44°Yeni Bir Sorun°

1 hafta olamayacağım, bölümü yavaş ve sakin okuyunuz. Bir hafta boyunca bölüm olmayacak.

Medya: Duman- Her Şeyi Yak 🔥

SINIR: 29 OYY/ 51 YORUM

Size kötü bir haber vereyim mi?

👉👈

Şimdi şöyle ki; Ben bu zamana kadar bölümleri wattpad'ten kopyalayıp yapıştırıp burada düzenliyordum bundan sonra size bölümü taze taze sunucağım. Kötü haber de şu ben birazCIK geç yazıyorum.

İyi okumalar dilerim💜💜

Gözümü yarım yamalak açtığımda baş ucumda seruma iğne batıran bir hemşire gördüm ve gözlerim bir kaç kez daha açılıp kapandı.

Ben neden hastanedeyim?

Doğrulmaya çalıştığımda hemşire beni tutup "Efendim dikişleriniz var lütfen" dediğinde elimi zorla ve de tüm gücümle kurtarıp olduğum yerde hareket etmeden beklemeye başladım.

Ne olduğunu düşünmeye çalıştıkça başım zonkluyordu.

Elimi saçlarımda gezdirip düşünmeye çalıştıkça kafam da kurşun varmış gibi bir acı hissediyordum.

"N'oldu bana" dediğimde hemşire arkamda bir yere baktı ve benim de bakışlarım arkamda duran adama döndü.

Sandalyeye yayılmış elinde sigarası gözlerini benden ayrımadan ilgi ve şefkatle beni izliyordu.

"Kimsiniz? " dediğimde gözlerini kapattı ve sesli... Çok sesli, derin bir nefes aldı.

Siyah bir gömlek ve ilk iki düğmesi açık yarım yamalak görünen görülen bir dövmeyle çok yakışıklı duruyordu ama kim olduğunu bilmiyordum.

Karnımda hissettiğim ağrıyla elimi üzerinde gezdirdim. Ben acıyla inlerken "Doktor şimdi gelir. Yaralarınız gayet iyi "

"Hiçbir.şey hatırlamıyorum"

"Kafanıza aldığınız bir kaç büyük darbeyle hafıza kaybı yaşadığınızı düşünüyoruz ama ne yazık ki geçici olup olmadığını zaman göstericek"

Cevap veremedim, konuşmayı da unutmuştum sanki adam sigarasını söndürüp yanıma yaklaştı ve erkeksi kokusu burnuma doldu.

Yüzüme yapışan saçlarımı kulaklarımın arasına yerleştirdi. "Yetişemedim. Yanında olamadım. Hepsini bulup kendi ellerimle yok edeceğim." adamın sesi titrerken saçlarımı ilgiyle düzeltmeye devam etti.

Kolumu kaldıracağım sırada ağrı saplandı omzuma, hareket edemedim ve o acıyla tekrar inlemiştim.

"Sen kimsin?" dediğimde adam sadece gülümsedi, cevap vermeden gülümsedi. Gözlerindeki ışık sönüktü, bana bakarken korku doluydu hatta pişmanlık vardı ama anlamıyordum. Bana ne olmuştu?

Ben kimim?

Adam bana bakarken içimde ona karşı bir şeyler hissettim, belli ki bir yaşanmışlık vardı.

Yaşanmışlıkları adam her hareketiyle bana hisstteriyordu.

"Maya'm, güzel gözlüm şaka yapıyorum dediğini duymak istiyorum. Her şeyi hatırladığını söyle bana, seni unutmadım demeni istiyorum"

Kafamı salladım. "Kim olduğunuzu söylemediniz." diye söylendiğimde adam ilk defa içtenlikle gülümsedi ve derin bir gamze oluştu.

Adamın gözlerine bakmaya korkuyordum. Tehlikeli biri olduğu kesindi ama onu hatırlamasamda bunun onu ilk görüşüm olmadığını hissediyordum.

Davranışlarında korkutucu bir gizem saklıydı sanki, derin bir soğukluk.

Çok soğuk, içine kapanık, sert biri gibi görünüyordu ama içi nasıldı bilmiyorum.

