46.Bölüm

Geçmiş her zaman bi yaradır .Her ne kadar kapandı, kabuk bağladı desekte o kabuk bi şekilde açılır ve kanar .Kanayan yara neden kanıyor diye kendimize sorular sorsakta hiç bir zaman buna bi cevap bulamadık.Bulabilirmiyiz bilmiyorum ama geçmişe takılı kalarak yaşayamayacağımı düşünüyordum taki geçmişimizin bazen geleceğimizin anahtarı olabileceğini öğrendiğim zaman .Her nekadar kaçsakta peşimizi bıkakmayacaktır bu nedenle akışına bırakıp önümüze ne getireceğine bakmalıyız.unutmayın geleceğe yön veren bi yoldur geçmiş .

Yazardan...

Cengiz gelen adamı görünce tedirgin olmuştu , yine neiçin gelmişti ne isteyecekti diyecek diye düşünüyordu girdiği bataklıktan bir türlü çıkamıyordu , ne kadar çabalasa dahada batıyordu .Buna bi çözüm bulması gerekiyordu gelen adam ve arkasındakilerden kurtulması gerekiyordu .Yaptıkları ortaya çıkarsa olacakları düşünmek dahi istemiyordu .

yaptığı hatanın affı yoktu abisini ve arkadaşını öldürmüştü yaptıkları bunula bitmiyordu .Yeni doğan çoçuğu sırf kız diye öldürmesi için bi askere vermiş karısına ise doğum da öldüğünü söylemişti .Karısı hiç bir zaman kızının öldüğüne inanmıyordu kızının yaşadığını ve bir gün kenine gelecegine inanıyordu .

Cengizin öldürmesi için kızını verdi asker küçük çocuğa kıyamamış ve onu çocuk esirgeme kurumuna bırakmış ve düzenli aralıklarla çocuğu ziyarete gidiyordu . Küçük kız çocuğunu her gördüğünde annesinin çektiği acilar gözünün önüne geliyor ve vicdan azabı cekiyordu kendi suçlu olamamasına rağmen .

Genç asker küçük kız çocuğunu görmeye geldiğin de buna daha fazla dayanamayıp her şeyi küçük çocuğun annesine söylemeye kara verir ama bunu nasıl yapacağını bilmez , çünkü cengiz eğer karısına çocuk hakında birşey söylerse ailesine zarar vermekle tehdid ediyordu ama bilmediği bi şey vardı o asker kimsesizdi ne annesi,ne babası nede bi kardeşi vardı .

Çocukluğunu yetimhane geçirmişti . Genç asker yaptığı şeyin yanlış olduğunu ve cengizin karısına gerçrkleri anlatmaya kara verdi ama gelen telefonla bunun imkansız olduğunu anladı çünkü göreve gitmeleri gerekiyordu bu nedenle eline bi kağıt kalem alarak mektup yazmauya karar verdi ve şu sözlerle başladı

Melek Bozkurt'ta ;

Siz bu satırları okurken belki ben şehit düşmüş olabilirim ,nedenini blmiyorum ama şehit düşeceğimi hisediyorum .O yüce makama erişmek benim en büyük hayalimdi ama buna ter temiziz bi şekide yaşamayı nasip etsin isterdim her zaaman ama sakladığım bu sır omzuma yük olmuştu ve artık bu yükten kurtulmanın vaktinin geldi .Şimdi bunlarla beni ne alaka var diye bilirsiniz ama bu konu tam olarak siziğnle ilgili .Bu nsıl söylenir bilmiyorum ama bunu artık bilmeniz gerekıiyor çünkü kocanız sizden çok büyük bi sır saklıyor .Kızınız ölmedi yaşıyor ama kocanızın da bundan haberi yok çünkü onu öldürmemi söylemişti ama ben o masum çocuğa kıyamadım bu neden yetimhaneye bıraktım .Kızınız şunda yetimhanede ama dediğim gibi kocanızın bundan haberi yok çünkü onu öldürdüğümü zannediyor .Bunu sizie söylemememi söyledi ama ben sizin daha fazla acı çekmenize dayanmamadım bunu artık söylemeye kara verdi .Kızınız nehir ismini verdim .Sizin ona isim vermenizi isterdim ama kocanız sırf kız diye onun ölüm verdi .Çok uzatım farkındayım özür dilerim bunu daha önce söylemem gerekiyordu ama bu güne nasipmiş .Allahtan tek temenim kızınıza bir an önce kavuşmanız allaha emanet olun,

