Bölüm 35

Ambulans geldi arası sedyeye alıp ambulansa bindirdiler hıçkırıklar içinde ağlıyordum arasa müdahale ediyorlardı

"Aras Aras ne olur sevgilim ne olur uyan"

Aras tepki vermiyordu ağlamamı durduramıyordum hastaneye geldik arası apar topar ameliyata aldılar bende hastane kapısının önüne geçtim ne yapacağımı bilmiyordum aklıma sadece cihan geldi cihanı aradım açar mıydı bilmiyorum saat gece dörttü cihan telefonu açtı

"Hayırdır gece gece rüyanda mı gördün beni?" Dedi uykulu bir sesle

"Cihan cihan çok kötü bir şey oldu"

"Ne oldu kızım niye ağlıyorsun yine aras mı bir şey yaptı?"

"Eve saldırdılar"

"NE SEN İYİ MİSİN PEKİ BİR ŞEY OLDU MU SANA?"

"hayır hayır iyiyim ben ama aras vuruldu "

"Aras mı vuruldu?"

"Cihan ne olur hemen buraya gel olur mu?"

"Tamam tamam ben hemen geliyorum sen sakin ol sakın korkma"

Telefonu kapattım ameliyathanenin önüne geldim beklemeye başladım bir yarım saat sonra cihan geldi yanıma

"Ameliyatta mı?"

"Ameliyatta"

"Sen iyi misin?"

"Bilmem"

"Kendine gel kızım toparlan"

"Cihan arasa bir şey olmayacak dimi"

"Olmayacak güzelim olmayacak aras seni bırakır mı hiç"

"Bırakmaz "

"Bırakmaz ya tabi"

Beklemeye başladık saatlerce bir süre sonra cihan yanıma geldi

"Arasın ailesini aramamız lazım"

"..."

"Asena numarası var mı sende?"

"Telefonumda"

"Telefonumu aldı ve asiye hanımı aradı

"Alo ben cihan asiye hanım "

"Buyur ne istemiştin sabahın bu saatinde"

"Bir şey söyleyeceğim ama sakin olun"

"Ney arasıma bir şey mi oldu?"

"Eve saldırmışlar aras vuruldu hastanedeyiz şu an"

"NEE İYİ Mİ ARASIM DURUMU NASIL?"

"henüz bir şey söylemediler ameliyatta hala "

"Tamam tamam biz derhal geliyoruz "

Telefonu kapattı bana verdi kaç saat geçmişti bilmiyorum telefonumdan saate baktığımda sekize geliyordu hala kimse bir şey demiyordu ne giren ne çıkan vardı bir süre sonra doktor çıktı ameliyattan hemen yanına gittim

"Ne oldu iyi mi durumu nasıl?"

"Hayati tehlikesi devam ediyor birazdan yoğun bakıma alıcaz "

"Ne demek hayati tehlikesi devam ediyor ya ne demek hayati tehlikesi devam ediyor "

Doktor uzaklaştı peşinden gidecektim ki cihan tuttu beni yine ağlamaya başladım

"HAYIR YA HAYIR OLMAZ OLAMAZ"

"tamam güzelim sakin ol"

"HAYATİ TEHLİKESİ DEVAM EDİYOR DİYOR YA NE DEMEK BU CİHAN BİR ŞEY YAP"

"tamam tamam ama bak bizim sakin olmamız gerekiyor aras için güçlü olmamız lazım"

Aras çıktı ameliyattan gözleri kapalıydı hemen yanına gittim elini tuttum

"Sevgilim ne olur yalvarırım uyan ne olur"

"Bak ben yanındayım beni bırakma olur mu?"

Arası yoğun bakıma aldılar kendimi yerde buldum göz yaşlarımı silip yoğun bakımın önüne geçtim beklemeye başladım içimden bağırıp çağırmak geliyordu ama Aras için sabredip dayanmam güçlü olmam gerekiyordu

Saat ona geliyordu kapıya çıktım 6 - 7 tane araba gelmeye başladı arabadan arabalar önümde durdu içinden arasın ailesi indi asiye hanım koşarak geldi yanıma o sırada cihan da geldi

"Ne oldu nasıl durumu arasımın"

"Yoğun bakıma aldılar hayati tehlikesi devam ediyor hala"

"SENİN YÜZÜNDEN OLDU SENİN YÜZÜNDEN"

Asiye hanım tokat atmasıyla başım yere düşmüştü cihan aramıza girip beni geriye çekti seda da annesini benden uzaklaştırdı

"Anne ne yapıyorsun görmüyor musun kızın halini zaten perişan halde"

"Asiye hanım sakin olun asena da en az sizin kadar üzgün"

"SENİN YÜZÜNDEN OĞLUM HASTANE KÖŞELERİNDE CAN ÇEKİŞİYOR "

"..."

"SENİN YÜZÜNDEN İSTANBULA GELDİ EĞER OĞLUMA BİR ŞEY OLURSA SENİ KENDİ ELLERİMLE ÖLDÜRÜRÜM "

"YETER BU KADAR REZİLLİK ARAS NERDEYSE ORAYA GİDELİM" dedi dayısı

Yoğun bakımın önüne geldik aras hala baygındı asiye hanım dualar ederek ağlıyordu ilk defa böyle görüyordum tüm konak buradaydı herkes ağlıyordu hemşire geldi

"Yoğun bakımın önünü boşaltabilir miyiz?"

