GÜÇ SANDIĞIMIZ KADAR KOLAY OLMASA GEREK? Yaşadıkça ölüme yaklaşıyorsak yaşam ölümün ta kendisi midir?Kendine bile yabancı olan kişi ölümü nasıl bu kadar yakından taniyabilir. Bir defa değil defalarca ölen biri nerede yanlış yapıyor olabilir? İstediği tek şey iyilik iken bu masum kız nasıl bu kadar duygusuz birine dönüşebilir. Zaten en sevdiklerimiz bizi zaaflarımızdan vuranlar değil midir? Ya da kanayan yaralarımızın üzerine daha derin yaralar açan? Kırgınlıklar sadece gözyaşlarında mı belli olur? Kimse içimdeki düşünce okyanusunda boğulduğumu göremiyor mu? ~Gecenin karanlığında parlayan o kutup yıldızıydım ve beni takip eden senin duygularındı~ Sorina✨☄️🪐