Postallı Şiir

e.ayhan 'a bir 28 Şubat şiiri

biz heykellerin gölgesinde büyüdük kardeşim

adına olmadık küfürler yedi anamız

seccadesine yıldız döken eski çoban kızlarındandır

resmini asar hala erkek çocuğunun duvarlarına salavatla

üfürür erkekliğinden hiç şüphe duymadan dua

sıla izinlerinde kimlerin odaları memlekete isyan eder

velhasıl onlar sövdü biz büyüdük kardeşim

babamız itildi hayattan baş aşağı iş yerlerinde

acaba patron allah mıdır diye düşünür arada bir gördüğü

dudullu'dan ta beyoğlu'na kadar el sallayalım

çocuklarının suratına sıkılmadan bakabilen babalara

hangi çocukların ölümü düşünmesi postallı şiirdir

bir aileyi korkuyla sararsa kamu

garip bir şubatta

ince kaput beziyle dikilmiş elbise giyen

erkek oğlu erkek oğlu erkek.

bir ölümün yavaşlatılmışıdır hayat,

ezilmişlerin tek konuşabildiği kürsüdür postallı şiir.