47. Bölüm

1̤̮6̤̮.̤̮B̤̮ö̤̮l̤̮ṳ̮̈m̤̮

☆Evosss☆
esmeryazarrrr

 

Nedense artık bu kitaba bölüm atasım gelmiyor oysaki hevesle başlamıştım ama oy ve yorum yok

 

 

80 kişi okuyor ve 20 oy bile zor gelirken yorum yapmayı nerdeyse kimse umursamıyor yalnızca fikirlerinizi belirtmek için bir kaç tane yapabilirsiniz.

 

 

Üzgünüm 😔

 

 

"İşinizi bitirince aşağı inin. "

 

Barlas üstüme çıkarken gözlerimin açılmasına ve de kalkmama da izin vermiyordu ve bu sözleri söyleyip kapıyı kapatan annem olmuştu.

 

 

Barlas aynı saniye içerisinde üstüden kalktı ve kıyafetlerini düzeltirken "O aşağıdan lavuk tam kurtardım seni haa bir daha benden asla bir şey çalmaya kalkışma" dedi ve pencereden atladı.

 

 

Arkasından pencereye koltuğunda motoruna atlamış kaskını takarken ela gözleri bana bakarken göz kırptı.

 

 

Bu çocuk normal değil.

 

 

Aklıma annem geldiğimde oturup ağlamak istesemde önce aşağı indim ve konuşmak istedim.

 

 

Aşağı indiğinde sofra toplanmış babam televizyonun karşısına geçip oturmuş haberleri izlerken Berk ortalıklarda yoktu.

 

 

Mutfağa geçtiğinde kızlar sırayla tek ayak cezası verilmiş annemde karşılarında bulaşık yıkarken ömrünün üzerinden bana baktı.

 

 

"Ayakabını çıkar onların yanına geç" dedi ben yerime geçerken annem tezgahı şimdi ve kızlar tamamen bana odaklanmış ne olduğunu çözmeye çalışıyorlardı.

 

 

"Yaa biz suçumuzu öğrenebilir miyiz acaba? "

 

Meltem konuşmayı başlattığında Nazlı "Ben yapmadım" diyerek anında kendini korumaya aldı.

 

 

"Evet Ezgi işiniz bittiğine yeni sevgilinin kim olduğunu anlatmakla başlayabilirsin."

 

Koro halinde "yeni sevgili?" diye bağıran kızlara bakıp biraz gülümsedim ama sorun şu biz sevgili değiliz.

 

 

Ve bir sorun daha anneme ne anlatıcaktım.

 

 

Prova yapıyorduk diyemeyeceğime göre sevgiliden başka bir fikir aklıma gelmiyordu.

 

 

"Özür dilerim aniden gelişti her şey"

 

Ece kolumu dürtüp "ne oldu?" diye ağzını oynatarak söylediği şeyden sonra annem bana bakmadan diğer kızlara döndü.

 

 

"O adamı hanginiz diğerleriyle tanıştırdı?"

 

Tekrar koro halinde "Hangi adam? " dedik

 

"Barlas'ı hanginiz getirdi"

 

Hepsi aynı anda beni gösterirken annem sinirlerim bana döndü.

 

 

Bu sinir az önce gördüğü şey ile alakası yok.

 

 

"Ev sahibi demiştin."

 

"Öyle"

 

"Az önce ev sahibiniz ile konuştum ve 'kızlar 5 aydır kiramı ödemiyorlar' dedi ve suratıma kapattı. "

 

"Yalnızca 3 ay aksadı" diye atladı Nazlı

 

 

Annem kahkaha atıp "Utanmıyor musunuz yalan söylemeye hâlâ" diyerek ayağında ki terliği bana fırlattı.

 

"Anne geçen ay 3 ayın kirasını ibana attık"

 

 

İbana attık?

 

 

Barlas?

 

 

Ben bunu neden düşünemedim ki

 

 

"Ev sahibi sizi evden atmış ve az önce biri sokakta olan eşyalarınızı da alıp gitmiş"

 

 

Barlas yaptı.

 

 

Telefonuma mesaj geldi.

 

 

Barlas: Bayramınız mübarek olsun kızlar

 

Barlas: Kural 1: Asla bir hırsıza güvenme

 

Barlas: Maviş dudakların çok güzel, Ceylin'im olmasa mutlaka seninle olurdum.

 

 

 

Bölüm : 19.12.2024 19:05 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...