30 bölüm

Gökçe nin azından

Tam cevap vereceken babam gil gelmişti ben tam yanlarına gidecek Koray yolumu tutu

Gökçe: bırak beni artık

Koray; olmaz Gökçe otur şuraya

Kenan bey: bırak lan kızım kolunu adi herif siz kimsiniz de benim kızımı kaçırıyorsunuz

Koray bir anda beni kendine yaklaştırdı başıma silah daydı

Koray; yaklaşmayın ya benim olcak ya kara toprağın sın

Kaan; sakın Gökçe ye bir şey yapma burdan sağ çıkamazsınız

Ahmet Ağa: sanki normal de sağ bırakacak Koray sık kafasına

Mehmet ağa; sakın öyle bir şey yapma ayar torunuma bir şey olursa bende sizi maf ederim

Kenan bey; bırak lan kızımı gücün onamı yetiyor gel beni al

Koray: susun yeter önce gökçeyi öldürecem sonra kendimi öldürecem

Polat: lan kendini öldür mek istiyorsan öldür ama kardeşim bırak yoksa

Koray: yeter be susun ne yaparsınız çok merak ediyorum öldürmekten başka ne yaparsınız

Onlar birine böyle laf atarken ben elimi yavaşça cebime götürdüm bıçağı açmaya çalıştım zor bela bıçağı açtım sonra kafamı biraz geri yatırıp Koray vurdum sonra bıçağı karnına sapladım

Kenan bey: kızım diye

Bana sarıl dı bende ona sarıldım şu an buna çok ihtiyacım vardı Kenan bey ben sarılınca daha sıkı sarıl dı ne kadar öyle kaldık biliyorum en son

poyaraz : baba bizdemi sarılsak artık kardeşime

Kenan bey: iki dk kızama sarılamıyorum arkadaş

Kenan beyin dediği ile herkes güldü sonra sırası ile dedem abilerim kardeşim amcalar eniştem ve kuzenler sarıldım sonra bir anda başım döndü Kaan bunu fark eti

Kaan: poyaraz biz gökçe yi de alıp çıkalım baba sizde bunları ne yapıyorsanız yapın ama sağ bırakmayın

Mehmet ağa: konağa götürün bu ikisin de ağa lara haber ederiz hüküm beli olur

Biz oradan uzaklaşırken Kaan beni kucağına aldı

Kaan; iyisin demi sana bir şey yapmadı lar

Gökçe: iyim

Kaan; poyaraz başı dönüyor zorla yürüyor ne ola bilir

Gökçe; yorgunum ve şakasız iki saat topkul ayabi ve gelinlik ile ormada koştum bileğimi burktum galiba

Kaan; sana bu gelinliği kim giydirdi

Gökçe: zorla giydirdi Ahmet Ağa

Poyaraz: ne dediki sen bu gelinliği giydin

Biraz sesiz kaldım

Poyaraz: gökçe korkma hadi söyle biz senin abiniz bizden korkma biz seni her kötülükten koruruz

Kaan; poyaraz haklı abim ne dedi

Gökçe: ayar giymesem Ahmet Ağa bana kendi giydireceğini söyledi

Kaan: ben o Ahmet in

Dedi devamını getirme di ve arabayı çalıştır di ben öylece yola bakarken uykum geldi zor duruyordum

Poyaraz: gökçe istersen uyu daha yol uzun biraz dinlen eve gidice sana serum yaparım o senin ağrılarını geçiri yarına bir şeyin kalmaz

Onu başim ile onayladım ayakkabımı çıkardım koltuğa uzandım

Kaan: poyaraz şu hırkayı gökçe nin üstüneört en azdan biraz ısınır

Poyraz hırkayı üstümeörtü ben de kendimi uykuya bıraktım

Kaan ın ağzıdan

Gökçe uyumuş mu diye baktım

Kaan: poyaraz durumu nasıl

Poyaraz: abi güçlü durmaya çalışıyor ama baya bir korkmuş şimdilik bir kaç ilaç ile hal etmeyi deniyecem olmsa bir psikolog arkadaşım var ona göturecem

