Bölüm 40

Eve geçtim abim ve ikizim karşıladı beni

"Nerdesin kızım sen?"

"Hava almaya çıktım"

"Ne havası kızım bu saatte ya "

"Ya bunaldım çıktım biraz ne var bunda ne bağırıyorsun ya"

"Ben bilmiyor muyum sanki o çocukla buluştun dimi onun yanından geliyorsun"

"Saçma sapan konuşma hem sana hesap mı vereceğim ben"

"O ne demek lan abinim kızım ben senin tabikii de bana hesap vereceksin "

"Abi sakin ol istersen" dedi mert

"Sen karışma mert"

"Bak kızım burası senin geldiğin sokaklara benzemez iti var uğursuzu var öyle gecenin bir yarısı kızlar dışarı çıkmaz burda"

"YETER YETER DİDİŞMEYİN ARTIK BURAK SENDE BAĞIRMA KARDEŞİNE BENDEN İZİN ALDI BENDE VERDİM 5 DAKİKA HAVA ALIP GELDİ"

"iyi bundan sonra dışarı çıkmak için annemden değil benden izin alacaksın"

"NE İZNİNDEN BAHSEDİYORSUN SEN YA DAHA DÜN TANIDIĞIM NE OLDUĞU BELİRSİZ BİR ADAMDAN İZİN FELAN ALMAM BEN"

"görürüz bakalım alıyor musun almıyor musun?"

"Gidiyorum ben ya daha fazla kalmam bu evde"

"Kızım nereye gidiyorsun?" Dedi annem

Kapıya yöneldim o sırada kolumdan hızlıca tutup kendine çekti kulağıma yaklaştı

"Hayırdır nereye?"

"Bırak gidecem ben"

"Yeteri kadar tanıyamamışsın sen beni güzelim dünyanın diğer ucuna da gitsen bulur yine getiririm kızım seni "

"He ama illa da gidecem diyorsan o konağı başlarına yıkarım o herifin de sana yaklaşmasına izin vermem abini katil edersin"

Kolumu sertçe çektim

"Asena gel biz seninle odaya çıkalım hadi"

Dedi mert kolumdan tutarak yukarı odaya çıktım mertte peşimden gelip kapıyı örttü yatağa tekme atıp bağırmaya başladım

"Dur dur sakin"

"Ne sakini ya görmüyor musun?"

"Ya tamam abim biraz fazla sinirlendi ama seni düşündüğü için kızım biz seni çok geç bulduk erken kaybetmekten korkuyoruz"

"Bunların bütün suçlusu ben mişim gibi davranıyor "

"Hayır sadece başına bir şey gelecek diye korkuyor inan bende öyle saçının teline zarar gelecek diye ödümüz kopuyor "

"Ya bana niye bir zarar gelsin sadece evde çok bunaldım kapıya çıktım bu kadar "

"O herifle buluştun zannettik ondan bu öfke "

"Arasla aranızda ne var yani niye bu kin nefret"

"Zeynepi tanıyorsun öyle değil mi?"

"Tanıyorum da o ne alaka şimdi "

"Zeyneple abim nişanlılardı"

"NE?"

diye ayağa fırladım mert kolumdan tutup geri oturttu

"Sonra kız arasa aşık olmuş abimle sevgiliyken abim duyunca nikah günü terk etti abimi gitti o aras piçiyle oldu"

"İnanmıyorum "

"O gün bu gündür aralarında ki husumet devam ediyor "

"Peki arasın haberi var mıydı yani abimden"

"Bilmiyorum ama bu herifin şerefsiz bir it olduğunu değiştirmez"

Ağlamaya başladım

"Sakın bu konuyu abimle konuşma yıllar önce kapattı konuyu bir daha da kimsenin konuşmasına izin vermedi bu konu için "

Kafamı salladım

"Bak kızım biz senin üzülmenden korkuyoruz sadece o herif sağlam değil senin kalbini kırar "

"Her şeyi geçtim o adam piskopatın teki her an saldırı adam her gün hobi olarak adam öldürüyor ya o günkü saldırı da Aras değil de sen vurulsaydın"

Göz yaşlarımı silip sımsıkı sarıldı

"Ama çok aşığım ben ona hem o da vazgeçmez ki benden"

"Abim daha da inatçı ama ölür de seni ona vermez anlamışsındır zaten"

"Mert sana bir şey söyleyeceğim ama söz vereceksin aramızda kalacak"

"Söyle tabii "

"Arasın yanından geliyorum"

"NE?"

diye ayağa fırlayan bu sefer o oldu

"Ama düşündüğün gibi değil bitti demek için gittim yanına kapıdaydı gitmezsen konağa gireceğini söyledi"

"Gelsin kızım hayırdır ondan korkumuz mu var bizim"

"Bende işte tatsızlık çıkmasın diye gittim ama gerçekten sadece yüzüğü vermeye gittim o kadar "

Derin nefes verdi

"Tamam tamam aramızda "

Biraz daha dertleştikten sonra odadan çıktı bende pijamalarımı giyip yatağa attım kendimi

Sabah olmuştu üstümü değiştirip aşağıya indim mert ve annem uyanıktı kahvaltıya geçtik abim de indi aşağıya

"Günaydın"

"Günaydın abi"

"Günaydın oğlum"

Yüzüne bakmadan kahvaltıya odaklandım yanımda ki sandalyeye oturdu

"Hayırdır gülüm küs müyüz?"

