Aden: Cennetin diğer adı… Oysa onun kalbi cehennemdi… “Ben sana mecburum bilemezsin, Adını mıh gibi aklımda tutuyorum. Büyüdükçe büyüyor gözlerin, Ben sana mecburum bilemezsin.” Ruhefza, ezbere bildiği bu şiirin dizelerini tan vakti başucundaki komodinin üstünde görünce, hayatının bu kadar değişeceğini bilemezdi. Bilseydi… yine bilinmezliğe mi giderdi, yoksa karanlıkta kalmaya devam mı ederdi? İnsan mıdır kalabalıkta yalnız olan? Yoksa ruh mudur, içindeki yalnızlığı kalabalıkta hisseden?