35°3 Yıl Onsuz°

Çok mutlu bir bölümle sizlerle olmaktan mutluluk duyuyorum.

Başlamadan önce SINIR 30 OY / 35 YORUM.

İYİ OKUMALARRRRR🧡🧡🧡🧡🧡🧡

Yemin ederim oy vermeyince sürekli birini öldüresim geliyor ya da kitabı silesim geliyor.

3 YIL SONRA TÜRKİYE'DE

Bir gereksiz için kesinlikle kafeye gelip beklemem hataydı.

Hayır ben zaten Koray denen heriften nefret ediyorum neden o çağırdı diye onunla buluşmaya geldim ki

Aradan bir kaç dakika sonra şaşırtıcı bir şekilde içeri Babam ve Koray beraber girdiler.

Beraber?

"Hayırdır, niye beraber geldiniz.?"

"Konuşmamız gerekenler vardı." Koray aniden bunu söyleyince ona döndüm sinirle "Başka? " dediğimde Babam konuşmaya başladı.

Boğazını temizleyip "Mourir'in intikamı için işlerin hepsini sana devrettim. Kimse sana karşı gelmedi, bir saygısızlık yapmadı. Tüm işleri bu zamana kadar sen yönettin ve Sevgili Mourir'in intikamını Sandra'nın soyunu kurutarak aldın. Ben sana işleri devrederken bir isteğimi yerine getirmek zorundasın demiştim. Hatırlıyor musun?"

"Baba uzatma artık, ne işin var bu karektersiz adamla" Koray kahkaha atarken dudaklarıyla "pişman olucaksın " dediğinde kafasına sıkmamak için kendimi zor tutuyordum.

Pis yavşak

Elimdeki viskiyi dudaklarıma götürüp bir yudum almıştım ki "İsteğim ikinizin evlenmesi" babamın lafıyla tüm içkiyi Koray'a püskürttüm.

Ayağa kalkıp "SİZ NE SAÇMALIYORSUNUZ." diye bağırdığımda kafede oturan tüm insanlar bize bakmaya başladı.

Koray elinde yeni farkettiğim dosyadan bir kağıt çıkarıp masanın üzerinden bana doğru ittirdi.

"Başkan çaren yok. Her şeyi elinden alırım. Bir gereksiz adam için 3 yılını harcadın, bu kadar yeter hemen şimdi imzalıyacaksın Maya" babamın sesi yüksek olmasada gayet sertti.

"Her şeyi al istersen, ben intikamımı aldım artık umrumda değil. Ben ondan başka kimseyle evlenmem." deyip önce elimdeki biten şişeyi Koray'ın kafasında kırıp çantamı aldığım gibi kapıya yöneldim.

"Eğer bu kağıdı imzalamazsan Mourir'in sana bıraktığı hiçbir şeyi de alamazsın. Evlerden, arabalardan bahsetmiyorum, Onun boynunda yıllarca taşıyıp sana emanet ettiği kolyesinden, sizin nişan yüzüğünüzden ve hatta fotoğraflarınza kadar hiçbir şey göremezsin."

Arkamı döndüğümde Babama ilk o gün nefretle baktım.

Mourir'e ihanet etmek hayatta isteyeceğim son şey bile değil ama bir gece bile onun fotoğraflarına bakmadan duramam.

Telefonumu çıkarıp fotoğrafları kontrol edeceğim sırada Koray "Her şeyi kendime gönderdim. Sende ona ait hiçbir şey kalmadı tabi imzalarsan aynı şekilde geri alırsın."

Son bir umut babama baktım. "3 yıldır senin yüzünün güldüğünü görmedim. O adamı unutacaksın ve evleneceksin."

Masaya çantamı fırlatıp "Kolyeyi ver. Bundan sonra sende benim düşmanımdan başka bir şey değilsin unutma bunu Kenan Toprak" diye bağırdığımda sözleşmeyi bana doğru itti. "İmzala" dedi sakin sesiyle "Prensesim ben bunu senin için yapıyorum. Birkaç yıl sonra bana teşekkür ediceksin, çocukların olduğunda" diye bastırdı.

