14. Bölüm

Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum. Oturduğum yerden kalkıp eve doğru yürümeye başladım..Kolumdaki saate baktığımda gece yarısıni çoktan geçmişti. Sırt çantamı açıp cebindeki kulaklığını alıp bir müzik açtıktan sonra yürümeye devam ettim. Gece olduğu için kimse kalmamıştı sokaklarda zaten kalabalığında pek sevmezdim oldum olası. Yarım saatin ardından evime varıp kapiyi açıp içeriye girdikten sonra Ahmet ile Çiçek 'in uyumadıgini gördüm kendi aralarında salonda konusuyolardi istemeden de olsa kulak misafiri olmustum.

"Daha ne kadar burada kalabiliriz kendimize kalacak biryer bulmamiz lazım " dedi Ahmet .

"Peki ne zaman gideceğiz" dedi Çiçek.

"Hemen nikah işlemlerine başlamamız lazım lojman için müracaat edeceğim. Ben göreve gidince güvende olursun. Bizim meslegimiz çok tehlikeli biliyorsun bir ay yada iki ay gelmediğim günler olacak ,o zaman güvende olduğuna emin olmam lazım çiçek ' im dedi Ahmet.

Hemen içeriye öksürük girdim beni görünce ayağa kalkti ikiside" hoşgeldiniz komutanım "dedi Ahmet.

"Ahmet biraz evvel istemeden duydum konuştuğunu çok haklisin lojman çiçek için çok güvenli olacak bunun için yardım edeceğim size yarın erkenden gidip nikâh için gün alın" dedim.

"Emredersiniz komutanım "dedi.

Ahmet şuanda mesai de değiliz oğlum, Deva abla diye bilirsin. Adımı unuttum sizin yüzüne be Deva dediklerinde şaşırıyorum bazen. Hadi iyi geceler size ben yatıyorum " dedim.

Çiçek bana bakıp birşey diyecek gibi oldu" hadi çekinme söyle Çiçek belli ki birşey söylemek istiyorsun" dedim.

'"Deva abla ben sana teşekkür edemedim herşey için çok teşekkür ederim herşey senin sayende oldu. Annem arıyor ama açmadım onlarla konuşmak istemiyorum bir süre" ded

"Ahmet benimde kardeşim biz bir aileyiz tabi ki onu bu durumda yalnız birakamazdim. Ailen içinde üzülme zamanla herşey düzelir " diyerek yatak odasına gittim üzerimi değiştirip duşumu alıp uzandım. O kadar yorgun ve uykusuzdum ki enson yatağa yattığımi hatırlıyorum. Telefondaki alarmın çalması ile yatağımdan kalktım, Ahmet ile Çiçek çoktan çıkmıştı. Canım kahvaltı etmek istemediği için bir çay demleyip balkona çıktım. Beni kendime getiren tek şey çaydi. Elime aldığım telefonunun ekranima düşen binbaşı yazısını görünce hemen mesaja baktım.

"Deva iyi misin? Dün öylece çekip gittin seni merak ettim.

"İyim komutanım teşekkür ederim sadece yalnız kalıp düşünmek istedim." Yazıp gönderdim.

"Senin için albay ile görüştüm şu anda yıllık izin alman mümkün değil ama senin için üç günlük izin aldim.

"Teşekkür ederim komutanım çiçek ile Ahmet'in nikahı bir bitsin hemen gideceğim".

"O işi hallettik biraz evvel yarın saat on birde nikâhlari kiyilacak düğünü sonra yapmak istiyorlarmis."yazmıştı Baturalp.

Elimdeki çayımı bitirip tekrar doldurmuş oturmustum balkona tekrar. Elime aldığım kitabı okumaya başladım ama kafamdaki düşünceler beni ele geçirmişti ne yaptıysam bu düşüncelerden kurtulamiyodum.

