10. Bölüm

Gözlerimden akan yaşların hiç farkında değildim okuduğum kağıdın üzerine damlayana kadar. Ne okumuştum biraz evvel benim anne diye bildiğim kadın bana yalan mi söylemiş, beni ailemden mi koparmış. Beni gerçekten seven bir ailem mi varmis. Elimdeki kağıdı hiç dönmeden Baturalp'e uzattım.

Verdiğim kağıti okuduktan sonra Baturalp'in sesinden bir anda küfür duydum. Bana doğru dönüp baktı" iyi misin? Deva bu senin için çok zor bir durum "dedi.

"İyi değilim .Bunca yıldır bildiğim ailem yalanmış komutanım. Benim annem diye bildiğim Bahar bana yalan söylemiş. Benim hayatta en çok güvendiğim insan baştan beri yalanmış. Ne yapacağım ben şimdi kime güveneceğim." Diye çocuk hikcira hikcira ağladım.

Ayağa kalkıp bağırmaya basladim." Lan latif seni benim elimden kim alacak şimdi. Babam diye bildiğim için bekledim bunca zaman hadi görelim bakalım kim alicak seni benim elimden."dedim.

Baturalp' te benimle ayaklandi." Sakın ol Deva. Biraz toparlan sonra ne yaparız karar verelim.

"Ben çok iyi biliyorum ne yapacağımi siz gidin komutanim." Yerde duran kutuyu Alıp" biraz daha emanetime bakar mısınız? Siz dönün komutanım ben tek başıma döneceğim . Halletmem gereken daha doğrusu görmem gereken bir hesap var" diye. Hızlı adımlarla arabaya doğru yürümeye başladım. Baturalp dur diye bağırıyordu. Timdekiler ne olduğunu anlayamamisti. Hepsi yanıma gelirken elimi kaldırıp başımı "gelmeyin "anlamında salladım.

Arkamı öfke ile bağıran Baturalp'in sesi ile döndüm " sana dur dedim Deva. Seni artık tanıyamaz hele geldim. Nereye gidiyorsun böyle " dedi.

Komutanım lütfen siz karışmayın bu benim meselem o adamı bulup herseyi öğrenecegim. Kesin kahvededir yine. Herşey değişsede latif değişmez." Dedim.

"Komutanım bizde gelelim" dedi Bora.

"Benim arkamdan tek kişi gelirse affetmem kimseyi bu benim meselem ve kimse karismayacak. Bu bir emir değil rica. Lütfen karışmayın arkadaşlar" dedim gözümden akan yaşı silerken. İçim öfke ile dolu ne yapacağımı bilmiyordum.

Hemen arabayı çalıştırıp sürmeye başladım. Dogru kahveye gittim oradakilere sordum ama orada yoktu latif. Yıllarca dayak yediğim eve sürdüm arabayı. Çok değişmişti ev bahçedeki ağaca baktım annem hep salıncak kurar sallardi beni. Tek değişmeyen agaclardi. Ev harabeye dönmüştü. Kapıyı elim titreye titreyere çaldım. En son bu evden çıktıgimda 18 yaşındaydim. Koskoca sekiz yıl geçmişti aradan. Kapı yavaşça açıldı. Latifi karşımda görünce nefret duygum tekrar uyandı ama kendimi sakın tutup olup biteni öğrenene kadar sabretmek gerekti.

Beni görünce o kadar şaşırdıki" kızım Deva" dedi.

"Ben senin kızın değilim unuttunmu beni her döndüğünde öyle söylerdin."

"Şimdi geç şöyle otur" dışardaki sandalyeyi göstererek"konuşacağız bana herseyi anlatacaksın. Eğer bana yalan söylersen eskisi gibi olmam Latif.

"Ne öğrenmek istiyorsun Deva" dedi alaycı bir sesle.

"Benim gerçek ailem kim" dedim

Oturduğu yerden biranda doğruldu" sen bunu nerden biliyorsun" dedi korkmuştu belli.

"Lan bana cevap ver kendimi zor tutuyorum. Annemi kasten öldürdüğünü biliyorum. Eğer bana doğruları anlatmazsan senin hapisten çıkıp gün yüzü görmemen için elimden geleni yaparım. " Dedim.

Yüzündeki ifadeye baktığımda korku ve endişe vardı" Annen beni hiç sevmedi. Buda beni öfkeli bir adam yaptı. Kahraman diye birini seviyordu. Kaç kere kaçmaya kalktı izin vermedim gitmesine. Birgün ortadan kaybolup kucağında seninle geldi.

Seni sorduğumda" eğer senin yaninda kalmamı istiyorsan kabul edeceksin bu bebeği yoksa ölüm çıkar bu evden" dedi. Ben "kimin bu bebek diye sorunca annesi babası yok bende ortada kalmasın diye aldim" dedi. Kabul ettim senin için gitmedi yanımdan. Senin kahraman ile hasret 'in kızı olduğunu beş yaşında öğrendim duyduğumda deliye döndüm. Hergun daha çok öfke kin besledim. O adamın kızını bana getirmişti. O gün annenle kavga etmiştik. Bana senin yanına gitmek istediğini söyledi gidemezsin dedim defalarca gitme dedim dinlemedi. Bende bu evden ölün çıkar gidersen dedim. Dirim çıkmazsa ölüm çıkar diye hızla merdivenlere gitti bende gitmeyeceksin diye ona vurmaya başladım merdivenlerden düştü." Dedi.

Hızla ayağa kalkıp tuttum yakasından." Sen nasıl bir rezilsin. Seni sevmeyen bir insanı nasıl yanında tutmak istedin. Hergun dövdün sen o kadını beni hergun dövdün bunun için miydi hepsi. Lan madem sevmiyordu seni neden evlendin. Madem benim başkasının kızı olduğumu biliyorsun neden vermedin beni aileme neden bunca yıl çektirdin bana. Senin yüzüne cehennemi yaşadım ben. Seni benim elimden kim alacak şimdi " diye elimi kaldırıp vuracakken elimi biri havada tuttu.

Bölüm sonu....

Sizden rica ederim ediyorum emek vererek yazıyorum lütfen yorum ve beğeni yapmayı unutmayın🥹🥹🥹🥹