Aşırı Doz

Elim hala titriyordu. Bu gece zaten uyku yoktu çünkü Savcı bana onu vermeyecektir. Ben de boş durmam gerçi de ama malum bacağım dikişli. Sekerek yürüyorum yani ses çıkarmadan yapamam. Eğer yaparsam dikişlerimi zorlayacağım. Aslında kimi kandırıyorum ki bu gece almalıyım yoksa onu yarın götürecek. Hastaneden çıkıp buraya gelinceye kadar susmuştum. Onlar da bir şey dememişti. Şimdi uyuyor olmalılar. Acaba gidip baksam mı? Belki alırım. Odadan çıkıp Savcı' nın odasına girdim. Yani öyle olmalıydı. Odadaki siyah yatağa bakınca doğru olduğunu anladım. Fazla yürümeden bunu halletmeliydim çünkü yaralı bacağımın üstüne basmak acı veriyordu. Etrafa şöyle bir göz attım ve olabilecek yerlerini belirledim. Yavaş ve sessiz adımlarla komidine vardım ve çekmeceleri karıştırdım. Burada yoktu. Kafamı çevirip Savcı' ya baktım. Nereye saklamıştı derken gözüme o küçük poşet çarptı. Ne yani yastığının altına mı koymuş? Dikkatlice elimi ona uzattım. Poşetten biraz uzaktaydı ve bu benim işime geliyordu. Tam aldım derken birden kolumda bir el hissettim. Şaka mı bu? Başımı elin sahibine yani Savcıya çevirdim. Tek kaşını kaldırmış bana bakıyordu.

"Ne var Savcı?" Bu lafıma yüzünde bir gülümseme yerleşti.

"Beni bu kadar hafife mi aldın?" Dedikten sonra paketi elimden aldı ve tekrar yastığının altına koydu.

"Şimdi, gidersen uyuyacağım." Sinirle arkamı döndüm ve odasından çıktım. Susadığımı fark ederek mutfağa yöneldim. Buzdolabını açınca içinde beni mutlu eden bir kutu duruyordu: ilaçlar. Benden çaldığı ilaçlardı bunlar. Bu kadar salak olamaz. Başka biri koymuş olmalı ama kim koyarki? Daha fazla düşünmeden ilacı aldım ve yukarı odaya çıktım. Ellerim hâla titriyordu ama bunu durduracak şey ellerimdeydi. Odaya girer girmez ilacın bir tanesini hemen içtim ve o zevkin gelmesini bekledim. O zevk için her şeyimi verirdim. İlacın o yoğun zevki geçince tekrar yaşamak istedim bu yüzden bir tane daha içtim.

................................

BORA'NIN ANLATIMI

Arya odamdan çıkınca yatmaya devam edecektim fakat acıktığımı fark ettim ve mutfağa gittim. O sırada Arya' nın yukarı çıktığını gördüm. Elinde bir şeyler görmüştüm ama uyuşturucu şuan yanımdaydı. İlaçlar ise abimdeydi. Fazla düşünmeyip hemen bir şeyler hazırladım ve yedim. Geri odama dönmek için yukarı çıkarken bir gürültü duydum. Daha doğrusu bir şeyin düşme sesi gibiydi. Hemen koştum ve odalar tek tek bakmaya başladım. Bu sırada ev halkıda benim gürültüme uyanmaya başlamışlardı. Bir tek Arya'nın odası kalmıştı. Kapıyı açınca Arya'yı yerde buldum. Elinde ilaçlar vardı. Siktir. Kapının önünde kalakalmışken Asaf Abim beni itekleyerek içeri girmişti. Herkes kapının önündeydi. O sıra da Asaf Abim bağırıyordu.

"Arabayı hazırlayın! Aşırı doz almış."

Bir şeyler yapıyordu ama anlamıyordum. Hemen aşağı indim ve arabayı kapı önüne getirdim. O sıra da Asaf Abi ve kucağında Arya ile arabaya bindi.

"Hızlı ol."

Çok hızlı gidiyordum. Ah be Arya naptın be kızım. Hastaneye vardık.

"Sedye getirin çabuk!"

Sedye gelince Arya'yı yatırdı ve içeri itmeye başladılar. Bu sırada abimde Arya hakkında bilgiler veriyordu.

"Aşırı doz, ilk müdahale yapıldı."

Sadece bu cümleyi duymuştum. Annem bir köşeye sinmiş ağlıyordu. Babam da onu sakinleştirmeye çalışıyordu. Herkes bir yere dağılmıştı. Bir tek Asaf Abim içerideydi. Durumu nasıldı, iyi olacak mıydı? Bilmiyorduk. Arya onları nereden bulmuştu? Onlar abim de değil miydi? Lanet olsun ki hiç bir şey bilmiyorduk. Bir süre sonra içeriden abim çıktı. Hemen ona doğru koştuk.

"Noldu? Kızım nasıl?" Dedi annem. Abim ise başını ellerinin arasına aldı ve bir sandalyeye oturdu. Annem çileden çıkmak üzereydi.

"Konuşsana! Kızıma ne oldu!?"

"Bilmiyorum anne. Bilmiyorum. Tehlikeli bir şey bu. Yani ne olabileceğini bilmiyorum. İhtimaller var ama-"

"Söyle artık şunu!"

"Beyni, böbreği, karaciğeri ya da sinirleri zarar görmüş olabilir. Uzun vadeli ağrıda çekebilir. Felç ya da bir uzvunuda kaybedebilir." Abim hepsini tek nefeste saymıştı. Bunlar kötüydü çok kötüydü. Abim bir anda bana döndü ve bağırmaya başladı.

"Bir de savcı olacaksın. Daha bir uyuşturucuya sahip çıkamıyorsun!? Nasıl bu kadar dikkatsizsin? Sana inanamıyorum."

