1. Bölüm

Yazar Anlatımı

Demirhan ailesi yeni bir güne gözlerini açmıştı,

Azat Demirhan aşağıdan gelen seslerle uyandı, her zaman olduğu gibi kızı Asel Demirhan yine annesini delirtmişti.

Mutfakta nasıl bulduğunu anlamadığı çikolata kutusu ile yere oturmuş bir şekilde eleri ile yemekle meşguldü. Annesinin ona her zaman kızdığı gibi oda annesini hiç takmamakla birlikte hala çikolata yemekteydi. Ayrıca üstünü başını çikolatada yapmıştı.

Azat Demirhan bu duruma gülmekte iken kızı babasını mutfak kapısının orda olduğunu görüp gülerek iki elini de sallayarak,

"Baba" diye seslenmişti. Azat Bey'i fark eden karısı Melek Demirhan kocasına döndüğünde, "Azat görüyor musun? Yine bulmuş çikolataları her tarafını batırmış bu kız beni deli edecek"

Azat Bey karısının söylenmelerini diniyormuş gibi yaparak, kızı Asel’in yanına gitti, onu kucağına aldığında, yanaklarını ve boynunu öperek onu güldürüyordu.

Melek Hanım onu takmayan kocası Azat Bey'e, kaşları çatık bir şekilde bakmaya başladı. "Azat sen beni dinliyor musun?" Daha yüksek bir sese ile "Azat"

Azat Bey kızının tatlı hallerine kendini o kadar kaptırmıştı ki, sanki yeni uyanmış gibi bir şekilde, yerinden sıçradı. Karısına dönerek "Hım?" Karısının kendisine çatık kaşlarla, sinirli bir şekilde baktığını fark ederek olayı toplamak için, "Efendim hayatım"

Melek Hanım sonunda kocasının dikkatini çekebildiğine sevinerek, "Azat bu kız bu çikolatayı nerden buldu, kaldırmamış mıydın?"

Azat Bey tatlı tatlı gülen ve yüzünü tutan kızına dönerek, yanağına öpücük bıraktı. Karısına bakmadan "Kaldırdım hayatım."

Melek Hanım "O zaman nerden buldu bu kız çikolatayı Azat?" dedi

Asel henüz dört yaşına yeni girmiş olmasına rağmen bazen çok şımarık olabiliyordu. Aynı zamanda tam bir çikolata canavarıydı. Çok fazla çikolata yediği için anne ve babası evde olan tüm çikolataları saklamakta bulmuştu çareyi. Ama Asel durmuyor ve bir şekilde tekrar buluyordu. Ayrıca amcası Ali Demirhan'da yeğeni Asel'e kıyamayıp, anne ve babasından gizli ona çikolata getiriyordu. Ama bunu kimsenin bilmesine gerek yok öyle değil mi?

Çoğu zaman Azat Bey kardeşi Ali Bey’i uyarsa da, Ali Bey yeğenine kıyamadığı için tekrar getirmeye devam ediyordu.

Azat Bey karısına dönerek "Bilmiyorum hayatım."

Melek Hanım "Azat Ali mi getirdi yoksa?"

Azat Bey "Hayır, hayatım. Ali’yi en son sert bir şekilde uyardım getiremez"

Melek Hanım kızgın bir şekilde "Emin misin canım? Hep öyle diyorsun ama yine de getiriyor. Bir de gizlice vermeye çalışıyor."

Azat Bey "Eminim hayatım."

Nitekim öylede oldu. Azat Bey Ali Bey'i çok sert bir şekilde uyarmıştı. Korkudan bir süre en azından çikolata getirmezdi. Azat Beyin son uyarısı Ali Bey'e fena patlamıştı.

Azat Bey kardeşi Ali Bey’i balkondan sallandırarak olmuştu. Bunun üzerine Ali Bey korkudan çok sevdiği yeğenini satmak zorunda kalmış, kabul etmişti. Ama yinede biliyor ki kıyamayıp, tekrar Asele çikolata alacaktı. Bu sefer daha dikkatli olacağından da emin olacaktı.

