34 bölüm

Yazarın anlatımı ile

Tam bir ay 7 gün olmuştu Gökçe komaya gireli bu sürede Ezgi gil yenden Türkiye gelmişti iki günde bir gökçenin yanına gelip onunla konuşurdu Hasan da aynı biçimde fidan ve dilek de iki üç günde bir Gökçe nin yanına gelirdi Kenan bey çok kötü olmuştu zor toparladı hergün gökçenin yanına gidip onunla konuşurdu uyanmasını söylerdi ama gökçe hala uyuyordu Leyla Hanım ise çok kötü bir halde ne yemek yer ne su içerdi gökçenin odasın dan hiç çıkmaz onunla kalırdı uyanınca beni görsün yalnız his etmesin derdi kendini suçluyordu ama artık çok geçti Kaan o ise yenden Türkiye geldi ama onlar için değil gökçe için her ne kadar onu götürüp orada tedavi etirmek istemede annesi buna izin vermemiş ti ayar kızım bu evden giderse öldürürüm kendimi demiş ti Kaan da gökçe yi götürmekten vaz geçmişti kerim de yeniden Türkiye gelmişti gökçe ile hergün konuşur özür diledi onu koruyamadığı için Polat da Türkiye gelmişti oda aynı abileri ne yaparsa aynısını yapıyordu Poyraz güney Erdem ise hergun onda özür dilerdi uyanmasını söylerdi ama gökçe hiç bir tepki vermezdi son olarak ege o hergün usamdan gökçenin yanına gelir onunla konuşur okulda ne yaptıklarını gökçe ye anlatır sonar onla gelecek leri hakkın da konuşurdu tabi ilk başlarda gökçe nin abileri bu duruma karşı çıksada artık kabullenmişlerdi ege gökçe yi çok seviyordu başkası ile olacağına senle olsun demişlerdi

Gökçe nin rüyası

Bir ormaday dım üstümde beyaz uzun bir elbise öldümü onu bile bilmiyorum ama bu orman çok güzel kesin cennete düştüm ben dedi her yerde rengarenk çiçekler kuş sesleri kurbağa sesleri geliyordu biraz yürdu bir salıncak buldu bindi ve salmaya başladı çok güzeldi sonra biri yanına geldi bu gelen ege di ona elini uzatı Gökçe o eli tutu ege onu bir göl kenarına getirdi

Gökçe: ege

Ege: gökçe artık uyan ne olur

Gökçe: nasil yani

Ege: bize geri dön gökçe

Gökçe: ben zaten sizinleyim ama

Ege: değilsin gökçe bak Biz burdayız sen burda

Ege gölün karşısını gösterdi gökçe o tarafa baktı çok karanlık ti

Gökçe: ama orası karanlık

Ege: ama biz varız gökçe ben varım fidan dilek ailen o tarafta

Gökçe bir kez daha o tarafa baktı babam annem Kaan abim kerim abim Polat abim Poyraz abim güney abim Erdem kardeşim fidan dilek Ezgi hasan elif teyzem kısaca bütün sevdiklerim var di ama orası karanlık ben karanlıktan korkarım ama

Gökçe: ama ben karanlıktan korkarım

Ege: sen gel biz ben seni korurum yeterki sen gel

Gökçe: ama onlar bana inandı ege

Ege: pişman lar ama baksana haberine hem sen demiyormuydun ben olar gibi değilm özür dilerlerse af etmenin bir yolunu bulurum

Gökçe:dedim ama

Ege: ama deme güzelim bak Biz seni bekliyoruz seni çok özledik gökçe ne olur hadi bu ayrılık yeter gel bize geri dön

Diyip elini uzatı ben bir arkama baktım çok güzel di birde önüme baktım çok karanlıktı ama o tarafta ailem var arkadaşlarım var sevdiklerim ve ege var onlar beni korur

Gökçe: beni koruyacağınıza söz verin

Ege: söz güzelim

Bende ege nin elini tutum ben onun elini tutunca o güzelim orman kayboldu her yer karanlık oldu

Gökçe: ege korkuyorum

Ege: korkma ben senin yanındayım güzelim hep yanıda olacam

Ben ege nin elini daha sıkı tutum kulağıma sesler gelmeye başladı ama çok uzaktan geliyordu ben bir şey tutum ben tutuca o daha sıkı tutu bırakma beni diyordu

Yazarın anlatımı ile

Ege yine herzamaniki gibi Kenan beyin evine gelmişti bu 1 ay 7 gündür hergün yapıyordu kapıyı açıp içeri girdi Kenan bey ona bir anahtar vermişti gökçe nin odasına çıktı getirdiği çiekeleri vazya koydu sandalyeye oturdu gökçenin elini tutu

Ege: uyan artık sevgilim seni çok özledim gülüşünü gözlerini sesini her şeyini özledim çok uyudun be uyan güzel hadi yeter bu kadar uyku

Diyip gökçe nin anlını öptü geri çekildi tam o sırada gökçe ege nin elini sıktı ege gökçe nin elini daha sıkı tutu