"Ben mi!? Abi uyuşturucular bende hatta bak." Diyip cebimdeki uyuşturucuyu gösterdim.

" Ne? İlaçlar da bende ki ilaç olmadığı belli. Onlar nereden çıktı?"

"Bilmiyorum abi. Zaten ben bir bok bilmiyorum!"

Boka sarmıştı her şey. O uyuşturucu nasıl oraya geldi? Etrafıma baktım herkes buradaydı- Bir dakika İshak yok. Bu sırada içeriden bir doktor çıktı.

"Noldu, kızım iyi mi?"

"Şuan sadece sinirlerinde bir sorun olup olmadığını bilemiyoruz. O da uyanınca belli olacak. Uzun süre ağrı çekebilir belli değil. Geçmiş olsun."

Hepimiz rahat bir nefes almıştık. Arya'nın çıktığını görünce hemen sedyenin yanına gittik. Yüzündeki o güzel beyaz lekelerle ne güzel görünüyordu. Aynı bir prenses gibi... Odaya alınmıştı. Uyanmasını bekliyorduk. Birkaç kişi dışarıda bekliyordu ve hâla İshak ortalıkta yoktu. Annem Arya'nın elini tutmuş ağlıyordu. Babam da ona destek oluyordu. Asaf Abim elindeki dosyaya bakıyordu. Bende saçını okşayarak neden bunların olduğunu düşündüm.

"Bora İshak nerede?" Babam sormuştu. Demek ki onunda dikkatini çekmişti.

"Bilmiyorum. Buraya geldi mi?"

"Geldi ama ne onu beklerken ne de şuan gördüm. Bir bakar mısın nerelerde diye."

"Bakarım."

Hastane koridorlarında bakmaya başladım. Derken bir lavabo da İshak'ı gördüm. Bir şey yutuyordu. Cidden mi? Hemen içeri girdim.

"Deli misin oğlum sen? Sen ne yapıyorsun? Kardeşin neden yatıyor bilmiyor musun? Burada uyuşturucu kullanıyorsun."

"Abi ben kullanmıyorum, yanlış anladı-"

"Ne yanlış anlaması!" Dedim ve eliyle saklamaya çalıştığı paketi alıp salladım. Bunlar ilaç gibiydi. Alya'nın içtikleri gibi ama şuan daha önemli konular var. Ancak bunun hesabınıda soracaktım.

"Sen bir aynaya baksana lan! Nasıl göründüğünü görmüyor musun? Beni görüyor musun, göz bebeklerin ne kadar büyümüş bak lan aynaya bak!"

Kolundan tuttuğum gibi Arya'nın kaldığı odanın önüne geldim. Abilerim oradaydı ve gözlerinde merak vardı.

"Alın bunu bir yere de salmayın. Uyuşturucu kullanırken gördüm."

İki kardeşimde bağımlıydı ve biri şuan aşırı dozdan hastanelik olmuştu. Yaklaşık bir saat sonra bir çığlıkla odaya girdiğimde Arya'nın uyanmış olduğunu ve cenin pozisyonu almış çığlık atıyordu.

ARYA'NIN ANLATIMI

Vücudumdaki ağrıyla uyanmıştım. Bu o kadar kötü bir ağrıydı ki çığlık atarak cenin pozisyonuna geldim. Artık çığlık atacak durumda bile değildim. Sadece ağrıyla inliyordum. Etrafımdan sesler geliyordu ama anlayamıyordum. Bana sanki saatler geçmiş gibi gelen bir süre sonunda ağrı hafifledi ve eski pozisyonuma döndüm ama hâla ağrıyordu. Başımda bir doktor gördüm galiba bana ağrı kesici yapmıştı. Herkes buradaydı. Bana bakıyorlardı. Ve bir an birisiyle göz göze geldim ve onunda kullanıp kullanmadığını merak ettim. Gözleri bayık bakıyordu ve eli titriyordu. O da bana bakmaya başladı. Soru soran gözlerle ona baktığımda beni anladığını ve onayladığını gördüm. Ne kadar ona baktım bilmiyorum ama gözlerim kapanmaya başlamıştı. Direnmek istedim, nasıl başladığını belki de kimin bulaştırdığını sormak istedim ama başarılı olamadım ve uykuya yenik düştüm.

İSHAK'IN ANLATIMIYLA

Bora Abim öğrenmiş ve diğer abilerime anlatmıştı. Odadakiler bir şey bilmiyordu ama onlar da öğreneceklerdir. Yani abim söyleyecektir. Birden bir çığlık duyuldu ve odaya girdik. Arya'nın ağrı çekebileceğini biliyordum ve şuan dehşet bir ağrı çekiyor olmalıydı. En büyük abim hepimizden akıllı davranmış ve doktora haber vermeye gitmişti. Doktor hemen geldi ve Arya'ya ağrı kesici enjekte etti. Ağrısı biraz hafifleyince pozisyonunu değiştirdi ve bana bakmaya başladı. Beni inceliyordu. Uyuşturucuyu bir saatte bir aldığımdan ve bir buçuk saat geçmesine rağmen almamıştım. Elim titriyordu veririz bayık baktığımda emindim ve o da bunu görmüş olmalı ki bana kullanıyor musun der gibi baktı. Birden ne yapacağımı bilemedim ama kullanıyorum dercesine onu onayladım. Bir süre daha bakıştık. Uykuya direnmeye çalışıyordu, belkide soru sormak istiyordu ama uykuya direnemedi ve gözlerini kapattı.

@Hafsa_sultan GURURLA SUNAR

Merhabalar efendim. Bölüm nasıldı?? Uzun süre sonra yeni bölüm attım umarım hoşunuza gider. Sevgiler saygılar