(8. Bölüm)Geçmi̇şi̇n Bıraktığı İz

TANERGİLİN EV

Tuğçe:Annem niye açmıyor ya

Taner:Bilmiyorum tekrar çalalım

(Tuğçe kapıyı çalar fakat İpek yine açmaz)

Taner:Allah Allah 

Tuğçe:Annee kapıyı aç,biz geldik

Taner:Aa dur bende anahtar vardı

Tuğçe:Ya madem var,niye hâlâ bekliyoruz

Taner:Unutmuşum

Taner:Hadi aç 

(Taner kapıyı açar ve karşılarında gördükleri manzaraya inanamazlar)

Taner,Tuğçe:Anne!😮

(İpek yerde ağlıyordu kaşının üstü hafif yaralanmış,dudağı patlamış ve yanağında kızarıklık vardı.İpeğin bu halini gören çocuklar koşarak onun yanına geldi)

Tuğçe:Anne anne noldu sana

İpek:İyim çocuklar korkmayın birşeyim yok.

Taner:Nasıl birşeyin yok bu halin ne

(Taner,İpeğin bir koluna,Tuğçe diğer koluna girip yavaşça yerden kalkmasına yardımcı olurlar)

Taner:Gel annem gel

Tuğçe:Çok canın acıyor mu?

İpek:İyim annecim iyim

(İpeği koltuğa oturturlar)

Taner:Tuğçe,ilk yardım çantasını getirebilir misin annemin yaralarını temizleyelim.

Tuğçe:Tamam 

(Gidip hemen getirir,ve çantayı Taner'e uzatır,Taner'de alıp çantayı açar ve gereken malzemeleri çıkartıp,İpeğin dudağını temizlemekle başlar)

Taner:Anne noldu,doğru söyle babam mı birşey yaptı?

(Tuğçe,babasına çok düşkün olduğu için buna inanmak istemez)

Tuğçe:Yok ya babam niye yapsın ki,babam yapmadı demi anne?

(İpeğin yüzü düşer evet gerçekten babaları Cengiz yapmıştır fakat ikizler özelliklede Tuğçe üzülmesin diye yalan söyler)

İpek:Yok kızım,merdivenlerden düştüm

(Taner İpeğin yalan söylediğini ve aslında babasının yaptığını anlar)

Taner:Anne doğru söyle,babam yaptı demi (gözleri dolar)

Tuğçe:Babam yapmamış işte,merdivenden düşmüş annem.

İpek:Evet oğlum merdivenden düştüm

(Taner'e hafif hüzünlü bir şekilde bakıp tebessüm eder.Taner de gözleri dolu bir şekilde annesine bakar sonra Tuğçeye bakar,Tuğçe üzülmesin diye merdivenlerden düştüm bahanesine inanmış gibi yapar)

Taner:Haklısın fıstığım annem merdivenden düştüm diyiyorsa öyle olmuştur.Neyse kaşınıda temizleyelim anne.

(Taner gözlerinden yaş aka aka annesinin yaralarını temizlemeye devam eder)

Tuğçe:Bende gidip su getiriyim anne,iyi gelir.

İpek:Sağol kızım

(Tuğçe gider)

ALPERENGİLIN EV

Yağmur:Anne kızımı kimseye vermem derken,kimi,kime vermezsin.

(Ortamda gerginlik oluşur Hümeyra ve Ali gerilir ve birbirlerine bakarlar)

Defne:Noluyo?

Hümeyra:Şeeey (Alperen ne olduğunu biraz anlar ve konuyu dağıtır)

Alperen:Neyse ne ya çeneye verdiniz iyice hadi çıkın yukarıyada hazırlanın o kadar davet ettiler geç kalmayalım

Defne:Sen hazırlanmıyıcak mısın abi

Alperen:Benim işim iki dakika hemen üzerimi değiştiricem o kadar siz daha saçlarınızı yaparsınız,kıyafet seçimi filan derken anca biter .Birde Hifayı hazırlıyıcaksınız...

Hifa:Bende mi gelicem?

Alperen:Gelmek istemiyor musun yoksa?

Hifa:İstiyorum ama az önce olmaz demiştin.

Alperen:Şimdide olur diyiyorum.Hadi hadi...

Yağmur:Tamam tamam...

(Kızlar yukarıya çıkar,Alperen'de Ali ve Hümeyra nın yanına yaklaşır)

Alperen:Anne noluyor.

Ali:Melih abi mektup göndermiş abicim,yakında kızını almaya gelicekmiş

Alperen:Yeni mi aklına gelmiş kızı olduğu

Hümeyra:Bende aynısını dedim

Ali:Ya biliyorsunuz hapisteydi

Alperen:İyide abi hapisten çıkalı 2 yıl oldu

Hümeyra:Konuş oğlum,bende dedim

Ali:Yahu adam hapisten çıktı ev yok,para yok,iş yok böylemi yanına alıcaktı kızını demek ki şimdi bir düzen kurdu ve kızını almaya geliyor.