Ege: gökçe uyanıyorsun Kaan abi Kaan abi çabuk buraya gelin

Diye bağırdı gökçenin elein daha sıkı tutu ve ağlamaya başladı

Ege: biliyordum beni bırakmayacağını biliyordum sevgilim

Ve tam o sırada gökçe gözünü açtı

Ege: uyan dı uyan dı

Gökçe gözünü almış etrafına bakıyordu o sırada bütün ev halkı gelmişti gökçenin uyadığını görce hepsi direk yatağın başına koştu

Gökçe; ege

Ege: burdayım

Gökçe: su

Ege hemen bir bardağa su koyup ona verdi herkesin gözü dolmuştu

Gökçe : noldu bana neredeyim ben

Kenan bey: evdesin kızım odanda

Gökçe: nodu bana

Herkes susutu sonra gökçe başına gelecekleri hatırla di herkes gökçe nin hatırladığını fark edince gözü doldu gökçenin de gözü doldu

Gökçe: ben burda kalmak istiyorum gidecem

Leyla Hanım: kızım nolur burda kal gitme

Gökçe: ben burdan gitmeden önce size ne dedim siz unutmuş ola bilirsiniz ama ben unutmadım

Leyla Hanım; ne olur kızım gitme tamam af etme ama burda kal biz haksızlık erik sana inanmadık çok pişmanım kızım köpek gibi pişmanım hemde biliyorum is işten geçti ama en azdan burda kal bana anne demesen de sesini duyarım en azdan yüzünü bir saniye olsada görürüm

Gökçe: ben bu eve geldiğim gün siz beni sildiğinizi söylediniz ben size gudecem dedim

Poyraz: pişmanız gökçe hemde çok ne olur af et bizi

Gökçe: ben size o gün ne dedim bir gün beni ağ et diye yalvaracaksıniz demedimi

Güney; dedin hemde çok iyi hatırlıyorum ama ne olur be kardeşim en azından burda kal

Erdem: evet abla ne olur burda kal

Gökçe: ben dinlemek istiyorum yorgunum

Kenan bey: hadi biz çıkalım o zaman

Leyla Hanım: ama

Kenan bey: hadi dedim Leyla dinlensin biraz

Leyla Hanım başını saldı

Poyraz: ben gökçe yi kontrol edip çıkacam

Herkes başını saldı ve odan çıktı

Gökçe: ege sen kal

Ege başını saladı Poyraz bir kaç şey yapıp çıktı

Ege: nasıl oldun

Gökçe: iyi desem inanırmisin

Ege başını hayır alamıda saldı

Gökçe: çok kötüyüm ege kalbim ağrıyor

Ege: geçecek güzelim geçecek söz veriyorum

Gökçe: ege biliyormusun ben seni rüyamda gördüm sen beni uyadırdın

Ege: nasıl yani

Gökçe ege ye rüyasını anları

Gökçe: şimdi rüyamda verdiğin sözü tutacakmısın

Ege: o nasıl söz be gülüm ben sana ne söz verdimde tutmadım

Gökçe: ama bu farklı sen o sözü bana rüyamda verdin

Ege: hayır güzelim ben o sözü sana 1 ay 7 gündür veriyorum güzelim

Gökçe: ben 1 aydır mi bu yatakta yatıyorum

Ege: asma o güzel yüzünü

Gökçe; nasıl asmayim ege 1 ay diyorsun

Ege: şimdi şöyle düşün sen bu yatakta 1 ay değilde 1 gündür yatıyormusun gibi düşün

Gökçe: aynı şey değil

Ege: hayır aynı şey sen bir gün boyunca uyudun ve bende seni izledim tamamı

Gökçe gülümsedi

Ege: sen hep gül olurmu asma o güzel yüzünü sana gülmek çok yakışıyor

Gökçe ege nin deği şey ile utandı

Ege: sen utandınmı

Gökçe: yooo

Tam bir şey söyleyeceken kapı açldı içeri fidan hasan dilek Ezgi ve diğer kuzenler girdi

Ezgi; sonuda be

Fidan: seni çok özledim

Dilek; özletin be kendini

Hasan: ooo uyan güzel güzelik uykusun dan uyanmış

Herkes güldü ege dışın da

Dilek: Hasan bence sus

Hasan: neden

Ege: o benim güzelim başkasının değil

Hasan: benim de arakadşim ve kuzenim

Ege: bana ne

Gökçe: tamam ya benim için kavga etmeyin

Benim dediğim ile herkes güldü bende dahil bu anı hiç ama hiç unutmayacam hani size gidecem dedim ya vaz geçtim burda kalcam tamam belki onları af etmem belki ederim ama ben burda mutluyum sevdiğim herkes burda ben onları bırakıp bir yere gidemem ki onlar benim ailem iyi veya kötü hem bence onlar dersini aldı onları hemen af etmeyecek te olsam burada kalcam

evet arkadaşlar bir bölümün daha sonuna geldik oy verip yorumum yapıp takip edermisiniz sizi seviyorum