1. Bölüm

1 bölüm

Hayatın akışında kendini bulmak
birufakyolculuk

Arkadaslar kitabıma başlamadan önce sizden rica ediyorum yorum ve beğeni yapmayı unutmayın çünkü her yorum benim için çok değerli ve kıymetli. Lütfen kitabımı takip etmeyi unutmayın🫶🏻🫶🏻🫶🏻

Keyifli okumalar.

 

Ben üsteğmen Deva Akkurt...

Kartal Timi’nin yetkili komutanı, keskin nişancısı ve her daim en ön safında savaşanı…

26 yaşında ,1.76 boyundayım, uzun koyu kestane saçlarımın rüzgârda uçuşmasını sevmesem de bazen bu beni hayata bağlayan tek şey gibi geliyor. Yeşil gözlerim, yıllardır gördüğüm onca acıdan sonra bile hâlâ bir parça umut taşıyor mu, bilmiyorum. Ama bildiğim tek şey var: Bu gözler artık sadece savaşıyor.

Ömrümü verdiğim üniformam omuzlarımda bir onur gibi dururken, bu topraklara olan bağlılığımı, vatanım için döktüğüm teri ve kanı hatırlatıyor. Tetiğe bastığım her an, aldığım her emir, verdiğim her karar, yıllardır içimde biriken intikamın yankısı…

Ben bir zamanlar sadece asker olmak isteyen biriydim. Ama şimdi, bu dağların, bu sınırın, bu vatanın bir parçasıyım. Kendi hayatımı çoktan unutmuş, bu topraklarda huzur sağlamak için gözümü bile kırpmadan savaşan bir komutandim.

Ben bir hastane odasında anneme son nefesinde buz gibi olmuş elini tutarak bir söz verdim" senin canını alanın canını almadan can vermeyeceğim" dedim.

Yillar geçmesine rağmen anneme verdiğim sözümü asla unutmamistim.

Defalarca çatışmaya girmiş kaç şehit verip kaç kere yaralanmıştim.

Her emir geldiğinde gönüllü olarak operasyonlara katiliyordum. Tek istediğim yüzümün hiç gülmediği bu dünyadan şehit olarak ayrılmak.

Sabah erkenden kalkıp sporumu yapmış ,elime yerdeki papatyalardan bir kaç tane koparıp karakolun sınırları içerisinde olan tepeye çıkıp taşlarin üzerine oturmuştum.

Baharın gelmesiyle hava ısınmış heryer rengarek çiçek olmuştu. Ne kadar ciddi korkusuz bir asker olsamda kadindim sonuçta çiçek seviyordum. Hayatım boyunca hep asker olmak istemiştim. Normalinden uzun boyum kusursuz fiziğim asker olmam için çok uygundu. En büyük hayalimi gerçekleştirmek için çok mücadele vermis ve şimdi kartal timinin komutanı ve hedefini hiç şaşırmayan bir keskin nisanci olmuştum.

Uzaktan koşarak gelen Ahmet'in sesi ile toparlanıp ayağa kalktım çok telaşlı görünüyordu.

Karşıma geçip asker selamı verdikten sonra" üsteğmenim acele gelmeniz gerek acil bir durum var bilgi geldi" dedi.

Koşarak karakola girip detaylı bilgi aldıktan sonra time "yarım saat içinde tam tehcizat hazır olun kartal timi "diye emir verdikten bende hazirlandim.

Herkez zırhlı araca binmiş yola çıkmıştık. Biz özel kuvvetlerin seçili askerleriydik. Ben ve sekiz timim Hakkâri nin sınırında bir karakolda görev yapıyorduk. Karargâhtan buraya görev için gelmistik. Evim gibi olmustu burası. izinlerimi dahi karakolda geçirip kitap okuyor evrak işleri ile uğraşıp sporumu yapıyordum.

Aracın içinde sesiz düşüncelere dalmisken arkadan bir ses geldi." Deva komutanım duydunuz mu bugün Baki komutanımın bir kızı olmus biraz evvel haberini aldı." dedi Ahmet.

O gülmeyen yüzüm bir anda tebessüm etti. " Hayırli olsun Baki Allah analı babalı büyütsün su operasyon bir bitsin git çocuğunu gör izin işini ben hallerim" dedim.

Baki arkadan bağırarak" sağolun komutanım" dedi.

Biraz zaman geçmişti aradan biz operasyon yerine gelmiş uzaktan keşif yapmıştık. Burası bir köy ve ortalıkta hiç kimse yoktu. Ben askerlere dikkatli olmaları konusunda uyarı yapıp herkesi komutuma göre dagitmistim. Timin keskin nişancısı olduğum için heryeri görecek bir yere komutlanip etrafı olacan etmeye başladım. Ama köy hiç bir şekilde yaşam belirtisi vermiyordu.

Kulağımdaki kulaklıktan talimat veren askerleri dinleyip konutlar veriyordum. Takí küfürler yağdıran Bora'yi duyana kadar" komutanım heryerde tuzak var tuzağa düştük heryerde bomba var " diye bağırıyordu.

Bİr anda diğer ses geldi bu bizim time yeni katılan Can 'dan başkası değildi" komutanım uzaktan gelen araçlar var "diye seslendi. Hemen yerimden kalkıp araçları görebilecek yere geçtim. Silahimin dürbününü araçlara çevirip elimle kulagimdaki kulaklığı tutup düzelttim" Kartal timi büyük bir tuzağın içindeyiz dikkatli olun şimdi hepiniz elinizden geldiği kadar gizlenip görünmez olacaksınız indireceğiz hepsinide " dedim.

Beş dakka sonra araç gelmiş içindekiler heryere dagilmislardi. Dikkatlerini dağıtmak için seslendim uzaktan" Teslim olun" diye yüksek ses ile bağırdım. İclerinden biri benim olduğum tarafa olanca mermiyi bosaltmisti. Tabiki ben yerimi değiştirmiş bir gölge gibi görünmez olmuştum. Elimle kulaklığını tutup" şimdi " dedim. İlk kurşunu ben atmıştım.

Aradan bir saat geçmis biz hepsinin etkisiz hale getirmiştik. Yaralıları ve etkisiz hale gelenleri köyün meydanına dizip ek destek istemiştik.

Biz destek beklerken birinin arkadan gelip silahını ateslemesiyle Baki 'nin yere düşmesi bir olmuştu.. Adamı etkesiz hale getirip hemen Baki 'nin yanına koştum. " Baki iyi misin? Sakın kendini bırakma yardım geliyor, bak seni bebeğin bekliyor lütfen" konuş diye bağırıyordum.

Bora yarasına tanpon yapmaya çalışıyor bir yandanda bagirip küfürler ediyordu" komutanım lütfen komutanım gitmeyin bizi birakmayin. Daha kızınızı kucağınıza alacaksınız yapmayın komutanım. " Bağırıyordu.

Baki gözlerini yavaşça kapatıp gözünden tek damla yaş akmış ağzından ufak bir fısıltı ile" Deva komutanim çocuğum size emanet " demişti.

O anda ölmek istedim orada benim olmam lazımdi. Baki' nin daha görmediği kızı umutları vardı.

 

 

Bölüm : 11.12.2024 00:32 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...