21 bölüm

Uyadiğımda hava kararmıştı yataktan kalktım ayağıma basmamaya özen gösterek banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım duş almam lazım ama ayağımda sargı var anneme söylesem yardım ederim acaba banyodan çıktım aşağı inmem lazımdı yavaşça odada çıktım merdivenin başda kaan geldi hemen beni görünce yanma koştu

Kaan: niye ayaktasın sen dinlen

Gökçe: sıkıldım hem benim anneme gitmem lazım odasındamı yoksa salondamı

Kaan: ne istiyecen söyle ben yaparım

Gökçe: senin yardım edeceğini bir şey değil benim duş almam lazım

Kaan: tamam sen dur ben söylerim anneme

Gökçe: tamam

Kaan beni kucağına aldı odama götürdü sonra çıktı 3 dk sonra annem geldi yanma yatağa oturdu bana sarıldı kokumu içine çekti bende onun sonra ayrıldı banyoya gidip suyu ayarladı küvet dolana kadar yanma geldi ayağındaki sargıyı çözdü elimi tutu yavaşça banyoya girdik üstümü çıkardı penyeyi çıkarca belimdeki yaralar beli olmaya başladı elmin yetişmediği yerlerde yaralarım çok belli oluyor suyu üstüme dökünce kaptıcı gitti annem ağlıyordu

Gökçe: anne ağlama artık acmıyor sadece izi kaldı onlarda geçiyor artık

Annem: nasıl ağlama kızım sen nasıl dayadın bu kadar acıya sen

Gökçe: galiba his ettim bir gün gelir kurtulurum işte o zaman intikam alırım dedim

Annem: alacak sin kızım merak etme sen

Hiç bir şey demedim Annem beni yıkadı sonra üstümü giymem için de yardım etti

annem; kızım ben ayğıni sarması için poyrazi çağrıp geliyorum

Gökçe: tamam anne

annem gidice bende ayağa kalktım makyaj masasına doğru gidip kaptıcıyı aldım geri yatağa geçtim tam sürecektim ki kapı açldi Poyraz ve annem geldi poyaraz yanma gidi elmdekine baktı sonra bana baktı

Poyraz: gökçe üstündeki tişörtü bir çıkarsana abim

Gökçe: niye

Poyraz: çıkar abim hadi yoksa ben çıkarırım

Gökçe: ama

Annem; kızım o senin abin utanma o kaptıcı ile daha fazla gizleyemezsin

Ben başımı eğdim utanıyorum yarlarımi göreceği içn

Poyraz: başını kaldır Gökçe utanma bende ben bir doktorum herşeden önce abin bak bana geçen hafta hastaneye bir kadın geldi benim hastamdı rapor için gelmedi o gün hastaneye darp raporu için geldi hemde hiç korkmadan kocası ona vuruyormuş kadın susumus ama artık dayanamamış en son kaçmış ailesi onu kabul etmemiş kocan dir döverdi severde demiş ama artık o eve gitmek istemiyor muş dayak yemek istemiyorum dedi bana ne olur yardım edin bana doktor bey param yok ama söz ilerde ödeycem dedi bende ona dedimki paraya falan gerek yok sen o adamdan boşan kurtar kendini bu bana yeter deim sonra onu bir eve yerleştirdim bir kafede işe koydum ona yardım ettim izin ver şimdi sana yardım edeyim sende korkma cesur ol utanma bağır çağır ama utanma hele böyle bir şey için sakın

Ben poyraza baktım haklı ben utanmıyacam utanması gereken o yavaşça üstümü çıkardım yaralarım gördü dişlerini sıktı bana bakıp

Poyraz: abim şimdi sanada rapor tutacağız şikayetçi olacağız onlardan

Gökçe: tamam

Poyraz: ben şimdi geliyorum

Diyip gitti bende öylece kaldım anneme baktım o da bana gurur ile bakıyordu her ne olursa olsun senin arakadayım der gibi Poyraz geri geldi elide bir kırem ile geldi

Poyraz; bu kirem iz kalmasını önler ve yanlarına iyi gelir her akşam bunu süreceksin duştan sonra

Gökçe: teşekkürler

Poyraz : teşekküre gerek yok Gökçe sen benim kardeşimsin senin için her şeyi yaparım ben

Ona gülümseyerek baktım sonra

Poyraz: kıremi ben sürsem rahsız oturmuşum

Hayır anlamıda kafamı saldım o da kıremi sürdü sonra üstümü geri giydim

Poyraz: aşağıda film izleyeceğiz sende gelmek istermisin

Gökçe: olur ama önce bunları kapatmam lazım

Poyraz: kaptma öyle yaparak sadece kaçıyorsun Gökçe boş ver öyle kalsın söz kimsenin sana bir şey demsine izin vermiyecem

