18

Kendi başıma öylece dururken bir anda kendime gelmiş ve hızlıca ece ve gizemin yanına doğru gitmiştim.

Yanlarına vardığımda gözlerini ayırmadan bana bakıyorlardı.

"Ne oldu kızım orada ?" Ece'nin sorusuyla bir süre hızlı yürüdüğüm için soluğumu düzenlemiş ve ona cevap vermiştim.

"Bende anlasam ! Ne alıp veremedikleri var anlamıyorum?"

"Dertleri belli de işte? " Gizemin mırıldar şekilde kendi kendine konuşmasını duymuştum ama pek oralı olmamıştım.

"Aman boşverin ne halt yerlerse yesinler !" Ecenin tekrardan konuşmasıyla onu kafamla onaylamıştım.

Hepimiz en yakın yerlere geçtiğimizde hepsinin içeriye girmesi bir olmuştu. İlk olarak ademin takımı girmişti içeriye. Gözlerim istemeden onu ararken en sonda onu görmem ile o da fark etmiş gibi bana bakmıştı. Bana bakarak hafifçe gülümsediğinde bende istemsizce gülümsemiştim.

Diğer takımda içeriye girdiğinde herkes yerlerini almış durumdaydı.

Bilerek mi yapıyorlardı bilmiyorum ama Adem ve Ali yine karşı karşıya gelmişlerdi ama bu sefer aralarında ben değil hakem vardı.

Maçın başlamasıyla derin bir nefes bırakmıştım. Bu günü sağ salim kolay atlatmak istiyordum!

Bence çok da kötü düşünmemek lazımdı sonuçta ikisi de koskoca yaşını almış insanlardı. Herkesin içinde Kavga edecek halleri yoktu ya!

Yarım saat sonra

"Başlarım lan senin yapacağın işe ! Yeter artık " Ademin bağırarak Alinin üstüne yürümesiyle takım arkadaşlarının onu tutması bir olmuştu.

"Ne oldu ? Her gol yediğinde böyle ağlayacaksan hiç oynamayalım oğlum !" alinin kışkırtıcı bir şekilde bağırarak konuşması ademi daha da sinirlendirmişe benziyordu.

"Gol mü sence bu sivri zeka! Faul yaptın! Herkes şahit burada !"

"Bırakın lan beni !" bir anda ittirmesiyle arkadaşları yerinden ,tabiri caizse savrulmuşlardı.

Bir kaç kişi daha ademi tutarken iş gerçekten ciddileşmeye başlamıştı.

Ali hiçbir söylemeden keyifle gülümserken bu duruma yavaş yavaş bende gıcık olmaya başlamıştım ama karışmakta istemiyordum. Biz üçümüz öylece dururken hiç soluk almadan onları izliyorduk.

"Bırakın bakalım ne yapacakmış paşamız ?" Alinin dalga geçercesine bağırarak konuşması, hepimizin yerinden huzursuzca kıpırdanmasını sağlamıştı.

Engin'in Aliye bir şeyler söylediğini görüyorduk ama Yüksek sesle konuşmadığı için onu duyamıyorduk.

Zaten sadece Ali ve ademin sesi bizlere geliyordu. Aralarında mesafe vardı ve birbirlerine seslerini duyurmak için resmen bir taraflarını yırtıyorlardı.

"Kızlar araya girmemiz gerekiyor mu?" Diye sorduğumda bende bir hayli tedirgindim.

Ne demiştim ben gelince olgun insanlar mı ? Bunların çocuktan farkı yoktu!

"Bence hiç karışmadan buradan sıvışalım." Gizemin konuşmasıyla hemen anında ece de onu onaylamıştı.

"Harbi sıvışalım bizim burada ne işimiz var hem ? Arada kaynamak istemiyorum!"

"Polis mi çağırsak ? Çünkü bunların geri dönüşü olmayacak gibi? Ne dersiniz? " Ortaya savurduğum müthiş fikirle onaylamaları anlamında gözlerinin içine bakmıştım. İkiside garip bir şekilde bana bakmış ve tekrardan sahaya dönmüşlerdi.

Sahada yükselen sesler gittikçe artarken tekrardan birbirimize bakmıştık.

