17. Bölüm

Çatışmada Bora şehit olmuş, bir eve daha ateş düşmüştü. Operasyon bitmiş tim ile birlikte taş taş üstünde bırakmamıştık. Giydim üniformami uzattım elimi kapıya, nasıl calacaktim kapıyı nasıl diyecektim oğlun şehit oldu diye. Elim titreye titreyede olsa çaldım Bora ' nin ailesinin kapısını. Kapıyı Kübra açtı. Düğün hazırlıkları olduğu için gelmişti belli. Beni görür görmez anlamıştı aslında gözleri dolup gelmiş " hayır" der gibi gözlerimin içine bakıp" Deva abla sakın o cümleyi söyleme, Bora hasta de hastane de yaralı de ne dersen de sakın o cümleyi kurma Bora beni bırakıp gitmez" diye dizlerinin üzerine çöktü.

"Vatan sağolsun Kübra" dedim.

"Deme dedim sana deme Bora gitti deme. Bir hafta sonra düğünümüz var bunu bana yapamaz gidemez anladın mı? Diye feryat figan bağırmaya başladı. Kübra'nin sesini duyan herkes kapıya çıktı. Tabi anlamışlardi herşeyi Bora' nin evine ateş düşmüştü. Feryat sesleri yükseliyordu evden. Oyseki ne hayaller vardı düne kadar bu evde.

Düğün hazırlığı yaptığı sevdiğini koymuştu Kübra toprağa. Kaç kez bayildigi için hastanede tedavi altına alınmışti. Doktorlar ağır bir sınır kirizi geçirdiği için tedavi altına alınacağını psikolojik destek almasının şart oldugunu söylemişlerdi. Bir haftadır hastanede yatıyordu Kübra.

Yanına vardigimda uyuyordu. Usulca oturdum koltuğa, o kadar ağır ilaçlara rağmen Bora diye sayıklıyordu. Gözlerini açınca yağmur gibi akmaya başladı göz yaşları." Deva abla çok canı yandi mi Bora'nin ,çok acı çekti mi? " Dedi.

"Kübra " dedim. Sözümün devamını getiremeden çıktım odadan. Bahçeye çıkıp çimlerin uzerine oturdum. Ayağımdaki postallari çikarip yanıma koydum. Gözlerimden yaş akmıyor ama içim yanıyordu. Beni buraya getiren Baturalp yanıma geldi.

Hiç beklemedigim şekilde gelip yanıma ellerimi tuttu. " Deva ben yanındayım ne Zamana kadar böyle yalnız yaşayacaksın acını. Lütfen gör artik beni seni nasıl sevdiğimi gör sen yanlız değilsin " dedi.

"Komutanım ben " dedim tek söz edememiştim.

"Bak yaşadığımız şeyler çok ağır ama bana bir şans verirsen herşeyi birlikte atlata biliriz ben gerçekten seni çok seviyorum ve senin üzülmene dayanamıyorum" dedi.

"Bunu yapamam. Size ümit veremem sevemem sizi" dedim.

Aslında bende seviyordum Baturalp' i kendime bile söyleyemiyordum ama tek huzur bulduğum tek kendimi güvende hissettiğim onun yaniydi.

"Deva lütfen bir düşün lütfen. Seni ilk gördüğüm günü unutamıyorum. Üzerinde bayaz kazak ile siyah bir pantolon vardi. Bir parkta oturup denizi seyrediyordun tek başına. İlk o gün sevdim seni. Asker gibi durmuyordun hiç, sonra ayağa kalkıp simit alıp kuşlara atmistin saçların rüzgarın etkisi ile havada uçuşuyordu. Aslında seni izlemek değildi niyetim donup kalmıştım seni öyle görünce o kadar güzel görünüyordun ki! İlk o an sevmeye başlamıştım seni aslında. Sonra albay biri katılacak time dediğinde seni görünce şaşırmış bir o kadarda sevinmiştim.

"Komutanım burası yeri değil lutfen" dedim.

Haklısın yeri değil ama seni nasıl sevdiğimi bil artık " dedi.

"Tamam komutanım" Dedim.

"Şuanda senin komutanın değil sevdiğin olmak isterdim Deva. Ama sen nasıl istiyorsan öyle olsun. " Dedi.

"Sağolun komutanım inanın gerçekten zamana ve kafamı toparlamaya ihtiyacım var dayanamıyorum bende insanım herşey üstuste geldi."dedim.

"Deva aslinda birşey daha var. Bunu sana nasıl söylerim bilmiyorum ama sanırım Bora'nin katili senin kardeşin. " Dedi.

Güzel okuyucularım bölümü nasıl buldunuz keyifli okumalar görüşlerini yorumlarda bekliyirum🫶🏻🫶🏻🫶🏻😘😘😘oy verip destek olmayı unutmayın 🌹🌹🌹🌹