Hyunlix fic Bu benim ilk ficim 13.12.2025 ... F:Yemek getirdim sana H:Ahh sağol lixie sende olmasan açlıktan ölecektim F:Bişey değil ...

Yeonjun sınıfına yeni gelen soobinden etkilenir ve arkadaslarının gazıyla ona yazmaya karar verir.

~Zihnimin oyununu çözmek~ Adım 1- Gerçeklik kavramını kendine göre düzenle. Adım 2- Sevgi duygusunu unut. Adım 3- Korkmayı bırak Adım 4- Dediklerimi yapmaya emin misin? Adım 5- İstediğini yap. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Jisung, Jisung`un mental olarak sıkıntıları var, Hayali arkadaşları var. İnsanlara sevgiyle yaklaşmaz. Okulun da ruh hastası olarak tanınıyor.Jisung`la kimse konuşmaz çünkü hepsi biliyor Jisung`un ne kadar delice hareketleri olduğunu. Jisung`un gerçeklik algısı bozuk, Gerçekte var olan bir şeyi yok sanabilir veya olmayan bir şeyi var sanabilir. Ama bunu bilinçli yapar, Ya da yapmaz. Jisung için gerçeklik kavramı karışıktır. Belki tüm hayatı bir olayla bozulmuştur, Ya da hep öyledir. Gerçekte var olan insanlar onun için ölü,ölen insanlar onun için diri. Hastalık denir mi? Hayır, Jisung için tek hastalık, "Yapamam" demektir. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Minho, Gerçekçi bir kişilige sahip, hayalperest değil. Duyarlı biri,hayvanlara karşı,insanlara karşı,doğaya karşı, her şeye karşı duyarlı biri. Okuldakiler ona "Beyaz Atlı Prens" olarak bakarlar. Her şeyi mükemmel. Kendi iç dünyası da sakin. Her hangi bir hastalık durumu yok. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Peki ya bu iki zıt kişilik... Bir Ruh hastasıyla beyaz atlı prens nasıl olurdu?

"Dönmek istiyorum ama sen artık yol değilsin" -İsmail Furtuna "Ben yol olmadım, çıkıştım. Sen geçemedin" -Fadime Koçari

Artık benimsin 2025

"Sadece dostluk deseydim, inanır mıydın?"

"Dün gece benim için bir hata değildi.” “Benim için de.”

Soylu bir kraliyet ailesinin veliahtı Minho, Halkın günlük yaşamını görmek için halkının yanına gelir. Herkes saygıyla önünde eğilir ve kimse çıtını çıkaramaz. Bir kişi hariç. Küçük adımlarla,uykulu gözlerle ve pijamalarıyla yürüyüp elindeki çöpleri atıp eve geri giden o çocuk. Yakışıklı veliaht Minho, göz teması bile kuramadığı o çocuğa dikkatini vermişti. Sonra bir ses duyuldu. "Efendim,bir sorun mu var?" Bunu diyen çocuğun annesiydi. Minho ise kadına baktı. Kadın, saygıyla eğiliyor ve biraz da korkuyor gibiydi. Kadına seslendi, "Beni görmedi mi yoksa görmezden mi geldi?" Kadın mahçup bir biçimde seslendi, "Affedin,uykuluydu.Fark etmemiştir.Sizi görmezden gelmek gibi bir saygısızlığı yapmaya cesaret edemez." Veliaht Minho kadından gözlerini çekip çocuğa seslendi, "Cidden bunu yapmaya cesaret edemez,baksanıza bu çelimsizlikle kimseye karşı gelemez." Çocuk bunları duysada kulak vermedi. Çünkü sanıyordu ki, yine halktan bazıları onu aşağlıyor. Veliaht Minho çocuğa seslendi, "Adın ne senin?" Çocuk gözlerinden akan uykuyla seslendi, "Jisung,ayrıca çelimsiz dediğin çocuk uykulu olmasa seni alır, evire çevire döver." Veliaht Minho şaşırır ve Jisung`a seslenir, "Git uyan da gel,bak bakalım kimi evire çevire dövüyorsun?" Jisung gözlerini ovuşturur ve karşısındaki adama bakar. Sonra da etrafa bakar,herkes ona bakıyordur.