Bana sunduğu antlaşmayı kabul etmiştim. Tam bir haftadır her gün ona şarkı söylediğim ses kaydını atıyordum ve o bunu baya seviyordu.
Okulların açılmasına sadece 2 hafta gibi kısa bir süre kalmıştı ve ben onun yüzüne nasıl bakacağımı düşünüyordum. İçimde ki ses madem çekiniyordun neden bu halti yedin? Diye sürekli uyarıyordu ama onu dinlemeden fazlasıyla keyif aldığım şeyi yapmaya devam ediyordum.
Onunla konuşmayı. Kısmen
konuştuğumuz bu bir haftalık sürede beni kıracak veya rencide edecek herhangi bir şey söylememişti, ettiğimiz sohbetlerde bile kibarlığını koruyarak beni gücendirmemişti.
Bir zamanlar tanıdığım o kişi değildi.
Zorba'm: 2 hafta sonra okul açılıyor OKULDAN NEFRET EDİYORUM!
Bu beni gülümsetmişti.
Alya: Okuldan fazlasıyla nefret ediyorum.
Zorba'm: Seninle aynı okulda olmak isterdim.
Acaba aynı okul ve aynı sınıfta olduğumuzu öğrendiğinde ne yapacaktı...
Zorba'm: Hey bugün hâlâ şarkımı atmadın!
Alya: Ama dışarıda olduğunu söylemiştin. Atıp seni rahatsız etmek istemedim ki...
Zorba'm: Senin için her zaman zaman yaratırım Alya😌
Zorba'm: Şimdi bana söz verdiğin şarkıyı at bakalım.
Alya: Asla pes etmeyeceksin değil mi?
Zorba'm: Konu sesin olunca asla!
Zorba'm: Never!
Zorba'm: Aşırı cringe hissetim...
Alya: SUZKWAHXİWNZHDJSBZUSJX
Alya: Peki, o halde hemen geliyor bayım...
Alya: Bir sesli mesaj gönderdi.
KAHRAMAN DENİZ-BÖYLE SEVER
Zorba'm: Sanırım otobüs yolculuğum fazlasıyla hüzünle geçecek.
Alya: Hüzünler insanı anda tutar.
Zorba'm: Teşekkür ederim Alya, aniden hayatıma girdiğin için.
Okur Yorumları | Yorum Ekle |