25

“Isıracağım seni,” Bulut’la yaklaşık on dakikadır sohbet ediyorduk ve hayatımda geçirdiğim en güzel anlardan birini yaşıyor gibiydim. Aklıma düşen şeylerle “Bulut?” dedim. Bulut beni göğsüne çekmiş saçlarımı okşuyordu. “Efendim?”

“Arzu ve Hazal, gitti ya, neredeler?”

“Biz onları unuttuk ya!”

“Arasak mı?”

“Seninle olunca herbir şeycikleri unuturum ben Mel.” Bu çocuk kalbime indirecekti!

”Söyleme şöyle şeyler.” diyip göğsünü yumruklamaya başladım.

“Utanıyor musun ki?”

“Senden mi? ASLA!” dedim. Beni tekrar göğsüne çekip sıkı sıkı sardı. Kokusunu içime çektim.

Melodi yaşadığını hissetti.

Bulut nefes aldığını hissetti.

”Bulut, ciddiyim kızlar nerede?” Bulut telefonunu çıkarıp Arzu’yu aramaya başladı. “Arzu, neredesiniz?” dedi.

”Bu kızla uğraşıyorum, yok arkadaşın kuzenimi kaçıracak gibi şeyler söylüyor… Neyse siz barıştınız mı? Oldu mu bu iş?” Bulut’tan telefonu alıp “Oldu olduuu.” dedim. Bulut yüzüme öyle bir baktı ki, ruhumu okuyormuş gibi…

”Ayyy aşırı heyecanlandım şimdi, kız Hazal bunlar olmuş!” diye ciyaklamaya başladı Arzu.

“Yavaş yavaş gelin artık.” dedi Bulut ama gelmemelerini fazlasıyla istiyordu.

”Bütün gece seninle kalmak istiyorum.” dedi.

”Artık hep benimle kalacaksın zaten.” dedim. Daha sonra aklıma düşen şey ile “Bulut, peki Sıla ne olacak?” dedim. Ya tekrar bir şey yapmaya çalışırsa? Kendine zarar verip, bizi bitirmeye çalışırsa?

”Artık yapamaz. Buna izin vermem.” dedi. Ondan uzaklaşıp güzel yüzüne baktım. Biraz önce öptüğünü dudaklarına ve ruhuna, ona güvendim. En büyük iyikim yapacak kadar.

”Sana en büyük pişmanlığım olduğunu söylemiştim. Anlık gelen sinirle, ancak şimdi öyle düşünmüyorum.” dedim. Yumuşacık saçlarına dokunup devam ettim. “Şimdi ise en büyük iyikim, olduğunu düşünüyorum.” dedim.

Bulut yüzümü avuçlarının içine aldı ve dudaklarıma ufak bir öpücük kondurdu. Daha sonra yanaklarıma, burnuma, yüzümün her yerine…

”Seni seviyorum Mel.”

”Seni seviyorum Bulut.”

Hazal ve Arzu’nun gelmesiyle ayaklanmıştık. Hazal eve kendi gideceğini söyleyerek yanımızdan ayrılmıştı. Arzu ise bizi tebrik edip, ailesinin yanına dönmüştü.

Bize gelirsek de, Bulut beni eve kadar bırakmıştı.

Şimdi yatağımda uzanmış onu ve bugünü düşünüyordum. Sabah yaşadığım hayal kırıklığını, akşamüstü yaşadığım tarifsiz mutluluğu.

Telefonum titredi. Yazan zorbam değil, Bulut’um idi…

Bulut’um🤓: Bu gece beni düşünüp uyu.

Bulut’um🤓: Çünkü ben öyle yapacağım.

Mel: Bende, sanırım.

Mel:🦔

Bulut’um🤓: İyi geceler kirpi kızım.

Mel: İyi geceler iyikimmmmmm