-41- Benim İçin Yaşar Mısın?

@goktugısık: beyaz kelebeğim ♥︎ @beyzadaskın

86 beğeni, yorumlar kapalı.

@mustiniz: kanımı emmeye çalıştı ama engelledim 😌 @derens

79 beğeni, yorumlar kapalı.

@ulassari: kachoww⚡️ @karyaparlak

68 beğeni, yorumlar kapalı.

@barkinates: şişko polis amca peşimizden koşmadan hemen önce @aryaparlak

85 beğeni, yorumlar kapalı.

@yeyymen: bu sefer Padme'mi yaşatmak için buradayım @helin.ısık

82 beğeni, yorumlar kapalı.

@sametaydin: Batman'in korkulu rüyaları @eylulblgn

78 beğeni, yorumlar kapalı.

🍂

•Samet'ten•

Eylül'ün sürekli geç kaldık demesiyle geçen bir hazırlanma süreci ve yolculuğun ardından nihayet partinin yapılacağı yer olan Helinlerin evine gelmiştik. Kapıyı bize açan ise abisi Göktuğ olmuştu. Açar açmaz da saçımdaki yeşil boyayla dalga geçse de kendisi de taktığı kedi kulakları ve kedi makyajıyla oldukça komik duruyordu.

"En azından miyavlamıyorum Göktuğ," dedim ayakkabılarımı çıkartıp içeri girerken.

"Göktuğ ne lan? Abin yaşındayım ben senin."

"Sevgilin benimle yaşıt lan, ne abisi? Öyleyse sen de podofili misin?"

Cevap veremedi ama gözlerini kısarak attığı bakış gayet yeterli olmuştu. Kısaca biraz daha konuşursan ebeni bellerim demişti o bakışlarla.

İçeri geçtiğimizde herkesin farklı farklı kostümler giyindiğini gördüm. Eymen tabii ki kendisi Anakin, Helin de onun yanında Padme olmuştu. Arya ve Barkın Subway Surfers karakterleri, Karya ve Ulaş Sally ve Şimşek McQueen, Deren ve Mustafa Mavis ve Jhonny olmuştu. Biz de düşük bütçeli bir Joker ve Harley Queen cosplayi yapmıştık. Ben saçlarımı geçici boyayla yeşile boyamışsam da Eylül boyamak istememişti ve ben de itiraz etmemiştim. Zaten saç boyası olmadan da makyajdan ne olduğumuz gayet anlaşılıyordu.

"Şimdi herkes geldiğini göre ufak bir fotoğraf çekini yapacağız." Helin eline kamerayı aldıktan sonra her yerde süs varken boş bırakılmış olan duvarın önüne geçti. "İlk kim geliyor?"

"Biz!" Beyza Göktuğ'un elinden tuttuğu gibi onu kendisiyle beraber kameranın önüne çekti. İkisi pozlarını verirken Helin de profesyonel bir fotoğrafçı edasıyla onları çekiyordu.

Onlardan sonra Eylül'ün sürüklemesiyle biz geçmiştik. Poz vermek için onu belinden tutup kendime çektim ve bana bakmasını sağladım. Aramızda neredeyse hiç mesafe yoktu ve onu öpmemek benim için zor bir sınavdı.

"Tamam, çektim." Helin'in direktif vermesiyle çekilip diğerlerinin de fotoğraf çekilmesini izledik. En son da Helin fotoğraf makinasını Eylül'e verip Eymen'le kendisinin fotoğrafını çektirmişti.

"Ee, fotoğrafları ne zaman bize atarsın?"

"Hiçbir zaman," diye cevapladı Helin Arya'yı. Bir yandan da çektiklerine bakıyordu.

"Nasıl hiçbir zaman ya?"

"Basbayağı. Bunlar bende kalacak, bir ara ortaya çıkartırım."

Ben zaten çekilen fotoğrafla değil geçirdiğim güzel vakitle ilgilendiğim için fotoğrafın bana ulaşıp ulaşmaması pek önemli olmuyordu. Zaten bu ortamdayken de güzel vakit geçireceğimizden adım gibi emindim.

"Hadi sofraya geçelim o zaman, sonra da oyun oynarız." Göktuğ herkesi masaya davet ettikten sonra kendisi oturdu.

