Bölüm 7

Hemen efeyi aradım ama ulaşamamıştım Allah kahretsin ya neden açmıyordu bu telefonu bir kaç defa daha aramıştım ama cevap gelmemişti hemen efeye mesaj attım

"Efe sana çok ihtiyacım var ne olur bana hemen ulaş"

O sırada babam girdi odaya elimde telefonu görünce sinirlenmişti hızlı adımlarla yanıma gelip telefonu elimden alıp yere fırlattı olamaz! şimdi ne yapacaktım??

"Baba ne yapıyorsun sen?"

"O çocuğu arayacaktın dimi unut kızım sen o çocuğu ekmek çıkmaz ondan sana"

"Baba ben efeyi seviyorum"

"BAŞLATMA EFENE"

Babam elime bir paket tutuşturdu daha sonra odadan çıktı nerden çıkmıştı bu paket ne vardı ki içinde acaba yavaşça paketin ağzını açmaya başladım içinden beyaz uzun bir gelinlik çıktı neydi bu şimdi?

Ne zannediyordu bu adam kendini onunla evlenmek istemediğimi bildiği halde hala neyi zorluyordu anlamıyorum bana aşık olduğunu zannediyordu ama sadece takıntı yapmıştı farkında değildi

O sırada biri pencereme taş attı ne olduğunu anlamadan pencereye yöneldim eve gelmişti idam fazla yüksek değildi efenin de yardımıyla pencereden atladım efe sımsıkı sarıldı bana bende ona sımsıkı sarıldım ona şu an o kadar ihtiyacım vardı ki anlatamazdım

"Kapıda ki korumaları nasıl atlattın sen?"

"Boşver sen onu akıl bu adamlar kim ne oluyor o attığın mesaj neydi sen bana onu söyle"

"Efe çok kötü bir şey oldu"

​​​​​​"Noldu?"

"Babam beni zorla arasla evlendiriyor "

​​​​​​"NE?"

"EVET YARIN DA NİKAH VARMIŞ"

​​​​​​"BU YAŞTA NE EVLİLİĞİ BUNLAR NE SAÇMALIYOR YA ÜSTELİK KOLAY MI ÖYLE ZORLA EVLENDİRMEK"

"OLUYOR İŞTE YAPIYORLAR"

"KAÇALIM O ZAMAN"

"NASIL KAÇACAĞIZ EFE KAPIDA BİRE SÜRÜ KORUMA VAR SANİYESİN DE YAKALANIRIZ"

"O ADAMLA EVLENMENE İZİN VERECEK DEĞİLİM"

"BİLİYORUM BİLİYORUM AMA "

"AMASI NE"

DIŞARDAN ARASIN SESİ GELİYORDU KORUMALARLA KONUŞUYORDU ALLAH KAHRETSİN YAKALANIRSAK BİTERDİK

"Efe git"

"Asena saçmalama"

"EFE LÜTFEN GİT"

"TAMAM AMA GERİ GELECEĞİM SİZ VERİYORUM SEVGİLİM"

efeyi zorda olsa yalvar yakar göndermiştim bende odama girip pencereyi kapattım

O sırada Aras girdi odaya hiç bir şey yokmuş gibi pişkin bir şekilde 32 diş sırıtıyordu ve bu beni daha çok delirtiyordu yanıma geldi elleri cebinde

"Ee nasıl beğendin mi gelinliğini?"

"Sen nasıl bir ruh hastasısın ya"

"Aaa neden öyle diyorsun güzelim "

"Sen gerçekten normal değilsin korkutuyorsun beni"

"Ben son derece normalim biliyor musun hatta çok iyiyim yarın düğünümüz var "

"Ölürüm de evlenmem seninle"

"O kadar kesin konuşma bence yarın benim olacaksın her türlü her şey hazır önümüz de hiç bir engel yok"

"Hiç bir engel yok" dedim alay ederek

"Yok" dedi kendinden emin bir şekilde

Makyaj masama gittim bir hışımla elime makas alıp gelinliği kesmeye başladım ilk başta engel olmaya çalıştı beceremeyince vazgeçip geri çekildi beni izlemeye başladı ağlamaya başladım delirecektim artık ne yaptığımı bilmiyordum makası yere fırlatıp gelinliği elime alarak arasa döndüm gelinliği yüzüne fırlattım tepki vermedi ama yüzünden anlaşılıyordu benden böyle bir şey beklemediği

"Elinden geleni ardına koyma duydun mu sana boyun eğmeyeceğim Aras"

Sinirli bir şekilde kolumu tutup sıkmaya başladı kolumu geri çekmeye çalışıyordum ama bırakmadı hiç bir şey konuşmadan gözlerimin içine bakıyordu sadece gözlerinden ateş fışkırıyordu resmen

"ARAS BIRAK KOLUMU"

"KESECEKSİN SESİNİ DUYDUN MU?"

