Bölüm 16

Yanına uzandım saçlarını okşamaya başladım saçlarını koklamaya başladım çok güzel kokuyordu saçlarına öpücükler kondurdum ayaklandım yanağını öpüp odadan çıktım odama gittim bende uyuya kalmıştım

Sabah olmuştu elimi yüzümü yıkayıp aşağıya indim asena çoktan uyanmış kahvaltıyı hazırlamıştı bir kuş sütü eksikti insanın aşçı karısı olması ne kadar güzel bir şey ya

​​​​O sırada asena mutfaktan elinde ki tabaklarla gelmişti mıhlama yapmıştı çok güzel gözüküyordu

"Günaydın"

"Günaydın"

"Ee niye ayakta bekliyorsun otursana"

"Her şey çok güzel gözüküyor insanın böyle aşçı bir karı-"

Bana baktı imalı bir şekilde

"Ev arkadaşı olması yani insanın böyle bir ev arkadaşı olması diyorum ne kadar güzel bir şey"

​​​Kafasını eğdi elinde ki tabakları masaya yerleştirdi bende sandalyeye oturup kahvaltı etmeye başladım asena da bana eşlik etti

"Ee sen niye yordun kendini melek abla hazırlardı"

"Ya niye yorulayım ben yemek yapmayı çok severim benim için motivasyon oluyor"

"Peki sen bilirsin güzelim "

ASENADAN

aslında arasa söylemeli miydim? Bilmiyorum gerçek bir aşçı olmam için okulu bitirip üniversitesite sınavına girmem gerekiyordu arasın bunu anlayışla karşılayacağını düşünüyordum ama yine de belli olmazdı sağı solu belli olmayan bir adamdı en kısa sürede bu konuyu arasla konuşmam gerekiyordu

O sınav benim herşeyimdi hayatım boyunca tek bir gelecek için hayalim olmuştu oda mesleğimi elime alıp kendi işletmemi açmaktı bunu öylece yarım bırakamazdım gerçi biz bu hayali 4 kişi olarak kurmuştuk ama şimdi tek kalmıştım bir başıma cihanla o geceden sonra hiç bir iletişime geçmemiştik onunla konuşmayı o kadar çok istiyordum ki beni en iyi anlayacak insan oydu ikimiz aynı kaderi yaşıyorduk cihan benim çok yakın arkadaşımdı hani bir tane laf vardı ya yakın arkadaşlar birbirlerinin kaderini yaşarlar diye o söz çok doğruydu

Arasla konuşmam gereken bir diğer konu da telefonumdu telefonum hala ondaydı tamam anlıyordum eskiden bana güvenmediği için telefonumu elimden almıştı ama şimdi dediği gibi bir şeyler için çabalayıp deniyorsak bana telefonumu vermesi gerekiyordu

Kahvaltı bittikten sonra aras çalışma odasına gitti bende melek ablaya yardım etmeye başladım o evde ki diğer işlerini hallederken bende kahvaltıyı toplayıp bulaşıkları makineye yerleştirmiştim

Daha sonra adımlarımı arasın çalışma odasına yönelttim konuşmamın zamanı gelmişti kapıyı tıklatıp içeri girdim

"Yavrum bir şey mi oldu?"

"Aras ben senle bir şey konuşacaktım müsaitsen"

"Ne demek müsaitsen gel tabi kii ben sana her zaman müsaitim"

Karşısında ki sandalyeye oturdum oda yanımda ki sandalyeye oturdu

"Seni dinliyorum güzelim"

"Aras ben okulumu bitirmek istiyorum"

"Nasıl yani?"

"Yani diplomamı elime alıp kendime ait bir yer açmak istediğim mesleği yapmak istiyorum "

"Sen nasıl istersen öyle olsun ben senin her kararında yanındayım"

"Gerçekten mi?"

"Evet tabi kii de"

"Konuşmak istediğim bir diğer konu da telefonum Aras"

"He o mesele"

"Evet o mesele yani tamam sana biraz da olsa hak veriyorum eskiden bana güvenmiyordun bu yüzden telefonumu aldın ama biz o mevzuları çözdük aramızda ki güven meselesi kapandı yani kapandı dimi sen güveniyorsun artık bana"

"Tabi ki de güveniyorum o da laf mı şimdi?"

"O zaman ortada bir sorun da yok "

"Tamam tamam ben halledecem"

Ayağa kalkıp arasa sımsıkı sarıldım oda karşılık vererek belime sarıldı böyle anlayışlı olup bana destek çıkması beni çok mutlu etmişti

"Bak ne diyeceğim akşam güzel bir yemeğe gidelim mi beraber?"

"O nerden çıktı şimdi?"

"Yani bilmiyorum öyle içimden geldi hem sende evde bütün gün sıkılmışsındır diye düşündüm "

"Yani aslında çok güzel olur çok güzel düşünmüşsün"

"Peki o zaman ben akşam sana haber veririm sen hazırlanırsın ben seni alırım "

"Sen ?"

