23. Bölüm

selamm arkadaşlar sınırlar dolmadan bölüm atıyorum çünkü sınırlar dolduğunda atamayacağım, yeni kitap yazmaya başladım ve yetmedi gittim yeni asker kurgusu çıkarttım şuan taslağıma kaydediyorum bölümleri daha sonra kitap ile birlikte yayınlayacağım.

Bu kitabı 40. Bölümde final yapacağım ve lütfen benden mutlu son beklemeyin spoi olmasın ama mutlu gitmeyebilir.

sınırlar;

oy:50

yorum;40

_____________________________________

Göz kapaklarım inanılmaz derecede acıyordu. Sanki kumun içine batmışımda küçük kum taneleri gözüme batıyordu.

kendimi zorlayarak gözlerimi açtım. Beni ilk başta beyaz tavan karşıladı nerede olduğumu anlamak için gözlerimi odanın içinde gezdirdim.

Küçük bir dolap yanında ise beyaz bir kapı vardı, yatağın kenarında makineler vardı ve üzerindeki garip kablolar vücuduma bağlıydı.

Kafamı yavaşça sağa çevirdim ve gördüğüm manzara ufacıkta olsa içimi ısıttı.

Araz abimin omzuna kafasını koymuş, abim de çenesini arazın kafasına yaslayıp uyumuştu.

Kalktıklarında kavga edeceklerinden adım kadar eminim. Yerimde biraz dikleşmeye çalıştığımda sırtımda inanılmaz derecede bir acı oluştu ve istemeyerek sesli bir şekilde inledim.

Boğazımda inanılmaz bir kuruluk vardı. Ve yanımda duran komidinin üzerinde ki sürahi boştu.

"A-araz" Seslenişimde ilk beş saniye garip mırıldanmalar çıkardı.Sonra birden gözlerini açıp ilk defa insan görüyormuş gibi baktı.

"ela s-sen şimdi uyandın mı!? " Diye heyecanla bağırdı aniden. Bağırmasıyla abim gözlerini açıp arazın ensesine yapıştırdı.

"ne bağırıyon lan itoğlu it! İnsan yatıyor şurda insan! "

ters, ters abime bakıp bana doğru gülümseyerek baktı. Ayağa kalkıp yanıma geldi. Saçlarımı okşadı ve öptü, kafasını boyun girintime koyup derin bir nefes çekti.

"Sonunda.Sonunda uyandın karıcım"

"a-araz susadım"dedim kuruluktan acıyan boğazıma rağmen.

" Hemen getiriyorum, canım karım" Yanımdan ayrılıp abimin kafasına yapıştırdı.

"Kalk lan! Ela uyandı karan, ben gelene kadar başında dur tırnağının ucu bile kırılsa sorumlusu sensin" Diyerek uyardı abimi. Ve bizi odada başbaşa bırakıp çıktı.

yazar anlatımı ile:

Annesinin konuşmalarını eniştesine (araz'a) söylemeye giden fırat çok cesaretli görünüyordu.

Fırat da istenmeyen çocuk olduğu için annesinden nefret ediyordu. Çünkü her seferinde bunu yüzüne vurmaktan asla çekinmiyordu.

Hülya herkesi birbirine düşürdükten sonra duracaktı. Ama bilmiyordu ki araz bunları öğrendiğinde onu öldürmeye gideceğinden.

Hastaneye vardıktan sonra arazı arayıp bulmaya koyuldu fırat. Araz'ı babasının işinden dolayı tanıyordu. Birkaç defa da sohbet bile etmişlerdi

Fırat da arazı seviyordu çünkü ablasına iyi davranıp seviyordu. Her ne kadar üvey kardeşten olsa seviyordu ablasını. Ve aynı şekilde ela'nın da onu sevmesini bekliyordu.

Arazı gördükten sonra peşine takılan fırat sessizdi. Arazın ablasını tek bırakıp nereye gittiğini merak ediyordu.

Severdi arazı fırat, taki şuana kadar artık araza da güveni kalmamıştı.

Çünkü araz şuan fıratın sevgilisi yani sinem ile dudak dudağa otoparkta idi.

Acı çekmesine rağmen gülümseyerek videoya aldı bu görüntüleri. Artık sabrı kalmamıştı herşeyi herkese anlatacak tı.

Arazın bu yaptığı da dahil...

bölüm kısa oldu biraz kusura bakmayın ama bölüm bekliyorsunuz diye hemen yazıp attım.

Sınırlar dolmadan yeni bölüm gelmeyecektir bilginize.