Kaan; peki istemese o zaman ne yapacağız

Poyaraz: o zaman kendim konuşurum

Kaan; çok güçlü bir kız baksana acısını bile beli etmiyor acaba ne yaşadı lar

Poyaraz: biliyorum abi ama baya bir şey yaşamış

Kaan: babam gil beni zamanın da dileseydi bu halde olmaz dı

Poyaraz: biliyorum abi hepiz pişmanız ama fayda yok geçmişe dönemeyiz biz bundan sonra ne yapacağız onu konuşalım

Kaan; biliyorum

Poyaraz: sence gökçe bizi af ederim

Kaan: eder bence etide sadece korkuyor

Poyaraz: neyden

Kaan; ona bir şey yapmamız dan

Poyaraz: biz onun ailesiyiz ne yapalım ki ona

Kaan: işte sorun o bizi daha tam tanımıyor ondan korkuyor ama bece yakıda bize de abi diyecek erdemin olayını biliyorsun ona nasil sahip çıktı bizde ona öyle sahip çıkalım ki bizi af etsin

Poyaraz: bugün onu gelinlik le gördüm ya sanki kalbim sıkıştı bir an yetişemedik sandım

Kaan: bende öyle sandım ama yetiştik

Poyaraz: abi şimdi gökçe 17 yaşda baba veya anne vekaleti ile evlene bilir ama Ahmet Ağa onun artık bir akrabası değil nasıl o resmi nikah ayarla di

Kaan: biliyorum Poyaraz onuda konakta soracağız artık

Poyaraz: abi sen şurada dur Gökçenin ateşi var biraz su alım konağa kadar idare edeyim

Kaan: çokmu var

Poyaraz: biraz

Kaan arabayı sağa çekti bir şişeye şu doldurdu çeşmeden su buz gibiydi Poyaraza verdi Poyraz şişeyi gökçe nin anlına yasladı konağa gelice Kaan yine gökçe yi kucağına aldı odasına götürdü üstündeki gelinliği görüce kalbi sıkıştı ya yetişemesey dik diye düşdü o zaman ne yapacaktım Gökçe ye ne ara bu kadar bağladı farkında bile değildi ama ona bunu yapalardan intikamını öyle bir alacaki onları ölümden beter edecem dedi kendi içinden bu sıra da Gökçe sayıklamaya başladı galiba kabus görüyordu

Gökçe: baba yapma birdaha konuşmam söz nolur yapma baba çok acıyor nolur vurma

Kaan Gökçe nin yanına oturdu ve saçını okşadı ve ben buradayım korkma kardeşim hep senin yanındayım bundan sonra geçti artık Gökçe bu lafları duyunca sakinleşti o sırada Poyraz bir çanta ile geldi

Poyraz: abi Gökçe nin üstünü değişmemiz lazım

Kaan: tamam

Poyraz: ama Annem gil daha gelmedi

Kaan: biz değiştiririz ne olacak kardeşimiz hem sadece şu siktiğimin gelindiğini çıkaracağız ne olcak

Poyraz; tamam hadi o zaman

Poyraz Gökçe nin yanına giti Kaan gökçeyi tutu Poyraz fermuarı açmaya aşladı

Poyraz: bugün onu gelinlik ile o nikah masasıda gördüm ya nasil korktum

Kaan: bende korktum

Poyraz gökçenin sırtına baktı içi giti Kaan da bakınca şaşır dı sinirledi bu acıya nasil daydi dedi

Kaan:Poyraz bu ne bunu kim yaptı

Poyraz: önceki ailesi abi bu iyileşmiş hali önceden daha kötüydü

Kaan; ne demek bu Poyraz benim neden bundan haberim yok

Poyraz: gökçe önceki ailesiden şiddet görüyor müş abi bunuda onlar yaptı

Kaan: ben bu kadarını bilmiyorum şiddet görüdüğünü duydum ama bu kadar tahmin etmedim bunu kim yaptı ise bende aynısını ona yapcam

Poyraz: haksızlık demi abi biz hazalı el bebek gül bebek büytük dayak bile atmazken gökçenin yaşadığına bak ne çekmiş benim güzel kardeşim

Kaan: bunu gökçeye yapanlara bende aynısını yapcam

Poyraz ve kaan Gökçeye kıyafet giydirdi sonra Poyraz serumu taktı ve gökçenin uyanmasını bekledi ler o sırda kaana mesaj geldi Kenan bey den

Kaan: babam mesaj atmış

Poyraz: ne diyor

Kaan: ağalar topladı hüküm beli ama gökçeyi dinlemek isteyecekler ayar Gökçe çok kötü değil ise aşağı getirin

Poyraz: birazdan uyanır o zaman sorarız

Kaan:tamam

Gökçe den devam

Gözümü açtığımda Kaan ve poyaraz başımda bekliyordu

Kaan; iyisin demi Gökçe

Poyraz: bir yerin ağrıyor mu

Gökçe ; iyim bir yerim ağrımıyor

Poyraz: çok şükür

Biraz sessizlik çöktü bana bir şey söylemek istiyorlar da söyleyemiyolar gibi

Gökçe: bir şey mi söyleyeceksiniz

Kaan:askıda evet Gökçe ağa lar topladı karar beli ama yinde senide dinlemek istiyorlar mış zorun da değilsin ama bence yinede konuş

Gökçe: konuşurum ama

Kaan; korkma biz orada olacağız sana bir şey yapmasına izin vermeyiz

Gökçe : tamam o zaman

Poyraz: o zaman hadi gidelim

Poyraz beni kucağına aldı aşağı indik galiba ağa lar dışarda

Gökçe: beni indire bilirmisin

Poyraz: ama

Gökçe: iyim ben hem ben onların karşısına dim dik bir şekilde çıkacam

Poyraz başını saldı ve dışarı çıktık dışarı da bürsürü insan vardı

Mehmet ağa: gel torunum yanıma otur

Mehmet ağa nın yanına gidip oturdum

Mehmet: kızım bunlar mardinin ağları

Başımı saldım

Mehmet ağa: biz karar verdik ama bide en baştan senden dinleyelim dedik

Başımı saladım ama nerden başlayacam ki onu bilmiyorum ve bu ortam beni çok geriyor Kenan bey bunu fark etmiş olcaki

Kenan bey; kızım seni ne için bor aşiretine verdiklerinden başla

Başımı saldım onlara her şeyi anlatım bu iki günde dahil olmak üzeri her şeyi anlatım

Mehmet ağa: ağlar şimdi gökçe benim torunum ve Kenan ın kızı tamam geçmişte verdiler ama nikah kırılmamış ve bugün gökçe benim torunum Kenan nın nüfusun da artık Aksoy lar ile bağı yok hazalın gelin gitmesi gereken yer bor ailesi den Koray torunumu Ahmet Ağa ile birlik olup bize uyku ilacı verek kaçırdı Ahmet Ağa yüzden şu an eşim hastanede ve torunumu tehdit ederken o masaya oturtu durum beli dır ben ikisinde ölmesini istiyorum

Bir ağa konuştu

Ağa: durum beli zaten Mehmet Ağa iki side ölcek bundan şüpen olmasın

Mehmet ağa başını saldı iki sinde bir adam alıp giti ardından da ağa lar çıktı ağa lar gittikten sonra annem koşarak yanıma geldi ve sarıl dı bir yandan da ağlıyordu

Annem; kızım benim mis kokulum af et yine koruyamadım seni

Gökçe: senin bir suçun yok anne öyle deme üzme kendini

Annem: kızım

Dedi ve daha çok sarldı biraz öyle kaldık sonra içeri geçtik ben baba annemin yanına gitim o da kalp krizi geçirmiş durumu iyimis çok şükür kapıyı tıklatım gir sesini duyunca içeri geçtim

Baba annem: torunum gel buraya

Gökçe: nasıl oldun baba anne iyisin demi

Baba annem: iyim ben gel hele buraya sen nasılsın

Gökçe; iyim bende

Gidip elini öptüm biraz onula sohpet etik sonra uyudu bende odadan çıktım yemek yip bende yatım