Bunu duyan Melek Hanım’ın çatık kaşları düzeldi. Bu sırada uykulu bir şekilde mutfağa giren ikizi Arseni gören Asel, babasının kucağından inmeye çalıştı. Bunu fark eden Azat Bey ise homurdanarak son bir kez daha kızını öpüp yere bıraktı.

Asel koşarak ikizine sarıldı ama daha uykusu açılmamış olan Arsen ikizini tutamayıp birlikte yere düştü

Asel dudağını büzerek "Arsen beni tutman gerekiyordu bak düştük"

Arsen" daha uyanamamıştım ki. Üzülme sen bir daha hep tutarım, seni hiç düşürmem ki.”

Bu tatlı hallerini bölen kişi ise şüphesiz Melek Hanım’ın "Artık ikinizde banyo yapması gerekiyor." demesiydi.

Asel gözlerini büyütüp hemen ikizinin üstünden kalktı ve annesinden kaçmaya başladı.Banyo yapmayı bazen sevse de, şu an banyo yapmak hiç istemiyordu. Bu yüzden annesinden kaçıyordu.

Melek Hanım kızını yakalamaya çalışırken diğer aile üyeleri onları gülerek izliyordu.

Arsen yıkanmak istemese de, annesi Melek ne derse o olurdu. O yüzen kaçmaya bile çalışmadı. Sonuçta yine yakalanacaktı değimli mi? Zorlamanın anlamı yoktu ona göre.

Babası bile annesi ondan bir şey istediğinde hemen yapıyordu.

Hatta ona "oğulum sen sen ol sakın annenin sözünden çıkma. Hatta evlenince eşinin sözünden de çıkma, ne derse yap." demişti.

Arsen başta anlamayıp küçük kaşlarını çatmıştı "Neden baba?" diye sordu

Azat Bey bu soruya "sabah, akşam annenin söylenmelerini duymaktansa, ne isterse evet derim, ne isterse yaparım daha iyi evlat. Çünkü dediğini yapmadığın zaman başının etini yiyor annen"

Arsen de hep annesinin istediğini yapamaya çalışıyordu. Ama ikizinin istediğini yapmak ona göre hep daha önemli olduğu için, gizlice Asele'in ulaşabileceği bir yere çikolatayı o koymuştu. Ama bunun kimsenin bilmesine gerek yoktu.

Arat abisine dönüp "Abi görüyor musun? Asel yine yaptı yapacağını."

Agah kardeşine bakıp gülümsedi. Hiç şüphesiz abileri arasında Asele en düşkün olan kişi Agah abisiydi.

Kardeşi askerleri çok sevdiği için babası gibi oda asker olmak istiyordu. Ve bunu her fırsat da söylemektende geri durmuyordu.

Bunun üzerine Asel abisine hayran hayran bakarak “Abi sende mi, babam gibi çok güçlü olup kötü adamları haklayacaksın?"

Agah kardeşine bakarak "Ben daha güçlü olacağım, seni hep koruyacağım!"

Asel abisine daha da hayran olmuştu.

Tabi en küçük abisi durur mu? "Bende doktor olacağım. Hem doktorlarda hayat kurtarıyor!" demişti kız kardeşinin dikkatini çekmek için. Ama Asel abisi Agah’a hayran bakışlarını hiç bırakmadı.

İkizler yıkanıp temizlendi ve temiz kıyafetler giyildi, ailecek güzel bir kahvaltı yapıldı. Artık gezmeye çıkılma zamanıydı.

Herkes mutluydu, Azat bey sonunda istediği ailesine kavuşmuştu.

Ama her mutluluk bir sonu vardır, bu mutluluğun olduğu gibi. Demirhan ailesini kötü günler bekliyordu. Çekilecek çileler, ihanetler gibi daha birçok şey. Ama sonunda birbirlerine tutunup mutluluğa ulaşacaklarımı? yoksa bir kule gibi yıkılacaklar mı? İşte bunu zaman gösterecek...

Günün sözü: Dostuma gülümsedim, daha arkamı döndüğümde onu bana gülerken gördüm.

Bölüm sonu.

Bölüm hakkındaki düşünceleriniz?

Instagram ve tiktok hesabından bölümlerle ilgili spoilerlar mevcut.

TikTok: demirhan_asel

Instagram: demirhan.asel