Masada envai çeşit şey vardı. Hepsinden biraz biraz tabağıma aldıktan sonra direkt önümdekilere yumulmuştum. Eylül'ün bana ters ters baktığını hissetsem de yemek yerken ben ben değildim ve o da bunu biliyordu.

"Ee, nereleri yazacaksınız?" Arya'nın sorusuyla herkes ona dönmüştü.

"Ben bilmiyorum ya, hukukla psikoloji arasındayım hâlâ," dedi Deren.

"Ben en başından beri tıp istiyordum zaten."

"Benim de Eylül'le aynı," diye katıldı Helin.

"Siz, beyler?"

"Benim zaten belli, güzel sanatlar."

"Benim de heykelcilik."

"Size var ya çok özeniyorum sadece yetenek sınavıyla geçeceğiniz için." Ulaş'ın gözlerini kısarak bir Eymen'e bir de bana attığı kıskanç bakışlar beni güldürmüştü.

"Ne yapalım oğlum, sen de git konservatuara. O kadar grubunuz var."

"Harbi, sizin grup ne oldu?" Göktuğ'un konuyu bambaşka bir yere çekmesiyle üniversite mevzusu kapanmıştı şükür. Derslerden ve onlarla alakalı her şeyden nefret ediyordum.

"İyi gidiyor gibi, albümü de hallettik zaten. Birkaç yerden daha da konser teklifi geldi. Böyle giderse ünleniriz gibi ama böyle gideceği de kesin değil."

"Sus be, kötüyü çağırma," diye kızdı Arya sevgilsine koluna vururken.

Gayet güzel geçen bir yemekten sonra masayı toplamaya kimse tenezzül etmemiş ve herkes koltuklara geçmişti. Orada geçirdiğimiz kaliteli saatlerin ardından ise ayrılmak çok zor olmuştu.

Eylül'le beraber eve dönerken boş yolda avare gibi yürüyorduk. Daha doğrusu o sallana sallana yürüyordu. Böyle şeyler yapmayı sevdiğini bildiğim için çok da sorgulamıyordum.

"Kostümü çıkartmak istemiyorum, çok güzel olmuştu."

"Böyle mi uyuyacaksın?"

"Neden olmasın yani," dedi omuz silkerek. "Ben Harley Queen olarak gayet mutluyum."

"Ben de senin Joker'in olarak gayet mutluyum." Spontane olarak onu tuttuğum elinden kendime çektim ve dudakların öptüm kısaca. Oradayken bunu çok kez yapmak istesem de şimdi ancak yapabilmiştim.

"Ne yapıyorsun?" diye yükseldi birden.

"Ne? Öpemez miyim sevgilimi?"

"Öpersin ama sokak ortasında değil."

Güldüm dediğine. "Saat çok geç ve sokak bomboş, kim görüp de bir şey diyebilir ki?"

Benim haklı olduğumu kabullendiğini sessizleştiğinde anladım. Hâlâ aramızdaki mesafe birkaç santimetre ancak olduğu için aklımdan onu tekra öpmek geçiyordu.

"Benim için ölür müsün?"

Birden sorduğu soru beni anlık olarak afallatsa da filme gönderme yaptığını anlamak çok da uzun sürmemişti. Joker ve Harley'i ilk kez beraber izlediğimiz Suicide Squad filminde izlemiştik ve orada aralarında böyle bir replik geçiyordu. Eylül'ün o zaman da bu replikten çok etkilendiğini biliyordum.

"Evet," diye cevap verdim. Filme gönderme yapıyor olsak da cevap benim için yine aynıydı.

"Peki benim için yaşar mısın?"

"Evet," dedim yine. Bu sefer biraz tereddütle söylemiştim cevabı ama onun için her şeyi yapardım, bu gerçek su götürmezdi.

Daha fazla dayanamayıp beni memnuniyetle karşılayan dudaklarına bastırdım dudaklarımı. Onu öpmek, onu hissetmek o kadar güzeldi ki hayatım boyu yapmayı en çok istediğim şey buydu; hayatımı onunla geçirmek.

🍂🍂🍂

Bahsettikleri film çok güzel bir şey değil, hatta Hared Leto'nun Joker'i en kötü Joker performansıdır çoğu kişiye göre ama bahsi geçen replik nedensizce çok hoşuma gidiyor. Tabii filmde soruyu Joker soruyor ama bu önemsiz bir detay.

Kendinize çok iyi bakın canlarım, sonraki bölümde görüşmek üzere <3