24

Onu öpmüştüm.

Dürüstlüğüne ve ona inandığım için.
Gözlerinde dürüstlüğü gördüğüm için.

”Bunu beklemiyordum.” dedi. Dudaklarımız ayılmıştı ancak başlarımız hâlâ yakındı. Ona yaşlıydım. Kolları bana dolanmıştı.

”Ben şey yaptım, yani-,” Kendimi anlatma çabam onu güldürmüş olacaktı ki kahkaha ata ata güldü. Gözlerime baktı. “Her şeyin bittiğini düşündüm. Ama iyi toparladık bence.”

“Seninle böyle karşılaşmayı istemezdim.” Onun için daha farklı planlarım vardı. Bulut ve Alya’nın sonu böyle olamamalıydı.

”Sen ve ben beraber olduğumuz sürece, neyin nasıl olduğu ile ilgilenmiyorum.” dedi. Gülümsedim. Gelip kocaman sarıldı ve kokumu içine çekti.
“Artık engelimi kaldır NOLUR!” Kahkaha atma sırası bendeydi…

Onu engellemiştim.

Ama hak etmişti!

”Tamam tamam.” Bana olan bakışlarının arasında telefonumu çıkarıp engelini kaldırdım. Onu kaydetme şeklime baktıktan sonra, boğmak istercesine sıkı sıkı sarıldı. “İğrenç biriyim Mel, kendimden nefret edecek kadar. Ama sen o nefreti en güzeline dönüştürecek kadar mükemmel ötesisin.”

“Sen beni nasıl kaydettin? Umarım anonim şeklinde değildir.” En başından kim olduğumu bildiğine göre, bildiği birini nasıl kaydettiğini görmem gerekiyordu.

”Mel.”

”Efendim?”

”Hayır, Mel diye kaydetmiştim seni.”
“Zorba’m’ı değiştirip Bul, mu yapayım yani?” Yaptığım espriden sonra gözlerimi devirdim. “Bulut’um diye kaydedebilirsin bence.” dedi.

öyle yaptım.

BULUT’um🤓 diye kaydettim onu.