8

"Senin yapacağın intikam şekline tüküreyim ben. Kız az daha ölüyordu senin yüzünden !"

"Dur dur Ali yapma !"

Kulağıma bağırış sesleri gelirken ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Kavga mı ediyorlardı ?

Seslerin kime ait olduğunu zihnim kavrayamıyordu.

"Bilmiyordum alerjisi olduğunu nereden bilebilirdim ?"

Bilincim yavaş yavaş kendine gelmeye başladığında boğazımdaki yanma da baş göstermişti.

Üzerimde baya bir halsizlik vardı. Kolumu kıpırdatacak hali kendimde bulamıyordum resmen . Su içmek istiyordum ama bunu dile getiremiyordum. Gözlerimdeki ağırlık yavaş yavaş azaldığında açmak için çaba sarfediyordum.

Etafımdaki bağırışlar devam ederken yüzümü buruşturdum. Kavga edecek başka yer mi yoktu arkadaş!

Gözlerimi açtığımda etraf bulanık gözüküyordu.

"Kesin be artık kız uyandı !" bu ağlamaklı ses ece'ye aitti.

Olan olaylar bir bir zihnime düşerken boğazımdaki sızı artmıştı. Sanki gıcık kapmışcasına öksürmeye başlamam ile hepsi tepeme doluşmuştu. Öksürüğüm geçince gözlerimi tek tek üzerlerinde gezdirmiştim.

Kapının yanında, gözündeki morlukla ayakta duran ademi görmemle şaşırmıştım. Diğerlerine baktığımda onlarda hiçbir şey yoktu, anladığım kadarıyla burada pek iç açıcı olaylar geçmemişti.

"İyiyim merak etmeyin" Çok az çıkan sesimle konuştuğumda herkesin anladığını umuyordum. Hepsinin benim için telaşlandığını gözlerinden anlıyabiliyordum.

Konuşmak için tekrar ağzımı açtığımda kapıdan içeriye giren kadın doktor ile susmak durumunda kalmıştım .

"Merhaba Ela hanım " gülümseyerek içeriye giren kadın il acılarımı unutum istemsizce bende gülümsemiştim .

Onu bekletmeden "Merhaba." dedim bende karşılık olarak.

Yanıma kadar geldiğinde diğerleri yanımdan çekilmek zorunda kalmışlardı. Yatağımın yanındaki masanın üzerinden, dosyayı almış ve bir süre onu incelemişti . Bir süre Sonra kafasını dosyadan kaldırdığında tekrardan gülümseyerek bana bakmıştı. Ne çok gülümsüyordu bu kadın böyle ?

"Nasıl hissediyorsun kendini ?" diye sormasıyla

"İyiyim ve hala yaşıyorum bence bu iyi birşey ." dedim espri yaparak, aslında boğazımdaki acı fazlasıyla berbattı ve vücudumdaki halsizlik, artı olarak ciğerlerimdeki ağrıyı saymak bile istemiyordum ama benim için telaşlanan insanları gördüğüm için onları daha fazla üzmek de istemiyordum.

"İzin verirsen sana bir kaç kontrol yapmak istiyorum ?" diye sormasıyla hemen başımı sallamıştım.

Doktor arkasını döndüğünde bizimkilere yönelik konuşmuştu ."Gençler sizi dışarıya alayım ben . Arkadaşınızı kontrol etmem gerekiyor. " Demesiyle hiçbiri itiraz etmeden çıkmıştı. Adem de dahildi tabiki. Gözlerini asla benden ayırmıyordu anladığım kadarıyla pişman olmuştu. Hepsi çıktıktan sonra doktorla yanlız kalınca Bana bakmıştı " Arkadaşların senin için çok telaşlandılar. " dediğinde kafamı sallamıştım .

Ne kadar telaşlandıklarını tahmin edebiliyordum, çünkü aynı olayı tekrar yaşamıştık ve ben o zaman alerjim olduğunu bilmiyordum. Öğrendikten sonra hepsi o günden beridir üzerime titriyorlardı.

Ben düşüncelere dalmışken doktor yanıma gelmiş ve boğazımı, ağzımı kontrol etmişti.

"Tamam her şey çok güzel şimdi sırtını aç dinlemem gerekiyor." demesiyle hiç oyalanmadan sırtımı açmıştım.

"Derin derin nefes al ver " demesiyle dediğini uyguladım ama hemen öksürmeye başladım. Ciğerim çıkacakçasına öksürüyordum resmen .

Elini Ensemde hissedince ne yaptığını merak ediyordum ? "Bu Ensendeki kızarıklıklar ne zamandan beri var ? "diye sorduğunda kafamı çevirip ona baktım.

"Ensemde de mı çıkmış ?" diye sorduğumda arkamdan çekilmiş ve önüme gelmişti.

"Başka nerende var ?"

"Şey bacaklarımda var ama öyle çok değil ." dedim.

Bacaklarımı açıp gösterdiğimde eliyle bakıp incelemişti.

"Pekala . Vücudunun herhangi bir yerlerinde morarma falan var mı ? "Diye sormasıyla gerilmiştim .

"Ara ara oluyor sonra hemen geçiyor ." dedim yalansız bir şekilde.

"Elacım, Burun kanaman falan oluyormu "

"Ben kendimi bildim bileli kanar benim burnum ama öyle zararını görmedim. Bunun için doktora gittim burun damarlarımda sıkıntı varmış Bu yüzden kanamam oluyormuş. Öyle demişlerdi." Dedim bir solukta.

"Başka bildiğin bir rahatsızlığın var mı Ela? "

"Yok bildiğim bir rahatsızlığım sadece alerjim olduğunu biliyorum."