"Ne teşekkürü, ne diyorsun sen? Zorla Allah'ın belası biriyle evlendirmeye çalışıyorsun beni ve ben hâlâ başkasına aşık hâldeyken bir de çocuk olacakmış umarım Koray doğurmayı biliyordur."

"Benim hakkımda böyle konuşmam hoşuma gitti açıkçası" Koray bunu söylerken sırıttığı için yumruğumu suratına çaktığım anda dudağından ince bir kan süzülmeye başladı.

Adam da gurur da yok ki, çocuğu kendi doğurdun diyorum hoşuma gitti diyor.

​​​​

"Ya şuan bunu imzalarsın ya da o nalet olası Mour-"

"Kes sesini onun adını ağzına alma." diye bağırdığımda kafe yavaş yavaş boşalıyordu.

Masanın üzerinde duran sözleşmeyi imzalayıp "Kolyeyi ver ve bir daha asla bana kızım deme Kenan Toprak"

Kolyeyi cebinden çıkarıp elime yerleştirdi. "Yakında teşekkür edersin." ben kapıdan çıktığımda arkamdan bağırarak söylemişti bunu

Gözlerim dolmuşken parmağımdaki yüzüğe baktım. Onu unutmak gibi bir niyetim asla olmadı. O benim tek aşkım ve ben ona az önce ihanet ettim. Başkasıyla evlendim.

Ona ihanet etme fikri gözlerimi tamamen doldurmuştu. Onun bana bıraktığı o kolyeyi kaybedemezdim, yüzüğü kaybedemezdim, ondan kalan son fotoğrafları kaybedemezdim. Evimde saklmıştım ama bulmuşlardı.

Arabaya çantamı fırlatıp bindiğimde aynı anda telefonum çaldı.

Oksijen İsrafı Arıyor...

"Maya nerdesin 1 saat sonra düğün başlıyor"

Titreyen sesimi toparlamaya çalışıp "Geliiyorum" dediğimde abim kısa bir sessizlikten sonra "Niye ağlıyorsun sen" diye bağırdı.

"Babam-" devam edemedim. Yüzyıl düşünsem beni zorla evlendireceği aklıma gelmezdi.

"Nerdesin yanına geliyorum. "

Derin bir nefes alıp kendimi toparladıktan sonra "Gerek yok, şimdi şirkete geçiyorum saat sonra yanınızda olurum. "

Telefonu kapatmadan önce Hazar'ın ağlama sesi duyuldu.

Abimin tıpatıp aynısı olan bir oğlu olmuştu. Hazar

Şirketin önünde indiğimde, kapının önünde beni bekleyip kafasını eğen vale'ye anahtarı verdikten sonra Necati bana doğru ilerledi. "Hoşgeldin Kızım"

"Hoşbulduk Topal Necati" dediğimde gülümseyip bana elini uzattı.

Elini sıkıp beraber yürümeye başladığımızda beni gören herkes geri çekiliyor, başını eğiyordu. Herkes sırayla "Hoşgeldiniz Maya Hanım" dediğinde bir şeyleri başardığımı hissettim.

Babam olacak o adamın koltuğuna geçtiğimden beri herkesin bana bu denli saygı göstermesi hoşuma gidiyordu.

Mourir'in intikamını aldıktan sonra sesler ve görüntüler de kesilmişti. Belki de intikamı için sürekli beni çağırıyordu ya da ben delirdim.

Birkaç adam Necati'nin önünü kesip onu konuşmaya tutunca ben beklemeden asansöre ilerledim.

Asansör açıldığında içerideki adam beni görünce çıkmak için hareket ettiğinde elimle durdurup "Gerek yok.“ deyip düğmeye bastım.

Asansör daha bir kat çıkmışken birden durdu ve elektrikleri kesildi.

Etraf karanlığa boğulurken arkamdaki adamın hareketlendiğini hissettim.

