Hayatı boyunca ailesi tarafından sevilmeyen kız . Ailesi asker olmasın diye elinden geleni yapmışlardır . Ama Aslan asla hayalerinden vazgecmemisti sonunda ölüm oldunu bilse Bile . Kimsenin sevgisine inanmamış suana kadar kendi kadar bildiği tek şey vatanı . Vatanını ailesi ,askı gibi sevmis . Tutunma kaynağı vatanı . Ay yıldızlı bayrağı... Hic beklemedigi anda bir yüzbasıyla tanısır . Ve Aslan kendini tanımaya duygularının oldunu öğrenir. Peki ya yüzbasıyla aralarında ne gecicek ? Kara sevda nedir ? Aralarında durum kara sevda mı ? Yoksa toz bulutu mu ? Zor imtihanlardan, zorluklardan başa cıkabilcekler mi ? Birine güvenebilcek mi ? Mutlu olabilmek icin napcak ? Kardeşinin hayatı kendisine benzemesin diye ne yapacak ? Herseye razı olcak mı ? Yoksa kendisini gibi olması için herseye göz mü yumacak? Tuğranın yaptığı o büyük yanlışı affedebilecek mi ? Herşeye rağmen yan yan olabilecekler mi ?

Hastalıklı bir aşkın anatomisi...

``Sahte Karısı olmanı istiyor. Numaracıktan. Yani... Bir evcilik oyunu gibi düşün bunu.`` Çalıştığınız ajansın yetkilisinden böyle bir teklif duysaydınız ne yapardınız? Ben iyi bir oyuncuyum, deyip gözü kapalı bu rolü kabul mü ederdiniz? Yoksa benim de prensiplerim var deyip çekip gider miydiniz? Tibet sırf vasiyet uğruna kendisine sahte bir eş ararken profesyonel bir oyuncu olduğuna inandığı Arya`ya bir teklif sunmuştu. Arya ise önüne sunulan bu teklife evet dediği an asıl hikâye başlıyordu. Birbirini tanımayan iki gencin hayatı böyle tuhaf bir teklifle birleştiğinde başlarına geleceklerden elbette habersizlerdi. Kapak Tasarımı: @veyl02 9.9.2011/5.5.2019 Copyright © Tüm Hakları Saklıdır

💔 RUS MAFYA LİDERİ VIKTOR VOLKOV & BALERİN VERA VASILIEVA 🩰 BİR MAFYA / ROMANTİK GERİLİM KURGUSU 🖤 "Sen hayatımda eksik olan her şeyi tamamlıyorsun, Vera." – Viktor Volkov 💋 "İlk öptüğüm erkek sensin, Viktor." 🔥 "Tek öptüğün, hatta son öptüğün de ben olacağım, moya malyshka." “Buzla kaplı bir kalp, güneşin sıcaklığına dayanamaz. Peki buz eridiğinde geriye ne kalır?” Vera Vasilieva, New York’un parlayan bale yıldızıyken, büyükannesinin ölümüyle her şey değişir. Rusya`ya döndüğünde sadece geçmişiyle değil, karanlık ve ölümcül bir mafya dünyasıyla da yüzleşmek zorundadır. Bale tutkusu ile hayatta kalmaya çalışırken, karşısına Viktor Volkov çıkar. Soğuk, güçlü, tehlikeli… ama Vera`nın kalbinde ilk ve son olacak bir adam. Bu rastlantı bir tesadüf değil. Bu, karanlıkta atılan en tutkulu adımın hikayesi. Viktor, yalnızca bir mafya lideri değil… Vera’nın karanlıkta kalan kalbinin tek ışığı. Vera, onun güneşi. Ve bu hikâyede aşk, sadece romantik değil — bir savaşa dönüşüyor.

Özel Karay Müzik Koleji’nde resitalden önce bırakılan resitalden sonrakiyle aynı olmayacak. Herkes yalana bulaşacak. Yalanlar resitali kanla başladı; yalanla son bulacak. Sanat Karay herkesin korktuğu, okulun istenmeyen kızıyken katılımın zorunlu olduğu piyano resitalinde kaderinin notalarını yalanların çaldığından habersizdi. Piyanonun tuşlarından akan yalan onunda parmaklarına bulaşmıştı. Artık gerçeği bulmaktan başka çaresi yok. Tabii onunda… Onun adı Devrim. Devrim Dinçer Demiralp. Yalanlar resitalinin baş şüphelisiyken, deliller onun aleyhine işlerken yanında bir tek o vardı. Sanat. Yalanlar resitali onları bir araya getirdi. Etraflarını saran engeller, karanlık sırlar ve ihanetlere rağmen gerçeği bulabilecekler mi? Üzerlerine bulaşan yalandan kurtulabilecekler mi? Bu hikayenin adı Yalanlar Resitali. Bu hikaye yalan söyleyen aptalların değil; yalanlar resitalinin kurbanlarının hikayesi. (Not: Kitap, hassas temalar ve şiddet unsurları içermektedir ancak özendirici veya teşvik edici değildir.)

"SENİN DERDİN NE?" diyerek bağırdım karşımda beni sinir eden adama, ağlamamak için kendimle mücadele veriyordum. Ama nafile bir mücadele olmuştu. Çünkü, gözyaşlarım yine bana ihanet ederek, yanaklarımdan aşağıya süzülüyordu. Arkası dönük olan Melih, bir hışımla bana döndü ve "Ne dedin tekrarlasana" dedi. Sağ dudağı yukarıya doğru kıvrılmış, ela gözlerinde küçümseyici bir bakış vardı. "Senin derdin ne?dedim." dişlerimin arasından. aslında avaz avaz bağırmak istiyordum, ama sadece sinirden dişlerimi sıkmakla yetinmek zorunda kaldım. " Ben senin kölen değilim... Bana emirler yağdırıp durma. " Oldukça öfkeliydim ve ağzımdan çıkanı kulaklarımın duymasını isteyecek hiç değildim. Melih, hızlı adımlarla aramızdaki mesafeyi kapattı. "Ahu, hep unutuyorsun... Ben sana istediğim gibi davranırım." Ela gözleri, en koyu rengini almış tehlikeliyim diye bas bas bağırıyordu. "Davranamazsın" dedim. Cılız ve kısık bir sesle, cevap vermedi. Gözleriyle, gözlerimi işgal etmeye devam etti. Arkasını dönüp çıkışa doğru ilerledi. Nereden geldiğini bilmediğim bir cesaretle; "ASLA SENİN İÇİN GÜLMEYECEĞİM! YÜZÜMDE ASLA SANA AİT BİR GÜLÜMSEME OLMAYACAK!" diyerek haykırdım.Melih, olduğu yerde bir süre durdu. Bir anda bana dönüp, ateş saçan ela gözlerini, kahve gözlerime dikti. "Ben, bencil bir adamım Ahu. Benim için asla gülmeyecek bir kadının... Gözyaşlarını bile istiyorum." Ölüm kokan bir ses tonuyla "GÖZYAŞLARI BİLE SADECE BANA AİT OLSUN İSTİYORUM."