Hümeyra:Ya bu adam benim kız kardeşimi öldürdü,sonrada kendi kafasına sıktı katil bir adama çocuk mu verilir

Ali:Anne Melih abi suçsuzmuş diyiyorum sana,niye inanmıyorsun

Hümeyra:Oğlum nebiliyim ben sonuçta polisler geldiğinde silah onun elindeymiş.

Ali:Tamam işte abisi olucak o densiz onun üzerine yıkmaya çalışmış.

Alperen:Nasıl olmuş abi

FLASBELLEK

Melih:Abi bırak o silâhı

-Hoşgeldin kardeşim,karınla vedâlâş

Melih:Abi yapma,ne istiyorsun

-Ne istediğim belli Hatice şimdi benimle gelecek yoksa ikinizide vururum

Hatice:Asla asla seninle gelmem

-Öylemi o zaman şansına küs

(Önce Hatice'ye sonra Melih'e sıkar)

-Naptım lan ben

(Yanında bir tane adamı vardır)

Sina:Metin abi naptın sen,öldürdün onları

Metin:Kes lan sesini,bak bakıyim yaşıyorlar mı

(Gidip önce Haticeyi kontrol eder)

Sina:Abi Hatice abla ölmüş

Metin:Melih'e bak

(Bakar)

Sina:Yok abi Melih sadece baygın,abi sen kardeş katilimi oldun şimdi

Metin:Kes dedim

(Dışardaki adamlardan biri gelir)

-Abi abi Ferhat aradı polis arabaları girmüş bu tarafa doğru geliyorlarmış

Metin:Ne

Sertaç:Abi çıkmamız lazım yoksa yakalanıcaz

(Metin cebinden bi mendil alır silahı bir güzel siler ve mendille Melih'in eline tutturur.Mendili alır ve kaçarlar)

FLASBELLEK BİTTİ

Ali:Böyle işte abicim

Alperen:Yakalandı mı bu adam

Ali:Bilmiyorum sadece iki yıl önce yanında çalışan biri Sinaydı galiba adı gelip anlatmış herşeyi öyle böyle derken Melih abiyi serbest bırakıp o adamın peşine düştük.Melih abi o herif hâlâ yakalanmadığı için kızına birşey yapar diye gelmemiş olabilir,bu riski almaz

Alperen:Eğer öyleyse bu Metin denen adam şimdi yakalanmış olmalı ki Melih abi kızını almaya geliyo

Ali:Olabilir

Alperen:Demek ki tereddüt etmene gerek yokmuş anne gerçekler ortada.

Hümeyra:Tamam öylede amaan nebiliyim ben aslında tekrar düşününce Melih böyle birşey yapmaz nasıl inandım bilmiyorum ama,yok Melih efendi,aklı başında,dürüst bir çocuktu

Alperen:Peki abisinin teyzemle derdi neymiş ki

Abi:Metin denen o şe××iz teyzemi seviyordu abicim ama teyzem onu sevmiyordu Melih abiyi seviyordu,Melih abide öyle...

Hümeyra:Sonra rahmetli amcam zorla Metin ile evlendirmeye kalktı Hatice yi,düğünleri olacaktı son dakikada Melih abin geldi kaçırdı teyzeni,tabi teyzende dünden razı (tebessüm eder)

kaçtılar işte.

Alperen:Vay be aşka bak ama sonu kötü bitmiş ne yazık ki

Ali:Hayırlısı böyleydi belkide abicim bilemeyiz ki

Alperen:Peki napıcaz Defne yi vericek misiniz?

(Hümeyra birden panik yapar,Alperen in ağzını kapatır)

Hümeyra:Şşş oğlum duyucak

(Hümeyra elini Alperen in ağzından çeker)

Ali:Napıyon abicim,Allahını seversen ya

yerin kulağı var.

Alperen:Pardon (Alperen in yüzü düşer)

-İyi ama gerçekleri nasıl anlatıcaksınız ki ben kardeşlerimin hiç birinden ayrılmak istemiyorum anne

Ali:Bende

Hümeyra:Bende çocuklar bende

(Hepsinin gözleri dolar)

DERYAGİLIN EV

(Beril,Yiğit ve Emre Derya nın doğumgünü için hazırlıklar yapmıştır)

Narin:Ay ay ay buralar ne güzel olmuş böyle elinize sağlık gençler.

Beril:Sen yardım etmeseydin tek başımıza halledemezdik Narin teyze😊

Emre:Evet çok teşekkür ederiz.

Narin:Rica ederim kuzular,siz isteyin hep yardım ederim ben🙂

(Narin içeri gider)

Yiğit:Ya birşey diyicem Taner ve Tuğçe hâlâ gelmedi biriniz arasanız mı acaba?

Emre:Sen arasana!

Yiğit:Benim şarzım bitti.