" Maya Hanım, karanlıktan korkmuyorsunuz belli ki "

Arkamı döndüğüm anda adam beni duvara yapıştırıp bıçağı boynuma dayadı. "Sizin gibi güzel bir patronu öldürmek benim için büyük bir şereftir. Ama öncelikle size verilen mesajı okumama izin verin. "

"Oku"

"Mavi size yakışıyor olabilir, ama sizin bedeninizden, size ait olmayan bir kanın süzülmesi sizi daha da güzel gösterecektir."

Soğukkanlılıkla adamı dinlerken adamın gözleri beni öldürmek için parlıyordu.

Adamın sıkıca bileğini kavradıktan sonra malûm yerine attığım tekmeyle aramızda biraz mesafe oluşmuştu.

Boğazımdan ince ince kan süzülürken adamdan aldığım bıçağı tam kalbime saplayıp tek tekme ile yere devirdim.

"Geri gelicek beni sadece uyarı için gönderdi" adam son sözlerini söyledikten sonra kan kusmaya başlamıştı.

Benim ise tek derdim üstümün başımın hep adamın sıçrayan kanı olmasıydı.

Asansör tekrar harekete geçerken çıkardığım ıslak mendille yüzümdeki kanı temizleyip mendili adama fırlattım.

Asansörün kapıları açılırken ben çıkardığım ruju sürmekle meşguldüm.

Birkaç görevli içeri koşarken ben saçımı düzeltip toplantı salonuna ilerledim. "Bu adam, kimin köpeği hemen bulun. " diye bağırdığımda güvenlik "Hemen efendim" deyip o da adama ilerledi.

Yeraltı dünyasının yeni kraliçesi Maya Toprak olmak kolay değil tabii

Necati gözlerindeki şaşkınlıkla bana bakarken ben toplantı odasının kapısını açtığımda hızla arkamdan geldi.

Ben içeri girdiğimde içeride oturan on adamdan dokuzu saygıyla ayağa kalkıp benim oturmamı bekledi.

"MuratCIK ayağa mı kalksan artık" dediğimde oturan adam bana sinirle bakıp "Daha yeni işin başına geçen, küçük kız çocuğu için saygı gösterip ayağa kalkamam. "

Küçük kız çocuğu?

"MuratCIK ayağa kalkmıyorsun ama " Maya yalvarıyorum bana zarar verme. Her istediğini yaparım" dediğin gün ayaklarıma kapanıyordun. Yanlış mıyım? "

Adamın rengi soldu ve bana bakarken korktuğunu belli etmemeye çalışıyordu.

-Yalvarmak? Zamanında seninde yaptığını hatırlıyorum.

-Ben kimseye yalvarmam. İnsanlar hayatları için ayaklarıma kapanır.

-Sandra'ya yalvardığın yalan o zaman, "Mourir'e zarar verme ne istersen yaparım" dediğin günden bahsediyorum.

Bunu yapmayacaktın. Kendi sonunu getirmeyecektin.

Sinirden gözlerim kararırken diğer herkes sinir, şaşkınlık veya korkuyla beni izliyordu.

Mourir benim hassas noktamdı ve bunu herkes biliyordu.

Çantamdan çıkardığım ruju tazeleyip Murat'a doğru ilerledim. "Beni öldürürsen savaş başlar." dedi. Korkuyordu.

Adamın arkasında durup sandalyesini kendi tarafı döndürdüğümde ayağımı kaldırıp adamın bacağına bastırdım.

"Mourir'imi araştıracağına benim savaşmaktan aldığım zevki araştırsaydın"

Elimle adamın saçlarını koşarken diğer elimi masada duran çatala uzandım.

"Var mı son bir isteğin"

Adam korkuyla beni ittireceği sırada saçından arkaya doğru çekip çatalı boynuna sapladım.

Kendi kaşındı.

Adamın boynundan her tarafa kan fışkırırken ben baş koltuğuma geçip ayaklarımı üst üste atarken "Maya çok kötü bir şey yaptın. Belayı kendin çağırdın. "

"Ben belki de bela istiyorumdur. " dediğimde herkes tekrar sustu.

Hepsinin ipi benim elimdeydi. Tek bir harketelerine bağlı, istediğim zaman fişlerini çekebilirdim.

