5 bölüm

Sabah alarm ile yine uyandım elimi yüzümü yıkadım günlük rutin işlerimi hal edip okul formasını giydim dün okulda ilk günüydü eve gelince Meryem abla dışın da kimse bana nasıl geçti diye sormadı bu beni üzmeye belli etmedim aşağı indiğimde güney poyraz ve Erdem vardı bende gidip tekli koltuğa oturdum telefonuma baktım istegram girdim takipçi sayım baya bir artmıştı biraz gezdikten sonra telefonum çaldı numaralı biriydi açtım ses vermedi telefonu kaptı yanlışlıkla atadı diye düşündüm tam o sırada Meryem abla geldi bizi kahvaltıya çağırdı Kenan beyin afiyet olsun demi ile herkes yine başladı bende canım çikolata istediği için çikolatadan biraz ekmeğime sürdüm bir ısırık aldım boğazım yanmaya başladı bir ısırık daha aldım öksürmeye başladım

Leyla Hanım: helal kızım helal

Diyip geldi sırtıma vurdu

Leyla Hanım: kızım iyi misin yüzün kızardı

Kerem ; boş ver anne ilgi için yapıyor

Leyla Hanım: kerem sus baksana kız maf oldu

Galiba çikolata fındık vardı ve ben bunu yediğim içi alerjim tutu çekmecede iğnem vardı ayar o iğneyi vurmasam ölüme kadar giderdi Leyla Hanıma bakıp zorla

Gökçe: çe_ çek_ mece de iğ ne var

Dedim zorla sonra karanlığa teslim oldum en si duyduğum ses kızım diye bağıran Leyla Hanımdı

Yazarın anlatımı ile

Leyla Hanım çok kötü olmuştu Kızı gözünün önde ölüm ile cebeleşiyor ne oldu birden bire diye düşündü en son iğne var çekmecede dedi

Leyla Hanım: erdem git gökçenin odasındaki çekmeceler bak iğne varmış çabuk acele et

Poyraz gelip gökçeye baktı ne olduğunu anlamaya çalışıyordu gökçenin yüzde yavaş yavaş kırmızı lekeler çıkıyordu

Poyraz: alerjisi var ondan böyle olmuş hemen iğneyi yapmamız lazım ERDEM HIZLI OL

Diye bağırdı Erdem hemen gelip iğneyi Poyraza verdi Poyraz yavaşça iğneyi yaptı sonra gökçeyi kucağına alıp çıktı bizde diğerleri de peşinde çıktı poyaraz bir arabaya gökçe ile birlikte arkaya oturdu leyla ve Kenan da öne bıdık Kenan arabayı sürmeye başladı

Leyla Hanım: acele et Kenan nolur kızım kızım iyi değil nolur Kenan kurtar kızımı yılar sonra buldum ben onu daha doyamadım nolur Kenan

Kenan bey: tamam Leyla sakın bak o iyi olacak az kaldı Poyraz durumu nasıl

Poyraz: iğne sadece bir süre ise yarayacak midesini yıkanması lazım o yüzden hızlı baba

Kenan bey bu cümleyi duyca daha hızlı sürdü arabayı 2 dk sonra hastaneye geldi hemen arabadan inip seneye istediler gokceyi midesini yıkama için ilk bir odaya koydular midesini yıkadılar sonrda gökçenin uymasini beklediler

Leyla Hanım anlatımı ile

Gökçe yi odaya alıca onu camdan izledi ne oldu birden bire kızı ile ne güzel anlatıyor du diye düşündü acaba alerji olduğunu bile bilemi yedi ne yediyse yoksa bilmiyerk mi gökçeyi çok seviyorum o benim öz kızım tıpkı anneme benziyor her şeyi ile huyu dış görünüşü ile bir tek gözleri onlar aynı Babasının gözlerinde mas mavi bakmaya duymasın o deniz mavisi gözlere