Gamzeye tekrar baktığımda elimi tutup yüzünde gezdirdi. Ben ne kadar şaşırmış olsam da gamzesi hoşuma gitmişti.

Fazla yakınlıktan aniden elimi çektiğimde adamın yüzü düştü.

Gerizekalı daha yeni tanıştın ne diye adama yavşıyorsun belki abin belki kuzenin, diyerek kendime kızarken adam kolumu tuttu.

Benden hembüyük gibi duruyor da hem de durmuyor.

Bu hareket beni içten içe rahatsız ederken sebebini merak etsem de kolumu kurtarıp adama tokat attım.

Niye yaptım bilmiyorum ama çok rahatsız olmuştum.

"Kimsin sen?, bana ne oldu?"

Umarım abim değildir, umarım abim değildir.

"Maya ben sana bizi nasıl anlatabilirim ki!?" tekrar zorlukla nefes alıp verdi. "Dışarıda ailen bekliyor istersen onlar gelsinler, konuşacak çok zamanımız olucak ayrıca tokat için üzülme ben tokatlarına alıştım. " deyip gülümsemeye çalıştı ve ayağa kalktı.

Ayağa mı kalktı emin değilim ama adam galiba uçuyor. Bu boy ne?

Maşallah maşallah maşallah maşallah maşallah maşallah maşallah maşallah maşallah maşallah

Kendimi teyze gibi hissediyorum, bir tükürmediğim kaldı.

Adamın elini tutup durmasını istediğimde yatağın kenarına oturdu, parmaklarını yüzümde gezdirdiğinde gözleri gözlerimi buldu ama ben damarlı kollarına bakmakla meşguldüm.

Hareket edebilecek gücüm yoktu ama olsa da adamı itemezdim.

"Her şeyi hatırlamanı sağlayacağım. " deyip ayağa kalktı ve uzaklaştı.

Keşke adını söyleseydi ya

Adam kapıda bana son kez bakıp çıktıktan sonra içeri iki tane gevşek hareketli adamlar girdi.

Birinin elinde çekirdek diğerinin elinde telefon hızla yanımda duran tekli koltuğa beraber, sıkışarak oturdular hatta elinde telefon olan bir ara yere düştü ama tekrar kalkıp aynı yere sıkıştı.

Ben gözlerimi kısmış adamları izlerken kumral olan "Ayy bu şimdi hatırlamıyor mu? " deyip gülmeye başladı hemde ayıp olmasın diye sessiz ya da gizlemeye çalışır gibi değil bildiğiniz bağıra çağıra gülmeye başladı.

Çekirdekli elini uzatıp "Burak ben, çekirdek yer misin? " deyip bu sefer çekirdek uzattı. "Yok teşekkür ederim" dediğimde kumral yine gülmeye başladı. "Lan teşekkür ediyor. Bu Maya değil bu baştan doğmuş" diye bağırdı.

Burak çocuğun kafasına vurup "Can, kendisinin beyin özürü vardır. " dediğinde ben de gülmeye başladım ama karnımdaki ağrıyla durdum.

"Az önce çıkan adam kimdi?" Burak yediği çekirdekleri bana atarken Can ile bakıştılar, Can bana bakıp "O senin amcan ya, Siz çok iyi anlaşırdınız o seni kendi kızı gibi sever sende onu baban gibi severdin"

Can gülmemek için dudaklarını bir birine bastırırken ben neden güldüğünü anlayamamıştım ama nedense hayal kırıklığına uğramış gibi hissettim.

Adam yakışıklı diye mi üzüldüm resmen

"Adı ne? "

"Kimin? " diye cevap verdi Can

"Amcamın" dediğimde Burak "Senin amcan mı var" diye araya girdi. "Az önce odadan çıkan benim amcam değil mi? "

"Öyle" dedi Can inatla

"Adı ne? " diye tekrarladığımda bu sefer Burak "Kimin? " diye sordu.

Avucunu alnıma vurduğumda "Haa şey lan o... Lan adamın adı neydi unuttum" dedi Can, Burak bana bakıp "Mourir Ayaz"

Gözümün önüne bir şey canlanır gibi oldu. Haber bülentenleri gözümün önünde canlandı ve onun ismiydi. "Ne iş yapıyor" dediğimde tekrar gülmeye başladılar. "O... Serbest meslek yapıyor" dedi Can

Bu Can'a asla güvenesim yoktu.

