3. Bölüm

Dora'dan

Eve gelmiştik gelirken Polat bey ile konuşmuştum Fuat bey aslında çok iyi bir insanmış benimle o kadar konuşmasa da gelirken çok yakın bir şekilde çok Babacan Bir tavırla konuştu benimle ve bu beni çok etkiledi gerçekten babam olduğunu hissettirdi bana Sedef hanım da çok iyi bir insan bana annelik yapıyor babalık yapan ve annelik yapan biri olması beni çok mutlu ediyor çünkü önceden sanki hep eksikmişim gibi olurdu ama şu an kendimi bütün gibi hissediyorum ve ikizime gelirsek o beni sanırım sevmedi ama bu durum beni çok üzüyor çizimin beni sevmesini çok isterdim şimdi ise kapının önündeyiz

Sedef hanım: doracığım lütfen abilerini dediklerini kafana takma biraz fazla tepki verebilirler

Sedef hanıma gülümsedim ve cevap verdim

Dora: Sedef hanım merak etmeyin kafama takmam yine de uyardığınız için teşekkür ederim

Polat bey: çok fazla üstüne gelirlerse bana söyleyebilirsin kızım

Dora: çok teşekkür ederim Polat bey ve Sedef hanım benim yanımda olmanız beni çok mutlu ediyor

Rüzgar: Yeter artık ya abimler de orayı yemez merak etmeyin girin artık içeri kapıda beklediğiniz duygusal anlar yaşamanız sırası değil şu an

Bu dediği beni çok kırmıştı tam bir cevap vericekken kapı açıldı çok tatlı tonton bir teyze açtı kapıyı

Hizmetçi: hoş geldiniz efendim buyurun

Sedef hanım: hoş bulduk Ayşe ablacığım çocuklar içerde mi

Hizmetçi:evet efendim

Dedikten sonra sedef hanım ilerledi ben de onu takip ettim içeride üç kişi oturuyordu

Sedef hanım: çocuklar bütün aile buradayken konuşmak istiyorum zaten çoğu şeyi biliyorsunuz şimdi tanışalım istiyorum ben bu kardeşiniz Dora

Bana çok kötü bakıyorlardı ve ben korkuyordum gözlerim dolmaya başlamıştı ama onların önünde ağlamak istemiyordum

Polat bey: bak döneceğim bu en başta oturan Bora abin kendisi 27 yaşında ve en büyük abim ikinci abim ise kuzey kuzey ağabeyinde 25 yaşında ve son olarak 3 abin Kaan kendisi 23 yaşında zaten rüzgarı biliyorsun o da ikizin

Kuzey: gerçekten şaka gibisiniz

Kaan: şu an çok komik geliyor bu olanlar

Bora: Rüzgar kuzey ve Kaan kendinize gelin Rüzgar o senin ikizin kuzey ve kaan sizin de kardeşiniz tek bir kötü kelime çıkmasın ağzınızdan

Dedi ve Bora abim bana gülümsedi başından abi diyemiyordum fakat içimden diyordum ve borayı çok sevmiştim beni koruması çokhoşuma gitmişti bende ona en içten şekilde gülümsedim ve sedef hanıma dönerek

Dora: Sedef hanım bana kalabileceğim bir oda gösterir misin iz

Sedef hanım :tabi ki canım

45 dk sonra

Şu an ne mi yapıyordun yatıyordum çünkü şu anda saat 5.45'te ve akşam yemekleri yedide yeniyormuş bu yüzden ben de hiçbir şey yapamadığım için yatıyordum odamdaki kitaplıktan bir kitap almıştım okumaktan sıkıldığım için yanımda duruyordu çok şey düşünüyordum bir yandan ağlıyordum ağlamaktan gözlerim şişmişti ve kan toplamıştı neyse ki kitap okurken kafam dağılıyordu da o kadar ağlamıyordum tam yine ağlamaya başlayacaktım ki kapı çaldı kim olduğunu sormadan gel dedim içeri giren kişiyi beni çok şaşırtmıştı çünkü içeri giren kişi boraydı

Bora abim: rahatsız etmiyorum umarım seninle birazcık konuşabilir miyiz

Gülümsedim ve onaylar şekilde kafa salladım geldi ve yanıma oturdu

Bora abim: bak Dora sana açık olmak istiyorum sana burada kötü davranabilirler ben ve babam yokken annemi dinlemezler sen asla onlara boyun eğme gördüğüm kadarıyla çok hassassın ben seni her zaman yanında olmak isterim çok zor şeyler yaşadık naz iyi bir kız değildi ama sen onun gibi değilsin senin gözlerinden belli oluyor onlar da biliyorlar kötü olmadığını ama güvenlerini sarsılmasından korkuyorlar bu yüzden sana yaklaşamıyorlar bana abi demeni çok isterim ama hemen bunu senden bekleyemem tabii ki unutma ben her zaman yanındayım

Dora: ben gerçekten çok teşekkür ederim bu dönemde bana çok yardımcı olduğun için sana şimdilik bu arada sen daha sonra abi demeye başlasam sorun olur mu aslında sana abi demek çok içimden geliyor ama şu an zaman değilmiş gibi hissediyorum ama söz İlk sana abi diyeceğim

Bora abim derince gülümsedi gözleri parlıyordu bende ona gülümsedim

Bora abim: ben gerçekten çok mutlu oldum çok teşekkür ederim eğer bir şey olursa beni araman yeterli olur ben sana numaramı vereyim hatta

Bana numarasını vermişti ve gitmişti birazcık daha oyalandım ve akşam yemeği için üstüme değiştirdim bir elbise giydim ve saçımı kurdeleli tokamla topladım çok güzel olmuştum aşağı indim ve sedef hanımın bana önceden gösterdiği yemek odasına girdim herkes buradaydı ve tek bir yer boştu kuzey ve kaanın ortası mecburen oraya oturdum kafamı kaldırıp baktığımda Polat bey Bora abim ve Sedef hanım bana gülümseyerek bakıyorlardı fakat çok şaşırdığım bir şey daha vardı kuzen ve Kaan bana pişmanlık dolu gözlerle bakıyorlardı sanki söylediklerinin yanlış olduğunu anlamış ve pişman olmuş gibilerde bu beni çok mutlu etti yemeğinizi yemiştik yemekten sonra bana Bora abim kuzey ve kalk seninle bir şey konuşmak istiyorlar bu yüzden hep beraber film izleyelim mi bu akşam dedi ben de tamam dedim ve bir odaya çıktık burası film odasıymış ve kuzey konuşmaya başladı

Kuzey: bak biz gerçekten özür dileriz Dora seni nasıl biri olduğunu gerçekten baştan beri biliyorduk fakat sabah söylediğimiz şeyler gerçekten çocukçaydı seninle abi kardeş olmak istiyorum

Kaan: evet ben de fark ettim ve abime katılıyorum sen naz gibi değilsin naz kötü bir insandı ama sen değilsin

İkisinde gözümün içine bakıyorlardı bende dayanamayıp konuşmaya başladım

Dora: bakın ben kimseyi üzmek istemem ve kimseye kin tutamam bu yüzden sizi affediyorum umarım bir daha böyle bir şey yaşanmaz

Kaan : tabiki yaşanmaz

Rüzgar: bende çok özür dilerim ikizim

Bana ikizim dediği için çok mutlu olmuştum şuan ona koşup sarılabilirdim

Dora: dediğim gibi bu eferlik affediyorum

Daha sonra film izlemiştik ve çok eğlenmiştik ve çokta yorulmuştuk bu yüzden hemen uyudum