Leyla Hanım: Kenan iyi olacak demi

Kenan bey; olacak Leylam olacak sen merak etme

Öylece hasta yatağında yatan kızıma baktım melek gibi uyuyordu ne güzel bir kızım varmış meğer sem diye geçirdim içimden kafasını kaldırdı etrafa baktı kerim ve Polat dışında herkes buradaydı onları suçlayamıyordu çünkü onlar hazal dan en fazla çekenlerdi bir ada geçmişe döndü kerem nişanlandı Hazal yünden sevdiği insanda oldu Polat Hazal yüzden 7 ay komada kaldı kaan en büyük oğlu sırf Hazal yüzden gitti Erdem Hazal yüzden kimseye güveni kalmadı güney sırf Hazal yüzden istediği üniversite den kovuldu Poyraz Hazal yüzden hastanesi batmanın eşiğinden döndü Hazal herkeste bir yara bırakıp öyle gitti

Gökçenin anlatımı ile

Gözümü açtığımda beyaz tavan ile karşılaştım 3trqftan sesler geliyordu kafamı çevirdim Leyla Hanım bana gülümseyerek bakıyordu ama gözleri kıp kırmızı ağlamıştı benim için çok garip bir duyguymuş birinin senin için ağlaması

Leyla Hanım; nasıl oldun kızım bir yerin ağrıyor mu

Gökçe: iyim ama başım ve karnım ağrıyor

Bunu dedikten sonra odaya Poyraz geldi

Poyraz: uyanmışsın nasılsın

Gökçe: karnım ve başım ağrıyor sadece o un dışın da iyim

Poyraz: normal miğdeni yıkadık biraz sürer sonra geçer birazdan yemek getirecekler onu ye sonra bu ilaçları iç

Leyla Hanıma döndü

Poyraz: anne benim bir kaç isim var onları hal edip geliyorum zaten bu sırada serum biter çıkarız

Leyla Hanım: tamam oğlum sen işini hal et biz buradayız

Poyraz: gökçe gelen yemeğin hepsini bitir tamamı zaten bir şey yemiyorsun şimdi midende hiç bir şey yok

Diyip odadan çıktı 5 dk sonra hemşire yemek getirdi çorba ve makarna miydim bulanıyor bide hastane yemekleri çok kötüydü Leyla Hanım zoru ile bir kaç kaşık aldım ama yenilecek gibi değildi

Leyla Hanım: hadi ama kızım bak Poyrazın dediğini duydun ye şunu işte ilaç içeceksin

Gökçe: ama Leyla Hanım bunlar çok kötü

Leyla Hanım: kızım nimete kötü denilir mi

Diyip bir kaşık aldı ve zorla yuttu odadaki herkes güldü

Leyla Hanım; Kenan Allah aşkına bu ne değiş şu yemekleri yapan yeri bu ne insanlar bunu nasıl yesin

Herkes yine güldü

Gökçe: ama Leyla Hanım hiç nimete kötü denilir mi

Dediğim de yine güldük tam o sırada kapı çaldı Poyraz geldi

Poyraz: ben sana ne dedim Gökçe o yemekler bitecek dedim hiç dokunmamışsın bile

Leyla Hanım; oğlum bu yemekler yenilecek gibi değil kız nasıl yesin

Poyraz: anne birisi nimete kötü denmez diyen sendin ikincisi bu hasta yemeği tabi öyle olacak

Leyla Hanım: tamam oğlum siz bunu yine ben gökçe ile dışarı da yerim

Poyraz: olmaz anne Gökçenin bunu yesin lazım iyiliği için diyorum bile bile zaten böyle yapıyoruz sağlık için

Gökçe: ama bunun ne tadı var ne tuzu

Poyraz bana başını saldı ve gidip Kenan beyin yanına oturdu

Poyraz: o bitmeden buradan çıkmıyoruz

Ben ciddi mi diye baktım gayet ciddiye benziyordu zorla da olsa bitirdim sonra hastaneden çıktık eve doğru gitti eve gelince Kenan bey kapıyı çaldı kapıyı daha önce görmediğim biri açtı biz içeri geçtik salonda epey bir insan vardı tabi ya bugün misafir gelecekti Leyla Hanım bana bakıp

Leyla Hanım: kızım bunlar anaannen gil

Ben gözümü salona gezdiren bir kadında durdu ama bu elif ablayı ezgi ve hasanın annesi oda bana bakıyordu sonra bana doğru gelip sarıldı

Elif: gökçem kuzum senmişsin benim yeğenim

Gökçe; elif ablam sizi çok özledim ezgi hasan nerde

Elif abla : onlarda sizin eve gittiler kızım uçaktan inince direk dur arayı boşa gidip o adam ile karşılaşmasında

