15. Bölüm

14

2.83k 127 18

Yapmıştım. Bana engel olacağını veya geri çekileceğini düşünmüştüm ancak öyle olmamıştı. Gözlerini bağlamama izin vermişti.

"Alta?" Sesimi çıkarmadım. Sessizliğimden benim olduğumu anladı. "Kaçacağını düşünmüştüm ama bu daha iyi." Stresten ölmek üzere olmasaydım kahkaha atabilirdim.

Görmediğinden emin olduktan sonra tam karşısına geçtim.

Titreyen ellerimle yüzüne düşen saçlarına dokundum. "Yaptığımız şey akıl karı değil ama, bunu sevdim." dedi. Daha sonra elini kaldırıp, ellerimi tutup tam kalbinin üzerine koydu. Ve devam etti. "Baksana nasıl atıyor." Benimkinin de farklı olduğunu söyleyemezdim.

Elimi bırakmadan onu çekiştirmeye başladım. Görmediği için fazlasıyla dikkat etmem gerekiyordu. "Kaçırılıyor muyum?" Boşta duran elimi kaldırıp göğsüne vurdum. "Tamam tamam sustum." Susmasın istedim...

Kısa yürüyüşümüzden sonra onu piknik yerimize getirdim. Peki ona nasıl oturması gerektiğini söyleyecektim?

"Noldu?" Elimi ondan çekip omuzlarından bastırmaya başladım. "Oturmamı mı istiyorsun?" Anlamıştı sonunda...

"Tamam, o halde." Önce yeri yokladı ardından kendini örtünün üzerine bıraktı. "Sende gelsene." Onu bekletmeden yanına oturdum. Beni görmüyordu ancak hissediyordu.

"Alya? Şarkı söylerken zaten sesini duyuyorum. Neden konuşmuyorsun?" Çünkü şarkı söylerken kendimden emindim. Sesim gür çıkıyordu, normal konuşurken ise kısık ve titrek.

Şarkı söylerken bambaşka biri olabiliyordum.

"Peki, anladım ben. Her neyse, bu çiçekler sana." Bankta çiçekleri vermemişti çünkü en az benim kadar o da heyecanlıydı. "Hangi çiçeği sevdiğini bilmediğim için çiçekçide bulunan bütün çiçeklerden buket hazırlaması istedim." Onu yiyecegim!

Çiçekleri ondan alarak yanağına ufak bir öpücük kondurdum.

"Bunu daha sık yapmalısın." Kıkırtıma engel olamadım.

"Karnım aç, yanına geliyorum diye bir şey yemedim." Bende...

Tamam Melodi sakin ol, şimdi yapabilirsin.

Tabakta duran yaprak sarmadan alıp ağzına yaklaştırdım. "Ağzımı mı açayım?" Cevap vermek yerine dudaklarına dayıyarak almasını istedim. "Tamam." diyip ağzını açtı ve bende sarmayı ağzına koydum. Ne kadar değişik polemikler yaşıyorduk. "Oha sen mu yaptın, aşırı iyi." Ben yapmamıştım ama benim yaptığımı sanabilirdi.

"Alya, dur patlayacağım." Neredeyse bir saattir ağzına, bir şeyler tıkmakla meşguldüm. Ondan ayrılmak istemiyordum ancak annemin birazdan arayacağını biliyordum.

Boşalan tabakları sepete geri ekledikten sonra Bulut'a baktım. Her şeyden memnun kalmış gibiydi. Bu beni mutlu etti. Ne yaptığımı anlamış olacak ki, "Gitmemiz mi gerekiyor?"

"Tamam anladım, eşyalarını unutma." dedi ve ayağa kalktı. Bende üstünde oturduğumuz örtüyü katladıktan sonra almış olduğu çiçeği de alıp tam karşısında durdum. "Sarılmak mı istiyorsun?" Aslında hayır, yani evet ama bence o istediği için bu teklifte bulunmuştu.

Ben daha ne olduğunu anlamadan kollarıyla beni sardı.

Doyasıya kokusunu içime çektim.

Bununla da kalmadı. İri avucu ile yüzüme dokundu ve tam anlımdan öptü. Öptüğü yer onunla birlikte ateş topuna dönmüştü...

"Çok güzel bir gün geçirdim. Her şey için teşekkür ederim." Boş durmayarak parmaklarımın tersiyle yanağını okşadım ve tekrar onu yanağından öptüm. Dudakları kıvrılınca "Senden ayrılmak istemiyorum ama gitmemiz gerekiyor artık. Alya, sen git söz veriyorum gözlerimi açmayacağım." Ona bu konuda güveniyordum.

Öpücüğümü eşitleyip, daha doğrusu diğer yanağını da öptükten sonra ondan uzaklaştım. Bandanam onda kalmıştı ama problem değildi.

Ondan ayrılmak istemiyordum. Ama hızlı olmam gerektiğini de biliyordum.

Elimden geldikçe hızlandım ve ondan uzaklaştım.

Taksi durağına vardığımda boşta duran taksilerin birine bindim ve eve doğru yola çıktım.

Telefonumu çıkarıp ona yazdım.

Alya: Bugün için çok teşekkür ederim.

Alya: Hayatımda geçirdiğim en güzel günlerden biriydi.

Bana almış olduğu çiçekleri kucağıma çekip yüzümü gizledikten sonra fotoğraf çekerek ona attım.

Alya: Ayrıca çok güzeller🥹

Mesajlar anında göründü ve yazmaya başladı.

Zorba'm: Bu günü tekrarlamamız gereken konular var.

Zorba'm: Ayrıca ikiniz de çok güzelsiniz.