Ara Sahne: Otuz altı beden

| SAKIZ |

-Ara Sahne: Otuz altı beden.-

~~~

Yazarın Bakış Açısı
[7. Bölüm - Kulüp gecesi]

Nevra'nın, Araf'ın boynunda düzenli olan nefesi uyuduğunu gösteriyordu. Yaralı kolunu belinden, diğer kolunu da diz altlarından geçirerek kucağına aldı Araf. Kulüpte bulunan odasına götürerek yatağa yatırdı kızı, topuklu ayakkabılarını ayağından yavaşça çıkartıp kendisini pikenin altına aldı. Hareketleri farkında olmadan gelişiyordu. Balkona adımladı ve Timur'u aradı.

"Alo, Araf?"

"Kıvanç'a söyle bu gece burada kalıyorlar." Timur'un kardeşi ve nişanlısından bahsediyordu.

Telefonun ardında kaşları anlamazsa çatılan Timur "Ne alaka lan?" diye sordu.

"Sen dediğimi yap. Kızı sorarlarsa benimle. Çantasını da göndert."

Boşluğuna gelip "Hangi kız?" dese de neyi kastettiğini anlamıştı. "Haa..." diye bir nida döküldü, "Tamamdır kardeşim."

Telefonu kapatıp içeriye girdi Araf. Gözü yatağa çarptığında Nevra'nın oturur pozisyonda olduğunu gördü, beklemiyordu. İsmi dudaklarından döküldü. "Nevra?"

"Şşş... sessiz ol uyuyorum. Nerede bu elbisenin ipi?!" diye sayarken kendinde değildi kız, ayık değilken ne dediğini ve ne yaptığını bilemezdi. Üzerindekiler rahatsız ediciydi ve böyle uyumak istememişti.

Araf üstünü çıkarmaya çalıştığını anlayıp yanına adımladı. Elbisenin ipini açmasına yardım ettiğinde Nevra eteklerinden tutup yukarı doğru çekiştirdi.

Bu kız kendinde olmadığında her zaman üzerini mi çekiştirirdi, diye düşünmeden edemedi. İlk karşılaştıkları gece de mendil aramaya başlamış ve eteklerini kaldırıp altına bakmıştı. Bir gülümseme oluştu adamın dudaklarında, hemen silse de.

Pikeyi üzerine örtüp elbisesini çıkardı ve koltuğa koydu. Nevra biraz kıpırdanıp tekrar başını yastığa koyarak uyuduğunda Araf da koltuğa geçti.

Nereden çıkıyordu bu kız bilmiyordu. Kontrolü dışı olan şeylerden hiç haz etmezdi ve tesadüflerden hoşlanmazdı. Kız ise her defasında şaşırmasına neden oluyordu ve bu dengesini bozuyordu.

Bakışları karanlık odada kıza takıldı. Dünyadan bir haber olduğu belliydi ama aynı zamanda sanıldığı kadar saf bir kız da değildi. Farklıydı. Garip ve anlamlandıramıyordu. Her şeye bir anlam bulabilen adam buna bulamıyordu. Bu da istemsizce aklında yer edinmesini sağlıyordu.

Olmaması gereken.

Bir eli ensesinde bir eli dudaklarında parmakları arasında sıkıştırdığı sigarasını içiyor, camdan sızan ışığı izliyordu. Yarın ziyaret etmesi gereken önemli kişiler vardı fakat uyuyamıyordu.

Birkaç saat sonra sayıklamaları başladı Nevra'nın. Sayıklamaları o geceye aitti. Genelde böyleydi, önemsiz diye bir kenara attığı durumlar bilinçaltında yer edinir ve gece sayıklamalarına dönüşürdü. Kaşları çatılan Araf'ın gözleri Nevra'yı buldu, ne olduğunu anlamak için ona kulak verince o geceyle bağlantılı bir kabus gördüğünü anladı.