Tamam anlamın da kafamı saldım elif abla ezgiyi aradı her şeyi anlatı tabi o sırada herkes bize şakın gözler ile bakıyordu

Leyla Hanım: siz tanışıyor musunuz

Elif abla: evet Gökçe benim kızım sayılır benim elimde büyüdü

Leyla Hanım: nasıl yani

Elif abla: şöyle şimdi gökçe hani bizim çocukların gittiği okul var ya zaten orda okuyor ondan ondan öncede gökceyi bir hastanede karşılaştık zaten

Leyla Hanım tama anlamida kafasını saldı sonra bana bakıp

Leyla Hanım: kızım bu deden rıza ana annen rehan bu teyzen Fatma bu teyzen rümeysa elfi zaten tanıyorsun bu da dayan fatih

Bu Fatma teyzenin kocası Taylan ve çocukları ali alp Ayaz

Bu rümeysa teyzenin kocası Ahmet çocukları gökha ve kuzey

Bu daynin eşi nur çocukları anıl berat ve yiğit

Gidip ilk önce dedim sonra ana annemin elini öptüm teyzelerim ve dayım ile sardım kuzenlerle ne yapsam bilemedim en son anıl ve berat gelip sardı bende onlara sarldim diğerlerine öylece durdu sonra kapi çaldı Meryem abla kapıyı açtı ezgi ve hasan bana koşarak sardı ezgi beni öpmeye başladı

Ezgi: çok özledim güzelim seni

Gökçe: bende aşkım

Hasan: o hanımlar kıskanıyorum ama bende varım burada

Diyip oda öptü biraz öyel sardık sonra bir öksürük sesi duyduk Poyraz aiti

Poyraz; hasret giderseniz bitiyor Gökçe sen git bir düş al ve dinlen hastaneden yeni çıktın malum

Ezgi: niye ne oldu ki

Gökçe: alerji sabah kahvaltıda canım çikolata çekti

Ezgi: tabi oda fıstıklıydı Gökçe niye bakmıyorsun ya sana bir şey olsaydı

Gökçe; nereden biliyim ben fıstıklı olduğunu

Ezgi: tamam şimdi nasılsın

Gökçe: iyim

Ezgi: tam o zaman sen odam git dinlen bir duş al

Tamam diyip odama doğru gittim ilk duşa girdim duştan çıkınca kiremi ve kapatıcıyı sürdüm sonra üstümü giydim uykum olmadığ için aşağı indim

Herkes konuşuyor du bende ezgi ve hasanjn yanına gidip ikisinde ortasına oturdum biraz konuştuk sonrada yemeğe geçtik ben fazla aç değildim ama ayıp olmasın diye bir şeyler ydedim son olarakta tam meyve suyunu içcektimki ezgi gökçe dur ne yapıyorsun demsi ile ona döndüm

Gökçe: ne yapcam ezgi Allah aşkına

Ezgi: gökçe o portakal suyu farkındasın demi

Leyla Hanım: nodu kızım niye öyle diyorsun

Ezgi: teyze Gökçe nin Portakala da aljisi var sen bu kadar dalgın değildin Gökçe noldu sana

Gökçe: bilmiyorum dalgınlığıma geldi

Ezgi: gelmesin Gökçe

Hasan: tama ezgi sakin

Ezgi: olmuyorum sakin makin hasan en sin olanları hatırlıyorsun

Dedigide gözü doldu 10 sınıfın ikici dönemde ezgi okula kek getirmişti kek Portakalı olmada ölüm eşğden döndüm o zaman iğnede yotu

Gökçe; özür dilerim aşkım bu ara biraz dargınım

Diyip bahçeye çıktım ezgi yanıma geldi oturdu

Ezgi: özür dilerim bir anada oldu

Gökçe: biliyorum aşkım sorun değil

Ezgi: bugün birlikte uyuyalımı

Gökçe: olur hadi kalk

Ezgi ile benim odama gitik üstümü değiştim direk yatağa girdik ben direk uykuya teslim oldum

Selam bu bölüm biraz saçma oldu ama olsun toparlıyacağım sizleri seviyorum