Burak'a cevap bekler gibi baktığımda "Şey işte... Iıı... Seri katil"

"Nee!?! " diye bağırdığımda sesim olduğundan daha sert çıkmıştı "Mal mısınız ne katili? Beni bu hâle o mu getirdi. "

"Ay ne alaka, ne alaka" diye karşılık verdi Can ve Burak'ı da alıp hızla hatta koşarak dışarı çıktılar.

Ben silahtan korkarım ne katili, ne serisi ya

İçeri çok güzel bir kız gelip ayakta beklemeye başladığında gülümseyip oturmasını işaret ettim. "Ecrin ben, kuzenin, nasıl hissediyorsun? " dediğinde konuşmak yerine başımı olumlu anlamda salladım. "Doğrusu 3 gündür uyuyorsun ve haber alamadığım için ne kadar ağladım bilemezsin. Gözlerini açmadan 3 gün bu oda da kaldın çok kötü hissettim kendimi"

Ben 3 gündür burada böylece yatıyor muydum?

Ve de kız hiçte ağlamış gibi görünmüyor hatta gayet mutlu gibiydi daha doğrusu rol yapıyor gibiydi.

Can ve Burak'a güvenmediğim için Ecrin'e "Odamdan ilk çıkan gerçekten amcam mı? " dedim ince ve tiz çıkan sesimle, kız ufak bir korkuyla ve anında "Evet güzelim, senin amcan benimde nişanlım" dedi.

Zaten o adam anca böyle güzellikte birine bakardı.

"Yaş farkı çok gibi geldi"

Kız lafı ağzıma tıkıp "aşk işte, benim için neler yapmadı ki" dedi ve ayağa kalkıp oda da gezinmeye başladı.

Adam zaten garipti, nişanlısı daha garip

Neden içim huzursuz, ve neden bu kız geldikten sonra böyle oldum.

Kapı aniden açılıp küçük bir çocuk bana doğru koşup yatağa atlarken "Halaaaaaaa kalk ama daha tiktok çekiyoruz aşkum" deyip yanaklarımı sıkarken ben bu çocuğun kim olduğunu bile bilmiyordum.

Ama kim yetiştirdiyse çok tatlı yetiştirmiş

Sıkıntıdan çocuğu öptükten sonra serumu çıkarıp ayağa kalktım. Ecrin uzakta öylece beni izlerken başım döndüğünde küçük çocuk tuttu elimi, ben dışarı çıktığımda kapıda bana bakan bir sürü insan ile karşılaştım. Bazıları ayağa kalkarken ben sadece yanıma gelen Amcam olacak adamı, Burak'ı ve Can'ı tanımıştım.

Başım döndü, daha çok döndü ve en son kalbimde hissettiğim ağrıyla elimi kalbine götürüp sıkarken kapıya yaslandım.

Ağrı hafifleyince koridorda duran aynayla göz göze geldim. Yüzümde yaralar, başımda hafif bir sargı, kollarımda kesikler ve hatta boynumda ki morluklar...

Acınası bir haldeyim...

Bir ayıyla boğuşmuş gibiydim. Ama kaybetmiştim belli ki hem savaşı, hem hafızamı...

Bu kadar insanın içinde mutlaka benim kurtarıcı meleğim duruyor olmalıydı ama hangisiydi!?

Gözlerim boynuma tekrar takıldığında gözlerim doldu ve de bir kaç damla aktı. Neden ağladığımı bilmiyordum ama morluklar içimde bir şeyleri tetikliyordu.

N'olmuştu bana!?

Mide bulantısıyla olduğum yere düştüğümde Mourir beni kucağına alıp tekrar hızla yatağa yatırdı.

Yanıma çömeldiğinde yarı baygın gibiydim ve kapıda ki o kadar insandan Mourir ve bana "kardeşim, Maya'm" diye seslenen çok yakışıklı bir adam vardı yanımda.