"Çağıralım !"

"Olur "

İkisinin de aynı anda konuşmasıyla hafifçe güldüm.

"Polisin kimi çağırdığını söylemek yok ama Anlaştık mı ?" diye ciddiyetle konuştuğumda

Ece ve gizem birbirlerine baktıktan sonra hızlıca kafalarıyla beni onaylamışlardı. Hemen telefonu elime alıp polisi aradığımda gözlerimde aynı zamanda sahadaydı.

Adem'in bir anda biz daha ne olduğunu anlamadan arkadaşlarından kurtulup alinin üstüne atlaması bir olmuştu ve diğerleri de ardından kavgaya girişmişti.

Ne olduysa o andan sonra olmuştu zaten ...

Bunlar bir araya hiç gelmemeliydi!

6 Saat sonra

"Geliyor geliyor !" Gizemin yüksek sesiyle konuşmasıyla bütün dikkatimi onun gösterdiği yere kaymıştı. Bu Engindi karakoldan çıkmış ve bize doğru geliyordu.

"Ay inşallah halledebilmiştir." Ece'nin gergince konuşması açıkcası beni de germişti.

Engin yanımıza geldiğinde Üçümüzde oturduğumuz banktan kalkmış ve onun karşısına dizilmiştik.

"Kanka ne oldu ?" diye soran gizemdi.

"Tamam sıkıntı yok birazdan hepsi çıkacak!" demesiyle hepimiz derin bir nefes vermiştik.

Yemin ederim bu olayın buraya kadar geleceğini nereden bilebilirdim?

Polisler olay yerine yani sahaya geldiğinde herkes birbirine girmiş durumdaydı. kimse dur durak bilmeksizin kavga ediyordu ! Polisler kavgayı ayırmak için aralarına daldığında hepimiz rahatlamıştık ama saniyesinde bu rahatlama gitmişti. Çünkü bu sefer de polislerle kavgaya girişmişlerdi. Tabi sonuç her halükarda belliydi!

Karakol !

Şimdi düşünüyorum da acaba polis çağırmakla iyi mi yapmıştım?

Karakolun önünden uğultu şeklinde konuşmalar dikkatimizi çekerken anında gözlerimiz oraya kaymıştı. İşte hepsi oradaydı.

Ali ve Adem başta olmak üzere hepsi ardı sıra geliyorlardı.

"Kızım ! Çok sinirliler !" Gizemin mırıldanarak bize doğru konuşmasıyla engin anında cevap vermişti.

"Yok bir de sinirli olmasalardı kanka kaç saattir nezarethanedeler." demesine hak vermiştim. Ben olsam bende sinirlenirdim. Bir süre kapının önünde durmuş ve Takımından kişilerle konuşmuşlardı. Çoğu kişi yanlarından ayrılınca birkaç kişi kalmışlardı.

Adem ve Ali birbirlerinin yüzlerine bakmadan konuşarak bize doğru gelirlerken gözlerimi onların yüzüne çıkaramıyordum .

"Sen mi tuttun lan hakemi it !" ademin sesi yaklaştıkça daha da net gelirken içimden hala mı aynı konu? diyerek söylenmiştim.

"Yediremedi ***** ******* ! Bir türlü golü kendine yediremedi!" Ali de kendi kendine konuşur bir şekilde bağırdığında hiç bir şekilde ademe bakmıyordu.

"Yediremedim var mı bir diyeceğin ?" diyerek Alinin kolunu tuttuğunda derin bir nefes bıraktım sıkılmıştım.

"Yeter ya artık! Bir kendinize gelin ! Birbirinizle kavga ettiniz yetmedi bir de polislerle ettiniz ! Derdiniz ne sizin ya daha yeni karakoldan çıktınız ." diye yüksek sesle konuştuğumda kısa bir süre sessizlik oluşmuştu etrafta. Aynı zamanda da adem alinin kolunu bırakmıştı.

"Harbi abi biz nasıl karakolluk olduk ?" arka taraftan ademin takımından birinin konuşmasıyla anında ece ve gizeme baktım.

