28

Ezberlediğim notaları, şarkıları ve her şeyi…

Parmaklarım piyanonun üzerinde adeta dans edercesine haykırıyordu. Etrafımda olan şeyleri düşünmeden daha doğrusu Bulut’un burada olduğunu düşünmeden beni izlediğini göz ardı ederek sakin olmaya çalışarak çalıyordum.

Heyecandan tir tir titriyordum.

Oluyordu dakikalardır parmaklarım piyanonun üzerinde hareket ediyor ritimler birbirine karışıyordu, Durmadım devam ettim, aralıksız…

Başımı geriye atıp son kez bir iki üç ve bitiş, Parmaklarımı piyanodan çektiğim an küçük salonda yankılanan alkışlar eşliğinde ayağa kalktım gözlerim önce ailem sonra bulutun üstünde oyalandı hatasız bir şekilde bitirmiştim.

Annem ve babamın gurur duyan gözlerini gördüm Bulut’un aşkla bakan gözlerini, Bu beni tatmin eden en güzel duyguydu.

minik bir selam verdikten sonra arka kulise doğru ilerledim. Minik gösterimi bitirdiğim için ailem buraya gelebilirdi, bunu sorun etmeyeceklerdi.

Önce anneme ardından babamı gördüm her ikisiyle de sarıldım, Bulut ortalıkta yoktu ve onu merak etmeye başlamıştım. Çünkü aşk böyle bir şeydi.

”Biz gidelim artık Melodi buradan arkadaşıyla çıkacak.” dedi babam. Ne olduğunu anlayamadan annem ve babam beni bırakıp çıktılar hey bunun böyle olmaması gerekiyordu, Hazal ve Bulut ortalıkta yoktu. Nereye gitmişlerdi?

”Melodiiii.” İşte canım kuzenim Hazal’ın çığlıkları. “ Kızım nerdesiniz siz?” Diye sordum. Elimden tutup beni çıkışa doğru götürdü. “Sus ve gel bakalım.” dedi.

Ne kadar bir şey sormak istesem Hazal beni susturup ilerlememiz gerektiğini söylüyordu.

“Bak bakalım senin ki şurada bekliyor.” Benimki mi? Bulut!

”Güzel hanımefendi.” Bulut yanıma yaklaşıp piyano çaldığım ellerimi öptü. Kalbim titredi…

”Bulut, Bulut’um…” diye devam ettim. “Ne yapıyorsun?”

“Mel, seni kaçırıyorum.” dedi.

”Anlamadım?”

”Bütün gece benimle olacaksın.” Yiyecektim bu çocuğu.

“Peki beni nereye kaçırıyorsun?”

”Kendime.”