7. Bölüm

Herkezi Baturalp göndermisti. Gelip yanıma tekrar oturdu. " İyi misin Deva birşey istiyor musun?" Dedi.

"Komutanım biliyorsunuz benim kimsem yok. Rica etsem Nazlı kalsa yanımda en azından bu gece yanımda kalsa " dedim yerimden kalkmaya çalışarak.

"İstersen ben kalabilirim Deva ben buradayım" dedi.

"Teşekkür ederim komutanım ben iyiyim siz de perişan görüyorsunuz isterseniz biraz dinlenin. Hem Nazlı gelse benim için daha iyi olur." Dedim.

"Biraz bozulsa da nedenini anlamıştı sanırım." Ben Nazlı'yı arayip gelmesini söylerim. Bir şeye ihtiyacınız olursa ben dışarıdayım. Zaten yarın hastaneden çıkıyorsun. Karakola gidip eşyalarını toparlarsin artık karargahtayız. Karakoldaki görevimiz bitti. Şimdi Ben Nazli'ya söyleyeceğim gelip seninle ilgilensin" dedi ve dışarı çıkacakken seslendim.

"Komutanım ayağa kalkmama yardım eder misin? Dedim kalkmaya çalışarak.

"Deva dur ne yapıyorsun sen. Ah be kızım zorlama kendini ağır bir ameliyat atlattin. Dikkatli olman lazım dikişlerin açılacak şimdi" diyerek kolumdan tutarak ayağa kalkmama yardım etti.

Kaç kere yaşamıştım aynı şeyi. Defalarca yaralanmış kaç kere ölümlerden dönmüştüm ,ama hiç bu kadar zorlanmamistim.

Ayağa kalkınca kapı çaldı. Kapı açıldığında elinde papatyalar ile Atilla ile Gamze ' yi gördüm. Çok mutlu görünüyorlardi. Gamze yanıma yaklaşarak yavaşça sarıldı bana" sana iki can borcumuz var Deva üsteğmenim. Bana hayatım pahasına olsa seni Atilla'ya götürecegim demiştin. Sözünü tuttun benim için canını ortaya koydun. Beni o cehennemden kurtardın. Sana birşey olsa asla kendimi affetmedim. " Dedi.

Gülümseyerek baktım bende sarıldım sıkıca boyu beden bayağı kısa olduğu için eğilip sarılmak zorunda kalmış canım acisada ses çıkarmamistim.

"Geçmiş olsun abla "dedi Atilla. Bir anda Baturalp ile göz göze gelip tekrar bana döndü." Sizin sayenizde kavuştuk. Tam bitti demisken yeniden en güzel şekilde başladı hayatımız. Baturalp binbaşı bize ev ayarladı burada birde iş bulacagim yarın nikah günü alacağız gidip. Sözün varmış Deva abla Gamze'ye nikah sahitimiz siz olacaksiniz " Baturalp abi ile" dedi.

Ne kadar mutlu olmuştum. Yarım saate yakın kalmış, sonrada gitmişlerdi.

Aradan 20 gün geçmisti. Ben iyileşmiş ,güvenli bir sitede ev tutmuştum. Karargaha yakın olduğu için yürüyerek gidip geliyordum. Arabam vardı ama ben pek kullanmıyordum daha doğrusu kullanmak için pekte fırsatım olmuyordu.

Sabah uyku tutmadığı için erkenden gelmiş kimliğimi gösterip girmiştim içeri. Bir kahve alıp çıktım bahçeye kimse gelmemişti. Kahvemden bir yudum alıp ilerdeki sese doğru yürümeye basladim. Arkası dönüktü ama hemen tanıdım. Bu Ahmet' ti. Dertli dertli türkü söylüyordu.

Bir güzelli bir cirkine vermişler.

Neydem neydem vermişler.

Baş yastıgi kendisine eş değil.

Dağlar harami açma yaramı perişanım ben.

Diye söylüyordu. Benim geldiğimi görünce susup elinin tersi ile gözünün yaşını silip selam verdi.

Çok üzüldügü kızarmış gözlerinden belli oluyordu.

Sert biri olduğum için kimse samimi olmazdı benimle. Oturdum banka ",geç otur karşıma" dedim.

"Bana bak Ahmet bir kere soracağım bana dolandırmadan cevap vereceksin. Çiçek 'le aranizda bir sorun mu var. " Dedim

Ahmet'in gözünden bir damla yaş aktı belli etmesede acı çektiği her halinden belliydi." Kopardılar çiçeğimi komutanım aldılar benden. Biliyorsunuz tıp okuyordu. Bir yılı kalmıştı. Kaç kere istettim ama babası benim Ahmet' e verecek kızım yok dedi. Ne yaptıysam ikna edemedim. Benim sürekli görevlere gitmem sorunmus.Aslinda bunlar bahane biliyorum ben komutanım. Babası hep arkadaşının oğluna vermek istedi. Tek çocukları Çiçek yakınında olsun diye yaktılar bizi. Yarın düğünü var komutanım Elim kolum bağlı. Arayıp yalvardı bana kurtar beni diye, elinden birsey gelmiyor komutanım" dedi.

"Nasıl elinden birsey gelmiyor lan " sinirden ayağa kalktım" seviyorsan bırakmasın sevdigini gel kurtar beni demiş , git Ahmet düğün olmadan yetiş" dedim.

"Komutanım yapamam ben askerim gidemem" dedi başını öne eğerek.

"İzin işini ben hallederim hatta dur bende geleceğim senle alıp gelelim Çiçeği benim evde kalır bir süre" dedim.

Ahmet'in gözleri gülmeye başladı" komutanım gerçekten alabilir miyiz Ciçek 'i yetise bilir miyiz? Dedi.

"Tabikide alacağız gönlü varsa kimse birşey diyemez yaşinida doldurmuş. Hadi acale edelim ben izin işini hallederim sende benim arabayı getir " anahtarı fırlattım eline.