Yarın nikahtan sonra İstanbul'a ailemi bulmak için gidecektim. Uçak biletini almak için telefonumu elime aldım. Uçak bileti sadece oyleden sonra ikide vardı. Hemen onaylayıp yatak odasına geçip üzerime beyaz bir kazak altıma hiç daha evvel giymedigim kısa bir etek giymiştim saçlarımı salık bırakıp güzelce tarayıp çantamı ceketimi alip evden çıkmıştım. Yarın evlenecek olan Ahmet ile Çiçek' e düğün hediyesi olarak bilezik alacaktım. Biraz gezindikten sonra çok güzel bir bilezik almıştım çok pahalıydi ama benim bu zamanda kadar parami harcayacağım yer olmadığı için biriktirmistim. Ev kuracaklari için bayağı masraf etmeleri gerekecekti. Yardım kabul etmeyeceklerini düşündüğüm için böyle bir yol seçmiştim.

Biraz gezindikten sonra karşıma çıkan kuaför gözüme çarpmıştı. Hemen içeriye girip saçlarıma bakım yaptırıp ışık hızı ile evin yolunu tutmuştum.

Yemek yapmadığım için dışardan birşeyler sipariş etmiş Ahmet ile Çiçek' ile yemistik yemeği. "Yarın yorucu bir gün olacak ben yatıyorum " diye erkenden gitmistim odama. Yatağımın yanında duran tekli koltuğa oturup sessiz sessiz ağlamaya başladım. İçimde tarif edemediğim acılar vardı. Ben neden yaşamıştım onca şeyi ben kime ne yapmistimda bedeli kimsesizlik olmuştu. Hasta olduğumda kimseye belli etmemek için hep yalnız kalır odamdan hiç cikmazdim. Timdekiler hariç beni kimse merak etmez aramazdi. Sabah ezanına kadar ağlamış sonrada ağlamaktan güçsüz düşüp uyuya kalmıştım. Ahmet ile Çiçek'in nikahı kıyılmışti. Bilezik çok pahalı olduğu için kabul etmek istemeselede sonrasında el mahkum kabul etmişlerdi. Eve gelip üzerime çiçekli elbisemi giyip altinada yeni aldığım beyaz sporlarımi giyip kapıdan çıkıp arabama yürürken timi tam karşımda gördüm. Can vurulduğunda kurşun siyirdigi için hastanede bir gece yatıp çıkmıştı. Oda gelmişti daha tam iyilesmeden

Hemen yanıma gelip Mert" komutanım bizde sizinle geliyoruz izin aldık" dedi.

"Oğlum başıma bela misiniz? lan siz. Neden heryerdesiniz bu sizi aşar ben tek gitmem gerek" dedim.

Bora arkadan bağırdı" komutanım üvey kardeş mi? olduk simdi biz. " Dedi.

"Ne üveyi Bora siz benim tek ailemsiniz" dedim.

"O zaman geliyoruz değil mi komutanım "dedi Can.

"Hayır gelmiyorsunuz" dedim.

Kaan yan taraftan dolanıp karşıma gecti" ama komutanım böyle olmaz siz bizim herzaman yanımızda oldunuz lütfen izin verin sizin yanınızda olalım " dedi.

Herkesi sessiz sedasız dinleyen Baturalp sessizliğini bozup " Deva ne ile karsilasirsin bilmiyoruz orda bizde geliyo_" Nazlı sözünü kesti" komutanım orda bir kadın olarak desteğe ihtiyacınız olur belki diye bende geleceğim " dedi gülerek.

"Off off sizden kurtuluş yok değil mi tamam be gelin pekala" dedim. Hep birlikte savaşa gider gibi üç araba ile koyulduk Yola. Uçak biletlerini almıştı hepside önceden kabul etmem diye söylemişlerdi.

Akşam olmak üzereyken Kahraman Candan' in olduğunu düşündüğümüz evin kapısına gelmiştik. Bahçe kapısını Mert açmıştı. İçeri doğru yürüdüğümüzde ordada bir yol yolun çevresi çiçekler ve ağaçlar ile mis gibi kokuyordu. Ev iki katlı oldukça büyük ve lüks duruyordu. Kapıyı elim titreye titreye çaldım. İki üç dakika sonra karşımda oldukça bakımlı benim boylarimda sarı saçlı ela gözlü en fazla kırklı beş yaşlarında ama yaşını göstermeyen bir kadın açmıştı.

Güzel okuyucularım kitabım hakkında yorum yapip oy vermeyi unutmayın 😘😘😘😘😘😘