Mourir alnımdan öpüp "O adam yaşamayacak, en ağır şekilde cezasını çekecek Maya'm" dediğinde neyden bahsettiğini bile bilmiyordum ve ben kendimi kontrol edemeden "O yaptı, zorla yaptı, ben engel olmaya çalıştım" dedim yine bunları neden söylediğini bilmeden

Mourir "biliyorum. Biliyorum bir tanem " dediğinde sesi titriyordu ve ben dayanamıyordum. Gözlerim kapanırken bana kardeşim diyen adam elimi sıkıp öptü.

"İstemedim... Zorla yaptı... Be- Ben bir şey yapmadım." diye sayıklamam hatırladığım son şey olmuştu.

🌺🌺🌺

2 gün sonra

Abimin neresine denk geldiğine bakmaksızın yumruk atarken o eline aldığı yastıkla sözde hafızamı geri getirmeye çalışıyordu.

Bir süre daha kedi köpek gibi kavga ettikten sonra abim Hazar'ı kucağına alıp onu öpmeye başladı.

Çok az şey hatırlıyor olsam da abim ve Hazar'ı sanki unutmamış gibiydim.

Hizmetlilerden biri kapıyı açarken Mourir elinde; bir kutu cikolata ve diğer elinde bir paket çekirdek, bir kutu süt ile içeri girdiğinde Burak ona doğru koşup Mourir'in yanaklarından öptü.

Mourir sinirle Burak'ı kendinden uzaklaştırdığında Burak arkadan onun beline sarıldı ve sevgilisiymiş gibi başını omzuna yasladı.

Burak çekirdek ve sütünü alıp kendini yanıma koltuğa attığında Mourir elindeki çikolata paketi ile bana doğru bir adım attığında salona ne zaman geldiğini bile bilmediğim Ecrin onun boynuna atladı.

Mourir'in kaşları çatılırken kızı sert bir şekilde itti ve "Bak sakın, bir daha sakın buna kalkışma" diye bağırıp bana döndüğünde Ecrin'in gözleri dolmuştu.

"Sen ne kadar iğrenç bir insansın ya" diye bağırdığımda çatık kaşlarıyla bir şey anlamamış gibi bakmaya devam ederken bana doğru bir adım daha attı.

Ben hızla yerimden kalkıp merdivenlere yöneldiğimde Mourir de benim ardımdan gelecekken Hazar ve abim aynı anda "Gitme otur şuraya" dediler.

Ben bana bakan Mourir'e göz devirip odama doğru koştuğumda içeri girer girmez kapımı kilitledim. Nişanlısına bunu yapan başkasına neler yapmaz ki...

Kıza çok sert davranıyor geldiğimden beri

🌺🌺🌺

Oda da yarım saat boyunca tiktok izledikten sonra sıkıntıdan Serdar Ortaç eşliğinde dans etmeye başladım.

Bir süre sonra ondan da sıkılıp daha doğrusu sıcaktan soğuk bir duştan sonra üstümü giyinmeden yalnızca havlumu vücuduma sarıp oda da boy aynasının önünde poz vermeye başladım.

Islak saçlarımdan su damlaları akarken aynada arkamda durup elindeki sigarayla beni izleyen Mourir'i gördüğümde korkumdan çığlık bile atamazken birkaç adım geri gittim.

"Sen... Sen sapık mısın!? Ne işin var odamda? Nasıl girdin?"

"Beni hatırlasaydın odana tırmanarak girdiğimi bilirdin."

"Mourir korkuyorum çık dışarı!" dediğimde sigarasından uzun bir yudum alıp pencereye ilerledi. Ben çıkacak diye düşünürken sigarasını fırlatıp bana döndü.

"Ben korkman gereken son insan bile değilim. Üstüne bir şey al istersen." dediğinde yanına gidip en sertinden tokat attım.

Benim hatırladığım ikinci tokat ama belli ki alışmış o

"Çık diyorum lan biri bizi böyle görürse rezil oluruz. Ben senin gibi biriyle bu hâlde yakalanmak istemiyorum." Mourir tokatın etkisinden çıkmış bir şekilde "Ne varmış hâlimizde ve ayrıca bizi birlikte görürseler kimsenin umrunda olmaz sonuçta sevgilimsin."