Cevap vermedim

Çatalıyla çatalıma vurdu

"Tamam hadi gel barışalım"

"İstemiyorum"

"O nedenmiş gece geç saatte bir başına dışarı çıkmana karıştım diye mi?"

"Hayır bana güvenmeyip bu eve kısıtlamaya çalıştığın için "

"Ben seni eve felan hapsetmiyorum sadece nereye gidersen git günün sonunda geleceğin yerin burası olduğunu söylüyorum"

"Tamam yine başlamayın kahvaltınızı edin ondan sonra ne kadar kavga ediyorsunuz edin"

Kahvaltıya döndüm oda kahvaltıya döndüm kahvaltı bittikten sonra abim bahçeye çıktı el işareti yapıp beni yanına çağırdı peşinden bahçeye gittim elleri cebinde yanıma geldi

"Ne bu eve hapsetme muhabbeti"

"Yalan bir şey yok ben senin kuklan değilim beni istediğin hayal ettiğin kardeşine benzetmeye çalışmaktan vazgeç"

"Hayal ettiğim mi kızım sen benim kardeşimsin canımdan bir parçasın ben seni olduğun gibi sevdim"

"Bak tamam benim için korkuyorsunuz endişeleniyorsunuz ama sürekli birilerinin benim hayatım da bir fikri olmasından çok sıkıldım ben "

"..."

"Ya biraz sadece kendimle kalmak istiyorum kolay mı ya hiç tanımadığın insanlarla aile olup beraber yaşamak "

"Tamam haklısın özür dilerim seni çok darladık ama o herife gitmenden korkuyorum sadece kalbini kırmasından korkuyorum"

"Aras asla bana zarar verecek beni üzecek bir şey yapmaz tamam bana yalan söyleyip gerçekleri saklamış olabilir ama kötü bir niyeti yok her ne kadar kızsam da aşığım ben ona"

"Hala aşığım diyor ya delirtecek misin kızım sen beni bak o herifle olamazsın bitti her şey unutup yoluna devam edeceksin"

"Unutup yoluma devam edeceğim öyle mi ya ben evliyim ya evliyim o adam dediğin dediğin kişi benim kocam "

"Tamam boşanacaksın bitirceksin her şeyi "

"Ne boşanması ya bunada mı sen karar vereceksin?"

"Ben karar verecem bu konu burda kapandı bir daha da açılmayacak "

Yürümeye başladı kolundan tutup önüne geçtim

"Bir şey konuşuyoruz burda beni dinler misin?"

"Konuşma bitti ben söyleyeceğimi söyledim"

"Sen ne zannediyorsun ya istesem bu evde iki dakika bile durmam o yüzden size mecbur muşum gibi davranmayı kes "

"Hadi hadi git de göreyim seni başta nasıl elimi koyduğum gibi bulup getirdiysem yine aynı şekilde bulur getiririm benden kurtuluşun yok"

"..."

"Hayde eyvallah "

Yoluna devam etti bende sinirle sandalyeye oturdum bu evde iki dakika daha duramazdım yoksa özümü kaybedip hayatımı onların yönetmesini sağlayacaktım buna izin veremezdim en azından boyun eğmeyeceğimi ciddi olduğumu anlamalarını sağlayabilirdim"

Cebimden telefonu mu çıkarıp cihanı aradım

"Asena bir şey mi oldu?"

"Cihan sana bir şey söyleyeceğim ama sorgulamayacaksın"

"Söyle "

"Beni hemen bu evden çıkarman gerekiyor "

"Çıkarayım güzelim çıkarayım da bir yanlışları mı oldu sana?"

"Anlatıcam ama sen dediğimi yap "

"Tamam geleceğim ben sen hazır da beni bekle "

"Tamam dikkatli ol"

"Sende"

Telefonu kapattım üstüme ceketimi alıp bahçeye geçtim bahçe de olduğum için ceketim dikkat çekmiyordu cihanı beklemeye başladım cihanın bağırış ve silah sesleri geldi adamların hepsi ön tarafa cihanın yanına gitti bende konağın arka kapısından kaçtım ama adamlar vardı gitsem görürlerdi beni nasıl geçeceğim diye düşünürken yanımda bir tane siyah bir araba durdu camı açtı içine baktığımda tabikii de arastı

Vazgeçmiyordu ne yaparsam yapayım beni sevmeyi bırakmıyordu bu adam vazgeçmek nedir bilmez miydi?

"Senin ne işin var burda defol git"

"Asena çabuk bin arabaya"

"Aras defol git dedim"

"Kızım yakalanacağız şimdi atlasana"

Oflayıp söylenerek arabaya bindim ve uzaklaştık daha sonra arasa döndüm

"Tamam durdur arabayı yeteri kadar uzaklaştık zaten"

Cevap vermedi

"KİME DİYORUM ALOO DURDUR ARABAYI İNECEK VAR"

beni dinlemeden yola devam etti

"İyi sen istedin bunu "

Arabanın kapısını açtım ama kilitliydi o sinirle cama bir kaç kere vurdum sadece beni izliyordu hiç bir tepki vermeden daha sonra arabayı durdurdu kapıyı açmaya çalıştım ama hala kilitliydi arasa döndüm oda bana döndü ayağa kalktı üstüme çıktı kendimi geri çekiyordum ama fayda etmiyordu

"Ne yapıyorsun ya ruh hastası"

Cebimden telefonu çekip aldı ve geri çekildi

"Hayır bunu yapamazsın ver şu telefonu"

Arabadan indi bende sabır çekip arabadan indim yanına gittim sigara yaktı