Beril:Bende evde unutmuşum telefonu.

Emre:Durun ben arıyim.

(Önce Taner'i arar fakat açmaz)

Emre:Taner açmadı.

Yiğit:Tuğçeyi ara.

Emre:Öyle yapıcam zaten.

(Arar fakat Tuğçe de açmaz)

Emre:Yok Tuğçe'de açmıyo

Beril:Allah Allah birşey mi oldu

Emre:Kızım çağırmasana şöyle şeyler ya

Beril:Amaa

Yiğit:Sus Beril,Allah aşkına sus

Beril:İyide

Yiğit:Allahın adını verdim nolur ya

Beril:İyi tamam,ne haliniz varsa görün

(Narin gelir)

Narin:Çocuklar Levent oğlum aradı biraz sonra gelicekmişler.

Emre:Tamam Narin teyze 

(Narin tekrar içeri geçer)

Emre:Of oğlum ya şimdi açmamanın tam sırasıydı demi

Yiğit:Aynen ya,gelicekler birazdan

Beril:İnşallah onlar gelmeden gelirler

Emre:İnşallah

Yiğit:Birşey sorucam sekiz köşe gelicekmiymiş bi bilginiz var mı?

Beril:Vallaha ben bilmiyorum

Emra:Bende.Taner biliyordur oda açmıyo.

Beril:Bekliyicez artık.

PARK

(Alperen,Yağmur,Defne hariç sekiz köşenin hepsi oradadır,Erva düşüncelidir)

Selim:Ne düşünüyorsun Erva

Erva:Gitmekte doğrumu yapıyoruz diye düşünüyodum,sen?

Selim:Bende.

Akın:Yani bana pek doğru yapıyormuşuz gibi gelmiyo açıkcası...

Eren:Allah aşkına napıcaklar zehirliyicekler mi bizi

Nil:Ben onuda beklerim

Selim:Yok artık abicim

Akın:Vallaha ben herşey beklerim bunlardan

Erva:O kadar değil tabikide ama ben yinede güvenemiyorum

Eren:Sonuçta Derya için dediler.Kendi arkadaşlarının doğumgününü mahvetmek istemezler,ben bu sefer samimi olduklarını düşünüyorum.

Selim:Haklısın,Derya yı o kadar üzdüler tekrar üzmezler...

Erva:Yani tabi öyledir herhalde...

Akın:Ya birşey diyicem Alperen ve kızlar nerede niye gelmediler hâlâ

(O sırada arkadan Alperenve ikizler belirir)

Alperen:Geldik,geldik

Akın:Hele şükür amcaoğlum nerede kaldınız.

Alperen:Ancak gelebildik amcaoğlu

Hifa:Akın abiii!

Akın:Gel bakalım fıstık.

(Hifa,Akın'a koşar,Akın'da,Hifayı kucağına alıp sarılır)

Selim:Bana sarılmak yokmu boncuk

(Hifa,Selimede sarılır)

Nil:Bende istiyorum.

(Nil ve Erva yanyanadır,Hifa Nil'e sarıldıktan sonra Erva Hifanın başını okşar Hifa'da Erva ya bakar birbirine tebessüm ederler)

Yağmur:Sarılma faslınız bittiyse gidelim mi?

Selim:Gidelim

KARAKOL

Cahit başkan:Melih Gürsoy'un davası tamamen kapandı mı?

Hanne:Evet başkanım,çok şükür asıl suçlu Metin Gürsoy'u yakaladık.

Cahit:Peki ya çocuk tacirleri ve mafya dosyası noldu var mı bi haber.

Barış:Yok başkanım çocuk şubeyle birlikte araştırmaya devam ediyoruz

Cahit başkan:Suç üstü yapabilirsek çok iyi olur.

Mehmet:Allah nasip ederse en kısa zamanda halledicez başkanım.

Gülçehre:Barış bu arada Ali nasıl?

Hanne:Sahi onu sorucaktım bende aradım ama ulaşamadım.

Barış:İyi iyi merak etmeyin.

Mehmet:Eee ne zaman iş başı yapıcak benim kardeşim

Cahit:Evlat dur daha bi yeni çıktu hastaneden

Barış:Allahın izniyle bir kaç güne aramızda olucak.

Hanne:Çok şükür.

Cahit:Yeter bu kadar hadi herkes işinin başına.

Barış,Gülçehre:Tamam başkanım

Hanne:Mehmet:Tamam başkanım

DERYAGİLİN EV

(Sekiz köşe gelmiştir ve kapıyı çalarlar,kapıyı Narin açar)

Narin:Hoşgeldiniz çocuklar

Sekiz köşe:Hoşbulduk

Eren:Geç kalmadık demi?

Narin:Yok oğlum henüz gelmediler,siz geçin

Defne:Tamam.

