Bölüm 38

ARASTAN

asenayı arıyordum ama ulaşamıyordum adamlar da açmıyordu enes aradı

"Öğrendin mi lan ne olmuş?"

"Abi arabanın önünü kesmişler adamları indirmişler"

"NE DİYORSUN LAN SEN?"

"abi yenge yok ama"

"Sikecem lan böyle işin "

"Abi ne yapalım?"

"Benden haber bekle "

Telefonu kapattım sandalyeye tekme attım çıldıracaktım ya niye sürekli en sevdiğimle sınanıyordum salihin işiydi bu sefer amına koyacaktım şirketten çıktım yusuf ne kadar arkamdan seslense de onu dinlemeden arabaya bindim salihin evine gelmiştim belimden silahı çıkarıp kapıda ki korumalara ateş ettim içeri geçtim ateş ettiler ağacın arkasına geçtim daha sonra ateş ettim ilerlemeye devam ettim biri arkamdan şilah çekti silahı yere attım gozleri yerde ki silahlara kaymıştı anı hareketle yumruk attım sarsıntının etkisiyle bir iki adım geriledi tekme atmamla yere düştü ayağa kalkacağı sırada ateş ettim o sırada salih çıktı konaktan adamlarına dur emrini verdi

"gökte ararken yerde bulduk hayırdır ne iş"

"Karım nerede?"

"Ne diyorsun lan?"

"Olum bak bana oynama karım nerde "

"Nerden bileyim oğlum karın nerde "

"Bana bak lan eğer bu işin altından da sen çıkarsan sana yemin ederim ki kefeninle çıkarsın bu evden"

Yürümeye başladım

"Öyle deme lan belki karın da senin ne mal olduğunu öğrenmiştir geç olmadan kaçmıştır"

Durdum geri dönüp salihe yumruk attım yere yığıldı bütün adamları silah çekti o sırada bir ses geldi arkamı döndüğümde yusuftu

"Sakin sakin indirin bakayım o silahları"

Salih indirin diye işaret etti yusufta kolumdan tutup dışarı çıkardı kolumu çektim sertçe

"DELİRECEM OĞLUM BEN HERİFİN HİÇ BİR ŞEYDEN HABERİ YOK O ZAMAN KİM YAPTI BUNU"

"bilmiyorum bilmiyorum bir sakin kafayla düşünelim"

Arabaya bindik

ASENADAN

yatakta iki büklüm ağlarken uyuya kalmıştım o sırada kapının tıklanmasıyla hemen uyandım kendimi toparlayıp kapının kilidini açıp kapıyı açtım ikizim olduğunu iddia eden mertti beni öyle görünce hiç beklemediğim bir şekilde sımsıkı sarıldı bana o anki saf sevgiyi iliklerime kadar hissetmiştim karşılık vermek istemiştim ama yapamamıştım ya da cesaret edememiştim bilmiyorum geri çekildim

"İyi misin kardeşim?"

"Kardeşin olduğumdan nasıl bu kadar eminsin "

"Eminim biliyorum "

"Göreceğiz "

"Hadi bak annem çok güzel bir sofra kurmuş yemekler soğumasın"

"Aç değilim yemeyeceğim ben "

"Senin için yaptı o kadar şeyi ama ne sevdiğini bilmediği için her şeyi yapmış üzme be annemi "

Kafamı salladım

"Pekii"

Aşağıya indik burak oturmuştu masaya asiye hanım da çorbaları dolduruyordu beni görünce ağzı kulaklarına vardı

"Gel güzel kızım otur"

Sandalyeye oturdum çorbayı uzattı elinden alıp önüme koydum

"Teşekkür ederim"

"Afiyet olsun kuzum"

"Ellerine sağlık annem döktürmüşsün"

"Afiyet olsun oğlum"

Yemek yemeye başladık aslında kötü değillerdi çok iyi sıcakkanlı insanlardı birbirlerine karşı çok sevgi doluydular içim ısınmıştı resmen sadece biraz yabancılık çekiyordum ama elimde değildi bugün tanıdığım insanlardı tam olarak tanımıyordum bile doğru mu söylüyorlardı yalan mı söylüyorlardı onu bile bilmiyordum

"Ne sevdiğini bilmediğim için bir şeyler yaptım öyle kuzum ama yok yemem dersen ne istersin yapayım hemen iki dakika da"

"Yok yok sağolun ben doydum zaten ellerinize sağlık "

"Emin misin kızım istediğin bir şey var mı hemen yapayım iki dakika da"

"Yok gerçekten doydum ben"

"Ya anne kız doydum diyor işte üstüne gitmesen mi acaba prensesin "

"Ben gösterirdim de sana prensesi dua et yemekteyiz "

"Allah Allah göstersene bak isteyince nasıl da çirkefleşiyorsun"

"Bana bak düzgün konuş benimle "

"Burak rahat bıraksana kızı "

"Ayy bir şey demedim prensese "

Göz kırptı gülerek göz devirip emine hanıma döndüm

"Afiyet olsun size ben odaya çıkayım"

"Otursaydın kızım "

"Yorgunum biraz dinlenmem gerekiyor "

"Peki kızım sen nasıl istersen iyi geceler"

"Size de iyi geceler "

Merdivenlerden çıkıp odama geçtim tam bir genç kız odasıydı kızlarını bulacaklarına o kadar emindiler ki oda bile yaptırmışlardı o sırada kapı tıklandı kapıyı açtım buraktı göz devirip yatağa oturdum

"Ne var yine niye geldin?'