"BIRAK DEDİM SANA DOKUNMAYACAKSIN BANA"

"O İT YÜZÜNDEN DİMİ ONUN YÜZÜNDEN BANA BÖYLE DAVRANIYORSUN "

"SAÇMALAMA ARAS "

"GÖZÜNÜN ÖNÜNDE GEBERTİCEM ONU TAM KALBİNDEN VURUCAM"

"ASLA EFEYE DOKUNMAYACAKSIN AKLINDAN BİLE GEÇİRME "

​​​​​​kolumu bırakıp alay eder gibi güldü daha sonra belimden tutup kendine çekti yanağımdan öpüp odamdan çıktı yatağımın üstüne oturdum ağlamaya başladım canım çok yanıyordu kolum bahaneydi asıl acıtan şey kalbimdi yüreğim yanıyordu nefesim kesiliyordu sürekli kalbim sıkışmaya başladı elimi kalbime götürdüm nefes alamıyordum

Efeye bir şey olursa asla yaşayamazdım o benim herşeyimdi benim yüzümden ona bir şey olmasına izin veremezdim ama o istemediğim sevmediğim bir adamla da evlenemezdim her ne olursa olsun o adam çok tehlikeliydi ve gerçek yüzünü yavaş yavaş belli ediyordu bu da küçük bir örneğiydi

Ağlaya ağlaya sabah etmiştim tüm geceyi ağlayarak geçirmiştim gözlerimden uykusuzluk ve acı fışkırıyordu kıpkırmızı olmuştu gözlerim yataktan çıkmak istemiyordum kendimi çok güçsüz hissediyordum

Babam girdi odaya kolumdan tutup yataktan çıkardı

"NE BU HALİN HEM SENİN GÖZLERİNE NE OLDU KIPKIRMIZI"

"Bir de soruyor musun baba?"

"Asena yine başlama hadi kalk bugün çok işin var"

Yataktan kalkıp babamın yanına gittim ağlamaya başladım

"Baba lütfen yalvarırım yapma verme beni o adama"

"Asena"

"Baba lütfen ne istersen yaparım yeter ki beni o adamla evlendirme"

"Asena mecbursun kızım senin de kaderin bu senin sevinmem lazım kızım bu adam çok güçlü çok zengin sana da çok aşık"

"Baba ben parasını felan istemiyorum onun hem o bana aşık felan değil sadece reddettim diye takıntı yapmış görmüyor musun?"

"..."

"Baba bak o adamın ne kadar tehlikeli olduğunu sen daha iyi biliyorsun o adam çok tehlikeli "

"ASENA YETER BU KADAR ÇABUK HAZIRLAN BİRAZDAN ARAS GELECEK ONUN YANINDA DA BÖYLE ABUK SUBUK KONUŞUP BENİM CANIMI SIKMA "

odadan çıktı bende sinirle kendimi yere atıp dizlerimin üstüne düşerek ağlamaya başladım dizlerime vurmaya başlamıştım sinirden artık gözüm hiç bir şey görmüyordu dizlerime vurarak hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım gözlerim artık ağlamaktan kör olacaktı

Yeter ama ya bu yaşadıklarım çok fazlaydı bende insandım hiç tanımadığım bir adamla niye evlenmek zorundaydım ki özellikle sevdiğim varken efeyi nasıl unutabilirdim ki o adamla da evlenemezdim

Yerden kalktım elimi yüzümü yıkayıp üstümü değiştirdim siyah bir kazakla siyah bir pantalon giydim gözümde ki kızarıklıklar gitmiyordu ama bir türlü zaten kapatmak isteyen de yoktu belki onunla evlenmek istemediğimi idrak edipte evlenmekten vazgeçerdi

Aşağıya indim babam hazır bir şekilde koltuğa oturmuş beni bekliyordu beni görünce derin bir nefes verdi alerjisi vardı galiba bana ama emin değildim böyle ben gelince derin derin nefes alıp vermeler ona aldırış etmeden merdivenlerden inip yanında gittim Aras araba göndermişti babamla evden çıktık arabaya bineceğimiz sırada biri kolumdan tuttu efeydi bu

Adamlar hemen üstümüze doğru yürümeye başladı babam savaş ilan eder gibi saldırın saldırın diye bağırıyordu hey Allahım ya harbiden bu adam normal değildi efe beni arkasına aldı

"Efe ne yapıyorsun delirdin mi?"

"Asena nereye gidiyorsunuz?"

"Efe git ne olur zarar verecekler sana"

"Ölürüm de seni bırakmam"

"Efe sana bir şey olursa yaşayamam ben"

Adamlar bir anda efenin üstüne saldırmaya başladı engel olmaya çalıştım ama olmadı efe yerde kanlar içindeydi efeyi dövdükten sonra beni de zorla arabaya bindirdiler

Düğün yerine gelmiştik açık bir yerdi düğünü dışarda yapmışlardı beni odaya aldılar yanıma da iki tane kadın vermişlerdi yardımcı olmaları için gelinliği giydirip makyajımı yapmaya başladılar başka bir gelinlik göndermişti

Aklım hep efedeydi kanlar içinde yerde yatıyordu sıra imzalara gelmişti beni kadınlar çıktı Aras geldi yanıma bana yaklaştı öpeceği sırada geri çekildim koluna birlikte aşağıya indik herkes bizi izliyor alkışlıyordu sandalyelere oturduk bu yaptığıma inanamıyordum

"Siz Zeki oğlu Aras Burak Karasu asena yılmazı eş olarak kabul ediyor musunuz?"

"EVET"

herkes alkışlıyordu ve sıra maalesef bana gelmişti

"Siz Kemal kızı Asena yılmaz Aras Burak Karasuyu eş olarak kabul ediyor musunuz?"

İşte yolun sonuna gelmiştim dilim lan olmuştu resmen içimi bir korku kaplamıştı tamam uzaktan sert cesur bir kız gibi gözüküyor olabilirdim ama ben sadece 19 yaşında bir kız çocuğuydum bende insandım ya

Sonnn

Bölüm nasıl olmuş aşklarım yorumlara yazın düşüncelerinizi❤️‍🩹

​​​​​​

​​​​​​

​​​​​