Özel bölüm 🥲

Lisenin ilk senesi olmasına rağmen sanki yıllardır liseyi okuyormuş gibi bir havası vardı efnanın.

Annesinin dediği gibi ergenliği maalesef zirvelerde yaşıyordu.

Haftanın 5 günü okul vardı efnan haftanın 6 günü okuldan kaçardı.

Nasıl becerdiği ise muammaydı.

Efraz ona göre daha sakin bir çocuktu. Küçüklüğünden gelen alışkanlıkları hala onunlaydı.

Annesini yormamak için elinden geleni yapardı.

Sanırım bu yüzden okulu en iyi şekilde bitiriyordu...

9. Sınıfın 2. Dönemi an itibariyle başlamıştı.

Efnan, efrazın koluna girmiş üstündeki okul formasından tiksinerek söz ediyordu.

Sonunda sınıfına ulaşan efraz, efnandan kurtulduğu için derin nefes alıp vermişti.

Evde yeterince onunla uğraşıyordu bir de üstüne okulda uğraşınca katlanılmaz oluyordu.

Sınıfa geçen ikizler sıralarına oturmuştu.

Efraz kafayı sıraya bıraktığı gibi kendini uykuya teslim etmişti. En sevdiği aktivite kesinlikle uyumaktı.

Efnan ise şimdiden kızların yanına gitmiş ve 15 tatilde olan her şeyin en ince detayına kadar anlatmaya başlamıştı bile

Hocanın sınıfa girmesi ile herkes yerine geçmiş efraz masadan kafasını kaldırmıştı.

Hocayla birlikte sınıfa hiç görmedikleri 3 kişi girdi.

1 erkek ve 2 kızdan oluşuyordu bu 3 kişi.

İlk ders coğrafyaydı efnanın dersten nefret ettiği kadar efraz bu dersi seviyordu.

Hoca yerine geçerek yeni gelenlere kendilerini tanıtmalarını istedi.

Yaşıtlarına göre baya uzun olan erkek çocuğu 1 adım öne çıkarak kendini tanıtmaya başladı.

"Öncelikle merhaba; ben BARIN DEMİRHAN. Buraya **** lisesinden geliyorum." Söylediğinin ardından efraz ve efnanın önündeki boş olan sıraya geçip yerleşti.

Cam tarafına geçen barın'ın ardından diğer erkek çocuğu konuştu.

"Ben BERKİN DEMİRHAN. İkizim zaten diğer bilgileri verdiğine göre başka bir şey söylememe gerek yok" ukalaca konuştuktan sonra o da ikizinin yanına geçip oturdu.

Son olarak kız bir adım öne çıkarak sınıfa baktı.

Her hâlinden belliydi utangaç olduğu.

Başını önüne eğmesine rağmen kızaran yanakları bariz bir şekilde belliydi.

"Merhaba, ben nilda Göksu buraya ***** lisesinden nakil öğrenci olarak geldim. Beni dinlediğiniz için de teşekkür ederim" genç kız orta sırada ki 3. Sıraya oturdu.

Bunun ardından hoca ders işlemeye başladı.

Berkin arada dönüp ikizlere bakarak sırıtıp önüne dönüyordu.

Efraz hissetmiş gibi ikizi olan efnanı kolları arasına alarak onu korumak hissiyle yanıp tutuştu.

Barın uysal bir çocuktu hiçbir amacı yoktu fakat Berkin buraya boşuna gelmemişti.

Babasına yapılanları unutmayacaktı.

O Caner demirhanın oğluydu.

...

Dersler bitmiş, efraz ve efnan eve gitmek için eşyalarını topluyordu.

Sonunda efnan da çantasını topladığında efraz kolunu efnanın boynuna dolayarak sınıftan çıkmaya başladılar.

Okul bahçesine inen ikizleri, Berkin göz hapsine aldı.

Gülerek okul bahçesinden çıkan ikizlere nefretle baktı.

...

Eve varan ikizler evin içine girdi.

Evin bomboş olması gereken yerde ikizlerin anne ve babası evdeydi.

Evin süslenmiş halini gören ikizler birbirlerine baktı.

Bugün özel birgün de biz mi unuttuk diye düşünen ikizlerin cevabını gölge vermişti.

" Hadi, hadi halanız birazdan burada olacak o gelmeden hazırlayalım buraları da güzel bir doğum günü olsun."

İkizler hızla odalarına çekilerek okul formalarını çıkartarak, rahat şeyler giydi.

Geri anne ve babalarının yanına dönerek süslemede yardım ettiler.

Sonunda süslemeler bittiği gibi kapı çalmıştı.

Zamanlama çok iyi olmuştu.

Efnan koşarak kapıyı açınca ilk önce minik kuzeni olan dereni gördü.

Daha yeni yürümeyi öğrenmiş olmasına rağmen sanki yıllardır yürüyor gibi havası vardı.

Efnan dereni kucağına alarak kapının eşiğinden çekilince Sude ve oğuz içeri girdi ardından da poyraz içeri girdi.

Poyraz ilk çocuklarıydı. Efraz ve efnandan 2 yıl büyüktü.

Sude nefes nefese

"Abime noldu birden bire bir şeyi yoktu ki dün" diyen Sude ile gölge sırıtıyordu.

hızlı bir şekilde buraya gelmesi uzun sürerdi.

Odanın ışığını yakan efnan ile süslenen oda açığa çıkmıştı.

Deren sevinç nidaları atarken.

Sudenin şaşkınlığı yüzünden anlaşılıyordu.

Hepsi bir ağızdan sürpriz diye bağırırken.

Sude etrafa şaşkın şaşkın bakıyordu.

"İyi ki doğdun ömrüm" Oğuzun lafı ile kendine gelen Sude oğuza sarıldı.

Açık kalan kapıdan , Diğer arkadaşları da kapıdan içeri girmişti.

Şimdi tamamen bir aradaydılar.

Begüm, levent, gizem, atlas ve çocukları...

Sırayla sudenin doğum günü kutlandı, hediyeler verildi ve afiyetle pastalar yendi.

Efnan derenle oynarken diğer arkadaşlar oturup uno oynadı.

Aileler eskileri andı.

Günün fotoğrafı çekildi.

Ve bu an sadece hafıza da değil fotoğraflarda da yer edindi