Neden 17 yıl sonra karşıma çıkıyorsunuz ki hemde benim yerime bir başkasını koymuşken

Annesini kaybettikten sonra yurda yerleştirilen Lalenin yıllar sonra bir gün kaçırılmasıyla ağbisi ve kardeşiyle tanışmasıyla alt üst olan hayatının hikayesi. " DÜZENİM BOZULUR, HAYATIM ALT ÜST OLUR DİYE, ENDİŞE ETME. NEREDEN BİLİYORSUN HAYATIN ALTININ ÜSTÜNDEN DAHA İYİ OLMAYACAĞINI?" ŞEMS-İ TEBRİZİ

Yanlış numaraya yazan doğa başına çok büyük bir bela alır…

Geçmişte aynı yere hapsolan iki küçük çocuk büyüdüklerinde aynı savaşta karşı karşıya olursa ne olur?

İki genç...Kendi iç dünyalarında ve hayatlarında büyük problemleri olan... Kaydoldukları bir tiyatro kulübünde bir araya gelirler ve aslında hayatlarıyla ortak noktalara sahip olan rolleri üstlendikleri için herkesi kendilerine hayran bırakırlar...

Ailesiden şiddet gören 17 yaşındaki bir kızın hikayesii....

Bana ilk defa bir maviliğin sadece umudu değil de aşkı temsil ettiğini öğretti. Tam da şu an, elinde heyecanla saydığı papatyanın yapraklarının `seviyor` çıkması için her şeyi yapabileceğini kanıtlarcasına gülümsüyordu. "Seviyor, sevmiyor, seviyor..." Beklediği sonuçla birlikte bana dönüp yine gülümsedi. Elindeki son papatya yaprağını üflerken, "Seviyor çıktı görün mü?" diye sordu heyecanla. Bende onun gibi gülümsedim. Onun mavi gözlerine bakarken içim onun mavilikleri yüzünden kıpır kıpır olurken, "Evet," dedim. "Gördüm." "Beni seviyorsun yani?" diye sordu fısıltıyla. Saçlarımı, omzumun diğer tarafına attırırken, "Ben seninle aynı gökyüzünü bile paylaştığımı düşünerek içimi kıpır kıpır ettirirken sen beni sevdiğini mi söylüyorsun?" "Evet," diye fısıldadım, anın verdiği heyecan yüzünden yanaklarım kızarmaya başlıyordu. İlk önce inanamadı, boş boş baktı yüzüme. Ardından yüzünü öyle bir gülümseme kapladı ki bende yüzümdeki gülümsemeyi büyüttüm. Ayağa kalktı ve resmen içindeki duyguları dışa vurarak onlardan kurtulmak istercesine haykırdı. "Benim sevdiğim kız beni seviyor! Hemde deli gibi! Ben onu bir dakika bile izlemek için onun gittiği her yeri takip ederken o beni seviyor! Gökyüzü, sen buna şahit ol! Sen bizim tek sırdaşımızsın!" ..... 03.04.2020... Kapak: Tubablacksea ...... #1/ karşılaşmak 05.03.2020~19 hikaye arasından. #1/ karşılaşmak 20.07.2020~23 hikaye arasından.

Sınıfça matematik sınıfının önüne hücum etmiştik.Biz girmeye çalışırken 11 ler çıkmaya çalışıyordu.Hayata söverken kafamı yukarı doğru kaldırınca onu görmüştüm. Ben onu görmüştüm ama o beni görmemişti...

Birilerinin yaşaması için birileri ölüyordu Bazıları bedenen bazıları ruhlarını gömüyordu peki ben hangisinden vazgeçicem...

Eski arkadaşı Zaren yüzünden üç yıl komaya giren Beren, yıllar sonra dönen Zaren`le başa çıkmaya çalışır. Birde Coğrafya dersinde duvara çizilen XOXO oyununun çizgilerini fark eder ve canı çok sıkıldığı için bir hamle yapar. Her geçen gün gizemli biri hamle yapar. Tablo tamamlandığında Beren`in başına gelen esrarengiz olayları öğrenmeye hazır mısınız ?