Giderek artıyordu sesi, yanına adımladı. Ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Sık nefesleri çoğaldığında başucuna oturdu ve alnına koydu elini. Sıcaklıyordu, alnında birkaç damla oluşmuştu. Böyle bir durumda bulunmamıştı daha önce. Ne yapacağını, ne diyeceğini bilmiyordu. Sakinleştirmek için kulağına fısıldadı. "Şşş... sakin ol."

"Nevra Gece." Bileğini sıkıyordu kız, gücü pek olmasa da tırnaklarını batırdığı için soyulmuştu. "Nevra Gece,"

"Buradayım."

Kızın sayıklamaları yavaş yavaş sakinleştiğinde elini de çekti, su içinde kalmıştı. Banyodan gidip bir havlu alarak alnındaki ve boynundaki terleri sildi Araf ve pikeyi üzerine daha çok çekti.

Neden buradaydı ve neden bunu yapıyordu bilmiyordu. Tek bildiği öylece çekildiğiydi. Bu ise o değildi. Kontrol edemediği noktada dur derdi. Şimdi de aynısını yapmalıydı.

Koltuğa geçip uyumak için yarı yatar pozisyon aldı ve gözlerini kapadı.

———

Araf sabah uyandığında Nevra hâlâ uyuyordu. Tutulan vücudunu esnetti. Kalkıp bir duş aldıktan sonra balkona çıkıp birkaç kıyafet için Yunus'u arayacakken Timur'dan mesaj geldiğini gördü.

Timur: Kardeşim bizim veletler kahvaltıya inmiş

Timur: Kıvanç'ın kız arkadaşı da seninkini soruyormuş

Araf: O Emir p*çi öğretiyor sana de mi bu lafları?

Araf: Söyle ona bu sabahını iyi geçirsin bir daha böyle sabahlar göremeyecek

Araf: Kız uyuyor, beklemesinler. Ben bırakacağım eve

Timur: Valla aldı ver ben yazayım dedi de

Timur: Şaşırtıyorsun beni kardeşim

Araf: Lan s*kicem

Araf: Neyse gelince konuşuruz, o *bnenin aklına uyma

Bu aralar mesajlaşma işini çoğaltmıştı, sıkıcıydı. Sohbetten çıkıp Yunus'u aradı.

"Buyurun Araf Bey."

"Yunus söyleyeceklerimi alıp KinshIn'a getiriyorsun."

"Tabii efendim."

Ne giyerdi ki bir kız? Duş alması için havlu vardı, diğer eksikleri düşündü. "Kadınlar için şampuan falan al, pantolon, ayakkabı-"

Pandalı pijama.

Aklına gelen şeyin güldürmemesi için dudaklarını ıslattı. Hass*ktir, diye geçirdi içinden. Karşısındaki adama pandalı tişört mü al diyecekti?

Mırıldandı kendi içinde, raconu çizdirmek istiyorsan buyur sokuk Araf.

"Pandalı tişört," diye dökülmüştü ağzından, gözlerini kapadı. Bunu yapmıştı, sorgulamaması da gerekiyordu Yunus'un ama şimdi de daha mühim bir soru aklında takılmıştı: Kızın giydiği iç çamaşırını mı seçtirecektim?

"Eeh s*kerim ama!"

"Anlamadım Araf Bey?"

Bir nefes verdi Araf, "S*ktir et Yunus, onları da boş ver. Bugün büyükbaşlara uğrayamayacağım."

"Ama Araf Bey-"

"Aması yok."

"Tamamdır efendim, bildiriyorum."

Telefonu kapatıp içeri geçmişti, dudaklarından bir mırıltı döküldü, "S*ktir. Ben mi alacağım?"

———

Otelin yakınlarındaki alışveriş merkezine geldiğinde her şey normal ilerliyordu, bir noktaya kadar: pandalı tişört alıp iç çamaşır mağazasına girmişti.