"Kim çağırdı lan polisi ?" diye sertçe soran alinin ta kendisiydi.

"Onu bulursam lime lime edeceğim ! Kaç saattir ter içinde oturuyorum nezarethanede !" Ademin de ona katılarak konuşmasıyla korkuyla yutkundum . Galiba polis çağırmakla iyi yapmamıştık.

"Kim çağırdıysa çağırdı oh iyi oldu size " Ecenin konuşmasıyla tersçe ona baktım.

Herkes bir anda ona odaklanmış ve kuşkulu bir şekilde ona bakıyorlardı. "Sen mi çağırdın yoksa oburiks ?" bu konuşan tabiki de engindi.

Ece tam itiraz edecekken ali bir anda enginin yakasına yapışmıştı.

"Sen niye nezarethanede değildin lan *** !" Diye sorunca bir an bende sorguladım. Harbi neden o buradaydı ?

"Sakin ol bebeğim ! Ne yapsaydım ? Siz gibi bende mi düşseydim oralara ?" dediğinde tek gülen bendim. Herkes bana garipçe bakarken ne var anlamında kafamı salladım. Çocuk haklıydı yani ! Ben olsam bende kaçardım .

Ali ters ters engine baktıktan sonra onu geriye doğru ittirmesi bir olmuştu.

"Kim şikayet etti adam gibi söylesin !" Alinin sertçe konuşmasıyla konunun neden tekrar buraya geldiğini sorguladım.

"Senin yapmadığın ne belli süt çocuğu ?"

Adem bu kadar her şeye laf atan bir adam değildi! Ali sayesinde bu çocukta bozulmuştu!

Ali hafifçe gülmüş ve ademin üzerine yürümesiyle Tekrar kavga olmasını istemediğim için bir anda " Biz çağırdık !" diye bağırmam bir olmuştu.

Hepsi bir anda bize dönerken Utançtan yanaklarımın kızardığını hissediyordum .

"Siz derken başkan ?" İlk şaşkınlıkla konuşan Engindi.

"Ece, gizem ve ben ." dediğimde sesim duyulmayacak derecede kısılmıştı. Üçümüz de kafamız eğik bir şekilde beklerken kimseden ses çıkmayınca kendimizi kurtarmak amacıyla tekrardan konuşmuştum.

"Ama yemin ederim böyle olacağını düşünmemiştik!"

"Kimin başının altından çıktı bu ?" diye Alinin ciddi bir şekilde sormasıyla Tam cevap verecektim ki ece ve gizemin Bir çocuk gibi parmaklarıyla beni göstermeleriyle seslice "Oha !" dedim

"Kızım siz ne nankör bir insansınız lan ? hani ispiyonlamak yoktu !" diye sinirle konuştuğumda ademin gülerek konuşması beni tekrardan utandırmıştı.

"He kabul ediyorsun yani !"

"Off üstüme gelip durmayın siz de kavga etmeseydiniz o zaman !" dedim bende altta kalmayarak.

"Siz içerde kaldınız ama bizde dışarıda bu soğukta bekledik sizi ." dedim kendimizi acındırmaya çalışarak. Ki işe yaramışa da benziyordu. Ali gülerek sırtındaki ceketi çıkarıp benim sırtıma atmış ve içindeki fermuarlı sweatı da gizemin üstüne koymuştu. Bu hali bizi gülümsetirken . Enginde hızlıca kendi üstündekini eceye vermişti.

Ece hiç oyalanmadan ondan hızlıca alıp giydiğinde herkes onun bu haline gülümsemişti.

Etraf bir anda sessizleşmiş ve herkes birbirine bakarken gözlerim adem'e kaymıştı. Gülümseyerek bana bakması içinde bir yerleri kıpır kıpır yapıyordu .

"Hadi artık evlere dağılalım." Dediğimde İlk defa kimse itiraz etmeden kabul ettiğinde bu beni mutlu etmişti.

Bu günü hiç unutamayacaktım galiba!

...

Adem ile beraber araba yolculuğu yaparken arada bir gözlerim ona kayıyordu. Sabah taksiyle geldiğim için akşam Dönüşünü planlamamıştım ama ademin ısrarları üzerine onun arabasına binmiştim . Tabi Ali ile ufak bir atışma ardından kimse zarar görmeden ayrılmıştık .