(İçeri geçerler,Güneşler,sekiz köşenin burada olmasından pek memnun değildir sadece Derya için bu duruma katlanacaklardır,Beril göz devirerek hoşgeldiniz der)

Beril:Hoşgeldiniz

Nil:Hoşbulduk ama siz pek hoşlanmadınız galiba

Emre:Yoo niy hoşlanmıyalım ama bayılmıyoruzda yani

Narin:Şşş çocuklar çok ayıp

Yiğit:Siz kusura bakmayın geçin oturun isterseniz Deryagil henüz gelmedi

Selim:Taner ve Tuğçe de gelmemişler galiba

Beril:Yok onlarda henüz gelmediler ama birazdan gelirler herhalde,siz geçin

(Sekiz köşe bir kenara geçer)

TANERGİLİN EV

Tuğçe:Ben bi elimi yüzümü yıkayıp geliyimm

(Taner ve İpek koltukta yanyana oturuyorlardur,Tuğçe elini yüzünü yıkamak için yukarıya çıkar)

2 dakika sonra

İpek:Oğlum tamam iyim ben siz Derya nın doğumgününe gitmiyicekmiydiniz

Taner:Seni bu haldemi bırakalım anne

İpek:Ne varmış halimde iyim

Taner:Emin misin anne

İpek:Oğlum yaralarımı temizledin biryerimde acımıyo hadi siz geç kalmadan gidin Derya üzülmesin

(Taner,İpeğin bu sözüne pek aldırış etmez)

Taner:Birşeyy sorucam anne

İpek:Sor oğlum

Taner:Niye yalan söyledin

İpek:Ne yalanı

Taner:Babam yaptı biliyorum

(İpek sessizce konuşur)

İpek:Şşş oğlum tamam doğru baban yaptı ama Tuğçe duymasın çok üzülür,Cengiz'e çok düşkün biliyorsun.

Taner:Üzülsün anne onunda gerçekleri bilmeye hakkı var,Tuğçe çok iyi niyetli ama babam onuda sevgisinide kullanıyor

İpek:Ama Tuğçe öyle bilmiyor oğlum hem baban kullanmıyor ki onu gerçekten çok seviyor.

Taner:Buna inanıyor musun gerçekten?

İpek:Evet oğlum

Taner:Hayır anne öyle değil,şimdi söylemezsek anlatınca daha çok üzülmiyicek mi

İpek:Üzülmiyicek,çünkü senin sandığın gibi değil

Taner:Tamam anne öyle olsun,bir gün Taner demişti dersin.

(Taner susar ve İpek ona hak vermediği için biraz üzülür)

(Daha sonra İpek avuçlarını Taner in yanaklarına koyar ve şöyle der)

İpek:Oğlum inan bana öyle değil,üzme beni nolur,Tuğçe bunu babanın yaptığını bilmeyecek tamam mı?

Taner:Tamam annem söz birşey söylemiyicem üzülme sen.Peki niye yaptı?

İpek:Biraz içmiş,geldi heryeri dağıttı,benide bu hale getirdi işte

Taner:İçmiş mi 

(Taner sinirlenir ve birden oturduğu koltuktan kalkar,elini yumruk yapar hızlı hızlı burnundan nefes alıp verir)

Taner:Babam tekrar içmeye mi başlamış,hani bırakmıştı

İpek:Sakin ol oğlum!Uzun zaman sonra ilk defa içtiğini gördüm,belki sadece bir seferliktir

Taner:Bir kez başladımı devamıda gelir anne gidip dayımla konuşucam daha fazla bu adamla kalmak istemiyorum,sizide üzmesine izin vermem

İpek:Oğlum o senin baban,yapma kuzum nolursun sakin ol birtanem biraz sabır,bak benide üzüyorsun.

(Taner annesin üzülmesin diye yavaş yavaş sakinleşir)

Taner:Tamam anne sakinim ben sen üzülme

İpek:Madem üzülmemi istemiyorsun o halde sözümü dinle ve kardeşinide al Derya gelmeden doğumgününe yetişin,ben iyim🙂

Taner:Tamam

(Tuğçe aşağı iner)

Taner:O nasıl el yüz yıkamak 15 dakika oldu neredeyse

Tuğçe:Üzerimide değiştirdim ondan

Taner:Madem öyle hadi gidelim

Tuğçe:Nereye?

Taner:Dayımgile,sürpriz yapıcaktık hani.

Tuğçe:Saçmalama annemi bu haldemi bırakıcaz

İpek:Kızım ben iyim hadi gidin

Taner:Bende bırakmak istemiyorum ama annem ısrarla gidin diyiyo napiyim

İpek:Napıcaksın gidiceksiniz oğlum,hadii

Taner:Hadi Tuğçe

Tuğçe:Tamam

ALPERENGİLİN EV

Ali:Anne,olduda aniden Melih abi geldi,kızımı görmek istiyorum dedi,nolucak biz Defne ye gerçekleri nasıl anlatıcaz.

Hümeyra:Bilmiyorum oğlum,ama çok kırılıcak onu biliyorum.