Toplantının devamını hiç dinlemedim dahi, Necati'nin yeni bir kumarhane açmak için projesini sunmaları için bir kaç kadın ayaktaydı.

Kumarhane açılırsa kârın yarısı benimdi zaten bu yüzden nerede açıldığı çokta önemli değil açıkçası ama karakola yakın olursa şüphe oranı daha düşük olur.

Polisleri de kendi tarafımıza çekersek uzun bir süre ayakta kalabilirdik.

Toplantı bitiminde herkes çıkmak için benim ayağa kalkmamı beklerken, aklıma abimin 1 saat sonraki düğünü geldi.

Ben toplantıdan çıkınca telefonum çalmaya başladı.

Gereksiz Arıyor...

"Ne var" diye açtığımda telefondan Meral'in ses geldi.

"Sen ne kadar sevgi dolu açıyorsun telefonu yaa"

"Meral işim var. Çabuk söyle"

"Gel artık daha seni hazırlayacağız, Burak ve Can da sabahtan bir şeyler karıştırıyorlar. Ne olduğunu bilmiyorum ama seninle ilgili gibi geldi. "

"Ne alaka ben? Bi' dinle ne diyorlar bana yaz sonra"

Ben telefonu kapattığımda, benim hakkımda ne konuştuklarını düşünmeye başladım.

Bir de başımıza düğün çıktı. 3 yıldır birlikte olduğu, 3 yaşında oğlu olan abim bugün evleniyor.

Ben dışarı çıkacağım sırada bir görevli gelip mavi bir kart uzattı.

"Maya Hanım, adamıj cebinden yalnızca bu çıktı ve tek kullanımlık bir telefondan mesaj geldi. "

"Eee, hızlı ne geldi."

""Mavi kartlar gelmeye devam edecek" yazıyordu teknisyenlere teslim ettik bir şey bulursak haber edeceğiz."

🌺🌺🌺

2 Hafta Sonra Hazar'ın Doğum Günü

Günler ne kadar da çabuk geçiyor.

Aslında yavaş geçiyor hele de soyu tükenmekte olan babanızın sizi zorla evlendiriği bir orospu çocuğu varsa

Koray etrafımda dolanıp "Karıcım" derken attığım tekmeyle kendimden uzaklaştırdım. "2 haftadır sana bana sevgi içeren cümle kurma dedim. Eğer bir daha yaparsan seni öldürürüm."

"Niye şimdiye kadar öldürmedin o zaman"

"Babam yüzünden, sen yavşak, şerefsiz ve karektersiz birisin. Ben ise bu zamana kadar tek birini se-" lafımı bölen Koray'ın kalkan eli oldu.

"Evet, evet sen tek birini sevdin o da Mourir denen herif biliyorum. Ama artık benimle evlisin ve sadece bana ait olucaksın."

Elini kendimden uzaklaşırmak için yumruğumu kaldırmıştım ki birden havada yakalayıp ters çevirmesiyle çığlık attım.

Pis tırnaklarını elime geçirip "Maya seni gerçekten öldürürüm sen benim karımsın."

"Bırak elimi"

"KENDİNE GEL, SEN BENİM KARIMSIN VE BU AYRI YATTIĞIMIZ SON GECE OLUCAK" Koray üzerime bağırırken malûm yerine tekme atıp yumruğu suratına çektim.

"Seni burada hamile bırakırım, görürsün bana bağırmayı piç" adamım karnına tekme atıp odadan çıktığımda arkamdan gelmemesi için dualar ediyordum.

Boşanamıyordum. Ve Koray daha ilk haftadan bana tokat atmıştı, onu öldürmem için çok sebebim olsa da babam vardı. Kimse evlendiğini bilmeden bu adamdan kurtulamam gerekiyordu bu yüzden onu dövdürmekten başka çarem yoktu.

Öldürüp kurtulamadım.

Ha birde abim biliyor babam ile bu zamana kadar doğru düzgün konuşmayan ablm artık hiç konuşmuyorlardı.