Tamam anlamıda kafamı sadim o da beni kucağına aldı tam merdivenden ineceken

Gökçe: asansör ile ine biliriz

Poyraz: ama

Gökçe: yenicem korku zayıflık tir ben artık zayıf biri olmayacam hepsini yenecek

Poyraz; aferin benim kardeşime ama sen git gide Kaan abime benziyorsun kesin o lafına sana o dedi

Gökçe: o dedi ama haklı ben bundan sonra güçlü bir kız olcam

Poyaraz asansöre bindi annemde binice aşğı indik tam o sırada Kaan mutfakta elde mısır ile çıktı bizi görece şaşırdı

Gökçe; haklısın korku zayıflıktan ibaret ve ben artık çok güçlü biri olcam

Kaan bana başını saldı ama gülümsediğinide gördüm salona gidece Poyraz beni Kaan ın yanına koydu kendide diğer yanma geçti

Erdem: eee ne izleyeceğiz

Kerim: biliyorum filim fikri benden bulmak sizden

Polat: tamam o zaman şey izleyelim korku filimi

Annem: olmaz ben korkarım

Erdem: animasyon izleyelim

Polat: çocuk muyuz biz

Annem kumdayı aldı filimlere baktı son hava bükücüsünü açtı ben bunu kaçkere izledim bilmiyorum ama çok güzel bir filim bir kerede ailem ile izleyim ne olacak hem onlar ile bir şey yapmak beni mutlu ediyor filimi izlemeye başladık en son omuzuma bir ağırlık hisetim Poyraz uyumuştu sonra Kaan baktım o da uyumuş kısaca herkes uyumuştu galiba 2 gündür uyuyor lardi bende kafamı kaana yasla dim zaten filimi de bitmişti kendimi uykuya bıraktım

Sabah gözümü açtığımda hala aynı şekil uyuyorduk ama kaan bana sarılmışdı Poyraz ise benim dizmde uyuyordu kalksamda kalkamaz dım çüki Poyraz benim dizimde uyor ve ben kalkayım o uyancak ve bende bunu istemiyorum zaten uykusuz kalmışlar biraz daha uyusunlar aradan 1 saat geçti en son Kaan uyadi bana baktı sonra hemen sarmayı bıraktı nedense üzüldüm

Kaan: farkında değildim kusura bakam

Gökçe: sorun değil

Kaan: nasıl yani rahatsız olmadınmi

Gökçe: hayır niye olayım ki

Kaan: ne bileyim belki olmuşsundur

Gökçe: hayır olmadım ha bu arada teşekkürler

Kaan: ne için

Gökçe: beni sen kurtardın

Kaan: bunun için teşekkür etme neyse ben kalkayım banyoya girecem kahvaltıdan sonrada zaten gidecem

Gökçe: nereye

Kaan; ben burada kalmıyorum yurt dişada kalıyorum

Diyip gitti ama neden gidiyor keşke hiç gitmese çok iyi bir abi evet içimden onlara abi demeye başladım zaman gecede söyleycem ama Kaan in burada kalması lazım gitmesin yenden sıfırdan bir aile olalım bunu ona söğleceğim biraz sonra herkes uydı elimi yüzüm yıkadım sonra mutfağı gitim annem kahvaltı hazırlıyordu bende ona yardım ettim sonra masay geçtik Kenan bey afiyet olsun diyce başladık

Kaan: ben bugün geri gidiyorum kahvaltı dan sonra çıkcam

Kenan bey tam bir şey diyecektiki ben onun yerine konuştum

Gökçe: gitme burda kal bizim ile yaşa

Kaan: olmaz küçük hanım benim orda bir düzenim var

Gökçe: burada da ailen var

Kaan; bana inanmayan bir aile

Gökçe: geçmişte kaldı biz geleceğe bakalım hazl size ne yaptı bilmiyorum ama bu aileyi dağıtıp öyle gitti ama artık o yok yeni bir sayfa açmanın zamanı geldi bence

Kaan: olmaz küçük hanım ben yokum o sayfada siz kendinize açın

Gökçe: ama

Kaan: aması yok hadi kahvaltını yap

Bir şey diyemedim istemiyorum diyorsa onu zorlayamam buna hakım yok yemekten sonra Kaan kalktı emir ve güneye sardı bana bakıp başni saldı bende ona sarldim benden böyle bir şey beklemdigi için afakdi sonra oda bana kulağıma

Kaan: ne zaman istersen ara küçük hanım

Gökçe: burda kal gitme

Kaan: olmaz gitmem lazım

Diyip benden ayrıldı ve arabasına binip gitti bizde içeri geçtik ben odama gittim neden gidiyor ben yeni bir sayfa açtım o neden açmıyor neden ya ben onları af etmeyi deniyorum o neden denmiyor neden ya neden

Evet arkadaşlar bir bölümün daha sonuna geldik nasil oldu sizce Kaan gidecek mi yasa kalacakmı gökçenin üvey ailene ne olcak

oy verip yorum yapıp takip edermisiniz

Bide duyuru kısımdan en son erkek mi olsun kızmi olsun yazmıştım onda bir bakın ki ona göre yazmaya başlaayım