Ali:Keşke en başta söyleseydiniz gerçekleri,sahi niye sakladınız?

FLASBELLEK

(Hastane Melih'in yattığı oda,Hümeyra ve Tahir içeri girer)

Melih:Hümeyra abla

Hümeyra:Kes sesini ben senin gibi bi katilin ablası değilim

Tahir:Hayatım bir sakin ol

Melih:Ne katili abla

Hümeyra:Birde numara yapıyorsun öylemi kardeşimi vurdun ya onu diyiyorum

Melih:Nediyorsun abla,ben vurmadım Hatice yi (Tahir,Melih'in sözünü keser)

Tahir:Bari inkar etme Melih,silah senin elinde bulunmuş polislerin söylediklerine göre önce Haticeyi sonra kendini vurmuşsun

(Melih suçlamalara dayanamaz ve gözlerinden yaş aka aka konuşmaya başlar)

Melih:Abi yapmayın kurban oluyim ben Haticemi niye vuruyim yapmam beni öldürseler yine yapmam karnında kızım vardı nasıl yaparım böyle birşey bile bile evladımı niye öksüz bırakayım ben hemde karımı bu kadar çok severken.

Hümeyra:O zaman silahın elinde olmasını açıkla

Melih:Bilmiyorum ki abla,ben işteydim

eve bir girdim abim içerde Haticeme doğru tutuyo silahı

Hümeyra,Tahir:Nee!

Melih:Silah zoruyla karımı almaya gelmiş manyak herif,Haticem tabi itiraz etmiş abimde tehdit etti ya gelirsin ya da ikinizide vururum abi yapma dedim etme dedim dinlemedi önce Haticemi,sonra beni vurdu sonrasını hatırlamıyom ben.

Tahir:O zaman bu herif suçu senin üstüne yıkmak için silahı eline koymuş olabilir mi?

Melih:Bilmiyom ki abi öyle olmuş herhalde

Hümeyra:Sen yapmadın yani

Melih:Abla etme bak ben karımı kaybettim,hem hayat,hem ahiret arkadaşımı kaybettim,kızım küvezde,bende delil olmadığı için hapse girecem belli ne olacak bilmiyom acım büyük nolur birde siz gelmeyin üstüme,ben Haticemi vurmadım,vurmamda...

(Ağlaması şiddetlenir)

Tahir:Tamam kardeşim yıpratma kendini,tamam sakin ol

Melih:Abi ben napıcam abi ben öksüz büyüdüm,şimdi aynı şeyleri kızım mı yaşayacak?

Hümeyra:Tamam Melih sakin ol bak eğer sakin olursan kızını getireceklermiş

(Melih biran sevinçle ağlamayı bırakır)

Melih:Nasıl çıktı mıki küvezden

Tahir:Çıktı,getirirler şimdi

(O sırada bi hemşire Defne yi getirir,Melih doğrulur,Defne yi onun kucağına verirler)

Melih:Oyy bu bizim kızımız mı şimdi

Tahir:Evet sizin kızınız kardeşim

(Melih,kızını öyle bir koklar ki kokusu taa içine işler)

Melih:Çok güzel kokuyor

Hümeyra:Tabi güzel kokar,bebek kokusu çünkü

Tahir:İsim düşündün mü Melih

Melih:Çok güzel kokuyor Defne ağacı gibi,Defne olsun adı

Hümeyra:Defne...Ne güzel düşündün

Melih:Abla,Tahir abi (yutkunur)

Tahir:Efendim

(Melih'in gözleri tekrar dolar ve hafif ağlamaklı bir ses tonuyla konuşmaya başlar)

Melih:Beni hapse atacaklar belli, suçsuzluğum ıspat olana kadar kızım size emanet,ona iyi bakın olur mu?

(Tahir ve Hümeyra nında gözleri dolar)

Tahir:Tamam

Melih:Sizi annesi,babası bilsin

Hümeyra:Nasıl yani

Melih:Gerçekleri söylemeyin,annesizlik nedir iyi bilirim,ama kızım bilmesin biraz büyüsün bende hapisten çıkayım o zaman gerçekleri anlatalım.

Tahir:İyide sonra öğrenirse bizden nefret eder

Melih:Etmez,annesinin kızı o,Haticem gibi olursa etmez.İlk başta kabul edemez,belkide biraz kızar ama sonra sakinleşir.

Hümeyra:Ama

Melih:Nolur,söz verin bana,Haticemin hatrı için!

Hümeyra:Tamam söz

Tahir:Sana söz kendi evlatlarımızdan ayırmıyıcaz onu (tebessüm eder)

Melih:Allah sizden razı olsun abi (tebessüm eder)

Tahir:Amin cümlemizden,vakti gelincede öğrenir gerçekleri.