Neden geri geldin,o kadar zaman sonra neden gelip bana o acıyı tekrar yaşatıyorsun. “Affet beni bal gözlüm” 𝘽𝙚𝙣 𝙨𝙚𝙣𝙞 𝙖𝙛𝙛𝙚𝙩𝙨𝙚𝙢 𝙗𝙞𝙡𝙚 𝙞ç𝙞𝙢𝙙𝙚𝙠𝙞 ç𝙤𝙘𝙪𝙠 𝙨𝙚𝙣𝙞 𝙖𝙨𝙡𝙖 𝙖𝙛𝙛𝙚𝙩𝙢𝙚𝙮𝙚𝙘𝙚𝙠.

Abimin bir hatası benim tüm hayatıma mâl olmuştu

Koşsam da yetişemezdim, yürüsem de geç kalırdım. O yol nasibim değildi, bırakmalıydım. Keşke bütün bu yaşadıklarımızı bir saliseyle unutabilseydim... Ama bu imkansızdı.

Tenime değen iğneler bir bir verdiğim sözleri göğsüme kazırken, içimde tarifsiz bir burukluk vardı. Aklımdan hiç çıkmayan sorular zihnimin içinde bir zehir gibi yayılıyordu.Uzun kirpiklerin, gül dudakların.. Dudaklarının hemen sol üstüne yerleşmiş küçük ben, Ölmek istediğim mezarlık, nabzının attığı yer. Saçlarının arasına karışmış deniz dalgaları.. İki gözüm, göğsüme kazıdım seni. Yaşanmamışları unutmamak için çizdim bütün zerreni. Yasla başını göğsüme, saç tellerin dağılsın kalbimin üzerine. Nabzın nabzıma değsin.

Gökçe 19 yaşında bir kızdır 6 yaşlarındayken gözleri önünde ailesi öldürülmüş ve çocuklarla beraber yetimhaneye verilmiştir üvey ailesi çocukları çok sevmektedir gökçenin kardeşi gibi gördüğü Işıl,su, bora ,ayaz ,deniz, ateş dir Beraber yaşamaktadırlar tamda mutlu aile tablosu gibi bir hayat Ama bu mutluluk bir telefonla sona ericeğini kimse bilmiyordu

Adını değiştirebilirsin. Şehrini, giysilerini, hatta aileni bile… Ama geçmiş, ardına bakmadığında bile peşinden gelir. Zeynep Atak bir sabah öldü. Ve aynı sabah, Aslı Sezenbay adında başka biri doğdu. Aynı olan başka biri. Geride kalanlar yalnızca bir isim, bir ev, birkaç fotoğraf değil; kırılmış bir gençlik, gölgelerle örülü bir aile geçmişi ve geri dönmemek üzere terk edilen bir kimlikti. Artık İstanbul’da, yepyeni bir hayatta kendine yer arayan Aslı, geçmişini geride bırakmaya çalışırken, onu şekillendiren karanlık sırlarla yeniden yüzleşmek zorunda kalacak. Adaletin sessiz kaldığı bir geçmiş. Her şey bitti sandığınız yerde, asıl hikâye başlar. Bir kimliğin içinde yeniden doğmak mümkün mü? Yoksa bazı isimler, hayatta kalmak için bile olsa, gömülemez mi? Uçağın havalanmasıyla bir veda etti: geçmişine, adaletin suskunluğuna, kendi adını taşıyan mezar taşına. Zeynep Atak artık yok. Onun yerine Aslı Sezenbay var. Yeni bir kimlik, yeni bir şehir, ama aynı kabuslarla uyanan bir zihin. İstanbul’a taşınan bu `yeni` ailenin hikâyesi, sadece bir kaçış değil; aynı zamanda karanlıkla bir yüzleşme. Her şey unutulmuş gibi görünse de, geçmiş asla affetmez. Bir ismin ardına saklanmak yeter mi, geçmişten kurtulmak için? Yoksa en derin yaralar, sessiz kalanların sırtında mı taşınır? "Zeynep Atak öldü." Gazetelerde yazan buydu. Ama hiçbir gazete, onun hâlâ hayatta olduğunu, sadece adını değiştirip Aslı Sezenbay olduğunu bilmiyordu. Bir gecede kimliğini, geçmişini, çocukluğunu geride bırakıp bambaşka bir hayata sürüklenen genç bir kız. Bir ismi geride bırakmak, her şeyi unutmak demek midir? Yoksa en büyük kaçış, insanın kendinden kaçışı mıdır? Bu roman, adını kaybeden bir genç kızın, kimliğin yalnızca bir nüfus cüzdanına sığmadığını anladığı bir iç yolculuğu anlatıyor. Ve bazen en derin kaçışın, gerçeğin tam kalbine doğru bir yürüyüş olduğunu.

