6. Bölüm

merhaba arkadaşlarrrr 2 gün önce yeni bir kitap oluşturdum profilimden ona ulaşabilirsiniz, tüm kitaplarıma bekliyorum sizleri.

iyi okumalar...

sınırlar:

oy:15

yorum:25

sınır dolmadan yeni bölüm gelmeyecektir.

----------------------------------------------

Ağlamaktan gözlerim şişmiş, ayakta zor duruyordum. Boğazım ağrıyor, her şey üstüme geliyor.

Ben yaşamayı haketmiyorum...

ne yaparsam yapayım babama kendimi sevdirememiştim bazı insanlar içinde geçerli bu. O zamanlar küçüktüm ergenlik çağındaydım, zamanla büyüdüm bende herkes gibi ,büyümemle duygu ve düşüncelerim de gelişti.

annemin bizi terk edişini yüzüme vuruyorlardı bizim mahalle küçük olduğu için bir evde çıkan ses, kolay bir şekilde yayılıyordu.

babam, beni döverken çığlıklarımı mahalledeki çoğu kişi duyuyordu, dışarı çıktığımda kimisi acıyarak, kimisi ezikleyerek,küçümseyerek bakıyordu. Utancımdan bakkala bile gidemiyorum, evdekilerle idare etmeye çalışıyordum. Babam'ın evde olmadığı zamanda ise eve yemek sipariş ederdim sakladığım paralarla, bu yaşıma kadar ;çalışarak, dövülerek, sevilmeyerek büyüdüm hâyalim polis olmaktı babam ve babam gibileri hapse atmak için istiyordum polisliği, aslında daha niceleri de olabilirdi Ama babam beni üniversitenin son döneminde okuldan almıştı.

ona çok yük oluyormuşum, her ihtiyacımı karşılamaktan yorulmuş güya hâlbuki her ihtiyacımı kendim karşılamıştım, yeri geldi onun içkileri için para veriyordum babama, bazen okulda aç kalıyordum. Ama bunlar benim için bir şey değil babam bana dese tekrarda okula başla ama yemek yemeyeceksin, şu içmeyeceksin, hemen kabul ederdim.

hatta sevinçten kollarına atlardım...

işte HÂYAL ler ve hayatlar, ben böyle baba'yı hak edecek ne yaptım, babam'ın beni sevmemesinin nedenini bazen annem gitti babam o yüzden öyle diye düşünmeden duramıyorum. Gelen tepsi sesi ile duruşumu dikleştirdim kafamı çevirdiğimde gökçe ve derin yan yana gülüşüp konuşuyordu. İhanetten nefret ederim, gökçe bunu çok iyi biliyor. Ama bilmesine rağmen bana ihanet etti, ben bunu ihanet olarak sayıyorum çünkü yanımdayken onu aşağılardı, bu dünyada en son arkadaş olabileceği kişi derin'di düne kadar, sanırım bugün de benim.

"pardon bakarmısınız"seslenen masaya döndüm gökçe lere bırakmadan gittim. Onlara sıcak ama kendimce buruk bir tebessüm yerleştirdim dudaklarıma...