Dedikten sönra yazdı mektubu zarfa koymuştu, mektubu bitirdiğin de komutanı gelmişti genç asker mektubu iç cebine koymuştu ,

" Hazırsanız birazadan çıkıcaz " demişti cengiz .

Askeriyeden çıkan askerler gelen helikoptere binmişlerdi .Genç asker çebinden çıkardığı mektubu yanındaki askere vermişti .

"Bak bunu sana emenet ediyoru eğer ben şehit düşersem cengiz komutanın eşine göndereceksin nedenini sorgulama ve ona ver .Şehit düşmez isem kendim veririm ama bak sana vasiyetim , bu hayata hiç kimsem yoktu sen bana kardeş oldun o nedenle senden son isteğim son şey " demişti asker

Arkadaşı ise ;

"Sana hiç nir şey olmayacak ve biz ordan sağ salim dönücez ve bunu sen kendin vericeksin kardeşim " demişti .

genç asker ise sadece başını salamıştı .

Heliköpter indiğinde içindeki tüm askerler inmişti . Farklı bölgelere dağılmışlardı . Askerler gruplar haline gelip mevzi almışlardı . Gelen silah sesiyle çatışma tam anlamıyla balamıştı .Çoğu haini indirmişlerdi ve artık toparlanıyorlardıki gelen silah sesiyle hepsi neye uğradığını şaşırmıştı.

o vurulmuş o asker hem de tam kalbinin üzerinden . arkadaşları onu vuran haini de indirmiş koşarak onun yanina ileremişlerdi .

"Bak bana aslanım dayan sana hiç bir şey olmayacak dayan kurban olayım dayan . demişti en yaın arkadaşı ama o anlamıştı şehit olacağını içine döğmuştu .

sadece arkadaşına şu sözleri söylemişti

"sana verdiğim emaneti sahibine ulaştır dedikten sonra kelime i şehadet getirerek gözlerini sonuzluğa kapatmıştı .

asena anlatımıya

Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum abime nasıl anlatacaktım .Vereceği tepkilerden deli gibi korkuyordum çünkü abim benim kadar sakin kalmazdı .Nehirinin yanınından ayrılaral salona geçtim abim ve yaman salonda koltukta oturuyorlardı .Yavaş yanlarına gittim ve karşılarındaki tekli koltuğa geçip oturdum .

"Abim ne anlatacaksın anlatasan mı artık " demişti abim

Abi anlataaklarımdan sonra sakin kalman gerekiyor demiştiştim .Göz yaşlarım bana inat eder gibi sicim sicim akıyordu ne yama nede abim neden ağladımıma dair fikirleri yoktu .

Amcam dedikten sonra ağlamalarım hıçkırıklara dömüştü .Abim anlamaz gözlerle bna bakıyordu benim ağlamalarım bir türlü durmuyordu .Bunu gören abim koşarak odurduğum koltugun koluna oturaark beni kolarının arasına almış başımın üzerine öpücükler konduruyordu.

"Bi şey mi oldu amcama asenam " demişti abim

ona bişey olmadı abi ama onun yaptıkları o kadara kötüki nasıl anlataacğımı bilmiyordum .Tam ağzımı konuşmak için açmoştım ki kapının sesini duymuştum kim diki gelen kim di bu saate . Kapıyı açmak için ayaklandım kapıyı açtığımda.

yengem vardı gözleri ağlamaktan kızarmıştı .

" asena kızım burdaymış hastaneye gitim senin onu buraya getirdiğini söylediler " demişti yengem ne yani yengem nehirin kızı olduğunu biliyormuydu ?