Ama artık yeter Koray'dan son bir hamle bekliyorum ki kurşuna dize bileyim

Merdivenlerden indiğimde Hazar koşarak bana sarılıp "Halam da halam, buyün benim doğum günüm ne aydın baa"

Hazar'ı kucağıma alıp "Sen benim doğum günümde bir şey almadın,ben neden alıcakmışım. "

"Çünkü ben yakışlı bir çocuğum"

"Yakışlı ne gızz"

"Ben kız değilim, yakıışlı da yakışlı işte yüzüm, gözüm, kaşım her yerim çoğ guzel yaa, Babam da çoğ yakışlı biri hem"

Haa yakışlı, yakışıklı demek

Hazar'ın yanağını ısırınca ağlamaya başlamasıyla ben kahkaha atmaya başladım.

Birinin eli arkamdan tikime dokununca Hazar ile beraber yere yapıştım.

Arkama baktığımda Can kahkahalarla gülüp bana bakıyordu. Hazar daha fazla ağlamaya başlayınca ayağa kalkıp ayağımdaki ayakabıyı Can'a fırlattım.

"Ne vuruyon hayvan şaka yapmıştım. " diye zırlamaya başlarken aşağı indi.

Hazarle beraber ayağa kalkarken "Resim yapalım mı biz seninle, olur mu Aşkım"

"Yapalım ama şeyefsiz Koray gelmesin. "

"Bence doğum gününe de almayalım. Ne dersin? "

"Oluyyy yaşaşınn Şeyefsiz gelmiyor"

3 yaşında ki çocuk nasıl hâlâ böyle konuşuyor yaa ama aşırı tatlı değil mi?

🌺🌺🌺

Hazar kucağımdan inip gelen hediyeleri açmak için koştuğunda Can sahneye çıkıp "Sevgili konuklar ve çok tatlı, minik çocuklar, Birazdan izleyeceğiniz her şey doğum gününe dahildir. "

Burak mikrofonu Can'ın elinden çekip "İyi eğlenceler dileriz" dediğinde herkes alkışlamaya başlamıştı nedensizce

Can, Burak'ın sırtına atlayıp "Başlayalım" diye bağırdı.

Can bana doğru koşup "tekrar yengem olma vakti" dediğinde aklıma Kaan geldi ama Kaan'ın Çağla adında sevgilisi vardı zaten

"Ne yenge-" Can benim omzuna attığında lafım kesilmişti.

Can arabaya doğru koşarken Burak arabayı açıp sürücü koltuğuna geçti.

Ben arabadan inicekken diğer kapı kolu açıldı ve Lucas koluma iğne sapladı. Gözlerim kapanırken "Aslan yengem bee" diye bağıran Can sn gördüğüm kişiydi

🌺🌺🌺

Gözlerimi açtığımda ışık gözümü kamaştırıyordu.

Neler olduğunu hatırladığımda uykulu ve yarım yamalak gören gözlerle etrafa baktım.

Kırmızı ve mavi gül yaprakları ile süslenmiş büyük bir yatağın üzerinde kurbanlık kuzu gibi yatıyordum.

Hızla ayağa kalkıp kapıyı yumruklamaya başladığımda arkamdan Mourir'in sesi geldi.

"Hepsi gittiler" diye

Hayır, hayır, hayır yine bir ilizyon gibi onu görmeye başlamış olamam.

Bu diğerlerinden çok farklıydı. Gerçek gibiydi. Koltukta oturmuş bana gülümserken "Çık kafamdan" diye bağırıp gözlerimi kapadım.

"Sen öldün. " diye bağırmaya başladığımda omzumda hissettiğim elle göz yaşlarım boşalırcasına akmaya başladı.

"Maya'm ben ölmedim." dediğinde bir kere daha çığlık attım.

Delirmek istemiyorum.

"Öldün. Çık aklımdan, çık" diye bağırmaya devam ederken bana sarılıp "ölmedim" dedi.

Bittiiii

Ayayayyayayay çok mutluyumm. Kocam döndü bee

Özlemişim haaaa

Oy vermezseniz tekrar öldürürüm haa, 💋💋💋

Bayyyyy