BEN EVLENME İSTEMİYORUM... yüzümde oluşan uyuşma hissi ile bir tokat yediğimi anladım

``Seni nasıl sevmemi bekleyebilirsin o kadar olaydan sonra``dedi bağırarak bir Berdel`di onların hikayesi belki daha farklı tanışsalardı olabilirdi.Bir berdel kitabıdır.Tüm hakları saklıdır.İyi okumalar:)

Biz iki gühasız candık biz bir birimize mahkum edilmiş iki kişi biz aileleri tarafından seçilmiş kurbanlar Bilemezsin kim dost kim düşman bazen tuttuğun eldir seni arkandan vuran

Tekrarı yoktur bazı şeylerin ; HAYAT gibi, AŞK gibi, ÖMÜR gibi Almira~Savaş ****** " Ben çevremde tutunacak bir dal aramayı bırakalı çok oldu Hatice Hanım . Ne zaman bıraktım biliyor musunuz ? " Arkasını dönüp bana bakınca gözlerimi çekip , ellerime baktım . Ne de olsa kırgınlıklar en önce gözlere yansırdı. Bir kişiye daha olan kırgınlığımı bilmesinler istiyordum. -" Ağacın kendisi olduğumu anladığımda ... " ****** -" Almira Hanım gerçekten bu kadar sessiz birisi misiniz ? " Koca salonda tanımadığı adamın sorduğu ile kaşları havalanmıştı . Evet onlar geldiğinden beri hiç konuşmamış , ortada dönen muhabbeti dinlemişti . Yanında oturan Savaş rahatsız bir şekilde hareketlenip beline elini koymasıyla yay gibi gerildi. Kocasının pek hoşuna gitmemişe benziyordu onunla konuşulması. Onun gözlerinin içine bakarak soruyu cevapladı . -" Kimin dinlediğine bağlı ! " *******

Herşeyden habersiz İstanbulda üniversite kazanmamla gerçekler öğrendim

Kitabın konusu bizim mafyamız bir kıza aşık olur ve onu babasından satın alırVe olanlar olur yorum yapmayı ve okumayı tavsiye etmeyı bırakmayın

Yüzümü elleri arasına hapsetti. İşaret parmağıyla gözyaşlarımı üşenmeden teker teker hepsini silmeye çalıştı. Yenileri geldikçe artan gözyaşları yine de onu pes ettirmedi. "Sana güveniyorum." Dudaklarıma kısa bir öpücük bıraktı. Üstünde duran siyah pelerini hızlıca çıkartıp bana giydirdi. Şapkasını da başıma takarak yüzümün gizlenmesini sağladı. Her zaman belinde duran silahı belinden çıkarttı. Gözlerimin içine korkma dercesine baktı. Silahı vermesi için sağ elimi uzattım. Kısa bir bakış attıktan sonra silahın son kez şarjörünü kontrol etti. Elimin üstünü öperek nasırlı parmaklarını bileğimde gezdirdi. "Son üç mermi, kimi vuracağını biliyorsun." Dediğini görmezden gelerek silahı elinden aldım. Hep aynı şeyi söylüyordu. Bu görev için yıllarımı harcadım. Tek bir yanlışta ikimizde ölürüz. "Say geriden," dedim.

İki 4 gencin hikayesi

Ortaokul arkadaşlığından ölene dek

-Tesadüflere ve kadere inanmazdım. Ama o en büyük tesadüfümdü. Belki de kaderimdi.

Ben aşkı ondan önce kitaplardan öğrenmiştim Aşk kitaplarda mutluluktu Sevdiğine Kıyamamaktı Her daim onu özlemekti onun gözlerinde kendini bulmaktı En azından Cihan karakuştan önce böyle biliyordum O hayatıma kapıyı çalarak değil kapılarımı kırarak girmişti işte o gün gururumu , öz saygımı yitirmiştim şimdi Kendi varlığımdan bile tiksiniyordum

Cihan ve Yasemin belki başka bir dünyada birsinizdir.

Aşk hiç beklenmedik anda gelir Sevdiği için her şeye katlanan iki seven insan

Hikâye Nihal`in evden çıkıp gittiği restoranda başlamakta Nihal restoranda otururken sürekli izleniyodur ve izleyen kişi onu kaçırmaya hazırlanıyordur ama Nihal`in bunlardan haberi yoktur Nihal restorandan çıktığında olaylar bambaşka bir rol almaktadır.....

Aşk mafya romantik

Adalet yolunda adım atan Suna ve Alperin kendi doğruları çerçevesinde farklı yolları seçmeleri, aşkın nelere yol açabileceğini ve aslında imkansızlığın sadece bir kelimeden ibaret olduğu aslında herşeyin bizim elimizde olduğunu anladığında Alperin hayatındaki dönüm noktası olur. Bİr uçurum kenarında olduklarını farkına varan Suna ve Alper o uçurumdan atlamayı mı yoksa beraber savaşmayı mı seçecekler.

Rekabet halinde olan iki ünlü mafya ailesinin tek kızı ve tek oğlu birbirlerine düşmanlarken ve intikam almaya çalışırken aşık olurlar.