(Melih ve Hümeyra tamam manasında kafalarını sallar)

FLASBELLEK BİTTİ

(Ali ve Hümeyra'nın gözlerinden hafif yaş akmıştır)

Hümeyra:İşte bu yüzden oğlum,Melih abine söz verdik

(Ali elinin tersiyle sağ yanağındaki gözyaşını siler ve konuşmaya başlar)

Ali:Tamam anne üzülmeyelim,herşey olacağına varır.

(Hümeyra ağzıyla derin bir nefes alır ve gözyaşlarını siler)

Hümeyra:Öyle.

DERYAGİLİN EV

(Taner ve Tuğçe gelir kapıyı çalarlar,Narin açar kapıyı)

Narin:Hoşgeldiniz gençler

Taner,Tuğçe:Hoşbulduk Narin teyze.

(İçeri geçerler)

Emre:Oooo kardeşim (Gider,Taner'e sarılır,Beril'de Tuğçeye sarılır)

Emre:Niye bu kadar geç kaldınız

Taner:Bir sıkıntı çıktıda

Beril:Noldu

Tuğçe:Boşverelim ya,eee dayımlar gelmedi mi hâlâ

Yiğit:Az önce aradı 10 dakikaya oradayız dedi.

(Taner ve Tuğçe sekiz köşenin yanına doğru yürür)

Sekiz köşe:Hoşgeldiniz

Taner:Sizde hoşgeldiniz,ricamı kabul ettiğiniz içinde teşekkür ederim

(Taner ve Selim el sıkışır)

Selim:Birşey değil🙂

Alperen:Bizde size teşekkür ederiz davet ettiğiniz için

(Önce Taner'e sonra Tuğçeye bakıp tebessüm eder)

Tuğçe:Rica ederiz (tebessüm eder)

Beril:Hemen havalara girmeyin,unutmayın sadece Derya için buradasınız

Taner:Beriil

(Erva sessizce fısıldanır)

Erva:Bu kız yemin ederim bir gün benim elimde kalıcak

Selim:Şşş sakin ol Erva,boşver takma

Nil:Aynen dediği gibi Derya için burdayız,biraz sabredicez sadece

Akın:Ne kadar sabredebilirsek artık

Yağmur:Akın lütfen ya sakin

Akın:Tamam tamam.

(Pencereden bahçeyi gözetleyen Yiğit koşarak sekiz köşe ve güneşin yanına gelir)

Yiğit:Geliyolar,geliyolar

Tuğçe:Hadi geçelim o zaman

(Herkes hazırlanmış masanın etrafına gelir)

Taner:Narin teyze unutma,Derya içeri girince biz sürpriz diyicez sende o sırada pastayı getiriceksin

Narin:Tamam tamam

(Herkes yerini almıştır Derya ve Levent içeri girer)

Hep bir ağızdan:Sürpriiz

(Derya şaşırır ve duygulanır,o sırada Narin'de pastayı getirir ve yine hep bir ağızdan bağırmaya başlarlar)

-İyi ki doğdun Deryaaa,iyi ki doğdun Deryaa,iyi ki doğdun,iyi ki doğdun mutlu yıllar sanaaa

(Alkışlar yükselir sonra alkışlar bitince Derya,Narin'in masanın üzerine bıraktığı pastaya doğru gider)

Defne:Hadi üfle

Hifa:Önce dilek tut Derya abla

Derya:Tamam

(Derya gözlerini kapatır,dileğini tutar ve mumları üfler,daha sonra herkes tekrar alkışlar,sırayla sarılıp hediyeleri verirler bir tek güneş takımı vermemiştir,Taner hediyeyi getirir)

Taner:Al bakalım Derya bu takımca aldığımız bir hediye

Derya:Teşekkür ederim Taner

(Derya önce Taner'e sonra güneşin diğer üyelerine sarılır)

Tuğçe:Ee hadi aç artık hediyeyi

Derya:Tamam 

(Derya paketi açar önce ikiz kardeşi Güneş dahil tüm takımın bir arada olduğu çok güzel çerçevelenmiş fotoğraf çıkar,Derya çok beğenir)

Derya:Aaa bu çok güzel,bu fotoğrafı çok srviyordum ama telfonumdan silinmiş kimde vardı

Emre:Hiçbirimizde yoktu aslında ama Tuğçe yedekleyip flaşbelleğe atmış,böyle bir hediye almakta onun fikriydi bizde çıkartalım dedik.

Derya:Çok teşekkür ederim

(Derya çerçevenin altındaki diğer hediyeyi görür bu hediye ise bir formadır Derya formayı açar formanın sağ köşesinde Efsane arkasında ise Derya yazar,Derya önce kendi ismini okur sonrada sağ köşedeki efsane yazısını)

Derya:Efsane mi,nasıl yani

Taner:Evet efsane takımımızın yeni adı ve yeni forması bu

Tuğçe:Tanıdık geldi mi?