"Anlıyorum canım . Şimdi hemşire arkadaşlarım senden kan alıcak herşeyin tam tamlık olmasını istiyorum olur mu ?" demesiyle kafamı sallamıştım. "Geçmiş olsun" deyip arkasına döndüğünde, ona seslenmem onu durdurmuştu.

"Ne zaman taburcu olabilirim doktor hanım ?"

"Arkadaşlardan istediğim kanlar sizden alındıktan sonra işlemleri başlatabilirsiniz."

"Teşekkür ederim ." dediğimde gülümsemiş ve gitmişti.

Bir süre sonra kan almak için hemşireler geldiklerinde, işlerini halledip gitmişlerdi ben ise telefonumla ilgilenirken, bir yandan da bizimkilerin gelmesini bekliyordum.

Kendimi çok garip hissediyordum . Ademe nasıl bir tepki vermem gerekiyordu bilmiyorum ama resmen ölümden dönmüştüm ve bu açıkcası kolay sindirilebilecek bir durum değildi ama diğer yandan düşündüğümde ise ademin alerjim olacağını bilmesi imkansızdı. Çoğu kişi bilmezdi zaten alerjimin olduğunu . Bu yüzden tam olarak ona kızamıyordum ama diğer yanımda ölebilirdin diye kulağımda bas bas bağırıyordu. Düşündükçe kafam ağrıdığı için düşünmekten vazgeçip akışına bıraktım.

Bir süre sonra arkadaşlarım geldiğinde içlerinde adem yoktu ! ne yani bir özür bile dilemeden çekip gitmiş miydi?

"Adem nerede ? "diye sorduğumda Ali tersçe bakıp cevap vermişti.

"O adamın adını bir daha duymayacağım ela ! " demesiyle bu çıkışına garipçe baktım.

"Merak ettim ali niye bağırıyorsun?" diye sordum bende sakince.

"Etme merak falan! Çekip gitti. "dedi engin sinirle en az ali kadar o da sinirliydi.

"Yeter bağırıp durmayın kıza, siz ikiniz gidin çıkış işlemlerini halledin !" Gizemin de onlara karşı uyarı niteliğinde konuşmasıyla ikiside derin nefes verip çıkmışlardı.

"Kanka bakma sen onlara ademi ben gönderdim. Çocuğu dövmekten beter ettiler. Gitmek istemedi zorla gönderdim." Dedi gizem

"İnanmıyorsan ece'ye sor ?" gizemin tekrardan beni ikna etmek amacıyla konuşmasıyla Eceye baktım

O da bana kafa sallamış ve açıklamak istercesine konuşmuştu. "Ali delirdi resmen kanka tutamadık. Saldırdı ademe ."

Hiçbir şey demeden öylece susmuştum . Ne olursa olsun bence özür dilemeden gitmemeliydi . Çünkü bu olay ne olursa olsun onun hatasıydı.

Ben susunca kızlar da susmuştu kimseden ses çıkmazken hepimiz öylesine birbirimize bakıp duruyorduk.

Bir süre sonra ali geldiğinde işlemleri halletiğini söyleyince hemşireyi çağırıp kolumdaki iğneyi çıkarttırmıştık. Hepimiz gizemin arabasına doluştuğumuzda. Benim evime doğru yola çıkmıştık. Çok fazla evlerine gelmem konusunda ısrar etselerde bunu kabul etmemiştim.

Kendi başımın çağresine bakabilirdim açıkcası! O kadar da kötü bir durumda değildim.

Yolda giderken gizemin içine sinmemiş olmalı ki sıkıntı içinde tekrardan konuşmuştu.

"Kanka bak evde yanında kimse yok bize geçelim. Bizim içimiz rahat etsin !"

"İçinizin rahat etmiyeceği bir şey yok gençler. Benide anlayın, biraz yanlız kalmaya ihtiyacım var. Hem Geçti ve bitti telaş edilecek bir şey de yok yani ortada ." dediğimde konuyu kapatmak için yalvaracaktım neredeyse Çok fazla ısrardan hep nefret etmişimdir.

"Pekala, sen bilirsin! Bu arada baban aradı " Demesiyle kafamı bir hışımla ona çevirdim .

"Sakın söyledim demeyin !" dediğimde sinirli sesime hakim olamıyordum .

"Yok söylemedik Ela uyuyor seni uyanınca arasın dedik sadece." demesiyle derin bir nefes koyuverdim .

O adamdan gelecek yardım hiç bir şekilde gelmesin daha iyiydi! Bende uzak olması bana yeter de artardı.

Evimin önüne geldiğimizde hepsiyle teker teker vedalaşmış ve iyi olduğuma onları bir şekilde ikna etmiştim . Eve geçtiğimde direkt kendimi yatağa attım çünkü çok fazla yorulmuştum. Her yerim ağrıyordu resmen.

Tam gözlerimi kapatmıştım ki telefonuma gelen bildirim ile dikkatim oraya kaymıştı. Telefonu elime aldığımda kimden geldiğine baktığımda Bu kişi Ademdi

Kinciadem: Özür dilerim Küçük (10.30)

Senin alerjin olduğunu bilmiyordum. Yaptığım telafi edilemez bir hata biliyorum.

Üzgün olduğumu bilmeni istiyorum.

Ela: Görüldü. (10.32)

Nedense içimden ona hiçbir cevap veresim gelmiyordu. O kadar ben şöyleyim ben böyleyip diye atıp tutan adam , gizemin sözünü dinleyip özür bile dilemeden çekip gitmişti! Bu saatten sonra ne yaparsa yapsın faydası olmazdı benim için . Açıkcası yaptığı çok kötü bir şeydi.

Onu düşündükçe ağlama isteğim gelince , daha fazla düşünmek istemediğim için gözlerimi kapattım.

...

Bir bölüm daha atacağım bu akşam yetişirse...