"Benim dışarda bir kaç işim var onları halletmem gerekiyor"

"Tamam o zaman "

Ceketini alıp evden çıktı bende odama gittim giyecek bir şeyler bakıyordum nasıl bir şey giyebileceğim hakkında hiç bir fikrim yoktu

​​​​​​Böyle bir elbise buldum çok güzel bir elbiseydi bir kaç saat geçmişti elbiseyi giyip aynanın karşısına geçtim saçımı açık bıraktım makyaj masama geçtim sade bir makyaj yaptım takılarımı taktım o sırada kapı çaldı çantamı alıp aşağıya indim kapıyı açtım Enes vardı kapıda arasın adamlarından biri

"Aras abim geldi seni bekliyor yenge"

"Tamamdır ben geliyorum "

Kabanımı alıp evden çıktım aras arabaya yaşlanmış bir şekilde beni bekliyordu beni görünce gözlüğünü çıkarıp ıslık çaldı elinde olan sigaradan son bir nefes çekip yere attı ağzı açık kalmıştı hayranlıkla bana bakıyordu elini uzattı elini tuttum

"Çok güzel olmuşsun birtanem çok güzel gözüküyorsun"

"Teşekkür ederim "

Belimden tuttu kendine çekti gözlerine bakmıyordum boynuma gömüldü geri çekildi utanmıştım kafamı yere eğdim yüzüne bakamıyordum anlamış olacak ki sırıtmaya başladı arabanın kapısını açtı arabaya bindim kapıyı kapatıp kendisi de arabaya bindi bir yarım saat aralıkla arabayı durdurdu arabadan indik güzel şık bir restauranta gelmiştik

Eskiden olsa bu restaurantın önünden geçemezdim bundan 2 ay önceye kadar cafede arkadaşlarla bir çay içip kalkan bir kızdım şimdi ise pahalı mekanlar da zengin insanların içindeydim aras sayesinde ama aras zaten varlıklı bir çocuktu böyle yerlerde böyle insanlarla büyümüştü ama ben öyle değildim onun gibi değildim şimdi daha iyi anlamıştım

İçeriye geçtik insanların gözleri üstümüzdeydi sebebini bilmiyordum ama aras bu durumdan rahatsız değildi elimi tuttu kapıda bizi bir adam karşıladı büyük ihtimalle restaurantın müdürüydü

"Hoşgeldiniz aras bey şeref verdiniz"

"Hoşbulduk hikmet"

"Size en güzel ve özel restaurantı ayarladım Aras bey buyrun burdan"

Adamın gösterdiği masaya oturduk üstümüzde ki kaban ve ceketleri aldılar daha sonra garson geldi bizden siparişi aldıktan sonra yanımızdan ayrıldar baş başa kaldık

"Önümüze bir kırmızı halı sermedikleri kaldı farkında mısın?"

"Evet"

"Hepsi seni nasıl tanıyor ya hayır ünlü felan da değilsin nerden geliyor bu tanınmışlık anlamadım "

"Beni tanımaları çok normal buranın sahibiyiz ya hani sevgilim"

"Sahibiyiz derken "

"Bildiğin işte burası bizim"

"He beni de katıyorsun bende varım yani"

"Tabii kızım senin benim mi var benim olan her şey aynı zamanda senin"

O sırada siparişler geldi yemek yemeye başladık açlıktan ölecektim resmen bütün gün elbise seçmekten yemek yemeye vakit bulamamışım şimdi ise acısını çıkartıyordum

Yemekleri bitirdikten sonra bir şeyler içmeye karar verdik ilk defa içecektim açıkçası korkuyordum ama bir taraftan da tadını bilmek içmek istiyordum bende aynı siparişi verdim

"Yavrum istersen başka bir şeyler içelim"

"Yok neden?"

"Ya nedenini sorma işte başka bir şeyler içelim "

"Aras ısrar etme istemiyorum "

"Peki peki sen nasıl istersen"

Siparişler gelmişti içmeye başlamıştık ikinci bardağı doldurdum ama bardağı yarısında bıraktım bu bile beni sarhoş etmeye yetmişti ilk kez içtiğim için çok normaldi

ARASTAN

tamda tahmin ettiğim gibi asena sarhoş olmuştu bu yüzden içmesini istemiyordum asenayı mekandan çıkardım arabaya binecekken asenanın midesi bulanmaya başlamıştı kenara çektim asena kusmaya başladı saçlarından tutup önüne gelmesini engelledim

"Enes bir su getir hemen"

"Abi arabada kalmamış ben hemen şurada ki marketten alıp geliyorum"

"Hadi hadi çabuk "

Asena kustuktan sonra banka oturttum asenanın ağzını sildim o sırada enes geldi suyu verip arabanın yanına gitti suyu asenaya içirdikten sonra ona döndüm hiç iyi görünmüyordu

"Asena iyi misin?"

"İyiyim ya ben bir şeyim yok"

Zorlukla konuşuyordu

"Aynen iyisin daha konuşamıyorsun ya hadi kalk eve gidiyoruz "

"Ya bırak oturmak istiyorum sende otur yanıma "

Ayağa kalktım asenanın kolumdan tutup ayağa kaldırdım o an göz geldik kara gözleriyle aşık etmişti beni her defasında daha da aşık ediyordu kendini bana

Bir an elleriyle boynumdan tutup dudaklarıma yapıştı bunu beklemiyordum ama kendime de söz geçiremiyordum belinden tutup kendime çekerek karşılık verdim

Aşklarımm yorum ve oylar çok az lütfen destek çıkar mısınız yorum ve oylayan herkese çok teşekkür ederim şimdiden 🤍

​​​​​​

​​​​​​

​

​​​

​​

​