Derya:Evet!Güneş efsaneleri çok severdi okçuluk takımına girdikten sonra takıma ne isim koyalım diye düşünürken Güneş efsane koyalım demişti ve çok istiyordu tabi çoğunluk yenilmezler olsun diyince Güneş in lakabı efsane,takımın adı ise yenilmezler oldu.

(Derya bir an durgunlaşır ama sonra toparlanır)

Derya:Bu kimin fikriydi

Taner:Hepimizin

Emre:Hayır asıl Taner'in fikir ondan çıktı biz sadece onayladık.

Derya:Hepinize çok teşekkür ederim,iyi ki varsınız.

Taner:Sende iyi ki varsın

(Güneş takım ının yeni adı efsane olmuştu efsane olarak hep birlikte sarıldılar)

Derya:O zaman bir kere efsane yapalım mı

Yiğit:Yapalım tabi

(Ellerini üstüste koydular ve gür bir sesle bağırdılar)

-oooo şşş 1,2,3 ef-sa-ne!

Hifa:Yeni takım adınız hayırlı olsun Taner abi

Taner:Sağol fıstık

Selim:Hayırlı olsun arkadaşlar.

Taner:Sağolun.

İKİ SAAT SONRA

(Levent in acil bir işi çıkmıştır o yüzden gitmek zorunda kalmıştır)

Selim:Biz artık gidelim

Emre:Nereye ya daha karpuz kesicektik

Selim:Anlamadım

Beril:Bir an hiç gitmiyiceksiniz sandıkta onu diyiyor

Taner:Emre,Beril ne konuştuk biz

(Akın sessizce mırıldanır)

Akın:La hevla vela kuvvette illabillahilaliyyil azim

Alperen:Bakın siz bizi çağırdınız,bizde kırmayalım Derya için gidelim dedik,madem bu kadar rahatsız olacaktınız çağırmasaydınız.

Erva:Aynen sıktınız ama

Beril:Kıyamam çokmu sıkıldın sen

Derya:Arkadaşlar yeter

Defne:Bencede yeter

(Herkesin yüzü düşer)

Erva:Şeeey kusura bakma Derya

Derya:Asıl siz kusura bakmayın

Taner:Beril,Taner özürdilemeniz gerekiyor

Beril,Emre:Nee!

Taner:Hadi

Beril,Taner:Özürdileriz

Derya:Lütfen biraz daha durun

(Selim yüzü asık bir şekilde tamam manasında başını sallar)

Taner:Bakın nediyicem,yarın müsabakamız var.

Selim:Evet

Taner:Diyiyorum ki dayımların spor salonunda herşey var kapışalım mı,hem antreman olur ne dersiniz

Akın:Süper fikir

Selim:Ama akşam ezanına bir saat var gitsek daha iyi olur

Emre:Korktunuz mu yoksa

Alperen:Biz Allah tan başka hiçbirşeyden korkmayız madem bu kadar ısrarcısınız (Alperen,Selim'e döner) amcaoğlu kapışalım işte,hem dediği gibi antreman olur

Taner:İsterseniz her takımdan 4 oyuncu çıksın o şekilde yarışalım,hem daha çabuk biter sizde böylelikle geç kalmazsınız

Erva:Nolur Selim ya

Selim:İyi tamam,kapışalım ve dediğiniz gibi her takımdan 4 oyuncu çıksın.

Derya:Harika o zaman hadi spor salonuna geçelim.

ALPERENGİLİN EV

(Hümeyra mutfağa geçmiştir,Ali ise koltukta uzanıyordur o sırada kapı çalar)

Ali:Anne kapı çalıyo

Hümeyra:Geldim

(Kapıyı açar gelen Asaf ve Barıştır)

Hümeyra:Usta,Barış hoşgeldiniz

Asaf:Hoşbulduk Hümeyra

Barış:Hoşbulduk yengem

(Barış çocuk gibi hemen,Ali ye doğru koşar)

Barış:Neredeymiş benim aslan amcaoğlum

(Ali güler ve sarılırlar)

Ali:Hoşgeldin amcaoğlum,hoşgeldin usta

Asaf:Hoşbulduk,nasılsın iyi gördüm seni

Ali:Çok şükür iyim usta

Barış:İyi tabi

Asaf:Elhamdülillah,birşey dedimi Doktorlar ne zaman iş başı yapıcakmışsın

Ali:Vallah usta iki gün sonra kontrole gidicez,duruma göre birşey diyecekler

Asaf:Çok sevindim,bir ara umudumu kaybetmiştim ama sonra senin keçi inadın geldi aklıma,dedim o inatla birşey olmaz Allahın izniyle

(Gülerler)

Hümeyra:Ben size bir çay getiriyim usta

Asaf:Vallaha iyi olur Hümeyra

Hümeyra:Tamam hemen getiriyorum

(Mutfağa gider)

DERYAGİLİN EV SPOR SALONU

Alperen:Eee gençler hazırsanız başlayalım mı

Selim:Allahın izniyle hazırız usta

(Alperen güler)

Alperen:Eyvallah amcaoğlum ama sen dururken ustalık bana düşmez

Selim:Olur mu öyle şey ya senden iyi ustamı var.

