Bölüm 8

Arasa döndüm alttan sinsi bir gülüş attı elini bacağıma koydu nikah memuru tekrar konuşmaya başladı

"Gelin hanım biraz heyecanlı galiba tekrar soralım"

"..."

"Siz Aras Burak Karasuyu hiç bir baskı altında kalmadan kendi hür iradenizle eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?"

Ama baskı altındaydım işte hayatımın en zor kararıydı ne diyeceğimi bilmiyordum zaman durmuş gibiydi resmen efeye bunu nasıl yapacaktım

Bir gürültü geldi ilerde kalabalık oluşmuştu Arasla babam kalabalığın olduğu yöne doğru gittiler kavga çıkmıştı kalabalığa bakarken cihanı görmüştüm hayal mi görüyorum diye tekrar tekrar baktım ama gerçekti bu Cihandı iyide bu nasıl olurdu onun burda ne işi vardı? Bengü geldi yanıma

"Asena hadi çabuk"

"Saçmalama yakalanırsak öldürürler bizi"

"Bak efe kapıda bekliyor her şey hazır"

"Bengü"

"Asena her şey sana bağlı bak hadi kalk ne olur"

Arasa baktım buraya bakmıyordu kavgayı ayırmaya çalışıyordu ayağa kalktım kimse görmeden uzaklaştım efenin yanına koştum sımsıkı sarıldık birbirimize

"Efe git ne olur bak çok tehlikeli bu"

"Seni almadan hiç bir yere gitmem"

"ya öldürürler seni yakalanırsak"

"Her şey hazır gideceğiz buralardan işte"

"..."

"Ne olur sevgilim"

Elini uzattı elini tuttum

"Gidelim sevgilim"

Arabaya bindik çok fazla zamanımız yoktu cihanlar bir yere kadar oyalayabilirlerdi yokluğumu her an fark edebilirlerdi peşimize düşmüşlerdir şimdiden son hızda devam ediyorduk efe bir eliyle araba sürüyor bir eliyle de elimi tutuyordu elimi öpüp konuşmaya başladı

"Çok mutlu olacağız sevgilim"

"Ben senin yanındayken her zaman mutluyum sen yanımda ol beni yalnız bırakma yeter"

"Asla asla bırakmam seni"

Uzaklaşmıştık içim biraz da olsa rahatlamıştı bir benzinciye uğradık yiyecek içecek bir şeyler aldık bana da bir kaç parça üst baş ayarladık sonuçta böyle gelinlikle duramazdım ya

Tekrar arabaya bindik bir eve geldik ormanın içinde sessiz sakin bir evdi böylesi bizim güvenliğimiz için daha iyiydi eve girdik efe yanıma gelip ellerimi tuttu boynumdan öpüp geri çekildi

​​​​​​"Seni bugün o nikah masasın da gelinlikle gördüm ya kalbim durdu sanki"

"Ama yine de bırakmadın beni sen kurtardın"

"Asla bırakmam seni sen benim kaderimsin kızım kim gelirse gelsin bunu değiştiremez"

"Seni çok seviyorum sevgilim "

"Bende seni çok seviyorum"

"..."

"Bak ne diyeceğim hazır sen böyle gelinlikliyken ben de damatlık giyip geceyi öyle mi kapatsak acaba?"

"Ona baya bir var sevgilim"

Odaya çıktım üstümü değiştirdim rahat bir şeyler giyindim

YAZARDAN

​​​​​Araslar kavgayı ayırmaya devam eder o sırada arasın adamlarından biri gelir ve arasın kulağına bir şeyler der

"Abi yenge hiç bir yerde yok"

"Ne demek yok lan"

"Yok abi her yere baktık ama bulamadık kaçtı galiba"

Aras adamın yakasına yapışır

"BANA BAK OĞLUM DÖRT BİR YANDAN ARAYIN BULUN O KIZI BANA BULMADAN DA SAKIN DÖNMEYİN "

"Tamam abi"

Aras adamlarla beraber dört bir yandan aramaya koyulmuştur o sırada Cihan ve Bengü de asenanın yanına giderler

ASENADAN

üstümü değiştirip aşağıya indim üstüme siyah bir crop altıma da gri bir eşofman giydim efe bize sandviç yapmıştı birlikte onu yemeye başladık o sırada kapının çalmasıyla irkildik kapıyı açmaya gittik birlikte kapıyı açtığımızda Cihan bengü gelmişti hemen sarıldım önce Bengüye sonra cihanda ikisine de ne kadar teşekkür etsem azdı bu yaptıkları şey çok önemliydi benim için hep beraber sarıldıktan sonra beraber masaya geçip bir şeyler yemeye başladık

Geceyi burda geçirecektik ama sabah erkenden burayı boşaltmamız gerekiyordu aras çoktan peşimize düşmüş olmalıydı bizi bulması an meselesiydi

"Ee ne yapacaz şimdi aras bizi bulur"

"Bu gece burda idare edeceğiz yarın da bakacağız artık "

"Yalnız benim aşırı uykum geldi haberiniz olsun "

"İki oda var herkes kendi sevgilisiyle kalsın" dedi cihan

"Bence de cihan son derece haklı katılıyorum "

​​​​​Diye arka çıktı efe

"Bence biz bengüyle sizde ikiniz kalın"

"Kabul ediyorum" dedi Bengü

"Hayır ya ben kabul etmiyorum"

Dedi cihan

"Yapacak bir şey yok sevgilim" dedi bengü

Bengü ve cihan yukarı çıktılar bizde Efeyle masayı toplamaya başladık mutfağa geçtim efe de arkamdan geldi belime sarıldı bende ona doğru döndüm beni tezgahla arasında aldı bende kollarımı boynuna doladım

"Asena"

"Efendim sevgilim"

"Karım olsana"

"Nasıl yani"

"Evlenelim işte eğer evlenirsek kimse bizi ayıramaz kaçmamıza da gerek kalmaz"

"Ama okul var hem sence de daha erken değil mi?"

"Açıktan bitiririz okulu başka bir şehirde kendimize güzel bir yer açar çalışırız"

"Peki ya benden sıkılırsan ne bilim böyle sevgin felan biterse bana karşı"

"Asla benim sana karşı olan sevgim heves falan değil ben seni çok seviyorum aşığım kızım ben sana ölürüm de bırakmam "

"Bilmiyorum efe"

Efenin gözleri Bir gözlerim de bir dudaklarımdaydı hafif yaklaştı bende ona karşılık verip ona yaklaştım efenin dudağıma yapışmasıyla kalbim heyecandan duracak gibiydi bende karşılık verdim tezgahta ki eli belime gitti belimden tutup kendine çekti bedenimi bedenine yasladı

Bu benim ilkimdi ilkimi efeyle yaşamak benim için ayrı bir değerliydi üç gün etkisinden çıkamayacağım bir andı resmen

Sert öpüyordu sanki yılların acısını çıkarır gibi ama haketmişti bende onu aynı şekilde öpüyordum eliyle saçlarımı arkaya atıp boynumdan tuttu terlemeye başlamıştım daha sonra geri çekildi

İkimizde nefes nefese kalmıştık alnını alnımla birleştirdi nefeslerimiz birbirimizin yüzüne çarpıyordu

SONNN 

​​​​​