10. Bölüm

Selamın heloooo yine ben geldim

Arkadaşlar ,bu kitabı 20. Bölümde final yapmayı düşünüyorum sizce yapmalımıyım. Lütfen fikirlerinizi belirtin.

oy sınırı:30

yorum sınırı:20

Oyları yüksek tutuyorum bölüm atmamak için 😁😈

iyi okumalar...

...........................................................

Bâzen tek bir kelime bile insanın yıkılmasına neden olabilir🥀...

ben artık bir hiçim, kimsesizim babam da beni satmış, nereye gideceğim kaçmam lâzım benim ben evlenemem.

onun kumar borçları için Mahvolan hayatımı daha da mahvedemem "ağlama artık ela" Kafamı kaldırıp abim olan o şerefsize baktım zamanında beni almaya gelseydi hiçbirşey böyle olmazdı.

"ağlama demesi kolay hiss edemediğin için"

aniden havalanmam ile çığlık attım "napıyorsun sen be! " İçimde kiçirkef insan çıkmaya başladı beni kucağına alan kişinin yüzüne baktım .

Allah var çok yakışıklı, "Sen kimsin!! " Diye cıyakladım ulan az önce ağlayıp zırlıyordum, şimdi çirkefleşiyorum.

"Ne bağırıyorsun kulağımın dibinde hem sarılıyor hem bağırıyor ayrıca ben araz, senin diyişinle duvar adam"

"İndirir misin beni lütfen" Gözümün içine bakıyor . Birşey düşünüyormuş gibi görünüyordu "araz kardeşimi hemen bırak"

"hayır, indirme araz vazgeçtim inat değilmi sabaha kadar burada kalabilirim hem sıcak, hem rahat" Uykum geliyordu.

Genişçe esnedim sanırım bu duvar adamın kucağında uyuyacağım, kafamı arazın boyun girintisine koydum çok güzel kokuyordu ve bu koku uykumu getiriyor. Gözlerimi kapadım ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.

yazar anlatımıyla:

Genç adam, kucağında uyuyan kıza baktı bakmaya doyamıyordu, çok seviyordu ela'yı kimse görsün , sevsin istemiyordu.

Bunun için kızın babası ile anlaşma yaptı, araz onun tüm borçlarını ödeyecekti, oda kızını araza verecekti.

Ama bilmiyordu ki aniden annesi çıkıp ,onu başkası ile evlendireceğini herşeyden habersiz yaşıyorlardı.

"bıraksana lan kızı" Diye sitem etti burak, oda ilk görüşte aşık olmuştu ela'ya, hiçbiri ilk görüşte aşka inanmazlardı , ama hepsi ilk görüşte aşık olmuşlardı.

"noldu lan kıskandın mı , üzülme büyüyünce senin de olur" Diyerek kahkaha atıyordu araz, kucağındaki kız kıpırdamaya başladığında susmuştu hepsi.

araz dikkatli bir şekilde arabanın kapısını açtı kucağındaki kız ile koltuğa oturdu kafasını kızın boynuna götürüp derin bir nefes aldı, kokusunu bol bol içine çekti çok seviyordu bu kokuyu,"bende gelicem seninle kardeşimi, sana bırakmam" Diye homurdandı karan.

kardeşini bırakmayı hiç istemiyordu ama mecbur kalmıştı, annesi onu yanına aldığında karan kardeşini almaya gitmişti, fakat annesi başka bir adamla evlendiği için adam kızı istememişti ve bu yüzden kardeşini alamamıştı, hergün vicdan azabı çekiyordu , babasının kardeşine yaptıklarını biliyordu.

ama çok çaresizdi, o zamanlar elinden hiçbirşey gelmiyordu. Kardeşi her ağladığında oda kardeşi ile ağlıyordu.

ela'nın anlatımı ile:

yattığım yerde rahatzıca kıpırdadım,sanki ahtapotun kolları arasındaydım gözlerimi açıp kolların sahibine baktım araz'dı bir dakika burası benim odam da değildi.

ne yani beni kendi evine mi getirmişti, gözlerimi odanın heryerinde gezdirdim "odamızı beğendin mi karıcım... "

bölüm geç geldiği için kusura bakmayın arkadaşlar.

fikir ve önerilerinizi yorumlarda belirtiniz lütfen.

kitabın oyları ve yorumları baya azaldı, okuyup oy vermeyenler var, yorum yapıp da oy vermeyenler var.

herneyse uzatmıcam.

bölümü sevdiniz mii?

sonraki bölümde görüşürüzzz