Alperen:Var tabi sensin işte

Selim:Sen daha iyisin

Akın:Tamaaam ikinizde iyisiniz

Alperen:En iyimiz sensin

Akın:Yav tamam en iyiniz benim,hadi başlayalım (Yağmur tebessüm eder)

Yağmur:Üçünüzde gayet iyisiniz

Eren:Ya sabıır!

Hifa:Buradaki herkes çok iyi ammada uzattınız haa (Hepsi güler)

Taner:Bakın küçük hanım nasılda ortayolu buldu (güler)

Emre:Artık başlasak mı?

Alperen:Evet ya,o zaman ilk atışlar için Defne ve Derya gelin bakalım

Alperen:Hazııır,çeeek vee bırak!

-Defne 9/Derya 10

-Sıradakiler Emre ve Eren

Alperen:Hazııır,çeeek,bırak

-Eren 10/Emre 9

Emre:Of ya

Alperen:Devam edelim.Erva ve Tuğçe sizde sıra

Alperen:Hazııır,çeeek şimdii,bırak

-Erva 9/Tuğçe 9

Alperen:Son atışlar Selim ve Taner gelin bakalım

Alperen:Hazııır,çeeek,bırak

-Selim 9/Taner 10 kazanan Güneeş

(Herkes Alperen'e bakar)

Alperen:Kusura bakmayın ağız alışkanlığı kazanan takım ef-sa-ne

(Efsanedeki herkes birbirine sarılır)

Selim:Tebrik ederiz

Taner:Sağol 

(Nihayet akşam olmuş,herkes evine dağılmıştır)

ALPERENGİLİN EV

(Akşam yemeği yiyiyorlardır)

Hümeyra:Nasıl geçti doğumgünü

Yağmur:İdare eder

Ali:Niye güzelim

Yağmur:Biraz tatsızlık oldu ondan dedim

Tahir:Noldu

Alperen:Boşverelim baba ya,bitti gitti işte

(Defne tşört giymiştir kolundaki yara izi Hifa nın dikkatini çeker,ilk defa gördüğü için sorar)

Hifa:Defne abla kolundaki yara izi ne?

(Ali,Tahir,Hümeyra ve Alperen hafif telaşlı gözlerle birbirine bakar)

Defne:Bilmiyorum ablacım küçükken bir kaza olmuş

Hifa:Nasıl olmuşki

Defne:Sahi anne nasıl oldu,hiç anlatmadınız?

(Hümeyra yutkunur)

FLASBELLEK

(Tahir ve Hümeyra camın arkasından küvezde yatan Defne ye bakar)

Tahir:Koluna nolmuş hayatım

Hümeyra:Hatice vurulurken,oda nasibini almış.

Tahir:Nasıl yani

Hümeyra:O kurşun Haticemin ölümüne sebep oldu,nasıl olmuşsa bebeğinde kolundan yaralanmasına sebep olmuş,ama iyi merak etme

Tahir:Çok şükür.

FLASBELLEK BİTTİ

Defne:Anne

(Hümeyra biranda irkilir)

Hümeyra:Ha efendim

Yağmur:Defne,kolundaki yara izini sormuştu,nasıl oldu diye

Hümeyra:Yanmıştı kızım

(Kapı çalar)

Hümeyra:Kim bu saatte (Hümeyra kapıyı açmak için ayağa kalkar)

Tahir:Sen otur canım ben bakarım

(Tahir kapıyı açar)

-Hayırlı akşamlar

(Tahir hiç beklemediği birini görünce şaşırıp kalır)

Hümeyra:Hayatım kim gelmiş

(Tahir'in gözleri dolar dalmıştır bu yüzden Hümeyra yı duymaz)

Hümeyra:Allah Allah kim geldi ki

(Hümeyra da gidip bakar ve oda şok olur)

Hümeyra:Melih😮

Alperen:Noluyo ya 

(Alperen'de bakmak için kalkar)

Alperen:Melih amca 

(Melih ilk Alperen'i görür ardından Defne de belirir,Melih'in gözleri dolar,hasretli gözlerle kızına bakar,bir müddet baktıktan sonra gözünden yaş akar)

Melih:Kızım!🥺

Defne:Kızım mı?😮

(Kapının önündeki herkes şaşkın,telaşlı,hüzünlü gözlerle birbirine bakar)

BÖLÜM SONU

1.Defne'nin hikayesini ve Güneş in yeni takım adını nasıl buldunuz?

2.Sizce,Defne gerçekleri öğrenince tepkisi ne olacak?

3.Sizce müsabakayı kim kazanacak?

Gibi sorularınızın ve daha fazlasının cevabı haftaya sizlerle olacak takipte kalın.

(Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın,hoşçakalın🙂)