Dino Buzzati demis ki; "Senin kendi içinde kilitlenen kapıların var mı?" Belki de bu cümle aldı beni çoğu yerden ve gönderdi çoğu yere. Çünkü içimde kilitli olan kapıların ardında hep bir hikaye yattığına inandım. Şimdi de sizlere bütün kapıların kilitlerini kırmak adına bir balta bıraktım. Mecazen bakacak olursak, olay yerini erken terk edenin ilk şüpheli olduğu, Asıl katil hala olay mahallindeyken başkasının kaçak ilan edildiği, Birileri ruh devrini yaşarken tüm dünya varlığını da ardında bırakmak zorunda kaldığı, Sıfırdan başlamak isterken yaralı bir hayvan gibi acı çektiği yere geldik hep beraber... Burası dünyaydı, yani yarım kalmışlıkların yeri... Çok uzun bir geçmiş ve çok kısa bir gelecekten geldim sizlere. Adım Belgi Deran ve soyadım İmerler. Adım kısa bir gelecek olacak, soyadım ise uzun bir geçmiş. Kısa gelecekler heyecan verirken, uzun geçmişler can alacak kadar acıtıcı olabiliyormuş sizinle anlayacağım. Kabuslarım kabuslarınız olacak, gözyaşlarım da hepimizin boğazında takılı kalacak eminim ki. Çünkü karşımda duran adam bana güvenilir bir durak, sonu bilinmez bir de acı bıraktı. `Ben yıkımım.` dediğinde anlamalıydım aslında onu. O cümleyi ilk duyduğumda zihnim kavramalıydı. Bir doğal afet nasıl ki dünyaya ait olmayanı sürükleyip götürüyordu, o da öyleydi. Ben çok uzun bir geçmiş ve çok kısa bir gelecekten gelmiştim fakat o tamamen savaşın kendisiydi. Geçmiş veya gelecek değil, ismiyle soyismiyle, kanıyla kemiğiyle, Noyan Cenker Visam olarak, savaşmanın kendisiydi. Ve savaşlar insanlara her daim çok şey öğretirdi. O da bana öğretmişti. Savaşlar, gözyaşlarının ev sahibiydi. O da benim ev sahibim... Peki ya inceldiği yer, burası. Kopsun mu?

‘Nedenini merak ediyorum dedi gözlerinin içine bakarak, teni yağmurdan ıslanmış üstü çamur ile kaplıydı. Sadece susup gözlerini gözlerine değdirdi, yanağıdan dökülen yaşlar çoktan karanlığın incisine karışmış ve elleri ellerinden henüz yeni çekilmişti.

İrem Avcı, gece onu takip eden adamdan kaçmak için bulduğu ilk eve giriyor. Fakat evde, henüz tanımadığı ama gelecekte en yakını olacak o adamın kanlar içinde yatan bedeni ile karşılaşıyor; Uras Aydın’ın… UYARI: Smut var.

Bir kızın bahçede yürürken bir değişiklik hissetmesi ve bir anda bayılıp 5 adam tarafından bir mayfaya kaçırılması

Uçsuz bucaksız bir orman,hiç tanımadığı bir yabancı ve peşinde olan kötü adamlar bir kız daha ne isteyebilir ki. Kaybolduğu orman gibiydi hayatı karmakarışık ve içinden çıkamayacağı kadar dolambaçlı ama kim bilir belki de tanrı ona bir "prens"göndermiştir ama iyi mi kötü mü bunu hep birlikte görücez. şimdiden iyi seyirler

Gökçe yaşadığı şeyler yüzünden kendini iyi hissetmez.O gece abisi ve yengesine olayı anlatmasıyla abisinin kendisine bulduğu çocuğu ve çocuğun yıllardır kendisini sevdiğini öğrenince çok şaşırır.Abisinden numarasını ister.Ve o günden sonra herşey değişir.

Bir genç grubun maceralı, romantik ve gerilimli hikayesi

Bu benim ilk kitabım umarım beğenirsinizz iyi okumalar

Atesin bir kavgaya karısma sonucu ağır yaralanıp hastaneye kaldırılır sans eseri İzmir`de o hastanede calısan bir hemsiredir..

Bu kitabımda Stray Kids ile hayal et yapacağım.

| içerikli sahneler vardır| Ve yüzlerimiz, fotoğraflar kadar kısa ömürlü… |Hikaye tamamen hayal ürünüdür. Gerçeklikle bir bağlantısı yoktur.|

Bazı Aşklar Mahşere Kalır… Bu hikayeninde kahramanlarının hikayesi mahşere kaldı…

Alev ateş çiftimize yakışır bir romancık...

Arya,kendinden 8 yaş büyük birine aşıktır.Adam ise başka birine..

ilk deneyim fazla takılmayın

"Canım, hep benden uzak mı duracaksın ama yapma böyle şeyler bak hoşlanmıyorum biliyorsun, tatlım" "Ne?! Tatlım mi ben seni tanımıyorum bile ayrıca sen beni kaçırdı bunun farkında mısın sen pislik herif!"

