1̤̮9̤̮.̤̮B̤̮ö̤̮l̤̮ṳ̮̈m̤̮

Yani şimdi bir taşlar yerine otursun artık değil mi??

Okuyan herkesin oy vermesi dileğiyle sınır koymak istiyorum.

Sınır: 20 Oy/ Yorum serbest

🎀🎀🎀

~Barlas~

Ezgi'nin her geçen gün polis ile yakınlaştığını görmek bir yandan acı veriyor bir yandan da benim gibi bir adamdansa hakkıyla para kazanan biriyle olması daha doğru olur.

Çoğu kişi neden Ezgi ile uğraştığımı bilmek istiyor ama açıkçası ben bile bilmiyorum. İçimden bir ses onun ardından git, kurtul, o sana iyi olacak diyor ama bir yandan o bana tehlike gibi geliyor.

Bilirsiniz bazen içinize bir his doğar ve kötüyü iyiden ayırabilirsiniz ya hani ama o his her zaman bende vardı her zaman neyin doğru neyin yanlış olduğunu kendim çözebilecek biriydim ama şuan anlamıyordum.

Ceylin'im yaşadığı onca şeyden sonra konuşamıyor ve ayağa kalkamıyor ve benim ona yaklaşmama izin vermiyordu ki o da kendince beni kendinden uzaklaştırıp başka bir hayat yaşamamı istiyordu bilmediği şey ise benim tek hayatımın o olmasıydı.

Benim ondan iğreneceğimi düşünüyor ama ben onu her haliyle görmüş ve her haline aşık biriydim.

"Birini bul, onu sev ve hayatını onunla yaşa" demekten başka bir şey demiyor ve tam olarak Ezgi yani Maviş burada devreye giriyor.

Kimisi Ceylin'e çok benzediği için onu sevdiğimi düşünüyor ama ben onları hiç benzetmiyorum, benzetemiyorum. Ceylin'in yeri diğer hiçbir insanın ulaşamayacağı bir yerde arşa kadar çıkmıştı benim için o benim yaşamam için tek sebep gibi geliyordu.

Nazlı da var. O yetimhanede yaşarken kardeşim dediğim herkesi tek tek bulmuştum ve Nazlı onlarından başında geliyor.

Beni Ezgi ile tanıştırdı ve yanlış zamana denk geldiği için onunda cüzdanını ve telefonunu çalmak durumunda kalmıştım bu olay yüzünden de sürekli karşılaştık ve bir şeyler hissettim gibi geldi.

Ezgi'yi sevmeye çalıştım gerçekten çalıştım harika bir kız, komik, bazen aptal, güzel ve benim için en önemlisi iyi kalpli tıpkı Ceylin'im gibi iyi kalpli ama olmadı kendimi ne kadar iğrenç hissetmiş olsam da onu bırakmak zorunda kaldım.

Ben sonunda ne olursa olsun yalnızca kıvırcığım ile olabilirim.

Aldatma gibi düşünebilirsiniz ama ben hiçbir zaman kadın düşkünü bir erkek olmadım, insanları sevmeyi denedim ama onlaeın yaptığı her iğrençlik beni dünyadan nefret etmeye itti.

Bu yüzden de umursamaz bir oldum belki de; her şeye gülen, alay eden biri...

🎀🎀🎀

~Ezgi~

​​​​​​Deniz önümde gidip gelirken "Bu kadar telefon çaldıysa bu işte başka bir iş var, belli ki başka bir şey üzerinden yürütüyor."

Evet, Barlas'ın bizi soymasının üstünden tam bir hafta olmuştu mesaj yok, aramaya yok herhangi bir iletişim yok herkes hayatına devam ederken ben ve Deniz kafa patlatıyoruz.

Aslında iki seçeneğimiz var: Birincisi Barlas korsan şirketler üzerinden telefonları yürütüyor, İkincisi ise Barlas bir siber zeka ve kimse ona erişemiyor.

Umarım ikincisi değildir çünkü böyle bir şey ile uğraşmak istemiyorum.

Haa, bir de bu hafta içerisinde aslında Barlas'ı, Nazlı'nın getirdiğini ögrendik ama ona kızgın değilim yani sonuçta çocuk gelip onu bulmuş ve yani kim ilkokul arkadaşlarını bulmaya çalışır ki, hak veriyorum Nazlı'ya o hep sessiz, sakin biriydi.

Nazlı'nın annesi ve babası da öyle diyor tabi hiç çocukluk fotoğrafları yok ama "Çok sessiz bir çocuktu" diyorlar.

"Buldum." diye çığlık atan Deniz'e döndüğümde "Paravan şirket de olabilir." dedi ve iki elini omuzlarıma yerleştirip beni kendine yapıştırarak sarıldı.

Garip bir sevgi anlayışı var.

​​​​