Bölüm 36

ARASTAN

Bir hafta olmuştu bugün taburcu olma günümdü yusuf odaya girdi

"Öğrendin mi kim saldırmış eve?"

"Öğrendim de ben halledeyim ya sen geri dur şimdi bu halde"

"Kaypaklık yapma lan söyle işte karımın içinde olduğu eve ateş açmak neymiş görsünler bakalım "

"Oğlum bu hastane de yatan sensin hala karım diyorsun nasıl bir herifsin lan sen"

Dedi gülerek

"Söyle oğlum işte "

"Salih kardeşinin intikamını almış işte "

"Tabii ya tahmin etmeliydim de bu işi tek başına yapmış olamaz biri yardım etti ama kim?"

"Aynen zaten tek başına değil burakla birlik olmuşlar burak yılmaz "

"Burak Yılmaz"

O sırada odaya asena girdi

"Tamam kardeşim konuşuruz sonra yine"

"Hıhıı tamam"

Diyerek odadan çıktı yanıma geldi yanağımdan öpüp elini saçlarıma daldırdı

"Ne konuşuyordunuz yusufla"

"Hiç ya önemsiz bir şey "

"Emin misin bak başını belaya sokmuyorsun lütfen "

"Eminim diyorum ya yavrum sen ne oldu bana güvenmiyor musun?"

"Güveniyorum da işte ne bileyim korkuyorum sadece"

"Korkma birtanem bir şey olmayacak "

Derin nefes verdi

"Sonunda evimize gideceğiz"

"Asena bir şey söyleyeceğim ama anlayışlı ol lütfen"

"Ne oldu bir şey mi oldu?"

"Dayımlar Adana'ya dönmemizi istiyor"

"Adana'ya mı?"

"Evet zaten burda kalmamız için bir sebebimiz yok"

"Ama aras zaten bizim burda bir düzenimiz var evimiz restaurant"

"Evet biliyorum ama Adanada da açarız bir yer burası şart değil ki orda ailemin başında olmam gerekiyor "

Yüzünü asmıştı cevap vermedi

"Ya asma yüzünü cihan da gelir hem Adana'ya orda yaşarız hep beraber"

"Bilmiyorum Aras"

Boynundan öptüm

"Hem temelli gitmiyoruz ki yine geliriz tatil için "

"Peki sen nasıl iyi olacaksan öyle olsun"

"Güzelim benim ya"

Dudağından öptüm karşılık verdi daha sonra geri çekildi

"Hadi evimize gidelim artık çıkalım artık şu lanet odadan"

"Tamamm bekle "

Dedim gülerek

ASENADAN

hastaneden çıktık arabaya bindik eve geldik koltuğa oturtturdum arasın ailesi başka bir evde kalıyordu aslında böyle olmasını ben istemiştim asiye hanımla aynı evde kalıp yine bir tatsızlık çıkarmasını istemiyordum Aras zaten yeni çıkmıştı hastaneden morali bozulsun istemiyordum

"Bekle sevgilim ben battaniye alıp geliyorum"

"Boşver sen şimdi battaniyeyi gelsene yanıma "

Kolumdan tutup kendine çekti kucağına oturttu kafasını saçlarım da gezdirdi

"Aras ne yapıyorsun daha yeni çıktın ya hastaneden"

"Çok özledim be yavrum bırakta biraz hasret gidereyim"

Boynumdan öpmeye başladı

"Aras dikişlerin patlayacak dursana"

"Ya olmaz bir şey rahat dursana bı"

Dudaklarını boynumdan çekip açıkta kalan omzumu öpmeye başladı arasa döndüm kollarımı boynuna doladım aras çoktan azmıştı her hareketini özenle inceliyordu

"Madem bu kadar çok istiyorsun beni o zaman bir an önce iyileş"

"Yapma bana bunu be"

"Yaptım bile kendine dikkat edeceksin"

Kucağından kalktım mutfağa gittim arasın en sevdiği çorbayı yaptım yanına gittim elimde tepsiyle çorbasını içirmeye başladım

ilk defa bir kişi için bu kadar endişelenmiştim onun için bu kadar göz yaşı döküp korkmuştum ne yapmıştı bana böyle aşk gerçekten böyle bir şey miydi bir insan için kendi canından bile hiç düşünmeden vazgeçmek yada kendi canından bile çok sevmek

onsuz bir dakika geçirmek istemiyordum o olmayınca sanki böyle bir boşlukta kalıyordum ilk defa bir insan beni bu kadar kendine bağlamıştı bana bu kadar değer verip sevmişti sevildikçe güzelleşmiştik biz

Çorbasını içirdikten sonra tepsiyi mutfağa götürdüm daha sonra yanına gittim

"Ne zaman döneceğiz Adana'ya?"

"Yarın"

"Sen emin misin?"

"Neyden?"

"Ne bileyim böyle daha yeni hastaneden yaraların bile tam iyileşmedi ya o yüzden"

"Korkma bana bir şey olmaz hatta ben şu an bile çok iyiyim de inandıramıyorum kimseyi "

"Neden acaba göğsüne kurşun yediğin için olabilir mi?"

"Ben seni ilk gördüğüm de kalbime aldığım darbeyle ölmemişim göğsüme yediğim kurşundan ne olacak?"