Ben tekrar tokat için elimi kaldırmışken havlu açılmadan Mourir refleksi ile havluyu aynı şekilde kavradı ve daha sıkı bağladı.

Eli vücuduma değdiğinde gözlerim kapanmıştı kendimden uzaklaştırmak istiyordum ama vücudum benden bağımsız hareket ediyordu.

O senin kuzeninin nışanlısı, sen pislik bir enişteci değilsin.

Olamazsın.

"Mourir lütfen git artık, Ecrin görürse-" dediğimde lafımı bölen dudakları oldu. Üst dudağımı uzun uzun öptükten sonra benim onu itmemle ayrılmıştık ve ben tekrar yüzüne sertçe tokat attım.

Üçüncü

Maya sen iğrenç bir insansın, kuzenine bunu nasıl yaparsın diye düşünürken gözlerim dolmuştu.

Kendimden nefret etmiştim 10 dakika da

Mourir gözlerime bakıp "Düşündüğün ve şuan üzüldüğün olay gerçek değil" dedi ve ben tekrar tokat attım. "Sen iğrenç bir insansın, ben... Ben bunu Ecrin'e nasıl anlatıcam. Nişanlın beni aniden öptü mü dememi bekliyorsun."

Mourir derin bir nefes alıp yüzümü avuçları arasına aldığında titriyordum. "Maya'm bak güzelim o kız seni kandırmış ve ben bunu yeni öğrendim. Biz o gerizekalı ile nişanlanmadık, ben o kızı tanımıyorum bile"

Ben konuşmadan titrerken yalan söylediğini düşündüm. Ecrin neden yalan söylesin.

"Dinlemek is- istemiyorum" dediğimde bana sıkıca sarıldı ama ben hâlâ ne kadar iğrenç bir şey yaptığımı düşünüyordum. İğrenç bir kadındım.

Kuzenimin nişanlısı ile öpüşen bir pisliktim.

Gerçek dünyaya Mourir beni yatağa oturtarak getirmişti.

Telefonundan bir şeyler ararken ben Ecrin'in nasıl üzüleceğini düşünüyordum.

Mourir elime telefonunu sıkıştırdığında ekrana bakmamla birkez daha dehşete düştüm.

Ben ve Mourir'in her türlü fotoğrafları vardı, karşımda; öpüştüğümüz, benim Mourir'in kucağında, ikimizin elinde içki ile ve daha fazlası vardı.

Mourir aralarından bir video açtığında muhtemelen drone ile çekilmiş video da Mourir önümde diz çökmüş, Eyfel Kulesinin tepesinde canlı müzik eşliğinde evlenme teklifi ediyordu.

Telefon elimden düşerken başıma bir ağrı girdi.

Ben başımı tutarken gözlerim karardı ve sanki milyonlarca anı gözümün önünden film şeridi gibi akmaya başladı.

Yatağa uzandığımda Mourir "Maya aç gözünü iyi misin?" diyordu.

Beni kucağına alıp kapıya gittiğinde kolundan tuttum. "İyiyim beni odamdan çıkarma" dedim ve gözlerimi kapattım.

Mourir ile ilgili her şey tekrar canlanmıştı ama Ecrin neden yalan söyledi anlamıyordum.

O öyle birine benzemiyor.

Ecrin gördüğüm en güzel kızlardan biri ve Mourir kadar yakışıklı birini henüz görmedim ama Mourir benim gibi kısa birinden hoşlanmasını aklım almıyordu.

"Siz birbiriniz için yaratılmışsınız, ben olamam. Ben seninle olamam." dediğimde Mourir sinirle beni yatağa fırlatırken üzerime eğildi.

"Ben senin için yaratıldım. Yaratılma amacım seni bulmak ve sen yalnızca benimsin, bana aitsin tıpkı benim sana ait olduğum gibi"

Bittiiiii

Haa eğer Maya'nın hafızasının geri geldiğini düşünüyorsanız kesinlikle yanılıyorsunuzzz

Eheheheh

Bu bölümü atıp kaçıyorum.

Beni taşlamazsanız sevinirim.

"Ecrin" hakkında düşüncelerinizi buraya bırakın.

🍊🥕🐈☀️🧡