Oğuzhan ve Esila`nın eğlenceli ve korku dolu hayatını okumaya hazır mısınız? Oku ve öğren!😜

Herşey bir tesadüfle başladı.. yada öyle gibiydi hayatta bazen istemesende yaparsın bazen bazı şeyleri kendine bile söyleyemessin...

Hayat çoğu zaman acımasızdır ama önemli olan o acımasızlığın içinde mutlu olmaktır. Mardin`de Alaz ve Alev`in anı evliliği iki gencinde tüm hayatını değiştirir. Bu iki gencin aşkı tüm Mardini yakıp kavurur

Gözlerinde Yıldızları Taşıyan Adamıma Kendimi sonsuz bir okyanusun , içersinde ki küçük bir kum tanesiymişim gibi hissettiriyordu bu deniz, ki bu yalan değildi ; zaten dünyada öyle bir yer değil mi ? hangimiz değiliz ki . Çeketimin cebinde son kalan sigara paketine baktım ,içinlerinden birini seçtim ve dileğimi tuttum. Yıldızlarımı, sonsuzluğuna uğurlamıştım, ona karşı olan duygularımı nefretimi, aşkımı. Masada ki çakmağı alıp tek bir dokunuşla çaktım ateşi; hayallerime, umutlarıma . Kıvılcımlar arasından çıkıp sigaramı yaktığında, dudaklarımın arasına alıp keskince içime çektim. Duman çiğerlerimden geçerken dans ediyordu adeta, rahatlamış vücudum nikotini sevmişti, başımı bir kez daha kaldırıp baktım gökyüzüne, yalnız kalışıma. Ama alışıktım üzülmemiştim... Mantığım`da, duygularımda aynı yolu gösteriyorsa eğer, şayet bu doğru yolda olduğum anlamına mı gelir ? 🕯 Uyarı ⚠️ Kitabım`da Ki Tüm Karakterler Ve Olayların Kurumlarla Hiç Bir İlgisi Yoktur . Tamamen Hayal Ürünüdür . Tüm Hakları Saklıdır ⚠️

Tailanda yaşıyan lee yn Kore`ye geri döner Yeni başladığı okulda ilk görüşte aşkla karşılaşır ve bu aşktan başına çok büyük olaylar gelir

Gözlerim, babamın ölümüyle başlayan bu karmaşık yolculuğun kararmış sokaklarında dolaşıyordu. Kalbim, bir yandan intikam ateşiyle yanarken diğer yandan geçmişin karanlık koridorlarında kaybolmuştu. Babamın ölümü bir sır perdesini aralayarak beni gizemle örülü dünyanın içine çektiğinde ; anılar, beni her adımda daha da sarhoş eden bir içki gibi acıydı. Gerçekler yanan bir mum gibi içime damlıyordu. Geceleri, şehrin sessizliğinde kaybolmuşum gibi hissediyordum, iz süren bir avcının pençesindeymişim gibi... Kimdi babamın gerçek katili? Cevapları ararken, kendi geçmişimle yüzleşmekten kaçamamıştım. Görünmez bağlantılar, aile sırları ve yıllarca örtbas edilmiş gerçekler arasında kaybolmuştum. Her ipucu, beni daha derinlere götürüyordu, adeta geçmişin kilitli kapılarını kırar gibi... Katilin izini bulmaya çalışırken aralanan güven kapısı, Ateş’i benliğime davet ediyordu. Ben bu yolun rüzgarında savrulurken, Ateş benimle beraber her defasında takılıp düştüğüm karanlık çukura dalıyordu. Ben zehirli bir sarmaşıktım, o ise her yeri küle çeviren ateşti...Beni yakıp kül mü edecekti? Yoksa toprağımı ısıtıp yeşermeme bir sebep miydi? Belki de en zorlayıcı olanı, babamın ölümüyle başlayan bu serüvenin, aslında benim kendi içsel gizemlerimi çözmeme yol açmasıydı. Kim olduğumu, nereden geldiğimi sorgularken, kendi karanlık köşelerimde yabancılaştığımı hissediyordum. Bu yolculuk, sadece bir katili bulma değil, aynı zamanda kendi varoluşumu sorgulamam için bir dehlizdi. O halde Ben bu hikayede kimdim?

Zengin şımartılmış bir kız yeni okulunda duygusuz bir adamla karşılaşıyor

Derler ki insanın vicdanı berraktır. Merhameti içinde saklı bir hazinedir. Taçları beyaz, etekleri upuzundur. Hazinesini elinde tutar, boynu hep diktir. Kraliçe merhametini yitireli, kral tacını düşüreli yılları eksiltti. Derler ki sözler cam kırığıdır. Sarayın içindeki maskelere batar, kanatırdı. Bir kız çocuğunun duaları odaları çınlatırdı. Bütün sesizlikleri utandırırdı. Fısıltılar koridordaki portlere sızardı. Kader çizgisini çizdi, Tanrı insanlara yasak kıldı; ruhu zehirlemeyi.