Yıllar önce İnci ve Poyraz annesi kaybettmişti üzerinden yıllar geçmişti ve büyümüşlerdi.O gün İnci abisi Poyraz ile bir müzik gurubunun konserine gitmek için hazırlanmıştı. Ama maalesef bazı şeyler yolunda gitmez ve kendilerini 2008 yılında bulurlar

Henüz 18 yaşına yeni girmiş bir kız olan Gece`nin başından geçen acı ve şehvet dolu bir aşk hikayesi

Ay çocuğu diyorlardı ona. beyaz teni simsiyah saçları vardı. Gece kadar karanlık gözleri ışıl ışıldı. İsmini taşıyordu. Ama içi? içi de bir ay kadar beyaz mıydı? O kirlenmişti, günaha batmıştı.

Kan, kırmızıdır değil mi? Evet, kırmızı. Bundan sonra göreceğiniz tek renk kırmızı olacak.

Gerilmek istiyosanız buraya gelin 😎💖

Gizem... Bilinmezlik... Acı... Sıkıntı... Keder... Ve hepsinin içinde yeşermeye çalışan iki kalp. Bu iki kalpte birbirini yaşatmak için çabalıyor. Ama araya yalan ve ihanet girince kalplerden ikiside hayatına son veriyor. Almira Atabey... Psikolojik sıkıntılar, arayışlar, kaybedişler... Kuntay Miroğlu... Fedakarlık, yalan, koruma ve en önemlisi de bir kalbin koruyucusu... İki kalbi bir araya getiren TUTULMA... Ve ikisininde hayatını değiştirecek olan bir TUTULMA... Bir TUTULMA yaşanacak ama bu TUTULMA yaşanmadan önce çok fazla bedel ödemeleri gerekecek... Ödenecek bedeller onların kaderini nasıl değiştirecek?

Bir kızın bir gün evden kaçmasıyla yurda yerleşmesiyle başlar bütün herşey

Dünyadaki hiçbir insanın masum olmadığına inanırım. Şüphelerimde haklı olduğumu kanıtlayan bazı şeyler var. Ben Işıl Aksoy. Ya da Hakim Işıl Aksoy. 20 yaşındayım. Annem ve babamı kaybedeli yıllar oluyor. Maalesef ki bana bıraktıkları iki minikle omuzlarıma büyük bir yük bıraktılar. İrem ve İdil. Ortanca kardeşim İrem ve en küçük kardeşim İdil... Tamam bir tanesi 16 yaşında yani çok küçük sayılmaz. Ama en küçük kardeşim daha 7 yaşında ve onunla uğraşmak fazlasıyla zor. Ailem ben 17 yaşındayken öldü, o zaman İrem 4 yaşında , İdil ise 8 aylıktı. O zamandan beri kardeşlerime ben bakıyorum. Çünkü kimsemiz yok. Bu olaydan sonra kendimi tamamen derslere verdim. Okuldan sonra eve gidip dinlenmek yerine iş arıyordum. Bir şekillde evi geçindiriyordum işte . Hukuk bölümünü kazanınca çok mutlu olmuştum. Adalet olmayan bir dünyada Adaleti savunuyordum. Ama adaleti savunmak en zor şey çünkü olmayan bir şeyi savunamazsınız...

Hava çok soğuktu ama abimin elleri daha soğuktu. Durmadan ağlıyordum. Gözlerimin önünde çekmişlerdi tetiği. Tek bir kurşun abimin kafasının içinden geçmişti. Tek bir kurşun benden abimi almıştı. Canım yanıyordu. Beş yaşında bir kız çocuğu için bu çok fazlaydı. O kurşun benden çocukluğumu çalmıştı. Ayaklarımda derman kalmamıştı. Yorulmuştum. Yaşadıklarımın ağırlığı altında ezilmiştim. Bir köşede saklanıp abimin ölümünü izlemiştim. O kurşun abimi delip geçerken ben sadece izlemiştim. Korkmuştum, hem de çok korkmuştum ama yerimden kıpırdayamamıştım. Sadece onun ölümünü izlemiştim. Bu acıtıyordu canımı, çok acıtıyordu. Beni bulmamaları gerekiyordu, kaçmam gerekiyordu. Sokaklara saklanmıştık yine bulmuşlardı. Sokaklar bile güvenli değilse neresi güvenliğiydi ki bizim için? Annem ile babamı bir suikast sırasında kaybettikten sonra abimle sokaklara sığınmıştık. Ama şimdi yalnızdım nereye gideceğimi bilmiyordum. Göz yaşlarımı sildim ağlamak abimi geri getirmeyecekti. Yemin etmiştim bunun intikamını alacaktım. Aklım sorularla doluydu. Bunun intikamını alacaktım nasıl İntikam alacağımın bir önemi yoktu sadece İntikam alacaktım. Yağmur yağmaya başlamıştı, şimşekler çakıyordu ve ben daha çok korkuyordum.