İnsanların bakışları bu takım elbiseli adamdaydı. "S*ktiğimin lavukları hiç mi sevgililerine bunlardan almıyorlar? Ne diye dik dik bakıyorlar?" Bu aralar çok fazla kendi kendine mırıldanmaya başlaması da garipti, gözlerini mağazada gezdirirken bir çalışan yanına adımladı. "Yardımcı olmamı ister misiniz beyefendi?"

Tekin ailesine özel çalışanları bulunuyordu aslında. Ailenin alışveriş gereksinimi bu çalışanlar tarafından karşılanıyordu, Yunus'a bildirip anında halledebileceği bir durumu bu kadar zorlaştırdığı için kendi kendine sövdü.

"Kadın iç çamaşırı alacağım."

"Peki, doğum günü ya da yıl dönümü hediyesi mi bakıyorsunuz?"

Kadının suratına ona küfretmiş gibi bakıyordu, "Hiçbiri, öyle, günübirlik." demişti, biraz saçmalamıştı. "Yani, gündelik, normal, düz."

"Anladım efendim, bedenini öğrenebilir miyim?"

Beden konusu aklına gelmemişti, ince bir kızdı. O gece giydiği pandalı pijama göğüslerinin pek olmadığını vurgulamıştı, dün gece giydiği elbise ise kalçalarının dolgun olduğunu. "36 beden, kalçaları hafif kıvrımlı," düşündü, elbise giydiğinde göğüsleri belliydi. "Göğüsleri destekli takınca belli oluyor, bir de..." duraksadı, yüzünü buruşturmuştu. Abartıyordu, kendisini toparlayarak bir anda çıkıştı. "36 beden hanımefendi!"

Kadın çıkışını görmezden gelerek "Anladım, buyurun lütfen." deyip birkaç modelin önüne getirdi. Gece hayatı yoğun bir adam olsa da bunu kendi zevki için yaşardı, birilerinin ne giydiğini ya da ne yaptığını önemsemeden. Şimdiyse kendi elleriyle bir kadına seçim yapmak onu zorluyordu. Göz gezdirirken sol tarafta pembe bir takım çarptı gözüne. Tam olarak Nevra Gece'yim diyordu, onu getirmişti aklına. "Şu olsun." diyerek baktığı yeri işaret etti.

Aldıklarını nihayet tamamlayarak otele geri döndü. Bir yandan olanlara sövüyor, bir yandan kendine gelmesini söylüyordu. Kızın onu düşürdüğü haller şaka gibiydi.

Odaya girdiğinde hâlâ uyuyordu. Ne çok uyuyan bir kızdı. Kaçırıldığı gece uyuya kalan birinden ne beklenirdi ki?

Araf'ın bu saate kadar hiçbir şey yemeyip kahve içmemiş olması gerilmesine neden olmuştu. Sinirden kendini bile yumruklayabilirdi. Kafein bağımlılığı zorluyordu onu.

Odaya ikisi için kahvaltı söyleyip kıza aldığı eşyaları koydu.

Burada olması mı daha iyi olurdu olmaması mı? Uyanır uyanmaz görmesi mi sağlıklı olur yoksa uyandıktan sonra mı diye sorgularken Nevra'nın tekrar sayıklamaya başladığını duydu. Yine kabus gördüğünü düşünmüştü, yanına gittiğinde Araf'ın adını sayıklıyor olmasını beklemiyordu...

&&&&& Bölüm Sonu &&&&&

[Araf'ın 'Nevra Gece' diyerek yaptığı seçimi. Sen bu işi biliormuşsun Araf şdfkdşkfşdkfşd]

Bir ara sahne yazmak istedim. Olay akışının anlaşılması için. Nevra'yı odaya getirdiğinde ne oldu, kıyafetler oraya nasıl geldi görmüş olduk…

Araf'ın düşünceleri nasıldı?

Bölümü nasıl buldunuz?

•