Biliyorum. Ateşle oyun oynanmaz. Biliyorum. Ateş ne kadar çok isterse istesin suyu söndüremez. Biliyorum Allah kulunu yalnız bırakmaz. Tüm gözler bana aynı duyguyla bakıyor. Acıyarak. Başımı çevirerek karşımdaki adama baktım. Ne olmuştu? Neden herkes bana böyle bakıyordu? Başımı yana çevirerek ağabeyime baktım. Suçlu çocuklar gibi bakıyordu. Başı yerdeydi. Benim ağabeyimin başı her zaman dikti,şimdi neden başını yerden kaldırmıyordu? Silahın emniyeti açılma sesi yükselmişti. Ağabeyimle gözgöze geldik. Yutkunamadım. Herşeye inat gülümsedi. Silah sesi duyuldu. Gözlerimi sımsıkı kapattım. Ve ağzımdan zorlukla çıkan sözlerle ölüm fermanımı imzalamıştım. "Töreyi kabul ediyorum! Ben Ayçelen Amin Erğızan! Berdeli kabul ediyorum!" Sesilik oldu. Karşımdaki adam Ne yaptın sen der gibi bakıyordu. Daha sonra zılgıt sesi yükseldi hep bir ağızdan çıkan zılgıtlar ağıt zılgıtıydı. "Ağabey..." Cılız çıkan sesle başımı sesin geldiği yöne çevirdim. Gözgöze geldik adamla, yavaşça kardeşine baktı. Ağlamamak için yanaklarımı içini ısırırken ölmek istedim. Tam şu anda ölmek. Zorlukla yutkunamayan adam  kardeşine bakmaya tahammülü yokmuş gibi başını eğmişti. Ağlaması şiddetlenen kadın "öldür. Kabul etme. Öldür ağabey" dedi. Duyduğu sözler karşısında adam kardeşine döndü. Kaşları çatılırken birşey demek istedi, ağzı açılırken geri kapandı. Sonra tekrar aşiret büyüklerine baktı"Töre kabul edilmiştir" Ağzından zorla çıkan kelimeler ortama buz kesmişti. Sinirli adımlarla giderken yanımda geçiyorduki "kendini hazırla bu günden sonra sana gun yüzü yok!" Kısık sesle söylediği sözleri sadece ben duymuştum. İçimi ürperten duygular ile arkasından "göreceğiz! Kime gün yüzü yok !"

Biliyorum. Ateşle oyun oynanmaz. Biliyorum. Ateş ne kadar çok isterse istesin suyu söndüremez. Biliyorum Allah kulunu yalnız bırakmaz. Tüm gözler bana aynı duyguyla bakıyor. Acıyarak. Başımı çevirerek karşımdaki adama baktım. Ne olmuştu? Neden herkes bana böyle bakıyordu? Başımı yana çevirerek ağabeyime baktım. Suçlu çocuklar gibi bakıyordu. Başı yerdeydi. Benim ağabeyimin başı her zaman dikti,şimdi neden başını yerden kaldırmıyordu? Silahın emniyeti açılma sesi yükselmişti. Ağabeyimle gözgöze geldik. Yutkunamadım. Herşeye inat gülümsedi. Silah sesi duyuldu. Gözlerimi sımsıkı kapattım. Ve ağzımdan zorlukla çıkan sözlerle ölüm fermanımı imzalamıştım. "Töreyi kabul ediyorum! Ben Ayçelen Amin Erğızan! Berdeli kabul ediyorum!" Sesilik oldu. Karşımdaki adam Ne yaptın sen der gibi bakıyordu. Daha sonra zılgıt sesi yükseldi hep bir ağızdan çıkan zılgıtlar ağıt zılgıtıydı. "Ağabey..." Cılız çıkan sesle başımı sesin geldiği yöne çevirdim. Gözgöze geldik adamla, yavaşça kardeşine baktı. Ağlamamak için yanaklarımı içini ısırırken ölmek istedim. Tam şu anda ölmek. Zorlukla yutkunamayan adam  kardeşine bakmaya tahammülü yokmuş gibi başını eğmişti. Ağlaması şiddetlenen kadın "öldür. Kabul etme. Öldür ağabey" dedi. Duyduğu sözler karşısında adam kardeşine döndü. Kaşları çatılırken birşey demek istedi, ağzı açılırken geri kapandı. Sonra tekrar aşiret büyüklerine baktı"Töre kabul edilmiştir" Ağzından zorla çıkan kelimeler ortama buz kesmişti. Sinirli adımlarla giderken yanımda geçiyorduki "kendini hazırla bu günden sonra sana gun yüzü yok!" Kısık sesle söylediği sözleri sadece ben duymuştum. İçimi ürperten duygular ile arkasından "göreceğiz! Kime gün yüzü yok !"

Çılgın bir aşk hikayesi

Kabuslar ve gerçekler. Dört farklı hayat ve dört farklı hikaye.Hayatları bir deney uğruna altüst oldu.

Arkadaşlar bunu okuldaki yarışma için çocuklara yazicam beğenenler yorum yazsib

insanın en çok canını yakan şey güvndiğin,tanıdığın birini senden gizlediği bir yüzü ve bu konu hakkında sana bir şey söylememesidir. karaca bu şekilde hayatına daha fazla ne kadar devam edebilir

Küçüklüğünden beri müzisyen olmak isteyen Işıl YILDIZ`in müzik bölümünü kazandığını babasından saklaması ve ardından olanlae.