"Hadi asenam gel kantine inelim "

"Hayır arasın uyanmasını bekleyeceğim"

"Bak sabahtan beridir ağzına bir lokma bile koymadın gel bir şeyler ye"

"İstemiyorum "

"SEN HALA NE YÜZLE BURDA BEKLİYORSUN OĞLUM SENİN YÜZÜNDEN BU HALDE "

Sedayla Feride ayırmaya çalıştı

"DEFOOLLL" diye bağırdı

"Yenge istersen sen git biz sana haber veririz ortalık daha fazla karışmasın"

"HİÇ BİR YERE GİTMİYORUM BANA İSTEDİĞİNİZİ SÖYLEYİN NE YAPARSANIZ YAPIN AMA BURDAN GİTMEYECEĞİM"

geri yerime oturdum

"SEN NE YÜZSÜZ ARSIZ BİR KADINSIN HİÇ Mİ UTANMAN YOK "

"tamam hala acısı var gitmeyin üstüne " dedi yusuf

"BEN UTANILACAK BİR ŞEY YAPMADIM ASIL BURDA UTANMASI GEREKEN İNSANLAR VARSA ONLAR DA SİZLERSİNİZ BENİM KADINLIĞIMA EN SON LAF EDECEK İNSANLARSINIZ"

"Asena tamam hastanedeyiz"

"YAV YETER YETER DA YETER BİR SUSUN DUA EDİN ARAS ORDAN SAĞ SALİM ÇIKSIN BURDA BİRBİRİNİZİ YİYECEĞİNİZE BUNU KİM YAPTI ONA KAFA YORUN" dedi adnan bey

Herkes kantine inmişti ben seda ve asiye hanım tek vardık pencereden arasa baktım elimi cama koydum öylece yatıyordu onu öyle gördükçe içim gidiyordu şu an tek dileğim onun uyanıp yine beraber mutlu olmamızdı

"Sevgilim bak herkes burda bende burdayım hepimiz senin için burdayız sen iyi ol diye biliyorum ama sen bırakmazsın beni her türlü bir yolunu bulup yanıma gelirdin şimdi ne oldu hadi gel yanıma yine beraber gülelim beraber kavga edelim"

Aras o sırada parmağını oynattı ilk başta hayal gördüğümü zannettim ama gerçekten parmağını oynatıyordu sevinçle asiye hanımla sedaya döndüm

"Çabuk bakın aras parmağını oynattı"

"Ne gerçekten mi?" Diyerek ayağa fırladı seda ikisi de koşarak yanıma geldi aras o sırada gözlerini açmaya başladı yavaş yavaş seda koşarak doktora haber vermeye gitti

"Biliyordum aşkım beni bırakmayacağını duyacağını biliyordum seni çok seviyorum"

Beni görünce gülümsedi...

Arası odaya aldılar gerekli önlemler ve işlemler yapılıyordu içerden doktor çıktı hemen yanına gittim

"Doktor oğlum iyi değil mi?"

"Evet evet hastamız gayet iyi"

"Peki görebilir miyiz abimi?"

"Tabii"

"O zaman ben gireceğim"

Dedi asiye hanım içeriye girecekken doktor konuşmaya başladı

"Yalnız hastamız Asena hanımdan başka kimseyi görmek istemiyor"

Asiye hanımın yüzü morarmıştı öylece kala kalmıştı bir bakış atıp odaya girdim kapıyı kapatıp koşarak arasa sarıldım oda bana sımsıkı sarıldı öpücüklere boğmuştum onu aras ise halinden memnun gibiydi

"Çok korktum sana bir şey olacak diye "

Güldü

"Gülme bir an beni bıraktın bir daha hiç uyanmayacaksın zannettim "

"Öyle bir şey olabilir mi ya sen buna inanıyor musun?"

"Öyle düşündüm işte "

"Ben seni 5 dakika görmek için tüm ömrümden vazgeçerim güzelim seni bırakabilir miyim ben?"

Elimden öptü o sırada odaya cihan ve seda da geldi seda sımsıkı sarıldı arasa daha sonra geri çekildi

"Abi iyisin dimi?"

"İyiyim fıstığım bana bir şey olur mu?"

"Geçmiş olsun "

"Eyvallah "

"Asena sen bir kötü gözüküyorsun kendini salmadın dimi yemek yedin"

"Yedim yedim iyiyim"

"Aras inanma kardeşim sabahtan beridir ağzına bir lokma bile koymadı bir yerde düşüp bayılacak diye korkuyorum "

"Abartma cihan sussana"

"NE DOĞRU MU BU ASENA?"

"Sen bu haldeyken sorun benim yemek yememem mi?"

"Evet sorun bu güzelim mesela ben uyanmasaydım ölseydim kendini böyle salımıverecektin"

"Ya sus ne diyorsun ölmek felan saçma sapan konuşma"

"Hadi git bir şeyler ye çabuk "

"Aras"

"Hadi çabuk dedim bende o sırada dinlenecem hayde"

"Peki sevgilim hemen gelecem"

Diyip yanağından öptüm

Odadan çıktım kantine indik cihanla ikimize tost ve çay alıp yanıma geldi beraber yemeye başladık