"Annem istedi diye geldim aman prensesinin kalbi kırılır "

"Senden bir şey isteyebilir miyim?"

"Nasıl bir şey?"

"Telefonunu kullanıcam"

"Yok güzelim unut sen o işi "

"Biliyor musun bilmiyorum ama ben evliyim aras şimdi kafayı yemiştir onu aramam gerekiyor sadece iyi olduğumun haberini vereceğim o kadar "

"19 değil misin kızım sen niye evlendin bu yaşta bu adamla"

"Bilmem babamız hayatta olsaydı ona sorardın para hırsı yüzünden başımıza gelenleri"

Elini koluma koyup sıvazladın

"Biliyorum zor şeyler yaşadın ama bundan sonra senin bir ailen var kapı gibi abin var arkanda kimse zarar veremeyecek sana"

"Keşke bir on sene felan önce bulsaydınız beni bu kadar acı çekmeden sen bu yaşına kadar sevgisizlikle büyüdün mü hiç?"

"Özür dilerim kardeşim seni daha önce bulamadığım için ama söz veriyorum telafi edeceğim "

Sımsıkı sarıldı bende istemsiz bir şekilde olarak karşılık verdim bu onu mutlu etmişti

"Sen bakma öyle takıldığıma eğlencesine yapıyorum kızım yabancılık çekme diye"

Geri çekildi

"İyi geceler "

"İyi geceler "

Odadan çıktı bende kapıyı kilitleyip dolabı açtım içinde elbise pijama takımı felan her şey vardı pijama takımını giydim yatağa uzandım aklım arastaydı şimdi beni çok merak etmiştir kafayı yemiştir uyuya kalmıştım sabah olmuştu

ARASTAN

yine sigara ve alkolle sabahlamıştım yusuf ve ve cihan geldi yanıma

"Ne bu halin oğlum senin" dedi cihan

"Asenadan bir haber mi var?"

"Var var adamlarını tespit ettikleri burak burağın adamları adresini de buldum"

"Hadi gidiyoruz o zaman hemen "

Ayağa fırlayıp arabaya bindik yusufun söylediği adrese yani burağın evine gittik

ASENADAN

Aşağıya indim kahvaltıyı hazırlamışlardı

"Günaydın"

"Günaydın güzel kızım"

"Günaydın" dediler

kahvaltı etmeye başladık kahvaltı bittikten sonra koltuğa oturdum burakta çekmeceyi açtı elinde bir zarfla yanıma geldi düşündüğüm şey miydi? Bu kadar çabuk muydu gelmesi zarf açılmamıştı bana uzattı emine hanım ve mertte gelmişti yanımıza

"Test nasıl bu kadar hızlı geldi"

"Arkadaşım bu işlerle ilgileniyor acil diyince özel olarak ilgilendi ondan dolayı"

"Zarfı açmadık kuzum senin açmanı bekledik hep beraber öğreneceğiz"

Zarfı açmak üzereyken silah sesleri gelmeye başladı arasın sesi geliyordu asena diye mert ve burağın eli hemen bellerinde eksik olmayan silaha gitti daha sonra konaktan çıktılar kağıdı elimden bırakıp masaya koydum arastı bu cihan ye yusufta yanındaydı buraya sadece beni almaya değil aynı zamanda kan dökmeye gelmişti emine hanım aşağıya indi bense sadece pencereden izlemekle yetindim

daha sonra aklıma zarf geldi masadan alıp koltuğa geri oturdum içimde değişik bir his vardı bir taraftan korkuyor bir taraftan tedirgindim değişik duygular içerisindeydim cesaretimi toparlayıp zarfın ağzını açtım kağıdı açıp okumaya başladım DNAlarımız %99 uyuşuyordu yani doğru söylüyorlardı onlar benim gerçek ailemdi ne hissettiğimi bile anlamıyordum öylece kağıtla birbirimize bakıyorduk

ARASTAN

Burak ve mert konaktan çıktı

"HAYIRDIR ASLAN PARÇASI EV BASMALAR FALAN"

"Karım nerede?"

"NE KARISI LAN NEYDEN BAHSEDİYORSUN SEN?"

"OĞLUM BAK KARIMIN BURDA OLDUĞUNU BİLİYORUM YA SEN PAŞA PAŞA VERİRSİN YADA BEN ALMASINI BİLİRİM "

"ALLAH ALLAH NASIL ALACAKSIN ALSANA BİR GÖRELİM " Dedi mert

Silah çekip burağın alnına dayadı

"ASENANIN BURDA OLDUĞUNU BİLİYORUZ OĞLUM YA KIZI VER YOKSA CESEDİNİ ÇIKARTIRIM BU KONAKTAN" Dedi cihan

"BEN ASENA BURDA YOK DEMEDİM Kİ BEN SENİN KARIN BURDA YOK DEDİM " dedi Burak arasa dönerek

"YANİ ABİSİ SANA BU KONAKTAN EKMEK ÇIKMAZ SANA VERİLECEK KIZ YOK BURDA"

Gülmeye başladım merte döndüm

"ASLANIM SEN KİMİN KARISINI KİME VERMİYORSUN YA HAYIRDIR BEN GEREKİRSE BU ŞARJÖRÜ SENİN KAFANDA BOŞALTIP YİNE DE KARIMI ALMASINI BİLİRİM SEN RAHAT OL"

"O BİRAZ SIKAR HADİ SIKSANA "

silaha alnına dayadım tam tetiği çekeceğim sırada asenanın sesi geldi silahın önüne geçerek o adamı korumuştu