GARİBAN GENCİN HAYATA KARŞI İMTİHANI VE ASKERLİKTEN SONRA HAYATININ DEĞİŞMESİ

GARİBAN GENCİN HAYATA KARŞI İMTİHANI VE ASKERLİKTEN SONRA HAYATININ DEĞİŞMESİ

Hayatın sadece küçük bir mahalle ve birkaç insanla kısıtlıyken gizliden gelen mesajlar ... Peki bu mesajlar bir psikopatın mı yoksa seven bir adamın mı satırları? Hayat sana kaktüs gibi dikenlerini çıkarmışken ya sen bir kelebeksen?Kaktüs ile kelebekler birlikte orta yolu bulabilir miydi?

Karadenizli uşağın ve istanbullu kızın zorla evlendirilen hikayesi

Gizem, doğduğundan beri beraber olduğu Efe`yi taşındıklarından dolayı kaybeder. Yıllarca beklese de Efe gelemeyince umudu keser fakat bilmediği birşey vardır. Kader onları bir araya getirmekte kararlıdır..

KAÇTIKCA KOVALANAN AMA ASLA KİMİN KOVALADIĞINI BİLMEYEN MASUM LİLANIN HİKAYESİ

`Gecenin bir saatinde bir mesaj sesine uyandım, bilinmeyen bir numara tarafından mesaj almak rutinim değildi. Mesajda bir fotoğraf vardı, ekranımın parlaklığından göremediğim fotoğrafa gözüm alışınca kalbimin durduğunu hissettim...`

"Kuş uçar, saat durur. Varlığım varlığına armağan olur be Göçmen Kızı..."

Elay bir iş çıkışı görmemesi gereken şeyler görür ve hayatı değişir

Eflan`ın çalışmak adına yaptıkları (spoiler vermemeye çalıştım o yüzden kısa olabilir) Not: ilk kitabım berbat olabilir

Sevgili okuyucu,

Öncelikle merhaba. Bir kitap nasıl yazılı bilmiyorum. İlk deneyimim bu kitap olacak. Öylesine yazılmış kitaptır yorumlarınızı buna göre yapın. Başlangıç tarihi: 01/04/2025

Herşey ayı yetimhaneyle başladı

Geceyi aydınlatan sokak lambaları altında sersemce yürüyordu. Gözlerindeki perde hakikat aydınlığı ile açılmıştı. Gözünün önünden film şeridi gibi hayatındaki pişmanlıklar geldi. Bu zamana kadar eğlence peşinde koşmuştu. -yazık! Dedi Şimdi yeniden doğduğunu hissetti ve gülümsedi...

Kış ayındayız, ama ben bir cehennem ateşinde yanıyorum. Tek isteğim, arkadaşlarımla kafa dinlemek için küçük bir tatildi. Ama şimdi? Bu tatil, psikopat birinin esiri olduğum bir kabusa dönüştü. Üstelik yapayalnızım. Buradayım... Yalnızlık, karanlık bir yılan gibi ruhumu sıkıyor. Karanlık odanın içinde bir güneş doğsa ve beni buradan kurtarsa keşke. Ama içerideki ayak sesleri giderek yaklaşıyor. Derken bir erkek çığlığı... Kulaklarımı kapatıyorum, ama ne fayda? Bu kasabada herkes, insan çığlıklarını duymamazlıktan geliyor. Buradakiler... Bu insanlar neden bu kadar vicdansız? Burası neresi mi? Kayıp Kasaba. Polislerin olmadığı, canilerin kanun yazdığı bir yer. İşte bu da benim kanla yazılmış hikayem. Ve sen, artık benim yol arkadaşımsın.

Ortak yazıyorum arkadasımla

Bir evin duvarları, içinde saklanan sırları ne kadar gizleyebilir? Peki ya sokaklar? Orada yankılanan çığlıklar, gölgelerde saklanan hikâyeler ne kadar sessiz kalabilir? Bazı ruhlar vardır, kendi geçmişinin ağırlığını taşır. Kimisi bir çocukken kaybolmuştur, kimisi gençliğini bir intikam uğruna harcamıştır. Bazıları korumayı seçmiştir, bazıları yok etmeyi. Hepsinin bir sebebi, bir yarası, bir hikâyesi vardır. Ve bu hikâyeler, bir noktada kesişir. Bu hayatta hiçbir şey göründüğü gibi değildir. Dost bildiklerin düşmana, düşman sandıkların ise hayatta kalmanın tek anahtarına dönüşebilir. Bir yolculuk var önünde: kanla yazılmış bir geçmiş ve gözyaşıyla çizilmiş bir gelecek. Gerçeklerin bu kadar yakıcı olduğu bir dünyada kim kalbinin temiz kaldığına inanabilir? Bazı yollar tek başına yürünmez; bazı savaşlar ise yalnızca tek bir kazanan ister. Bu hikaye hayatta kalma çabası ile bağışlanma umudu arasında sıkışıp kalanların, kendi cehennemlerinde kurtuluş arayanların hikâyesi. Görünmez bağlar, karanlık sırlarla örülü geçmişler ve her adımda karşılarına çıkan kararlar... Kimi için bu bir kurtuluş hikâyesi, kimi için ise bir sonun başlangıcı olacak. Ama her yolun sonunda bir gerçek vardır. Öyle bir gerçek ki, onu öğrenmek için ne kadarını feda etmeye hazırsın?

ilk kurgum baya cahilim umarım becerebilmişimdir🫶🏻 iyi okumalar🫶🏻🫶🏻