"Yaa off 5 dakika ciddi ol be adam bir şey konuşuyoruz burda farkındaysan"

"Tamam tamam sustum hadi konuşalım"

"Ne konuşuyorduk ki biz?"

"Valla en son bana ne kadar aşık olduğunu anlatıyordun ordan devam edebilirsin bence"

"Ya sabır "

Dedim gülerek oda güldü odaya çıktım üstümü değiştirdim daha sonra yatağı düzenlemeye başladım aras geldi arkadan belime sarıldı ona döndüm dudağına yapıştım sert bir şekilde karşılık verdi mutluluğu yüzünden anlaşılıyordu belimde ki elini iyice sıkılaştırıp iyice kavradı belimi bedenini bedenime yasladı diliyle gel git yapıyordu bende karşılık veriyordum ellerimle saçından tutup kendime baskı uyguluyordum elini pijamamın içinden geçirip açıkta kalan sırtımı sıvazlamaya başladı ellerinde ki soğukluk titrememe sebep olmuştu buda onun hoşuna gitmişti

Geri çekildim

"Uyuyalım mı artık?"

"Uyuyalım"

Yatağa uzandık sarılarak uyuya kalmıştık sabah olmasıyla gözlerimi açtım aras uyanmış beni izliyordu saçlarımla oynayarak

"Günaydın aşkımm"

"Günaydın karıcığımm"

Dudağından öpüp geri çekildim daha sonra yataktan çıkıp lavaboya girdim duş alıp üstümü değiştirdim üstüme beyaz bir badi altıma da siyah mini bir etek giydim odaya geçtim aras yoktu aşağı inmiştir diye düşündüm yatağı düzeltmişti koskaca mafyaya yatağı düzeltiyordum ben bile inanamıyordum kendime ama çok tatlıydı kendi kendime gülerek aşağıya indim kahvaltı hazırlamıştı birlikte kahvaltı etmeye başladık

Kahvaltı ettikten sonra bavulları topladım evden çıktık arabaya bindik daha sonra arabadan inip cihanı bekledik cihanın da gelmesiyle uçağa bindik diğerleri dün gece gitmişti konağa biz onlardan bir gün sonra gidiyorduk cihanın da bizimle gelmesi bir ayrı keyif veriyordu bana

Cihanla iş hakkında sohbet ediyorlardı onların sohbeti bunaltmıştı beni onların yanından kalkıp farklı bir yere oturdum dışarıyı izlemeye başladım elime telefon aldım instagram da dolaşıyordum attığım fotoğrafların altına gelen yorumlara bakıyordum

*Bu kadar yakışıklısı bize denk gelmiyor ki*

*Kızda taş gibiymiş *

*Fav çiftim ya bayılıyorum bu ikiliye*

Yorumlara cevap vermeyi tercih etmiyordum sonuçta ne kadar bir şeyleri açıklamaya çalışırsakta insanlar yine aynıydı fikirleri ve düşünceleri değişmeyecekti telefonu masaya bırakıp dışarı izlemeye başladım öylece izlerken uyuya kalmıştım gözümü açtığımda arabadaydık cihanla aras ön koltukta oturuyordu kahkaha atarak bende arkada uyuyordum gözlerimi açıp kafamı kaldırdım

"Güzelim uyandırdık mı ya?"

"Yok ya zaten nasıl uyudum ben hiç anlamadım ki"

"Bak geldik konağa "

"NE bekle bir saçımı felan düzelteyim "

Dikiz aynasından kendime baktım saçlarımı düzeltip makyajımı tazeledim

"Ya tamam çok güzelsin hadi" dedi cihan

arabadan indik ev ahalisi karşıladı bizi hepsiyle sarılıp hasret giderdik aslında bunu söyleyeceğim aklıma gelmezdi ama ben buraları birazda olsa özlemiştim özellikle de odamızı asiye hanım ve alkan beyin yanına gittik ellerini öpüp geri çekildim daha sonra odamıza geçmiştik cihana da bir oda ayarlamışlardı odamızı çok özlemiştim her şeyi sığdırdığımız bu odayı bavulumu açtım eşyaları dolaba yerleştirdim arasta yardım etmişti bana daha sonra yorgunluktan kendimi yatağa attım

O kadar yorulmuştum ki anlatamam daha sonra aras odadan çıktı bende duşa gireceğim sırada telefonuma bilinmeyen numaradan bir mesaj geldi mesajı görmemle yerimden sıçramam bir oldu

"Yıllardır bir yalan içinde yaşamak sence de artık yetmedi mi gerçekleri öğrenmeye ne dersin asenacımm?"

Neydi bu şimdi kamera şakası felan mı eğer öyleyse hiç komik değil çünkü hem kimdi bu benim numaramı nerden bulmuştu ve mesaj da ne demek istiyordu yalanın içinde yaşamak felan ne saçmalıyordu bu

Aşklarımm ilerki bölümler bol aksiyonlu ve heyecanlı olacak biliyorum detaylı smut sahnesi istiyorsunuz bende çokkk istiyorumm

Bu yüzden bol bol yorum ve oy yaparsanız çok sevinirim 🤍❤️‍🩹

​​​