Babamla ettiğim kavdan sonra sahile gitmiştim. Masmavi dolunayı izlerken, yüzü kanlar içinde yürüyen adamı gördüm ve bana yaklasıyordu. Çok korkmuştum...

Bir kızı anlatır

“Gölgeyi hiç özlemedin mi, Rüya?” Sesi yaklaştı. Soğuk ve alaycıydı ama içinde tanıdık bir sıcaklık taşıyordu. Yavaşça arkamı döndüm. Göz göze geldiğimizde zaman birkaç saniyeliğine durdu sanki. Gözlerindeki o koyu karanlık bana geçmişin karanlık tavan aralarını, saklanmış oyuncak kutularını, tozlu bir hafızayı hatırlattı. “Gölge seni çok özledi” dedi, bir adım daha attı bana doğru. “Seninle tekrar oyunlar oynamak istiyor. Ama bu sefer ‘oynamak istemiyorum’ diyemezsin. Karşımda mızmız bir Rüya görmek istemiyorum.”

Gerçek Ailem Kurgusudur‼️ Öz annesi tarafından yılları alınan kızın.Sonunda babası,abileri ve ikizine kavuşması. Umarım keyifle okursunuz (Müsait olduğum her an bölüm atmaya çalışacağım‼️)

Bu benim ikinci kitabım umarım beğenirsiniz

Yağmur sıradan biri yaz tatili için ailesiyle tatile geliyor.fakat tatilde yeni bi arkadaş gurubu kuruyor birçok olaylar ve hikayeler

Kelebekler kendi kanatlarını göremezlerdi. Ne kadar güzel olduklarını sadece etrafındakiler izler, kendileri bundan mahrum kalarak, kabuğundan çıkmaya çalışırdı. Ayrıcalıklı çizgilerle, hayat bulan güzelliklerinden ölene kadar haberleri olmazdı. İrdeleyerek çekip aldığında ayrıcalık çizgi; İzel`di. İzel Hera Özün. Kısır bir döngü. Bir isim uğruna, ülkede sarsıcı etkiler yaratan krallık, kısır döngüye dahil olursa... 🦢 Yaman ve İzel Hera, ülkenin en prestijli lisesi olan BRIANNA LİSESİ`nde eğitim görmekte olan iki genç. Birisi sırılsıklam aşık oluşu ile kendi bedeninin farkında olmazken, birisi bir uğurda tekrar tekrar ölmeyi göze aldı. Ya bu iki genç, sonunda varisleri olduğu krallık ile yüz göz olursa? "BENİ SUÇLAMAYIN!" Karanlığa aydınlığa çeviren yazı... Ve kırmızı düğmeye basılmış, teori hayata geçmişti.

İpek aile yönünden pek şanslı bir kız değildi. Acılarından kaçıp geldiği yeni apartman dairesinin ona büyük bir mutluluk verebileceği kim bilebilirdi ki?

Herşey çok güzel ilerliyordu taki o günden sonra şirketleri batmakta olan derfinin hikayesi