karakolda sanıyordu. Burada kalmaya devam edersem elimdeki kemal şansını da kaçıracaktım.

Telefondan gelen bildirim ile bakışlarımı elimdeki telefona çevirdim kapalı ekranı aydınlatan şarj uyarısı ile derince of çekerek tekrar başımı ağacın gövdesine yasladım.

Şimdilik bu kadar...