"Ne düşünüyorsun ?" ademin sorusuyla ona bakmıştım.

"Hiç öylesine ." Demiştim bende

​​​​​​" İyimisin?" Diye sorduğunda bir süre duraksamış ve cevap vermiştim.

"İyiyim"

"Doktorunla görüşüyormusun ?" Dediğinde derdinin ne olduğunu anlamıştım .

"Evet " dediğimde sabahki olay aklıma gelmişti bu durum beni üzerken istemsizce elim kıvırcık saçlarıma gitti. Adem bunu fark etmiş gibi anında elime bakmıştı.

"Bir aksilik yok değil mi ?" Ne diyeceğimi bilemiyerek bir süre durmuştum.

"Yani yok sadece ağrılarım oluyor ama ara ara. " demem ile kafa sallamıştı.

"Bugünki çay işide yalan oldu . Sen yoksa Ali ile karşılaşmıyayım diye mi bugün buluşalım dedin ?" diye sorduğumda hemen cevap vermiştim.

"Bugün yaşadıklarımızdan sonra emin olmuş durumdayım siz ikiniz yan yana olmamalısınız . " dediğimde kısık sesle gülmüştü.

"Kaşınmazsa kaşımak zorunda kalmam ela. Senin arkadaşın biraz uyuz bir tip." dediğinde kaşlarımı çatarak ona baktım.

"Adem, ali hakkında şöyle şeyler söyleyip durma ! "dediğimde öylesine kafasını sallamıştı. Evimin olduğu sokağa geleseye kadar ikimizden de ses çıkmazken adem sessizliği daha fazla sürdürememişti.

"Ali sana baya düşkün anladığım kadarıyla, aranızda farklı bir şeyler mi var ? Gizli ilişki falan?" diye sorduğunda beynimden vurulmuşa dönmüştüm.

"Anlamadım?" Yanlış anlamış bir şekilde ona sorduğumda sinirden ellerim titremeye başlamıştı.

Arabayı durdurduğunda evimin önüne geldiğimizi anlamıştım.

"Yanlış anlama sadece soruyorum. İkinizde baya samimisiniz" gözlerimin içine bakarak söylediği şey sinirimi tepeme çıkarırken olduğum yerde sanki yer sallanmaya başlamıştı. Gözlerimi kapatıp bir süre bu anın geçmesini beklemiştim.

"Ela iyimisin ?" Ademin sorusuyla biraz kendime gelmiştim ama söyledikleri resmen kafamda yankılanıyordu. Bu adam bana ne demek istiyordu ? Ali benim kardeşimdi. Tamam fazlaca korumacı olabilirdi ama yaşadığımız olaylar onu böyle yapmıştı.

"Adem biliyormusun ..." demiş ve susmuştum. Dilimin ucuna gelenler o kadar ağır şeylerdi ki ben bile söylemekten çekinmiştim.

"Neyse !" Demiş ve bir hışımla arabasından inmiştim inmesine ama bir anda tekrardan kafamın dönmesiyle son anda arabaya tutunarak dengemi korumaya çalışmıştım.

Olduğum yer resmen sallanıyordu. Birinin arkamdan destek olmasıyla bunun Adem olduğunu anlamıştım.

"Ela bana bak ! İyimisin ?" diye sorduğunda aynı zamanda da yüzümü ona doğru çevirmeye çalışıyordu.

Kendime gelmek ve gözlerimi açmak için büyük bir çaba sarfediyordum resmen.

Bir süre sonra biraz olsun kafamın dönmesi geçince gözlerim de kendiliğinden açılmıştı açılmasına ama Ademi yakınımda görmek beni garip bir duruma düşürmüştü. Birbirimize çok yakındık. Fazlasıyla yakındık! Geriye doğru adım atacaktım ki birinin benim adımı seslenmesiyle vücudum taş kesilmişti.

"Ela!" Evimin önüne baktığımda bir adam kapımın önünde valizlerle birlikte bize bakıyordu.

Şaka olmalıydı!

"Baba?!"