4. Bölüm

Selam arkadaşlar bakıyorum da bu kitap daha çok oy almış ve kitabı sevmişsiniz eğer yapabilirsem her gün bölüm atmaya çalışacağımm

İyi okumalar..

___________________________________

Şuanda Personel odasında telefonumla bakışıyorum, babamı arasam ne der acaba her ne olursa olsun haber vermem gerekiyormuş gibi hissediyorum gerçi haber versem de vermesem de her türlü dövücekti ama yine de aramayı tercih ederim, arama tuşuna bastım telefonu kapattı, tekrar aradım yine kapattı, pes etmeyeceğim açana kadar ,arama tuşuna bir kez daha bastım telefon açıldı. "alo baba " burnundan sinirli bir şekilde nefes verdi "ne var! Niye arıyorsun beni! " Arkadan inleme sesleri geliyordu yine kadınlarla yatmaya gitmiş. "Şey patron bugün mesai'ye kalanlara fazla para verecekmiş eğer izin verirsen me-" lafımı böldü kesin izin vermeyecek " Tamam kal ne zaman gelirsin"bu benim babam değil lütfen babamı telefona bağlayın "gerçekten kalabilir miyim yani izin veriyor musun? Kızmayacakmısın"şaşkınlığımı gizliyememiştim yine "suyunu çıkartma ela eve gelme gözüm görmesin seni sırf seni görmemek için izin veriyorum! " Göz yaşlarım benden izinsiz akıyordu, "tamam teşekkür ederim beni sevdiğin için baba"telefonu üstüme kapatmış, bir baba kız'na sevgi gösteremez mi? Ben artık kimsesiz bir insanım annem, babam, abim hiç kimsem yok , gözümden akan yaşları silip tuvalete girdim. Aynadan baktığımda gözlerim kızarmıştı yüzüme 2-3 kere şu çarpıp yüzümü kuruladım aynadan kendime baktığımda gözlerim daha fazla kızarmıştı bazen ağladığımda gözlerim kızarırdı hatta bazen morarırdı, daha fazla oyalanmadan çıktım Ömer'in yanına doğru ilerledim tabi önüme bakacağıma yan tarafa doğru bakarak yürüyordum , sanırım dışarıda kavga ediyorlardı. Kafamı duvara çarptığımda kısık sesle inledim kendi kendime konuşmaya başladım "off, aferin ela aferin , böyle devam et bütün duvarlara çarp kafanı baban yetmiyormuş gibi sende kır kafanı" Gözlerimi açıp kafamı yukarı kaldırdım bi dakika bu duvar deği-"yalnız ben duvar değilim" Offf Allah'ım bu taş gibi, yeşil gözlü adamı ne sevap işledimde bu adam karşıma çıktı. "Ben ş-şey kusura bakmayın sizi görmedim de kafamı o yüzden taş gibi Duv-pardon size çarptım gerçekten çok özür dilerim " Allah'ım ben neler söylüyordum az önce adama taş gibi duvar dedim yaa yok böyle salaklık "önemli değil hanımefendi ama duvar demezseniZ sevinirim"duvar dediğimi duymuş gerçi dışımdan söylediğim için normal "tekrar özür dilerim ben sizi görmediğim için duvar dedim" adam kafasını salladı kafa sallayacağına cevap versene en sinir olduğum şey "sorunn değil hanımefendi insanlık hali bende sizin gibi güzel bir bayana çarpmak istemezdim" tebessüm ettim abi bu ne yaaağğğ biri tatlı diyor diğeri güzel diyor tamam taş gibisiniz,yakışıklısınız kabul ediyorum ama iltifat etmeyin bana yüzüm kızarıyorr " ben sizi daha fazla utandırmadan gideyim en iyisi ,sizde dikkat edin sizin diyişinizle benim gibi bir başka duvara çarpmak istemezsiniz öyle değilmi" kafamı salladım ,işte yine ben ve yine rezilliğim daha az önce ağlayan ben şuan ağlamayı unuttum ama her ne olursa olsun babamın bu sözleri aklımdan çıkmıyordu 'seni görmemek için izin veriyorum'işte babam'ın bana olan sevgisi hepiniz görüyorsunuz gerçektende göz yaşartıcı değilmi ,sanırım bu hayata sevilmemek ve şiddet görmek için gelmişim...

arkadaşlar bölüm biraz kısa oldu ama idare edin,bölüm arası yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayınız .